รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running Man’s Hollywood Domination System ตอนที่ 50 เด็กเรียนแก้ปัญหากระต่ายกับไก่ในคุกกันอย่างสนุกสนาน

 

“ว้าว! ฉันนี่มันจะฉลาดเกินไปแล้ว” เติ้งเฉาอุทานด้วยความประหลาดใจปรากฏว่าเมื่อไฟดับก็ปรากฏตัวอักษรเรื่องแสงสามตัวบนผนัง มองออกไปนอกหน้าต่าง!

 

เติ้งเฉาเปิดไฟอีกครั้งเขารีบเดินไปที่หน้าต่างเปิดม่านและมองออกไปนอกหน้าต่าง

 

เขาพบว่ามันไม่สะดวกที่จะเปิดไฟเขาจึงปิดไฟ อีกครั้งแล้วเดินออกไปมองนอกหน้าต่าง

 

มีความลับอยู่จริงๆด้วย ดูจากอาคารตรงข้ามในขณะนี้ แสงเลเซอร์กะพริบตลอดเวลาที่ฝั่งตรงข้าม

 

เมื่อเห็นการกระพริบของลําแสงเติ้งเฉาก็นับเลขตามจังหวะได้อย่างรวดเร็ว

 

“2 3 4 1 ใช่มันคือ 2341” เติ้งเฉาก็รู้คําตอบของรหัสผ่านในที่สุด

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ” เติ้งเฉาหัวเราะเสียงดังเขาเปิดไฟในห้องและเริ่มป้อนรหัสใส่กุญแจล็อครหัสและแล้วตัวล็อคก็เปิดได้จริงๆ

 

เติ้งเฉาเปิดประตูเหล็กอย่างตื่นเต้นในที่สุดเขาก็ได้เห็นโลกภายนอก เติ้งเฉากลายเป็นคนแรกที่เดินออกจากห้อง

 

” เฮ้อ… ไม่ง่ายเลยกว่าจะหนีได้เนี่ย!” เติ้งเฉาถอนหายใจ แต่เขาไม่กล้าที่จะส่งเสียงดังเพราะเขารู้ว่ามีตัวร้ายชุดดําหลายคนเดินลาดตระเวนอยู่ในอาคารนี้ ถ้าเจอคงโดนจับอีกแน่นอน

 

“หาทางออก หากุญแจให้เจอ” เติ้งเฉาพึมพํากับตัวเองขณะที่เขาเดินเขาเริ่มมองหาร่องรอยตามห้องเรียนของโรงเรียนแห่งนี้

 

ในเวลานี้บอสหวงเสี่ยวหมิงก็เดินทางมาถึง Jianlan Middle School ด้วยเหมือนกัน เขาเห็นอาคารที่เหล่าเอเจนท์ถูกจองจําไว้จากระยะไกลคืออาคารการเรียนการสอน ตอนนี้หวงเสี่ยวหมิงก็ปีนรั้วเหล็กของโรงเรียน คล้ายกับตาข่ายเหล็กในหนัง

 

แม้ในเวลากลางคืนการกระทําของหวงเสี่ยวหมิงแต่ละอย่างก็ยังดูเท่มาก ในตอนนี้เขาดูหล่อกว่าในชุดสีดําแม้ว่าจะสวมแว่นกันแดดและมีเคราปลอม เขาก็ยังดูสมาทสุดๆ

 

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

“สถานที่นี้ใหญ่เกินไป ฉันต้องระวังซะหน่อยแล้ว ที่นี่คือสํานักงานใหญ่ขององค์กร Z” หวงเสี่ยวหมิงเตือนตัวเองด้วยเสียงต่ําจากนั้นเขาก็เริ่มเดินไปที่อาคารต่างๆ

 

“เราจะทําอะไรได้บ้างล่ะนี่ มีพวกชุดดําอยู่ทุกที่เลย ผู้ช่วยชื่อบื้อเอ๊ยจ้างสมุนชั่วคราวงั้นหรอ พวกองค์กร Z จะพึ่งพาอะไรได้… “ หวงเสี่ยวหมิงพูดอย่างเย็นชา

 

“ถึงตอนนี้จะมีแค่ฉันคนเดียว แต่ฉันก็ยังมีสายลับอีกสองคน พวกเราสามคนต้องจัดการกับอีกห้าคนและหลีกเลี่ยงพวกชุดดําหนึ่งร้อยคน เป็นภารกิจที่ค่อนข้างจะใหญ่มากเหมือนกันนะเนี่ย”

 

หวงเสี่ยวหมิงซุ่มซ่อนอยู่นอกอาคารที่เหล่าเอเจนท์คุมตัวอยู่อย่างเงียบๆ แต่ในขณะนี้มีกลุ่มองค์กรชั่วร้ายชุดดําลาดตระเวนอยู่แถวนั้นพอดี

 

“แย่จริง ฉันนี่อย่างขึ้นเลย พวกนี้เคยให้ความมั่นใจกับฉัน แต่ตอนนี้พวกนี้มาทําฉันกลัวซะอย่างงั้น” หวงเสี่ยวหมิงอ้าปากค้างอย่างหดหู่

 

ในไม่ช้าหวงเสี่ยวหมิงก็เซถลาไปข้างหน้า เขาเปลี่ยนเส้นทางและปืนเข้าไปในอาคาร พอหวงเสี่ยวหมิงเข้าไปในอาคาร ที่เหล่าเอเจนท์ถูกควบคุมตัวอยู่ เขาก็เดินขึ้นจากชั้นหนึ่ง และเดินขึ้นไปตามทางเดินช้าๆ การกระทําของเขาดึงดูดความสนใจของหลี่เฉิน

“แล้วใครที่กําลังวิ่งอยู่ตรงทางเดินล่ะนั่น แขกรับเชิญเหรอ?” หลี่เฉินพูดเบาๆในห้อง แต่เขาไม่เห็นว่าคนๆนั้นเป็นใคร ตอนนี้หวงเสี่ยวหมิงกําลังเดินอย่างเงียบๆ และเขาวางแผนที่จะเข้าร่วมกับสายลับของเขาก่อน

 

ในขณะนี้ลู่เฟยกําลังคิดหาวิธีทําโจทย์เคมีบนไวท์บอร์ดคนเดียวในห้องที่เขาถูกควบคุมตัวเขาคิดว่าการแก้ปัญหานี้ อาจเป็นรหัสที่จะออกไปได้

 

ในอีกด้านหนึ่ง เจิ้งข่ายพบแผนที่ในบ้านเขาเดาว่ามันน่าจะเป็นเบาะแสที่จะออกไป

 

” ปรากฏว่ามันอยู่ในสมุดลึกลับ” เจ๋งข่ายค้นพบความลึกลับและเปิดหนังสือ

 

เจ๋งข่ายค่อยๆ หาแผนที่อื่นๆต่อ

 

” my god เยอะขนาดนี้เลยหรอ?”

 

ไม่กี่นาทีต่อมาเจ๋งข่ายพบแผนที่จํานวนมาก เขาเริ่มหาความลับ เขาพบรหัสตามละติจูดและลองจิจูดของแผนที่

 

ในที่สุดเจ๋งข่ายก็พบความลับ 

 

“ใช่อัจฉริยะ ฉันเป็นอัจฉริยะ”

 

เจิ้งข่ายพูดเสียงดัง ในที่สุดเขาก็พบรหัสผ่าน

 

เจ๋งข่ายรู้สึกตื่นเต้น แล้วเขาปลดรหัสล็อคตามที่คาดไว้ ที่ล็อคถูกเปิดออก อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ว่าหวงเสี่ยวหมิงซึ่งเป็นผู้อยู่เบื้องหลังองค์กรร้ายได้ซุ่มโจมตีอยู่ที่ประตูซักพักแล้ว หวงเสี่ยวหมิงต้องการเจอกับสปายเจิ้งข่าย

 

“ฮ่าฮ่าฮ่ามันเปิดมันเปิด” เจิ้งไคไม่อยากจะเชื่อไอคิวของตัวเองและประตูก็เปิดออก

 

เจิ้งข่ายเดินออกจากห้องอย่างตื่นเต้น แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงเลยก็คือเจิ้งข่ายถูกจับแขนทั้งสองข้างทันทีที่ประตูถูกเปิดออก

 

“อ้า นาย เป็นใคร?” เจิ้งข่ายมองคนตรงหน้าด้วยความตื่นตระหนก

 

“จุ๊ๆ อย่าสร้างปัญหาน่า ฉันเอง” หวงเสี่ยวหมิงเตือนเจิ้งข่ายจากนั้น เขาก็เริ่มปลดหนวดปลอมออกเล็กน้อย

 

“ว้าว …. เป็นพี่ชายเสี่ยวหมิง” เจิ้งข่ายรู้สึกมึนงงทันที ทั้งร่างของเขาก็อยู่ในอ้อมแขนของหวงเสี่ยวหมิง

 

เจิ้งข่ายล้มลงกับพื้นข้างกายของหวงเสี่ยวหมิง

 

“อ้า ให้ตายสิ” เจ๋งข่ายรู้สึกทําอะไรไม่ถูกจึงลุกขึ้น

 

“คุณรู้หรือไม่ว่าตอนนี้ คุณเป็นคนของผมแล้ว” หวงเสี่ยวหมิงเริ่มถามเจ๋งข่ายด้วยเสียงต่ํา

 

“ อา? เรื่องมันเป็นมายังไงครับ?” เจิ้งข่ายแปลกใจเล็กน้อย

 

“อย่าคิดมาก ผมบอกได้ว่าคุณเป็นสมาชิกคนหนึ่งของผม คุณจําได้ไหม ตอนที่คุณอยู่ในซงเฉิงคุณถูกปิดตาเพื่อปฏิบัติ ภารกิจป้ายชื่อของคุณถูกยิงด้วยปืนฉีดน้ําของผม ตามกฏของเกม หลังจากถูกยิงคุณก็จะต้องแปรพักตร์ ตอนนี้ คุณเป็นคนของผมแล้ว” หวงเสี่ยวหมิงอธิบายกับเจ๋งข่าย

 

“โอ้ ผมเข้าใจแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่ผมรู้สึกว่าป้ายชื่อของผมตอนนั้นมันเปียกๆ กลายเป็นว่าผมคือสปายของคุณ 55 ผมเก็ตล่ะ มั่นใจได้ครับ ผมจะทําให้ดีมากอย่างแน่นอน เป็นสปาย”เจิ้งข่ายเข้าใจในทันทีเขาเริ่มแสดงความจริงใจต่อหน้าหวงเสี่ยวหมิง

 

“มีโทรศัพท์ไหมครับ พี่เสี่ยวหมิง” เจิ้งข่ายถามอย่างรนๆนิดหน่อย

“มีแน่นอน”

 

หวงเสี่ยวหมิงให้โทรศัพท์มือถือแก่เจ๋งข่าย

 

“อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณมีข้อมูลคุณก็รายงานให้ผมทราบ มีเพียงผมที่ฉีกป้ายชื่อของพวกเขาได้ คุณก็ช่วยผมในตอนนั้น เข้าใจไหม”

 

“เข้าใจครับ ผมเข้าใจ” เจิ้งข่ายเห็นด้วย

 

หลังจากพูดคุยกับเจิ้งข่ายเสร็จ หวงเสี่ยวหมิงกับเจิ้งข่ายได้ลงมือแยกกัน การเผชิญหน้าครั้งแรกกับสายลับประสบความสําเร็จอย่างดี เจิ้งข่ายออกจากคุกได้เตรียมลงมือแล้ว หวงเสี่ยวหมิงก็พร้อมเช่นกัน

 

ในห้องชีววิทยาของเฉินเฮ่อ ยังคงแก้ปัญหาไก่กับกระต่ายอยู่ในขณะนี้

 

“สมมติว่าไก่เป็น X และกระต่ายคือ y”

 

เฉินเฮ่อไม่รู้ว่าทําไมเมื่อครู่เขาทําไม่ได้

 

“ใช่ฉันคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะ ตอนที่ฉันเรียนอยู่ฉันจะทํา มันไม่ได้ได้ยังไง แม่ม ใครมันตั้งคําถามนี้ฟร่ะ อยากจะสับเขาจริงๆ ” เฉินเฮ่อแทบทรุด

 

เมื่อเฉินเฮ่อรู้สึกหดหูใจอย่างมาก เขาก็พบว่าเติ้งเฉาปรากฏตัวนอกประตูเหล็กปรากฏว่าเติ้งเฉาเป็นคนแรกที่พบเฉิน

 

เฮ้อ

 

“พี่เขาออกมาได้แล้วหรอ?” เฉินเฮ่อถาม

 

“มันมีวิธีออกมาเสมอ แล้วฉันก็เป็นอัจฉริยะ เพราะงั้นฉันเลยออกมาได้ แล้วนายเจอวิธีหรือยัง?” เติ้งเฉาเริ่มถามด้วยเสียงต่ํา

 

” พี่ช่วยผมแก้ปัญหาได้ปาว? ปัญหาเกี่ยวกับการคํานวณ

 

“ว่ามาซิ หัวข้ออะไร?”

 

เฉินเหอให้กระดาษคําถามให้แก่เติ้งเฉา เติ้งเฉารับกระดาษมาแล้วถามว่า ”นายแน่ใจรึป่าว?”

 

“ใช่ครับพี่ ผมออกไปได้เลยหากแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์นี่” เฉินเฮ่อยืนยันอย่างมั่นใจ

 

“เอาปากกามาให้ฉันหน่อย ฉันจะช่วยนายแก้”

 

“แจ่ม…”

 

เติ้งเฉาหยิบปากกาเฉินเฮ่อจากนั้นก็เริ่มดูหัวข้อ

 

ในไม่ช้าเติ้งเฉาผู้มีเหตุผลมากก็เริ่มทําคําถาม

 

“โอ้ 35 หัว 94 ขาที่เข้าใจตอนนี้สมมติว่ากระต่ายทุกตัวยกเท้าทั้งสองข้าง”

 

หลังจากได้ยินคําพูดของเติ้งเฉาเฉินเฮ่อก็คิดขึ้นมาทันที เครื่องหมายคําถามสองตัว? แม่มยกเท้าสองข้าง เอาจริงดิ?

 

“กระต่ายทุกตัวยกเท้า” เติ้งเฉายังคงคิดอย่างลึกซึ้ง ในฐานะอาจารย์โรงเรียนเขาเริ่มลงแรง

 

“พี่เป็นหมูหรือไง ทําไมพี่ถึงให้ยกเท้าทั้งสองข้าง” เฉินเฮ่อพูดไม่ออกหัวเราะแข็งๆ ภายในห้องขัง

 

“มันไม่มีหรอกพี่ ยกเท้าหน่ะ” เฉินเฮ่อเตือนเติ้งเฉาอย่างเงียบๆ ใบหน้าของเขารู้สึกขบขันอยู่แล้ว

 

“เบาๆดิ พวกชุดดํากลุ่มใหญ่กําลังจับตัวฉัน ฉันเกือบจะโดนเจอแล้ว” เติ้งเฉาเตือนเฉินเหอ

 

“ฉันจะไปหาของที่ซ่อนกับนาย” เติ้งเฉาหยิบปากกาและกระดาษและนั่งข้างเฉินเฮ่ออยู่ด้านนอกประตูเหล็ก

 

” พี่ไม่ต้องมาเสียเวลากับผมก็ได้นะ” เฉินเฮ่อกังวลเล็กน้อย

 

“เกือบละ เกือบเสร็จแล้ว” เติ้งเฉาตอบกลับอย่างรวดเร็ว

 

“สมมติว่ามี 20 หัวมี 60 ขา แล้วขา 60 ข้าง” เติ้งเฉาว่าขณะแสดงท่าทาง

 

เฉินเฮ่อพูดไม่ออก เขามาที่นี่เพื่อสร้างความสนุกสนานหรือ? พี่อยากจะหัวเราะเยาะฉันใช่ไหม?