ความหิวอันยิ่งใหญ่ขัดจังหวะความคิดของหลิวหยุนหยาง เขาคว้าโพธิ์ทองมาและยัดเข้าไปในปากของเขาโดยไม่ลังเล

 

หลิวหยุนหยางไม่กล้ากินโพธิ์ทองมากเกินไปเพราะแต่ละอันมีค่า 1,000,000 คะแนน อย่างไรก็ตามในขณะที่เขากินโพธิ์ทองเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้

 

ชิ้นที่หนึ่ง สอง และสาม…

 

เมื่อโพธิ์ทองกว่า 10 ใบอยู่ในท้องของเขา หลิวหยุนหยางก็รู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งก้าวออกจากนรก

 

การหิวก็ไม่เป็นที่พอใจ

 

ก่อนหน้านี้หลิวหยุนหยางจะใช้เทคนิควานรหอนมังกรคำรามเพื่อดูดซับพลังงานของโพธิ์ แต่ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนท้องของเขากลายเป็นเครื่องปั่น ในเวลาเพียง 15 นาที โพธิ์ทองทั้งหมดได้ถูกทำลายลงไปแล้ว

 

มันเป็นโชคดีที่หลิวหยุนหยางได้รวบรวมโพธิ์ทองได้ มิฉะนั้น…

 

หลิวหยุนหยางเปิดตัวควบคุมคุณลักษณะด้วยการถอนหายใจและรีเซ็ตคุณสมบัติของเขากลับสู่ปกติก่อนที่จะศึกษาแผงอย่างจริงจัง

 

พลัง: 33

 

ความเร็ว: 8

 

จิตใจ: 4

 

ร่างกาย: 35

 

พลังของหลิวหยุนหยางนั้นสูงที่สุดเสมอ แต่คราวนี้ร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 35

 

แสงจันทร์นี้ที่เขาดูดซึมมันคืออะไรกันแน่? การปรับแต่งอาจส่งผลกระทบอย่างมากต่อคุณลักษณะของเขา?

 

ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานบางอย่างหลงเหลืออยู่ในตำแหน่งของร่างกายของเขา

 

เมื่อหลิวหยุนหยางไตร่ตรองสิ่งนี้เขาจึงเพิ่มคุณสมบัติจิตใจเป็น 40 น่าเสียดายที่เขาเสียใจกับการปรับเปลี่ยนนี้ทันทีที่เสร็จสิ้น

 

ท้องของหลิวหยุนหยางคำรามทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะพัง เกิดอะไรขึ้นกับเขา

 

เขากินพวงโพธิ์ทองไปแล้ว ทันใดนั้นเขาก็มองเห็นกวางทองคำในระยะไกล

 

เนื้อกวางทองคำนั่นไม่เลวเลย!

 

หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงทุกสิ่งที่เหลืออยู่ของกวางทองคำซึ่งมีน้ำหนักมากกว่า 100 กิโลกรัมนั้นเหลือเพียงกระดูกของมันเท่านั้น  หยุนหยางเหงื่อออกอย่างล้นเหลือขณะที่เขานั่งลงบนพื้น

 

อย่างไรก็ตามเขายังไม่ได้กินของเติม ที่จริงเขาเหงื่อออกจากความหิวโหย เมื่อกินกวางทองคำเข้าไปในท้องของเขาดูเหมือนจะไม่มีผลใดเกิดขึ้น

 

หลิวหยุนหยางเริ่มกินโพธิ์ทองอีกครั้งอย่างหิวโหย

 

ท้องของเขารู้สึกดีขึ้นหลังจากที่เขากินโพธิ์ทองทั้งหมดบนต้นไม้ต้นนั้น

 

พลังของเขาได้แต้มถึง 33 ซึ่งหมายความว่าพลังของเขานั้นเพียงพอสำหรับเขาที่จะเริ่มฝึกฝนเทคนิคผ่าแยกแปดภูผา

 

หลิวหยุนหยางนำคู่มือของเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาออกมาและแผนภาพสามมิติสุดท้ายของพิมพ์เขียวมังกรวานรทุกที่ที่เขาไป ตอนนี้เขาได้พบกับข้อกำหนดด้านความแข็งแกร่งของเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาแล้ว ในที่สุดเขาก็สามารถเปิดคู่มือที่เขาตั้งใจจะฝึกฝนได้ก็ต่อเมื่อเขาพร้อม

 

เมื่อเขาเห็นลายมือของหลิวไคที่คมชัดราวกับดาบ หลิวหยุนหยางอดไม่ได้ที่จะชื่นชม แต่อ้าปากค้างอย่างยกย่องสรรเสริญ แม้ว่าคำเหล่านี้จะไม่ได้มีเจตนาที่แท้จริงของหลิวไค แต่หลิวหยุนหยางก็ยังสามารถได้รับประโยชน์จากพวกมันค่อนข้างมาก

 

“เมื่อคนหนึ่งตัดภูเขาและแยกยอดเขาออกมาพลังก็จะบรรจบกัน กองกำลังหนึ่งบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและอีกกองกำลังหนึ่งตัดภูเขา เมื่อกองกำลังทั้งแปดมารวมกันภูเขาและแม่น้ำก็เปิดออก … “

 

จุดเริ่มต้นของเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาเป็นโครงร่างหลักของคู่มือ เนื้อหาของโครงร่างหลักไม่ได้เขียนด้วยลายมือของหลิวไต แต่เป็นตัวหนังสือมาตราฐานของคอมพิวเตอร์

 

สิ่งนี้ทำให้หลิวหยุนหยางผิดหวังอย่างมาก

 

เขาอ่านโครงร่างหลักของเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาอย่างเงียบๆ จากนั้นเขาก็หลับตาลง ระดับจิตใจของเขาถึง 4 แล้วดังนั้นถ้าเขาเห็นอะไรเขาจะสามารถจดจำได้อย่างชัดเจน

 

เทคนิคผ่าแยกแปดภูผามีพลังปกปิดทั้งหมดแปดชั้น!

 

หากไม่มีความแข็งแกร่งถึง 15,000 กิโลกรัม เขาจะไม่สามารถสร้างแรงที่ซ่อนเร้นได้ การใช้เทคนิคผ่าแยกแปดภูผานั้นพลังสามารถทำร้ายพลังชีวิตที่สำคัญและส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บสาหัสได้ หากแรงมากเกินไปก็อาจนำไปสู่การเป็นอัมพาตทั้งหมด

 

หลิวหยุนหยางยกระดับคุณสมบัติของจิตใจของเขาเป็น 50 เพื่อให้เข้าใจเนื้อหาของโครงร่างหลักได้เร็วขึ้น

 

แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้เริ่มฝึกฝนเทคนิคผ่าแยกแปดภูผา แต่เขาก็รู้สึกว่าถ้าเขาสามารถใช้ความตั้งใจจริงที่เฉียบคมที่เขาเข้าใจที่กองบัญชาการกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นของฉางอันเพื่อใช้งานที่นี่ ทุกอย่างจะราบรื่นขึ้น

 

“การโจมตีผ่าปะทะภูผาครั้งแรก!“

 

เนื้อหาของแผนภาพแรกนั้นง่ายมาก แต่โครงร่างหลักของเทคนิคการเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาทำให้การฝึกซ้อมนี้ยากมาก

 

ไอคิวของหลิวหยุนหยางนั้นเหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป ดังนั้นทันทีที่เขาศึกษามันเขาก็มีความเชี่ยวชาญในทุกการเคลื่อนไหวของการโจมตีผ่าปะทะภูผา

 

เมื่อเขารวบรวมความแข็งแกร่งของเขา เขาได้ปลดปล่อยการโจมตีครั้งแรกด้วยวิธีที่เขาคาดการณ์ไว้ หลิวหยุนหยางรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวเกือบทั้งหมดของเขานั้นแม่นยำ แต่การโจมตีที่เขาขว้างออกมานั้นไม่ได้สร้างแรงปกปิดใดๆ

 

ความแข็งแกร่งของเขายังคงเหมือนเดิม!

 

การประสานของเขาผิดพลาดหรือเป็นความเข้าใจผิดของเขากันแน่? หลังจากประณีตในคู่มือเทคนิคผ่าแยกแปดภูผาอย่างพิถีพิถันอีกครั้ง หลิวหยุนหยางก็ขว้างการโจมตีผ่าปะทะภูผาครั้งแรกอีกครั้ง

 

ดูเหมือนว่ากำลังที่ถูกปกปิดบางส่วนได้ถูกสร้างขึ้นแล้ว ไม่มีพลังซ่อนเร้นปรากฏขึ้นแล้ว แต่มันก็ไม่ได้ผสานเข้ากับหมัดของหลิวหยุนหยาง ดังนั้นความแข็งแรงของการโจมตีครั้งนี้จึงไม่เพิ่มขึ้น แต่กลับลดความแข็งแกร่งของร่างกายลงเป็นจำนวนมาก

 

ข้าต้องฝึกอีกครั้ง!

 

ผิดพลาด มันยังผิดพลาด … มีบางอย่างผิดปกติเล็กน้อยที่นี่ …

 

ความคิดเหล่านี้พุ่งพล่านในหัวของหลิวหยุนหยาง ในขณะที่เขายังคงชูกำปั้นของเขาเหมือนเครื่องจักรที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

 

ในที่สุดเมื่อแสงตะวันของดวงอาทิตย์แผดเผาตกลงมา หมัดของหลิวหยุนหยางก็กระแทกลำต้นของต้นสนที่มีความหนาเท่ากับเอวของมนุษย์ได้

 

ตู้ม! ในขณะที่ต้นไม้ขนาดใหญ่ล้มลงกับพื้น ความเร่าร้อนของความโกรธแค้นก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของหลิวหยุนหยาง

 

ภารกิจเสร็จสมบูรณ์! ในที่สุดเขาก็สามารถฝึกฝนการซ่อนเร้นของชั้นแรกได้ หลิวหยุนหยางจ้องที่กำปั้นของเขา ไม่มีร่องรอยของการบาดเจ็บ แต่เมื่อแสงสีแดงของดวงอาทิตย์ส่องลงมาที่กำมือของเขาพวกมันดูเหมือนอัญมณีพลอยสีแดงเลือด

 

เมื่อหลิวหยุนหยางจ้องมองบนตอต้นไม้ที่ถูกตัดในแนวนอนแล้วเขาก็มีสีหน้าที่สงสัยบางอย่างปรากฏขึ้นมา

 

ชั้นของผลึกน้ำแข็งปรากฏขึ้นที่ตอต้นไม้ที่ถูกตัด!

 

เมื่อฝ่ามือของเขาสัมผัสกับชั้นของผลึก หลิวหยุนหยางรู้สึกถึงความรู้สึกใกล้ชิดในใจของเขา มันเป็นเหมือนเขาและผลึกน้ำแข็งเหล่านั้นเป็นเพื่อนสนิทเขา

 

เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับมัน พลังงานเย็นบางอย่างปรากฏอยู่ในฝ่ามือของหลิวหยุนหยาง

 

มันเป็นแหล่งกำเนิดแกนพลังงานที่ 46

 

ตอนนี้พลังของเขามีคุณสมบัติจริง!

 

ตามทฤษฎีของดาพันธมิตร วิธีเดียวที่จะช่วยให้คนมีความสามารถที่แตกต่างกัน คือการใช้แหล่งกำเนิดของเหลวและกระตุ้นแหล่งกำเนิดแกนพลังงานภายในร่างกาย

 

หลิวหยุนหยางเพิ่งพัฒนาแปดแผนภาพของพิมพ์เขียวมังกรวานร ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามปีศาจวานรกลืนจันทร์ ซึ่งทำให้ความแข็งแกร่งของเขาได้รับคุณสมบัติน้ำแข็ง

 

นี่หมายความว่ามีแหล่งกำเนิดแกนพลังงานอยู่ภายในร่างกายของเขาใช่หรือไม่?

 

เกรดและระดับใดที่เป็นแหล่งกำเนิดแกนพลังงานการฝึกฝนนี้?

 

หลิวหยุนหยางพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขาชกกำปั้นอีกครั้งและทำการโจมตีผ่าปะทะภูผาครั้งแรกอีกครั้ง!

 

ทันทีที่เขาเปิดตัวการโจมตีนั้นพลังของเขาก็เริ่มแปรปรวน แต่มันก็ไม่ได้รวมตัวกันในอ้อมแขนของเขา มันแปรสภาพและเพิ่มขึ้นจากจุดหนึ่งของเขาและเข้าไปในแขนของเขา

 

ตู้ม!

 

เมื่อกำปั้นของเขากระทบกับอากาศ อุณหภูมิในรัศมีสามเมตรก็ลดลงอย่างรวดเร็วมากกว่า 20 องศา

 

ในที่สุดเขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ เขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ได้อย่างแท้จริง!