ลู่เฟยรู้สึกหนักใจ เพราะเบบี้กรีดร้องหลังจากเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว

“อ๊า.. ช่วยด้วย..”

เบบี้ทรุดลงในหล่มโดยไม่ตั้งตัว แล้วทุกคนก็ส่งเสียงหัวเราะ

 

ลู่เฟยยิ้มระเหี่ยใจแล้วช่วยเบบี้ขึ้นมา ตอนนั้นเองลู่เฟยก็ตระหนักว่าเท้าของเขาก็ติดอยู่ในโคลน เอาออกไม่ได้

“โห.. นี่มันลึกมากเลยนะเนี่ย”

“ดึงไม่ออกใช่ไหม?” เบบี้ถาม

“ไม่เป็นไรหรอก” ลู่เฟยพูดออกมาอย่างแข็งขัน ความแข็งแกร่งของเขาไม่มีผู้ใดเทียม หลังจากแลกเปลี่ยนกับระบบแล้ว ตอนนี้เขามีพละกำลังเท่ากับ 1 ตัน..

 

ผู้คนโดยรอบหัวเราะลั่น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทีมสีน้ำเงินต้องเสียเปรียบอยู่สักหน่อย และทีมสีเหลืองอีกด้านก็มาถึงแท่นสูงแล้ว

ทีมสีน้ำเงินค่อยๆ ย่างไปที่ด้านข้างของวงแท่น เหล่ารันนิ่งแมนทั้งหมด 9 คน ก็ยืนอยู่รอบวงแท่น ความสูงของแท่นนั้น สูงถึงไหล่พวกเขา

“โปรดส่ง อเทน่าขึ้นสังเวียนครับ” ผกก.ถ่ายทำอยู่นอกหล่ม

ฟ่านปิงปิงถูกเติ้งเชากับหานเกิงผลักดันขึ้น ส่วนเบบี้ก็มองไปทางลู่เฟย

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมส่งเบบี้ไปเอง” ลู่เฟยยิ้มอย่างมั่นใจ เขาอุ้มเบบี้ขึ้น แล้วค่อยๆ ดันร่างเธอขึ้นสังเวียนแท่น

 

“ว้าววว….” ทุกคนต่างอุทานออกมา เมื่อเจอกับความเข้มแข็งของลู่เฟยกับการดูแลด้วยความเอาใจใส่เช่นนี้

ในเวลานี้ สมาชิกชายของแต่ละทีมเริ่มจัดระเบียบชุดของตัวเอง ใบหน้าของพวกเขาเข้มขึ้นทันตา

ลู่เฟยกระทำการข่ม ดวงตาเย็นเชียบ แล้วพูดว่า : “รอรับความพ่ายแพ้ได้เลยครับ”

เติ้งเชาสวนกลับไปยังลู่เฟยอย่างดูหมิ่นไปว่า : “ช่างกระจ่อยร่อยซะจริง”

สงครามจักรวาลศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเริ่มเพื่อเป็นเกียรติแด่อเทน่า จักรวาลเล็กๆ นี้กำลังเร่าร้อน

“ทุกท่านพร้อม… เริ่มได้” หัวหน้าผกก.ประกาศเริ่มการเกม เหล่าตากล้องที่ด้านข้างก็เก็บภาพได้อย่างยอดเยี่ยม

 

“ลุยยย”/ “ลุยยยย”

สมาชิกทั้งสองทีมวิ่งไปที่แท่น บนแท่นสูงฟ่านปิงปิงกับเบบี้นั่งอยู่บนนั้น ถือว่าเป็นการต่อสู้กันบนสังเวียนเป็นครั้งแรกของเทพธิดาทั้งสอง พวกเธอดึงรั้งและผลักกันวุ่นวาย แต่ไม่นานทุกคนก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง ปิงปิงผลักเบบี้จนตกออกจากแท่นลงไปในโคลน

“ว้าว… พี่สาวปิงปิงใจร้ายเกินไปแล้ว” เบบี้ไม่สามารถลุกขึ้นจากหล่มได้

ลู่เฟยมาด้านข้างของเธอ .. สมาชิกคนอื่นๆ ก็เริ่มสู้กันแล้ว

“เบบี้ เร็วเข้า” ลู่เฟยรู้สึกเป็นห่วงจึงรีบดึงเบบี้ออกจากหล่ม ร่างของเธอเต็มไปด้วยโคลน รวมไปถึงบนใบหน้าของเธอด้วย

 

“ลู่เฟย พี่สาวปิงปิงรังแกฉัน” เบบี้มองไปที่ลู่เฟยด้วยอย่างไม่พอใจแล้วฟ้องทันที เธอดูเหมือนผู้ต้องหาผู้น่ารัก โชคดีที่กล้องไม่ได้จับภาพพวกเขาทั้งคู่ในเวลานี้ อีกด้านหนึ่งเฉินเฮ่อและหวังซู่หลานกำลังตีกัน หานเกิงไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน กระโจนขึ้นไปบนวงแท่น และพยายามยื้อปิงปิงเอาไว้จากด้านบน หลี่เฉินต่อสู้กับเติ้งเชาและเจิ้งข่ายเพียงลำพัง

“ไม่เป็นไรนะเบบี้ มาเถอะ สู้ๆ แสดงความเป็นลูกผู้ชายออกมาสิ” ลู่เฟยตบบ่าน้อยๆ ของเบบี้ เพื่อให้กำลังใจเธอ

“น่าเกลียด หญิงสาวที่ไหนเขาจะมีความเป็นลูกผู้ชายหะ?” หยางอิ่งคร่ำครวญด้วยความเคือง

“ไอหยา ลู่เฟยเบบี้ ช่วยที เรากำลังจะแพ้แล้ว” เฉินเฮ่ออยู่ไม่ไกล ถูกดึงจนไปอยู่ในหล่ม โคลนพอกเต็มหน้าเขา เขากรีดร้องขอความช่วยเหลือ ตอนนี้หานเกิง ปิงปิงและหวังซู่หลานอยู่บนแท่นสูง สามคนนั้นอยู่ด้านบนคำรามอย่างตื่นเต้น

 

“ฮ่าๆๆ ชัยชนะต้องเป็นของพวกเรา ขอคุกเข่าต่อหน้าเทพธิดา”

“ฉันต้องการเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังราชินี” หวังซู่หลานตะโกนด้วยรอยยิ้ม

“พรึดด”

 

ลู่เฟยและเบบี้ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

“ลู่เฟย ลุยเลย”

“จัดไป!!”

 

ลู่เฟยเริ่มย่างก้าวเข้าไปที่วงแท่น แต่ตอนนั้นเองหัวหน้าผกก.เฉินซิงก็ประกาศ

 

“หมดเวลาแล้ว!! ในรอบแรกสีเหลืองเป็นฝ่ายชนะ”

ทีมสีน้ำเงินถึงกับน้ำตาตกในทันที

“เย้.. ได’น่า ได’น่า ร้อนแรงตลอดกาล !!!” สมาชิกชาย 4 คนของทีมสีเหลืองตะโกนสโลแกนการต่อสู้ของทีม

ทั้งสองทีมรวมตัวกันอีกครั้ง

“ต้องโทษพวกเธอสองคนเลย ลู่เฟย เบบี้ ยืนอยู่ในวงหน่อยได้ไหม?” หลี่เฉินถามทั้งคู่อย่างเคืองเบาๆ

“ใช่เลย เน่ เราแพ้ๆ เพราะพวกคุณตามเกมไม่ทัน …” เฉินเฮ่อก็กระวนกระวาย

 

“ขอโทษพี่ทั้งสองคนนะคะ เพราะฉันถูกพี่สาวปิงปิงทิ้งลงไปในหล่ม ลู่เฟยเลยเสียเวลามาช่วยฉัน” เบบี้อาย เธอยอมรับความผิดพลาดของตน

“ไม่เป็นไร ไม่ใช่ว่าเราจะแพ้ไม่ได้ ยังมีโอกาสอีก” หลี่เฉินไม่อยากตำหนิทั้งคู่

“ใช่ ตาต่อไปคุณทั้งสองคนต้องทำงานหนักหน่อยนะ” เฉินเฮ่อตอบรับ

“ไม่ต้องห่วงครับพี่ ให้ผมจัดการเอง” ลู่เฟยตัดสินใจไม่ซ่อนความแข็งแกร่งอีกต่อไป เวลานี้ ตอนนี้ เนื่องจากเขาใช้เวลาไม่นานในการพัฒนาความแข็งแกร่ง คิดว่า.. เขาคงต้องเล่นไม้แข็งแล้ว

ไม่กี่นาทีต่อมา เบบี้และปิงปิงก็กลับมาอยู่บนแท่นสังเวียนอีกครั้ง สมาชิกคนอื่นๆ ก็รอการเปิดเกมอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร เบบี้สาบานว่าจะคอยดูความเคลื่อนไหวของฟ่านปิงปิง

“พี่สาวปิงปิง ฉันไม่มีทางถูกพี่ผลักตกลงเป็นคนแรกอีกแล้วค่ะ” ดวงตาของเบบี้แฝงไปด้วยจิตสังหารเบาๆ

“เบบี้ เธอล้มเลวแน่นอน ฉันคืออเทน่าตัวจริง” ใบหน้าของปิงปิงแสดงความมั่นใจ แม้ในหน้าเธอจะมีโคลนเลอะอยู่บ้าน แต่ก็ยังสวย เธอคือเทพธิดาที่สวยจนผู้หญิงทุกคนต้องอิจฉา

“3 2 1 เริ่ม … ” หัวหน้าผกก.ให้สัญญานเริ่มเกม

ใบหน้าของลู่เฟยดูเคร่งขรึม เมื่อสัญญานเริ่มขึ้น ตัวคนก็หายไป ลู่เฟยพุ่งไปที่วงแท่นด้วยความเร็วดุจผีสาง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ลู่เฟยก็กระโจนขึ้นแท่นสูง ฝ่าเท้าของเขาสัมผัสกับพื้นผิวแท่นโดยตรง โดยที่ไม่ได้ใช้มือหรือแขนเลย

==================