รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก – ตอนที่ 15 แสดงการปรุงอาหารต่อหน้าสื่อมวลชน

อ่านนิยายจีนเรื่อง รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก ตอนที่ 15 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ลู่เฟยมักจะอยู่บ้านตอนเช้า แต่เขาก็ไม่ได้ลืมว่าเมื่อคืนจางเสี่ยวอิง ผู้กำกับรายการ The Voice บอกกับเขาว่าวันนี้ผู้สื่อข่าวจะมาสัมภาษณ์เขา

 

หลังจากอ่านนิยายคนเดียวหน้าคอมฯ จากนั้นเขาก็ไปให้ความสนใจกับข่าวของตัวเอง ลู่เฟยก็พบว่าเวลาช่างไปเร็วนัก

ออดประตูบ้านของลู่เฟยก็ดังขึ้น ตอนนี้ก็ประมาณ 10 โมง ลู่เฟยเปิดประตูดู ก็เป็นอย่างที่คิด มีคนจากสถานีโทรทัศน์มาสองคน

คนที่ดูเป็นหัวหน้าคือนักข่าวหญิงที่สวยมาก เธอน่าจะอายุประมาณ 20 ปี ส่วนสูงอยู่ที่  165 น้ำหนักเกือบ 90 ปอนด์ (ผู้แปล:ประมาณ 40 กิโลกรัม) เธอมีใบหน้ารูปไข่ แต่งหน้าเบาๆ ทำให้เธอสวยดูดี ด้านหลังเธอมีตากล้องผู้ชาย เขากำลังถืออุปกรณ์ในการถ่ายทำอยู่

“สวัสดีค่ะคุณลู่ เรามาจากเจ้อเจียงทีวี ตอนนี้เราเดินทางเพื่อสัมภาษณ์คุณโดยเฉพาะ ฉันชื่อ เย่เชี่ยน ค่ะ คุณสามารถเรียกฉันว่า เสี่ยวเชี่ยนได้” นักข่าวหญิงเย่เชี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงไพเราะ เสียงเธอหวานเสนาะหูมาก แม้เธอจะยังเป็นนักข่าวฝึกหัดได้ไม่นาน แต่เย่เชี่ยนก็มีชื่อเสียงในทีวีดาวเทียมของเจ้อเจียงอยู่นิดหน่อย และเธอก็พอมีชื่อเสียงในอินเทอร์เน็ตพอสมควรเพราะเธอเป็นที่รู้จักในฐานะนักข่าวสาวที่สวยที่สุดของเจ้อเจียงทีวี

“สวัสดีครับ เข้ามาก่อนสิครับ” ลู่เฟยเชื้อเชิญ

 

“ได้ค่ะ” / “ครับ”

ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องของลู่เฟย คุยทักทายกันนิดหน่อย จากนั้นเริ่มทำการสัมภาษณ์

“คุณลู่คะ คุณเคยคิดคิดไหมว่าเมื่อเข้าร่วมรายการ The Voice China แล้วคุณจะโด่งดังในชั่วข้ามคืนขนาดนี้?” เย่เชี่ยนถามคำถามที่เตรียมไว้ ขณะที่ตากล้องกำลังถ่ายภาพอยู่

“ผมก็เคยคิดเรื่องนี้เหมือนกันครับ แต่ไม่เคยนึกเลยว่าเพลงของผมจะได้รับการเลือกจากเมนเทอร์ทั้ง 4 ท่าน ทั้งยังเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนผู้ชมอย่างนี้ นี่มันดีกว่าที่ผมคาดไว้มากจริงๆ ครับผมรู้สึกเซอร์ไพรส์และประทับใจมาก”

 

ลู่เฟยตอบอย่างจริงจัง นี่เป็นการสัมภาษณ์ครั้งแรกของเขาต่อหน้าสื่อ ในใจเขาก็กังวลนิดหน่อยแหละ แต่โชคดีที่นักข่าวตรงหน้าเขาเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ทำให้ลู่เฟยอารมณ์ดีขึ้นนิดหน่อย (เกี่ยวไรกันฟร่ะ)

 

“คุณลู่เฟยมีแผนสำหรับรอบต่อไปหรือยังคะ คนทั่วไปส่วนใหญ่คาดกันว่าคุณจะเป็นแชมป์เสียงจริงตัวจริง คุณคิดว่าอย่างไรคะ?” เย่เชี่ยนถามคำถามที่สองต่อ

“รอบต่อไป รอบสองนี้ผมเตรียมไว้แล้วครับ ผมจะมอบการแสดงที่น่าตื่นเต้นให้กับผู้ชมและเพื่อนๆ ทุกคน ที่จริงผมอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้แสดงให้ทุกคนเห็น ผมหวังว่าจะไปได้ไกลกว่านี้เพื่อแสดงให้เพื่อนๆ ทุกคนเห็นครับ

 

สำหรับการเป็นแชมป์นั้น ผมจะตั้งใจทำให้เต็มที่ อย่างไรก็ตามมีผู้เข้าแข่งขันอีกหลายคนจากเสียงจริงตัวจริงที่แข็งแกร่ง ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นแชมป์ได้ไหม แต่ผมจะทุ่มเทกายใจอย่างเต็มกำลัง เพื่อคว้าแชมป์ให้ได้ครับ”

“งั้น.. อย่างที่หลายๆ คนทราบกันดี ว่าคุณหยางอิ่งและคุณหนีหนี่ เป็นเพื่อนสนิทของคุณ ความสัมพันธ์ของพวกคุณเป็นแบบไหนกันแน่คะ?”

เจอคำถามนี้เข้าไป ลู่เฟยถึงกับเหี่ยวไปชั่วขณะ เขาไม่คิดว่านักข่าวคนนี้เธอจะถามตัวเองแบบนี้

“อ่า อันที่จริงมันเป็นความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่ดีครับ เบบี้กับหนีหนี่ รู้จักกับผมมาสักพักแล้ว พวกเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาก” ลู่เฟยอธิบาย

“ค่ะ ทุกทราบดีว่าคุณลู่เฟยเป็นคนมีความสามารถ ไม่ทราบว่าคุณลู่มีความสามารถอะไรนอกเหนือจากความสามารถด้านดนตรี คุณลู่พอจะแสดงอะไรให้ฉันดูหน่อยได้ไหมคะ” เย่เชี่ยนถามด้วยรอยยิ้ม

“5 5 ก็ ผมทำอาหารได้ค่อนข้างโอเคเลยครับ ทำอาหารนับเป็นความสามารถได้ไหมครับ?” ลู่เฟยถามพร้อมเสียงหัวเราะ

“แน่นอนค่ะ ตอนนี้มีคนดังน้อยเกิน ที่มีความสามารถด้านอาหาร คุณลู่เฟยช่วยแสดงให้เราดูหน่อยได้ไหมคะ?”

“ได้สิครับ ผมจะทำอาหารจานง่ายๆ สักจาน ชื่อว่า ‘ปอดของคู่รัก’..” ลู่เฟยตอบรับ

“ดีค่ะ”

เวลาต่อมา ลู่เฟยก็ถ่ายการทำปอดคู่รัก จากการสัมภาษณ์ของนักข่าว การเคลื่อนไหวของเขานั้นคล่องแคล่วดูพริ้วไหวมาก ทำเสร็จก็มอบให้นักข่าวเย่เชี่ยนทานอาหารต่อหน้ากล้อง

“นี่มันอร่อยมากเลยค่ะ ว้าว นี่เป็นปอดคู่รักที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมาเลย คุณลู่เฟยมีความสามารถหลากหลายและน่าทึ่งมากจริงๆ ค่ะ” เย่เชี่ยนกล่าวชื่นชมเขาหลังจากชิมไป

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ กินอีกก็ได้นะครับถ้าชอบ คุณตากล้องลองสักหน่อยสิครับ”

เย่เชี่ยนจัดปอดคู่รักหมดเกลี้ยงไปภายในไม่กี่นาทีต่อหน้าต่อตาลู่เฟย และการถ่ายรายการก็จบลงหลังจากรับประทานเสร็จ

“ขอบคุณคุณล่ะมากเลยนะคะ สำหรับการให้สัมภาษณ์ การสัมภาษณ์วันนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากเลยค่ะ พอเรากลับไปจะรีบไปทำการตัดต่อแล้วออกอากาศทางทีวีนะคะ”

“ขอบคุณที่ทำงานหนักนะครับคุณเสี่ยวเชี่ยน”

“ไม่หนักเลยค่ะ งั้นเราขอตัวก่อนนะคะ เรายังมีงานอยู่ ขอบคุณสำหรับอาหารของคุณค่ะ ฮิฮิ ฉันชื่อเสี่ยวเชี่ยนนะคะ จำฉันไว้นะ ฉันจะมาสัมภาษณ์คุณบ่อยๆ แน่เลยค่ะในอนาคต อย่าเพิ่งเมินฉันนะคะ” เย่เชี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มมีความสุข มันเป็นชิ้นงานที่งดงาม ความงามเรอค่าจากความสุขเล็กๆ

“โอเค ขับช้าๆ นะครับ ผมจะจำคุณไว้เสมอ เสี่ยวเชี่ยน” ลู่เฟยประทับใจเสี่ยวเชี่ยนมาก นักข่าวคนนี้ไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น เธอยังมีนิสัยน่ารักดูสดใส น่าสงสัยจริงเธอจบมหาลัยมานานแค่ไหนกัน

“่ค่ะ”

 

ไม่กี่นาทีต่อมา นักข่าวเย่เชี่ยนและตากล้องก็จากไป…

 

=================

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด