นิยาย รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running M…

 

ตอนที่ 61 ไพ่ R สลัดรัก จะเอาฮาไปไหน

 

“ว้าว ขาข้างเดียวยังบอกว่าสบายดี จะเมพเกินไปแล้ว”

 

สีหน้าของซ่งเจียแสดงความภาคภูมิใจเล็กน้อย เธอก็กระโดดโลดเต้นไปอีกสักพัก(บ้ายอ) รูปร่างที่ยืดหยุ่นทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะแอบตะลึง

 

เฉินเฮ่อผู้บัญชาการของทีมสีน้ำเงินได้ยืนอยู่บนหอสูงแล้วเขาก็ให้สัญญาณพร้อม

 

“เริ่มได้” กรรมการให้สัญญาณเริ่มต้น

 

“ 1 บ่วง” กรรมการยังคงพูดการ์ด R ที่เขากำลังมองหา [1 บ่วง]

 

ซ่งเจียหยุดเต้นไปแล้วและเธอกับหลี่เฉินเพื่อนร่วมทีมก็พร้อมที่จะแข่งขันต่อ

 

เฉินเฮ่อบนแท่นสูงเริ่มกังวล เจ้านายจ้องตาเขา

 

“ 1 บ่วงๆ ก้มหัวลงหน่อย”

 

“ 1 บ่วงอยู่ไหน?” เฉินเฮ่อยังคงสังเกตเวลาที่ หดสั้นลงเรื่อยๆ

 

ในที่สุดเฉินเฮ่อก็เจอ

 

“1 บ่วง คนสุดท้าย คนสุดท้ายพี่เฉินไปเร็วเข้า” เฉินเฮ่อกำกับอย่างใจจดใจจ่อ

 

“โอเค” หลี่เฉินรีบตรงไปยังด้านสุดท้ายทันที

 

“คนที่หนึ่งกับสี่ นับจากทางขวา รีบเข้าไป” เวลาคือชีวิตเฉินเฮ่อรีบกำกับ

 

หลี่เฉินค่อยๆ เข้ามาหาผู้หญิงคนหนึ่งและเขามองไม่เห็นว่าการ์ด R ใบไหนอยู่บนหัวของคนอื่น

 

“ นี่หรือ?” หลี่เฉินถามอย่างกังวล

 

“ถอยหลังมาเร็ว กลับมาๆ” เฉินเฮ่อกังวล

 

“ซ้ายๆ ใช่เธอ เป็นเธอแหละ รีบอุ้มไปเลย”

 

จากนั้นหลี่เฉินก็หยิบผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาขี่หลัง เวลาแบบนี้ก็แน่นอนล่ะว่าเขาไม่มีเวลามาสัมผัสความนุ่มนวลของหญิงสาวหรอก

 

“อย่าปล่อยเธอนะ วิ่งไปเร็วเข้า” เฉินเฮ่อตะโกนบอกหลี่เฉินอย่างกังวล

 

หลี่เฉินก็เดินไปข้างหน้าโดยมีผู้หญิงคนนั้นขี่หลังอยู่

 

“ฉันควรเลือกคนไหนดี” ซึ่งเจียเริ่มเรียกเฉินเฮ่อจากด้านล่างเธอยังไม่พบผู้หญิงที่ควรอุ้ม

 

“ซ้ายซ้าย” เฉินเฮ่อเตือนซึ่งเจียอย่างใจจดใจจ่อ

 

“นี่หรอ?” ซึ่งเจียถาม ผู้หญิงหลายร้อยคนจากทีมสีเหลืองด้านล่างเริ่มเดินไปรอบๆ สนาม

 

ในเวลานี้มันเป็นเรื่องง่ายที่จะสับสนวิสัยทัศน์ของพวกเขาสมาชิกคนอื่นๆ ในทีมรันนิ่งแมนกำลังดูวิธีการของพวกเขา

 

“นี่หรือ” ซึ่งเจียอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งไว้บนหลังของเธอ

 

ผู้สังเกตการณ์ลู่เฟยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเป้าหมายที่ใกล้เคียงของซ่งเจียนั้นมีอยู่สามคนและเธอจำคนผิด

 

“คนสวย คุณเอามาผิดคนแล้ว ผิดคนๆ” เฉินเฮ่อตะโกนอย่างกังวล เขาก็ขำตัวเอง ซึ่งเจียไม่ได้ยินเฉินเฮ่อพูดในตอนนี้เธออุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้บนหลังของเธออย่างกระวนกระวายและยังคงพุ่งไปข้างหน้า

 

“ทิ้งเธอไปรีบโยนเธอไปคุณเอามาผิดคน…”

 

“อ๊า…” ซึ่งเจียได้ยินคำสั่งของเฉินเฮ่อ เธอก็เงิบเอาผู้หญิงคนนี้ขี่หลังมา

 

“อันที่สามนับจากด้านล่างสุด ใช่แล้ว คนนั้นแหละ” เฉินเฮ่อกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม

 

“คนนี้?”

 

“ถูกต้องนะครับ”

 

จากนั้นซ่งเจียก็อุ้มผู้หญิงคนนั้นขี่หลังของเธอ จากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็พาสาวคนนั้นมาที่ตำแหน่งที่กำหนดไว้ในแถวหน้าเพื่อเข้าร่วมกับหลี่เฉิน

 

“หมุนเร็วๆ สามรอบ”

 

หลี่เฉินและซ่งเจียเริ่มหมุน

 

อีกสองคนตะโกนพร้อมกัน: “เพิ่ง!”

 

แล้วทีมสีน้ำเงินของพวกเขาก็สลัดรักไพ่นกกระจอกเสร็จไปหนึ่งเซ็ต

 

” ทำไมซ่งเจียถึงเมพจัง เดินบนกระดานนวดเท้าเกือบจะเหมือนกับบนพื้นปกติ” เติ้งเขาเริ่มถอนหายใจในตอนนี้

 

“โอ้ว.. นี่คือปรมาจารย์ในตำนาน” ลู่เฟยยกนิ้วให้เช่นกัน

 

ซึ่งเจียยิ้มอย่างมีชัย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุข

 

“เก้าเสาะ” กรรมการแจ้งไพ่ R ใบต่อไปที่ต้องทิ้ง

 

“เก้าเสาะๆ…”

 

“ โอ้คุณพระ ทำไมหายากจัง” เฉินเฮ่อเกาหัวอย่างกังวล

 

“พี่เฉินคนที่สามแถวแรก” เฉินเฮ่อเริ่มกำกับหลี่เฉิน หลี่เฉินรีบเดินไปหลังจากได้ยินคำสั่ง

 

” ซึ่งเจียคนที่อยู่ข้างหลังคุณ” เฉินเฮ่อก็นำทางซึ่งเจียไปด้านล่าง

 

ซ่งเจียรู้สึกดีใจและรีบไปรับผู้หญิงที่อยู่ข้างหลัง

 

หลี่เฉินและซ่งเจียเดินมาด้านหน้าโดยทั้งสองอยู่บนหลังของพวกเขาแล้วหมุนตัว

 

“ครับปั้นรีบ ๆ หน่อย”

 

” หนึ่งสองสาม..”

 

“เพิ่ง!”

 

“อ๊า …” ซึ่งเจียตะโกน แต่ปรากฏว่าทั้งสองคนชนกัน ผู้หญิงสองคนที่แบกพวกเขาเกือบกระแทกพื้น

 

“อ๊าก… “ ในขณะเดียวกันลูกโปงที่อยู่เหนือหัวเฉินเฮ่อก็ระเบิด มันคือแป้งงงง (หมายถึง แป้งจริงๆ นะ) และแป้งก็ชะโลมหัวเฉินเฮ่อทันที

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า…”

 

“ ฮ่าฮ่า …”

 

ทุกคนหัวเราะภารกิจล้มเหลว เฉินเฮ่อถูกลงโทษทั้งหัวและหน้าเต็มไปด้วยแป้ง

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า “ ลู่เฟยหัวเราะออกมาในเวลานี้โอดี้และเบบี้ที่อยู่ข้างๆก็แสดงท่าทีเยาะเย้ยอย่างไร้ความปราณี

 

“ว้าวน่าดูจัง” เติ้งเขาเริ่มหัวเราะด้วยความตื่นเต้น

 

หลี่เฉินก้มหน้าด้วยความเสียใจซ่งเจียก็ก้มหน้าด้วยความเสียใจ เฉินเฮ่อยังคงดูทำอะไรไม่ถูก

 

เฉินเฮ่อเดินออกจากหอสูง เสื้อผ้าของเขาถูกปิดทับถมด้วยแป้งอีกชั้นนึ่ง

 

ลู่เฟยช่วยตบแป้งบนเสื้อผ้าของเฉินเฮ่อพลางหัวเราะว่า “ฮ่าฮ่าหนังกำลังภายใจก็เป็นแบบนี้”

 

“ช่ายเลย”

 

แล้วเฉินเฮ่อก็เริ่มโชว์รำมวยต่อหน้ากล้อง

 

ฟาดกำปั้นก้าวไปข้างหน้า ซึ่มฮ่าฮ่า..

 

การเคลื่อนไหวของเขาสงบเสงี่ยมและเมื่อเขาชกแป้งก็บินไปเรื่อยๆ เหมือนเอฟเฟคหนังจีนกำลังภายในไปในตัว

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ” ผู้ชมในระยะไกลต่างหัวเราะกันอย่างดุเดือดผู้หญิงกว่าหนึ่งร้อยคนในทีมสีเหลืองด้านล่างก็ขำด้วย

 

ทีมที่สองที่ท้าทายต่อมาคือทีมสีเขียว

 

เติ้งเขาและหวังจู่หลานเดินเข้าไปในแผ่นนวดเท้า ทั้งสองก็เดินเท้าเปล่าเข้าไป พอได้เดินดูทั้งคู่แสดงสีหน้าเหยเกเจ็บปวด

 

“อา อ่ออ…” หวังจู่หลานร้องครางอย่างเศร้าสร้อย

 

“อ๊า อ้า อ้า ทำไมๆ ซ่งเจียถึงทำได้ง่ายๆ แต่เราทำไม่ได้” เติ้งเขาก็เริ่มถอนหายใจ

 

ผู้บัญชาการของทีมสีเขียนคือเจ๋งข่าย เจิ้งข่ายรีบเดินไปที่หอสูง แล้วก็หยิบโทรโข่งขึ้นมา

 

” ทีมสีเขียวพร้อมแล้ว เวลาเริ่ม” กรรมการให้สัญญาณเริ่มต้น

 

“สี่ บ่วง” ผู้กำกับยังคงพูดต่อ