“ฮี!”
กําปั้นทุบเข้าไปในกระดานไม้เนื้อแข็งอย่างหนัก เครื่องหมายกําปั้นสีดําไหม้เกรียมปรากฏบนไม้เนื้อแข็งซึ่งทนทานกว่าเหล็กถึงสามเท่า
เมื่อหลิวหยุนหยางดึงกําปั้นของเขากลับมา เปลวไฟก็ปรากฏขึ้นบนแท่งไม้เนื้อแข็งที่ทนไฟ
ในขณะที่เขาดูไม้แข็งเผาไหม้ หลิวหยุนหยางก็เกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา เขากวัดแกว่งหมัดของเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้พลังที่เขากระตุ้นออกมาจากจุดพลังงานเย็นเฉียบของที่เขาดูดซับไว้

ในขณะที่หมัดของเขากระแทก อย่างไรก็ตามเปลวไฟบนไม้เนื้อแข็งนั้นไม่ดับ แต่พวกมันเริ่มการเผาไหม้อย่างเข้มข้นยิ่งขึ้น
น้ําแข็งและไฟอยู่รวมกันเป็นหนึ่งเดียว!

หลิวหยุนหยางตัดสินใจที่จะใช้พลังงานนี้เป็นแหล่งพลังงาน แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าเขาสามารถเรียกมันว่าเป็นแหล่งพลังงานได้หรือไม่ สําหรับจุดที่ส่องแสงสองจุดในร่างกายของเขา เขาตัดสินใจที่จะอ้างอิงถึงพวกเขาเป็นแกนของแหล่งกําเนิดแกนพลังงานเหมือนที่เขาเคยมี
พลัง: 64

ความเร็ว: 10

จิตใจ: 16

ร่างกาย: 75 (ร่างกายสีทอง: 18)

ตามตัวเลขที่แสดงบนเครื่องควบคุมคุณสมบัติ หลิวหยุนหยางสามารถบอกได้ว่าการฝึกฝนมังกรทองกลืนตะวันนั้นไม่เลวเลย คะแนนคุณสมบัติที่เขาได้รับเพิ่มขึ้นรวมเป็น 14!

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้ของเหลวจากแหล่งกําเนิดของเหลวก็ตาม เขาก็ได้รับแหล่งกําเนิดพลังงานทั้งสองประเภทแล้ว ถ้าเขาใช้แหล่งกําเนิดของเหลว มันจะกระตุ้นขึ้นมาในแกนกลางของร่างกายเขา?
หลิวหยุนหยางนั้นตั้งตารอคอยที่จะค้นพบจริงๆ

ในช่วงสามวันนั้นเขามุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนพิมพ์เขียวมังกรวานร และดูดซับพลังงานจํานวนมากสําหรับแหล่งกําเนิดพลังงานของเขา โดยใช้ท่าปีศาจวานรกลืนจันทร์ และมังกรทองกลืนตะวัน

ทั้งสองแหล่งกําเนิดพลังงานของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
จากการคาดการณ์ของหลิวหยุนหยางสามารถระบุแหล่งกําเนิด แกนพลังงานแต่ละประเภทสามารถใช้งานได้ 13 ครั้ง
แม้ว่าการใช้งานงาน 13 ครั้งจะไม่มากนักตามตัวเลขที่เขาเห็น ในผู้ควบคุมคุณลักษณะของเขา แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้เกรดสามทั่วไปจะสามารถปลดปล่อยได้เพียง 10 โดยใช้พลังของแหล่งกําเนิดแกนพลังงานของพวกเขา

สมาชิกทั้งหมดของชนชั้นสูงได้มารวมตัวกันที่ลานทหาร มัน เป็นวันที่มีเกียรติสําหรับพวกเขาทุกคน

“หลิวหยุนหยาง ห้องฝึกฝนหมายเลข1!” ถึงแม้ว่าหัวหน้าผู้สอนลู่จะมีสีหน้าที่สงบนิ่ง แต่ผู้คนส่วนใหญ่สามารถตรวจจับความคาดหวังที่กระตือรือร้นได้ในดวงตาของเขา
ห้องฝึกฝนหมายเลข1 เป็นห้องฝึกฝนที่ดีที่สุด ไม่มีใครสามารถคัดค้านข้อตกลงนี้
ในทางปฏิบัติแล้วไม่มีใครที่ต้องการแสดงแม้แต่ความขัดแย้งเล็กน้อย ในความเห็นของพวกเขาห้องฝึกฝนหมายเลข 1 ย่อมตกเป็นของหลิวหยุนหยาง

เฉพาะหลิวหยุนหยางเท่านั้นที่มีสิทธิ์ใช้

หลิวหยุนหยางพยักหน้า และติดตามทหารไปที่ห้องฝึกฝนหมายเลข 1 ทันใดนั้นเสียงของหัวหน้าผู้สอนลูก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“ซุนเมียวเมียว ห้องฝึกฝนหมายเลข 2!” บุคคลที่ได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมห้องฝึกฝนหมายเลข 2 จะได้รับแหล่งกําเนิดของ เหลวระดับเอ ที่สองของฐาน7
ไม่แปลกใจเลยที่ซุนเมียวเมียวได้รับรางวัลแหล่งของเหลวระดับ เอ ที่สอง เธอได้รับแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ ในระหว่างการแข่งขันที่ทะเลสาบชีปิง

แม้ว่าซุนเมียวเมียวจะคาดหวังเรื่องนี้ เมื่อเธอได้ยินชื่อของเธอ เธอเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นแต่เธอต้องข่มใจให้เย็นลง และคอยควบคุมอารมณ์

เธอเป็นผู้หญิงที่ปกติแล้วให้ความสนใจอย่างมากกับวิธีที่เธอแสดงออกถึงตัวเอง ดังนั้นปฏิกิริยาแบบนี้ค่อนข้างคาดไม่ถึงสําหรับเธอ
หลายคนมองเธออย่างอิจฉาขณะที่ซุนเมียวเหมียว และทหารมุ่งหน้าไปที่ห้องฝึกฝนหมายเลข 2 อย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นบรรยากาศก็ตึงเครียด แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะรู้ลึกลงไป ว่าแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ อันสุดท้ายจะไม่ใช่รางวัลสําหรับพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคงคาดหวังในใจ

แหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ เป็นสิ่งที่สามารถกําหนดอนาคตของตนเองได้
พวกเขาทุกคนต้องสร้างรากฐานที่มั่นคงด้วยแหล่งกําเนิดพลังงานที่มั่นคง หากพวกเขาต้องการมีความเป็นไปได้ที่จะก้าวหน้า หากพวกเขากระตุ้นแหล่งกําเนิดพลังงานที่อ่อนแอ แล้วโอกาสในอนาคตทั้งหมดของพวกเขาจะมือมัว
กวนวานหลี่ประหม่ามาก เขาต้องการให้ได้ของเหลวมาระดับ เอ ที่ 3 ดังนั้นเขาจึงขอให้ปูของเขาดึงเงื่อนไขบางอย่าง
แหล่งกําเนิดของเหลวนั้นต้องเป็นของเขา!
หัวใจของเขาเต้นแรง แหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ นี้มีความสําคัญต่อเขามากเกินไป!

” กวนวานหลี่ ! ห้องฝึกฝนหมายเลข 3!” หัวหน้าผู้สอนลูมองหน้ากวนวานหลี่ประมาณครึ่งนาทีก่อนที่เขาจะประกาศเรื่องนี้

กวนวานหลีรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยภายใต้การจ้องมองของหัวหน้าผู้สอนลู่
เขารู้ว่าหัวหน้าผู้สอนลูไม่ไว้ใจเขา เขาไม่ได้ใช้ความสามารถของตัวเองในการเอาชนะแหล่งกําเนิดของเหลวนั้น
คนที่ได้รับมันคือ หลิวหยุนหยาง

ขณะที่เขาติดตามทหารไปยังห้องฝึกฝนหมายเลข 3 การแก้ปัญหาของกวนวานหลี่ก็แข็งแกร่งขึ้นเขาต้องการกระตุ้นแหล่งกําเนิดพลังงานระดับสูง และแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาเป็นคนพิเศษมากเพียงใด เขาต้องการให้หัวหน้าผู้สอนลูเห็นว่าเขาไม่ได้อ่อนแอ

อย่างน้อยเขาก็ต้องการอันดับที่สองรองจากหลิวหยุนหยาง

“เฉินหยง หยางยี่รุ่ย เซียเทียน เซียตี้ ห้องฝึกฝนหมายเลข 41” เสียงของหัวหน้าผู้สอนลูนั้นไร้ความรู้สึกเช่นเคย แต่เฉินหยง หยางยี่รุ่ย และคนอื่นๆก็เริ่มรื่นเริงด้วยกัน

แหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ นั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเข้าถึงได้มาตลอด ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักของพวกเขาคือต้องได้รับแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ บี ดังนั้นเมื่อหัวหน้าผู้สอนลูเรียกชื่อของพวกเขาออกมาก่อน พวกเขาก็ยินดีอย่างยิ่ง

แหล่งกําเนิดของเหลวระดับ บี ที่20ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจํานวนมาก รวมถึงไป่ยู่หมิง ไป่ยู่หมิงผู้หยิ่งผยอง ได้เฝ้าดูแหล่งกําแนิดของเหลวระดับ บี ที่20อย่างใกล้ชิด

เขาเลิกหวังว่าจะได้รับแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ แต่เขาเชื่อว่าเขาจะได้รับแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ บี ไม่ว่าจะเกิดอะไร
ขึ้นก็ตาม
เขามีความสามารถมากกว่าคนส่วนใหญ่ ถ้าไม่ใช่เพื่อการหยุดยั้งหลิวหยุนหยาง ไป่ยู่หมิงคิดว่าบางทีเขาอาจจะได้รับแหล่งกําเนิดของเหลวระดับ เอ ในระหว่างการประชุมแปดกองทัพ

ไป่ยู่หมิงหวังว่าชื่อของเขาจะอยู่ในรายชื่อ แต่เมื่อมีการประกาศชื่อที่ 20 มันไม่ใช่ของเขา

มันคือ จาวปูเก้อ!
ทําไมไม่ใช่ข้า? การฝึกฝนร่างกายของข้าแข็งแกร่งกว่าของจาวปูเก้อมาก! ไป่ยู่หมิงเตือนตัวเองถึงเรื่องนี้ เขาทําได้แค่ยิ้มผ่านสิ่งนี้ เจ้าจะพูดถึงความแข็งแกร่งของเจ้าในภายหลัง ไป่ยู่หมิงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขาได้

สิ่งที่เขาได้ยินก็คือเสียงที่ดังก้องอยู่ในหูของเขา ก้อนหินขนาดใหญ่ที่บดขยี้หัวใจของเขาเริ่มสลายตัวและกลายเป็นชิ้นส่วนเล็กๆนับไม่ถ้วน ชิ้นส่วนเล็กๆเหล่านี้บีบกันเพื่อสร้างแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่กว่า ซึ่งบังคับให้เขาตะโกนใส่หัวหน้าผู้สอนลูจากปอดของเขา “ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับสิ่งนี้!”
หัวหน้าผู้สอนลูมองไปที่ไป่ยู่หมิง แต่ไม่ได้พูดอะไรเลย เขาเพียงหันไปมองสมาชิกชนชั้นสูงที่เหลืออยู่
“มีผู้ใดคัดค้านการตัดสินใจของข้าหรือไม่?”

ในอดีตเมื่อทุกคนไม่ร่วมมือกัน ส่วนใหญ่จะคัดค้านทันทีที่พวกเขาได้ยินคําถามนี้ พวกเขาทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะเชื่อว่าหากพวกเขาไม่สามารถรับบางสิ่งบางอย่างไม่ควรมีอย่างอื่น
มนุษย์มักมีความคิดแบบเห็นแก่ตัวอยู่เสมอ

ขณะที่ไป่ยู่หมิงมองดูพวกเขาอย่างคาดหวัง เกือบทุกคนตอบพร้อมเพรียงกันว่า “ข้ายอมรับการจัดเรียงของหัวหน้าผู้สอนลูอย่างสุดใจ!”
ไป่ยู่หมิงเห็นการดูถูก และเยาะเย้ยในสายตาของพวกเขา ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่าเขาเป็นเป้าหมายของลูกธนูจํานวนมาก
หัวใจของเขาถูกเผาไหม้ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะร้อนจัด ปากของเขารู้สึกว่าแตก และอาการปวดแสบปวดร้อนทําให้ลําคอ และดวงตาของเขาไหม้
เขาไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้ แต่ในที่สุดเขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับมัน