Supreme Uprising – บทที่ 68: เครื่องแบบที่เปียกโชกไม่กลัวฝนในฤดูใบไม้ผลิ
“นั่นใช่หนี่หยุ่นชินรึเปล่า?” ซูจงลูบหัวตัวเองขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นสมาชิกของชนชั้นสูงนี้ แต่เขาก็เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของชื่อนั้นมาบ้าง
นี่คือนักสู้หมายเลขหนึ่งในหมู่ทหารรุ่นที่อายุน้อยที่สุดของแปดกองทัพ!
นั่นหมายความว่าเขาเป็นผู้ที่เท่าเทียมกับราชาผู้มาใหม่ เป็นราชาผู้มาใหม่ของกองทัพทั้งแปด
แม้ว่าซูจงจะเหนือกว่าหนี่หยุ่นชิน แต่เขากลัวว่าหลิวหยุนยางจะพ่ายแพ้ในครั้งนี้
เมื่อซูจงเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มยุ่งยาก เขาก็ได้ยินเสียงอึกทึกเบาๆอยู่ข้างเขา ทันทีที่เขาได้ยินมัน เขาเห็นหนี่หยุ่นชินลอยขึ้นไปในอากาศเมื่อเขากระพริบตา เขาเห็นจุดสีดำกะพริบเร็วมาก
มันใช้เวลากระเด้งเพียงสองสามครั้งเพื่อไปให้ถึงหนึ่งในสามของสะพานยาวห้ากิโลเมตร
จากนั้นจุดสีดำก็หยุดลง ซูจงมองเห็นจุดสีดำนั่นจริงๆ
นั้นมันเป็นไปได้ยังไง?
ราชาอินทรีและคนอื่นๆที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้นเป็นที่น่าตกใจเมื่อพวกเขาเห็นมันต่อหน้าต่อตา
หลิวหยุนหยางทำเช่นนี้ได้อย่างไร? ราชาอินทรีและคนอื่นๆต่างเชื่อว่าหนี่หยุ่นชินจะได้รับชัยชนะไม่ใช่เพียงเพราะชื่อเสียงและตำแหน่งของเขา
แต่เป็นเพราะล็อคแรงโน้มถ่วงของเขาได้ถูกลบออกจากร่างกายไป
แรงโน้มถ่วง 5,000 กิโลกรัมนั้นไม่ใช่เรื่องตลก แต่หลิวหยุนหยางเพิ่งจะหยุดหนึ่งในสามของการเดินทางข้ามสะพานได้
นั่นหมายความว่าหนี่หยุ่นชินไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้
ทั้งชวนเทียนโฮวและชายแก่อ้วนก็ถูกทำให้งุนงง
ผลลัพธ์นี้ไม่คาดคิดอย่างสมบูรณ์!
“เป็นไปได้อย่างไร?”
“เขายังไม่ได้กระตุ้นแหล่งกำเนิดแกนพลังงานด้วยซ้ำ เขาจะเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?” ชายแก่อ้วนพูด
เขาตระหนักได้ว่าไม่ว่าเขาจะพยายามมากเพียงใด ตอนนี้มันยากมากที่จะพลิกสถานการณ์นี้ สิ่งต่างๆเริ่มคลี่คลายแล้วไม่สามารถควบคุมได้
ไม่สามารถประเมินเด็กดุร้ายผู้นี้ต่ำกว่านี้ได้อีกต่อไป
ความสงสัยของชายแก่อ้วนนั้นได้รับการรับรองจากคนอื่นๆในทันที
มีประโยชน์อะไรบ้างที่จะเห็นด้วยกับความคิดของเขา?
หลิวหยุนหยางสามารถข้ามสะพานยาวนั่นไปแล้ว
“ทำได้ดีมาก!” เกิดประกายระยิบระยับในดวงตาของจี้เทียน
เมฆหมอกที่ปกคลุมหัวใจของเธอก็สลายไป ดังนั้นในที่สุดเธอก็รู้สึกสบายใจ และหายใจได้สะดวกยิ่งขึ้นแม้เธอจะมีความหลงใหลอยู่ก็ตาม
หยุนเล่ยที่ยืนอยู่ข้างๆเธอไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว
“ผู้นำของเรานั้นยิ่งใหญ่! ผู้นำของเรานั้นยิ่งใหญ่!”
สมาชิกชนชั้นสูงของกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นเบิกบานด้วยความดีใจ
แม้แต่ซุนเมียวเมียวที่ตกใจกับภาพที่เห็น ก็โยนภาพลักษณ์ของเธอออกไปและเข้าร่วมกับจาวปูเก้อ และคนอื่นๆในการเชียร์หลิวหยุนหยาง
“ข้ารู้ว่าข้าพ่ายแพ้ แต่เจ้ารวดเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?” หยี่หยุ่นชินถามอย่างใจเย็น
หลิวหยุนหยางเหลือบมองไปที่หนี่หยุ่นชินขณะที่เขาคิดกับตัวเองว่า “ข้าทำเองไม่ได้ แต่ข้ามีผู้ควบคุมคุณสมบัติ การเอาชนะเจ้าเป็นสิ่งจำเป็น!”
“ข้าก็แค่..!” แม้หลิวหยุนหยางจะรู้ดีว่าเขามีข้อได้เปรียบที่ไม่ยุติธรรมในการแข่งขันครั้งนี้ เขาจึงละความคิดนี้ทิ้งไปอย่างรวดเร็ว
“เจ้าสามารถรับแหล่งกำเนิดของเหลวระดับ เอ ได้!” ในขณะที่เขาพูด หนี่หยุ่นชินเดินไปที่สะพานห้ากิโลเมตรอย่างใจเย็น
เมื่อคนอื่นได้ยินคำพูดของเขา ทหารของกองทัพทหารเลิศนภามีสีหน้าการแสดงออกที่ไม่ดี
ในครั้งนี้พวกเขาได้ใช้ทรัพยากรค่อนข้างมากในการสอนบทเรียนที่ลืมไม่ลงให้กับกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้น
เมื่อหลิวหยุนหยางก้าวไปด้านหน้า เหล่าทหารกองทัพทหารเลิศนภารู้สึกสลดใจ
หนึ่งในแหล่งกำเนิดของเหลวระดับ เอ ที่พวกเขามองว่าเป็นทรัพย์สินพิเศษของพวกเขาเองนั้นจะต้องมอบให้กับหลิวหยุนหยาง นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?
“เขาก็มีความสามารถแค่นั้นแหละ!” น้ำเสียงของชายแก่อ้วนไม่ยอมจำนน
“เจ้าโชคดีไปราชาอินทรี หากคิดว่าเจ้าสามารถได้รับความประหลาดใจจริงๆ! เจ้าควรรู้ว่าในท้ายที่สุดแล้วความสามารถดังกล่าวก็มีข้อบกพร่อง “
ราชาอินทรีไม่ได้ตอบโต้ เพราะในตอนนี้เขาเป็นผู้ชนะ
ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่จะต้องพูดไปให้เสียเวลาเปล่า สิ่งที่เขาต้องทำคือการรักษาความรู้สึกนั้นไว้
“เจ้าต้องการที่จะผิดพลาดในแบบของเจ้าผ่านข้า?”
ร่างกายของหลิวหยุนหยางขวางทางเส้นทางบนสะพานเอาไว้
การแสดงออกของหนี่หยุ่นชินไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป
เมื่อเขารู้ว่าหลิวหยุนหยางกำลังขวางทางของเขา “ความเร็วของเจ้าเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน แต่การพยายามหยุดข้านั้น มันเป็นไปไม่ได้”
“หากเจ้าไม่เชื่อข้า ลองโจมตีข้าสิ!”
หนี่หยุ่นชินผู้ที่มั่นใจในตัวเองนั้นเป็นผู้ที่ไม่น่าคบหา แต่ในฐานะสมาชิกของกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้นสิ่งที่หลิวหยุนหยางต้องการมากที่สุดไม่ใช่แหล่งกำเนิดของเหลวระดับ เอ แต่สิ่งที่เขาต้องการคือการรักษาศักดิ์ศรีของกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้น
ในขณะที่หนี่หย่งชินกำลังพูดอยู่ ก็มีนกปรากฏขึ้นและบินผ่านด้านข้างของร่างกายเขา แต่มือของหนี่หยุ่นชินไม่ได้ขยับเขยื้อน มีเพียงร่างกายของเขาเท่านั้น
เมื่อร่างของเขาแกว่งไปมาอย่างแผ่วเบา นกที่กำลังบินอย่างน้อยหนึ่งฟุตก็ดูเหมือนจะติดอยู่ในอากาศ ตอนนี้มันสามารถบินเป็นวงกลมรอบๆร่างกายของเขาเท่านั้น
“มันคือเทคนิคเครื่องแบบที่เปียกชุ่ม!”
ราชาอินทรีร้องอุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้ปรากฎออกมา
เมื่อเขาได้ยินชื่อเทคนิค ซูจงรู้สึกว่าหน้าผากของเขามีเหงื่อออกมา เขาพยายามฝึกฝนเทคนิคนี้ และเสียดาหยวนเยอะมากในการซื้อคู่มือเกี่ยวกับมัน แล้วเขาก็ค้นพบว่าเขาไม่มีความสามารถ
บางครั้งเขายังสงสัยว่าจะมีใครที่สามารถเชี่ยวชาญเทคนิคเครื่องแบบที่เปียกชุ่มนี้ได้
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเห็นว่านกบินวนรอบเป็นวงกลมหนี่หยุ่นชิน ซูจงตระหนักว่าเทคนิคเครื่องแบบที่เปียกชุ่มไม่ใช่แค่อากาศร้อน
แม้ว่าเขาจะภาคภูมิใจ แต่ซูจงก็รู้ว่าหากเขาต้องเผชิญกับเทคนิคเครื่องแบบที่เปียกชุ่ม เขาจะต้องพ่ายแพ้อย่างน่าเศร้า
หลิวหยุนหยางนั้นดีกว่าหนี่หุ่นชินตรงที่ชาญฉลาด แต่ถ้าเขาคิดว่าเขาจะเอาชนะหนี่หยุ่นชินในลักษณะเดียวกับที่เขาทำกับเล่ยฉีนั้น เขาคิดผิด
แม้ว่าหลิวหยุนหยางนั้นจะรวดเร็ว แต่เมื่อหมัดของเขาเข้ามาใกล้กับหนี่หยุ่นชิน พวกมันจะไม่คุกคามเขาได้
“เครื่องแบบที่เปียกโชกไม่กลัวฝนในฤดูใบไม้ผลิ!” ซุนเมียวเมียวถอนหายใจด้วยความผิดหวัง ขณะที่เธอดูนกกระพือปีกอย่างดุเดือด
“เสาหลักอันดับหนึ่งแห่งเลิศนภานั้นแข็งแกร่งและน่าเกรงขาม!”
นักสู้หนุ่มจากกองทัพทหารเลิศนภาตะโกน
การแสดงออกของพวกเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจเมื่อพวกเขาดูกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้น
แม้ว่าหลิวหยุนหยางนั้นจะรวดเร็ว แต่ความแตกต่างระหว่างเขากับหนี่หยุ่นชินนั้นมากเกินไป ไม่มีทางที่เขาจะสามารถเอาชนะหนี่หยุ่นชินได้ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการโจมตีเลย
เสียงเชียร์ดังกึกก้องอยู่ในความรู้สึกของผู้คนจากกองทัพทหารเลิศนภา
แม้แต่เจ้าหน้าที่จากกองทัพอีกหกคนก็โห่ร้องด้วยความชื่นชมเมื่อพวกเขาเฝ้ามองหนี่หยุ่นชิน
“การเคลื่อนไหวของเจ้านี้เรียกว่าเทคนิคเครื่องแบบที่เปียกชุ่มงั้นหรอ?” หลิวหยุนหยางรู้สึกชื่นชมความเฉลียวฉลาดของหนี่หยุ่นชิน
ในพริบตา ชายหนุ่มได้ทำลายความได้เปรียบทั้งหมดหลิวหยุนหยางได้ เพียงแค่ใช้ท่านี้
ไม่ว่าหลิวหยุนหยางจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร หรือไม่ว่าเขาจะถูกระงับจากทุกทิศทุกทางในขณะที่หนี่หยุ่นชินแสดงความเชี่ยวชาญของเขา
แม้จะดูเหมือนว่ากองทัพทหารเลิศนภาจะแพ้การแข่งขัน แต่ก็ทำให้คนอื่นหวาดกลัวพวกเขาอีกครั้ง
นี่ไม่ใช่สิ่งที่หลิวหยุนหยางต้องการอย่างแน่นอน
“ไม่เลวเลย … นี่คือเทคนิค เครื่องแบบที่เปียกชุ่ม” หนี่หยุ่นชินพูดอย่างสงบนิ่งเหมือนเคย
“ถ้าเจ้าพยายามมากกว่านี้ เจ้าอาจจะเชี่ยวชาญก็ได้”
“ใช้เพื่อประโยชน์อะไร? หากข้าต้องการ ข้าจะแยกมันด้วยการระเบิดครั้งเดียว!” หลิวหยุนหยางตอบอย่างเรียบง่าย
คอมเม้นต์