หลังจากนักข่าวจากไป ก็เหลือเพียงลู่เฟย ไม่มีใครในบ้าน เบบี้ก็ยังไม่กลับ กว่าจะมาก็ต้องรอไปจนถึง 6 โมงเย็นโน่นแหละ แต่หยางอิ่งจะมาบ้านลู่เฟยทันทีที่มาถึงแล้ว

…

“เบบี้เธอมากแล้ว มาๆ นั่งลงก่อน” ลู่เฟยดีใจมาก รีบหลีกทางให้หยางอิ่งเข้ามา

“ขอบใจนะลู่เฟย ฉันกลัวแทบตายแหนะ เกือบเจอรถชนแล้วตอนกลับบ้านอ่ะ” หยางอิ่งเปรยด้วยท่าทีหวาดหวั่นตอนเธอเดินมา

“อ่าว? เป็นไงมั่ง เธอไม่เป็นไรนะ เบบี้?” ลู่เฟยด้วยความกังวลอยู่แปบหนึ่ง แล้วก็คิดได้ว่าเขาถามได้งี่เง่ามาก ถ้าเธอว่าเขาโง่เขาก็ไม่แปลกใจเลย

“คือฉันไม่ได้จอดตรงไฟแดง แล้วใช้คันเร่งแทนเบรคอีก โชคดีฉันดึงเบรกมือทัน กลัวแทบตายอ่า” หยางอิ่งพูดถึงสถานการณ์ตอนเธอนั่งบนโซฟาแล้ว

ลู่เฟยรินน้ำให้เธอแก้วหนึ่ง : “ดื่มน้ำก่อนนะ คราวหลังก็ขับรถระวังๆ หน่อยนะ เธอเป็นดาราดังไม่ใช่หรอ ทำไมไม่ให้ผู้ช่วยเธอขับหรือคนขับรถ ขับรถให้หล่ะ?”

“อิอิ ฉันชอบขับรถเองอ่ะ ชอบฟิลลิ่งตอนขับ” เบบี้ตอบด้วยรอยยิ้ม

“ฟิลลิ่ง? เธอขับเกียร์ออโต้ไม่ใช่หรือไง? มันก็เหมือนขับรถไฟฟ้าขนาดเล็ก มันมีฟิลลิ่งอะไรด้วยหรอ?” ลู่เฟยไม่ลืมเบิกเนตรให้หยางอิ่ง

“เน่ ลู่เฟย นายอยากทำให้ฉันโกรธหรอ? นายจะหาเรื่องกันใช่ไหม? ฉันโชคร้ายพอแล้วนะวันนี้ หือออ” หยางอิ่งโบกไม้โบกมือด้วยความโกรธเล็กน้อย เธอจ้องลู่เฟยอย่างเคืองๆ

“อ่า หยวนๆ น่า เบบี้ ฉันแค่ล้อเธอเล่นเอง อย่าโกรธนะ เครไหม หึหึ เอ่อ จริงสิ แล้วหนีหนี่ล่ะ? ทำไมเธอยังไม่กลับบ้าน?”

“เธอก็น่าจะกลับเร็วๆ นี้แหละ ฮิฮิ เราจะกินข้าวเย็นบ้านนาย ตกลงไหม?” หยางอิ่งยิ้มหวาน ใบหน้างามของเธอดูอ่อนหวานน่ารัก…

“ไม่มีปัญหา ยินดีต้อนรับอยู่แล้วไม่เห็นต้องถาม งั้นฉันไปเตรียมอาหารดีกว่า แล้วเดี๋ยวหนีหนี่กลับ” ลู่เฟยตอบรับอย่างมีความสุข ทำอาหารให้สาวงามใครเขาจะปฏิเสธกัน

“อือ ฉันต้องกินอาหารของเธอมากกว่านี้ เพราะอีกไม่กี่วันฉันจะไม่โอกาสแล้ว ผู้กำกับรายการรันนิ่งแมนโทรมาฉันวันนี้ บอกว่าเรทติ้งซีซั่นแรกสูงเกินไป เพราะงั้นก็จะทำซีซั่นสองต่อเลย ฉันจะไปหางโจวอีกไม่กี่วันนี้แล้วล่ะ”

“ห๋า? เร็วเกิ๊น เบบี้ เธอจะไปหางโจววันไหน?” ลู่เฟยหงอยและเศร้าไปเลย เขาไม่อยากอยู่โดยไม่มีหยางอิ่งนานๆ

“ก็ไม่ชัวร์หรอกว่าวันไหน เพราะยังไม่ได้กำหนดวัน เหตุผลหลักก็คือ หวังเป่าเฉียง สมาชิกทีมรันนี่แมนคนหนึ่ง ไม่สามารถเข้าร่วมรายการรันนี่แมนซีซั่นสองได้

เพราะเป่าเฉียนต้องไปมณฑลหูหนาน เพื่อเข้าร่วมรายการ The Real Man เพราะงั้นตอนนี้ รันนี่แมนเลยขาดสมาชิกคนหนึ่งในทีม กลุ่มผู้อำนวยการกำลังพิจารณาแขกรับเชิญมาร่วมงานอีกครั้งน่ะ” หยางอิ่งอธิบาย

“นั่นสินะ” ลู่เฟยพยักหน้าเข้าใจ จากนั้นก็แอบคิดว่า ยังมีเหตุการณ์อีกมากมายเลยที่โลกคู่ขนานนี้คล้ายกับโลกก่อน

“เอาอย่างนี้เป็นไง ลู่เฟย นายอยากลองเข้าร่วมรันนี่แมนซีซั่นสองดูไหม ฉันจะบอกผู้กำกับเอง ให้เขาเชิญนายมาเข้าร่วม นายจะได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่ฉันได้ต่อไปไง เรา 2 คนมันน่าสนุกมากแน่เลย” จู่ๆ เบบี้ก็พูดขึ้นมา

“อั๊ก” ลู่เฟยแทบกระอักเลือด เวร.. เบบี้อยากทำไรกันแน่? ตอนแรกก็ให้เขาเข้าร่วมรายการ The Voice China ตอนนี้จะให้เขาเข้าร่วมรายการรันนี่แมนอีก เธอหมายความว่าไง?

“ไม่ ไม่เอา เบบี้ รันนี่แมนไม่เหมาะกันฉัน แม้ว่ารายการนี้จะฮ็อตมาก แต่ฉันไม่เหมาะกับเกมโชว์แบบนั้น” ลู่เฟยส่ายหัวปฏิเสธ

“หา ทำไมจะไม่เหมาะ ลู่เฟยนายอยากดังป่าว? ถ้านายอยากนายต้องมาเป็นนักวิ่ง ฟังฉันนะ นายสามารถได้รับความนิยมขึ้นเรื่อยๆ รายการนี้จะพาเป็นดาวเด่นในชั่วข้ามคืน หลังจากออกซีซั่น 2 ไป ความนิยมของนายก็จะพุ่งกระฉูด

อีกทั้งนายยังหล่อ นายต้องฮอตแน่ถ้าได้เข้าร่วมรายการรันนี่แมนอ่ะ เชื่อฉันสิ ฉันอยู่ในวงการนี้มาตั้งแต่อายุ 15 ฉันพูดถูกเสมอแหละ” เบบี้พูดกับลู่เฟยอย่างจริงจัง ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

พอฟังคำพูดของเบบี้ ลู่เฟยก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลอยู่เหมือนกัน ลู่เริ่มลังเล

“ก็ได้เบบี้ ฉันสัญญากับเธอ แต่ทีมงานรายการจะรับฉันหรือเปล่า? เพราะสมาชิกคนอื่นๆ ต่างก็เป็นดาราที่มีชื่อเสียงมากนานแล้ว ทีมงานจะเลือกฉันหรือไม่ ก็ต้องว่าไปตามเรื่องนะ”

“ทำไมนายถึงไม่มั่นใจนะ ดูความนิยมนายในปัจจุบันสิ ตอนนี้นายดังมากเลยนะ แถมยังเป็นที่สนใจของเจ้อเจียงทีวีอีก พวกเขาจะไม่เชิญนายได้ไง ตามหลักแล้วถ้าฉันแนะนำผู้กำกับให้นายสักหน่อย ทีมงานจะต้องเชิญนายเข้าร่วมแน่ เชื่อฉันสิ”

เบบี้พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน ผมหยักโศกสีน้ำตาลก็เคลื่อนไหวไปมาดูสง่างามมากตอนนี้

“ก็ได้เบบี้ ในเมื่อเธอพูดอย่างนั้น ฉันตกลงเข้าร่วมรายการรันนี่แมนซีซั่นสองก็ได้ และฉันจะสู้ร่วมกับเธอ และปกป้องเธอตลอดไป~~” ลู่เฟยให้คำมั่นสัญญาอย่างหนักแน่น คิดถึงการวิ่ง ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเบบี้แล้ว มันก็คือสิ่งที่เขาหวังไว้ไม่ใช่หรอ…

============