นิยาย รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running M…

ตอนที่ 62 ลู่เฟยถูกแก้แค้น

สี่บ่วง… ใช่. สี่บ่วง.. แต่เจ๋งข่ายตะลึงงันไปในทันที เขาพยามจ้องมองไปที่กองทัพสตรีสีเหลืองด้านล่าง แต่เขาไม่เห็นคนที่ใส่หมวกไพ่ 4 บ่วงเลย ผ่านไปซักพักเจิ้งข่ายไม่พูดอะไรสักคำแข็งนิ่งดุจท่อนไม้

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”

หลายคนหัวเราะ

“สี่บ่วง สีม่วง รีบหาเร็วเข้า” เติ้งเชาจ้องเจ๋งข่ายด้านบนอย่างใจจดใจจ่อ

“สี่บ่วง เจิ้ง สี่บ่วง” หวังจู่หลานยังตะโกนบอกเจ๋งข่าย

“สี่บ่วงเจ้าอยู่หนาย..” เจิ้งข่ายตะโกนอย่างอื่นๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า … “ลู่เฟยแสดงฮาแตกอย่างไร้ความปรานี รันนิ่งแมนคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ เขาต่างก็หัวเราะกันอย่างบ้าค

เจ๋งข่ายยังคงมองหาอยู่ อาจเป็นเพราะสายตาที่ไม่ดีของเขา ทำให้เขาหาไม่ไพ่ 4 บ่วงไม่เจอ

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ …”ทุกคนปล่อยก๊กกันไม่หยุด

เติ้งเขาแทบทรุด เขาวิตกกังวลอย่างยิ่ง หวังจู่หลานก็นั่งบนลงบนบอร์ดนวดเท้าแล้วรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ แต่หลังจากนั่งลงเขาก็เจ็บตุ๊ด! กระเด้งพุ่งปรี๊ด

สองนาที่กำลังเสียไปอย่างรวดเร็ว เพิ่งข่ายยังไม่เห็น 4 บ่วง

ตอนนี้เอง ลู่เฟยก็มีแผนเล่นนอกกฎอย่างกะทันหันเขาเริ่มออกคำสั่ง : “ทั้งหมดวิ่งไปทางซ้าย” เขากลายเป็นกรรมการปลอม

เจ๋งข่ายก็สับสนในขณะนี้เขาคิดว่าลู่เฟยกำลังทำให้เติ้งเขาและหวังจู่หลานวิ่งไปทางซ้าย

“ทั้งสองคนวิ่งไปทางซ้าย” เจ๋งข่ายยื่นมือซ้ายออกและชี้ไป

เห็นได้ชัดว่าฉากนี้ทำให้คนลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง ปรากฏขึ้นสาวงามมากกว่าหนึ่งร้อยคนทีมสีเหลืองเริ่มเคลื่อนไหวเดินไปรอบๆ บน แผ่นนวดเท้าซึ่งทำให้วิสัยทัศน์ของเจ๋งข่ายสับสนมากขึ้นไปอีกโด

เจ๋งข่ายยุ่งเหยิงไปหมด เขาหา 4 บ่วงไม่เจอแล้ว ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนในตอนนี้

“สลับ…” ลู่เฟยพูดต่อ

กองทัพหญิงกว่าร้อยคนก็เดินไปรอบ ๆ แผ่นนวดเท้านั่น

“ทำไมๆ อ้าาา อย่าสลับเซ่.. ไม่ต้องเปลี่ยน” เติ้งเขามองไปที่กองทัพสาวเดินอย่างเมามัน ในใจเขาอยากจะฆ่าลู่เฟยเหลือเกิน ให้ตายเถอะ หมอนี่หาเรื่องฉันใช่มั้ย?

“อย่าเปลี่ยน” หวังจู่หลานยังตะโกนเสียงสูง บอกสาวๆ หลายคนที่อยู่รอบๆ เขาอย่างกังวล

กองทัพหญิงหลายคนไม่เชื่อฟังคำพูดของเติ้งเช้าและหวังจู่หลานและยังคงหันหลังให้พวกเขา

เจ๋งข่ายสับสนหนักเข้าไปอีก เหมือนว่าจะมีม้าหลายพันตัววิ่งผ่านมาในความคิดของเขา ให้แม่มเหอะ

“พี่เช่าคนทางขวา … คนทางขวา …”

“ขวาเหรอ?” เติ้งเชากระวนกระวายมองตาม

“ไม่ใช่ เป็นทางขวาไม่ใช่ทางซ้าย คนที่อยู่ข้างหลังคุณซู่หลาน” เจ๋งข่ายเริ่มยุ่งเหยิงและในที่สุดก็เห็นผู้หญิงที่เป็นเป้าหมาย แต่ไม่รู้ว่าจะบอกออกอย่างไร

“นี่หรือ” หวังจู่หลานตะโกนและจับตัวผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขา แต่ตอนนี้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่าน กลายเป็นว่าเขาทำไฟ R บนหัวของผู้หญิงนั้นตกลงมา เพราะเขย่าเธอแรงเกินไป

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”

“ฮ่าฮ่า” เบยังหัวเราะเยาะเย้ยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เสียงตะโกนทั้งหมดที่ดูวุ่นวายนั่นทำให้ทุกคนหัวเราะขึ้นพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดล้วนตกตะลึงกับความฉลาดทางสติปัญญาของเจิ้งข่าย (ประชด)

แต่พอหวังจู่หลานทำหมวกของสาวคนนั้นตก เจิ้งข่ายก็ตะโกนกลับไปว่า

“จู่หลานไม่ใช่คนนั้น”

“เอ็งตาบอดหรือไง!!” เติ้งเชาเริ่มตะโกนอย่างไร้หนทาง

“พี่เชา คนนั้นแหละ จับคนนั้นไว้” ขณะนั้นใบหน้าของเจ๋งข่ายแดงระเรื่อ

เติ้งเขาไปอุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้ทันที

“อ่า มันหนักมาก ฉันต้องชนะอีกครั้ง” เติ้งเช่าตะโกนและเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ โดยมีผู้หญิงคนนั้นอยู่บนหลัง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า … “หลี่เฉินหัวเราะสนุกสนาน ตอนนี้เขานั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย

หวังจู่หลานสมาชิกอีกคนเริ่มมองหาใครบางคน: “นี่เธอใช่ไหม เธอหรือเปล่ารีบๆ บอกสิ” หวังจู่หลานเกือบจะดึง R บนหัวของหญิงสาวออกมาดูแล้ว

“เปล่าๆ มันเป็นอันนั้นมันห้าบ่วง ต้องไปข้างหลังอีกคน” เจ๋งข่ายอธิบายอย่างกังวล แต่หวังจู่หลานได้อุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้บนหลังของเขาแล้ว ซึ่งก็ผิดอีก

หวังจู่หลานวางผู้หญิงคนนั้นลง แล้วเขาก็ไปหาอีกคนหนึ่ง

“อีกคนจู่หลาน” เจิ้งข่ายเป็นกังวล

หวังจู่หลานรีบมองหาคนต่อไป

“โอ้ ทำไมนายไม่บอกก่อนเนี่ย” หวังจู่หลานพูดไม่ออก

หวังจู่หลานอุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้บนหลังและรีบเดินไปข้างหน้า ภายใต้สถานการณ์ที่หนักหนาสากรรจ์สำหรับเขา ในที่สุดเขาก็กลับมารวมตัวกับเติ้งเขาอีกครั้ง แต่เวลาที่ทั้งสองคนเพิ่งจะพบกันได้สิ้นสุดลงแล้ว

ลูกโป่งแป้งด้านบนหัวเจิ้งข่ายมีเสียง : “ยั้ง!!”

“อำ …”เจ๋งข่ายกรีดร้องใบหน้าและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแป้ง แล้วทุกคนก็หัวเราะไม่มีใครเห็นใจเขาเลย มีแต่รู้สึกว่าก็สมควรโดนแล้ว

ในที่สุดคราวนี้ก็ถึงคราวของทีมสีแดงและผู้บัญชาการที่ทีมสีแดงส่งมาคือเบบี้

เบบี้หยิบโทรโข่งแล้วขึ้นไปที่หอสูง

“นักศึกษา โปรดก้มหน้าลงด้วยค่ะ” เบบี้สั่งให้นักศึกษาทีมสีเหลืองด้านล่าง

“ให้ฉันดูว่าคุณเป็นการ์ดแบบไหน” เบบี้ฉลาดพูดต่อ เธอเริ่มสังเกตสถานการณ์ทั่วไป ในอีกด้านหนึ่ง ลู่เฟยและโอดี้ก็อยู่บน Shiatsu แล้วและพวกเขาก็เท้าเปล่า

“จับเวลา เริ่ม!!” ผู้กำกับพูด

“สี่บ่วง สีม่วง”

คนแรกที่ถูกกำจัดคือ 4 บ่วง เบบี้เริ่มมองหาเป้าหมายอย่างจริงจัง

ด้วยประสบการณ์ก่อนหน้านี้ในการสร้างปัญหาของลู่เฟย ตอนนี้คนอื่นๆ ก็ทำตามอย่างสมควรต่อเหตุผล เติ้งเชาก็เริ่มเอาคืนทันที

“สลับๆ”

หลังจากฟังคำพูดของเติ้งเช่ากองทัพหญิงกว่าร้อยคนก็เปลี่ยนที่กันเดินไปมาเปลี่ยนเส้นทางไปเรื่อย ๆ

เบบี้ขมวดคิ้ว หลังจากสาวๆ เปลี่ยนที่กันเสร็จเธอรีบพูดว่า: “อันแรกตรงนั้น”

“คนแรกไหน?” ลู่เฟยถาม

“นั่นดิ” โอดี้ก็กังวลเช่นกัน

“ที่นี่ที่นี่” เบบี้ชี้โบกด้วยมือซ้ายของเธอ

“ด้านนั้น ด้านนั้น” ทีมสีเขียวกับสีน้ำเงินหลายคนที่อยู่ด้านข้างเริ่มสร้างปัญหา พวกเขาก็ชี้ไปคนละทิศละทาง

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”

คนอื่นๆ หัวเราะ

“เพื่อนทีมข้างๆ โปรดหุบปากด้วยค่ะมันเหม็นนะ” เบบี้ยิ้มและจ้องมองเน้นไปที่ทีมสีเขียว

“ฮ่า ๆ ๆ”

ลู่เฟยอุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้บนหลังของเขาแล้วตอนนี้

“คนที่สามนับจากด้านหลัง โอดี้ รีบเร็วเข้า” เบบี้เตือนโอดี้

“อ้าาาา”

โอดี้วิ่งไปอย่างรวดเร็วจากนั้นก็อุ้มผู้หญิงขึ้นขี่หลังของเขา

ความเร็วของลู่เฟยเร็วมาก ไม่นานเขาก็พาผู้หญิงคนนั้นไปยังตำแหน่งที่กำหนดและเขาก็รอโอดี้

โอดี้ค่อยๆ อุ้มผู้หญิงคนนั้นเดินขึ้นมา

“พร้อมแล้วหนึ่งสองสาม

“เพิ่ง!!”

หลังจากหมุนครบสามรอบทั้งสองคนชนกันและในที่สุดพวกเขาก็กำจัดไพ่ R ชุดหนึ่ง

“ห้า บ่วง” กรรมการออกคำสั่งต่อไป

“สลับ” เติ้งเช้าและหวังจู่หลานเริ่มตอบโต้ลู่เฟย พวกเขายังคงสร้างปัญหาและทหารสตรีกว่าร้อยคนก็เริ่มเคลื่อนไหวและเปลี่ยนเส้นทาง

พวกเธอหยุดหลังจากนั้นไม่นาน

เบบี้ทำอะไรไม่ถูกและยังคงสั่งต่อไป “ตรงนั้นแถวที่สอง… ” ก่อนที่เบบี้จะพูดจบถุงแป้งบนศีรษะของเธอก็ระเบิดและเวลาก็หมดลง

“ยั้ง!”

“อ่า … ” มีเสียงกรีดร้องจากปากเล็กๆ ของเบบี้ผมและร่างกายของเธอถูกแป้งชะโลมเต็มไปหมด

“มันระเบิดแล้ว …” เบบี้เบบี้พูดอย่างผิดหวัง

“ใครบอกให้สลับ” โอดี้มองอีกสองทีมข้างบนอย่างโกรธ ๆ

“เติ้งเชาและหวังจู่หลานสองคนนั้นบากที่สุด” ลู่เฟยชี้ไปที่เติ้งเขาและหวังจู่หลาน

“ฮ่าฮ่าฮ่า … ใครบอกให้นายทำพวกเราก่อน” เติ้งเขายิ้มและจ้องมองลู่เฟย

“ใช่ กรรมตามสนองแล้ว” วังซีหลานเป็นลูกคู่

เบบี้ค่อยๆ ก้าวลงจากนั้นการท้าทายรอบที่สองของทกคนก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้สองในสามทีมทำสำเร็จ ทั้งทีมสีเขียวและทีมสีน้ำเงินทำสำเร็จ

ทีมสีเขียวได้อันดับหนึ่งใช้เวลาน้อยนิด ทีมสีแดงทำไม่สำเร็จ เหตุผลหลักคือผู้บัญชาการในครั้งนี้คือโอดี้ โอดี้กับเจ๋งข่ายไม่ได้ดีไปกว่ากันซักเท่าไหร่เขาเป็นคนสั่งงานที่วุ่นวายมาก จากนั้นการท้าทายของทีมสีแดงก็ล้มเหลว

เกมต่อไปคือการเลือกไพ่ R กฎของการจั่วไพ่คือเลือกไพ่ที่ได้มาตั้งแต่แรกจั่วไพ่หนึ่งใบและทิ้งไพ่หนึ่งใบ ผู้เล่นที่สุดท้ายไม่มีสิทธิ์เลือกต้องรับเอาใบที่ทีมก่อนหน้าทิ้งไป

ในไม่ช้าทีมสีเขียวอันดับหนึ่งก็เริ่มเลือกไพ่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นคนแรกดังนั้นพวกเขาจึงเลือกไพ่ที่ดีและมีประโยชน์ สำหรับอันดับที่สองทีมสีน้ำเงินเลือกไพ่และสุดท้ายคือทีมสีแดง ซึ่งทีมสีแดงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้ไพ่ที่คนอื่นไม่ต้องการ ไพ่ของทีมสีแดงเริ่มแย่มาก

“อ่า ไพ่ใบนี้แย่จริงๆ” หยางยิ่งเริ่มถอนหายใจ

“เอาหล่ะโอดี้ไม่ต้องโทษตัวเองนะ อย่าไปฝืนแล้วเราจะไม่แพ้”

“อืม ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง” โอดี้ก้มหน้าลงอย่างเศร้าๆ ทีมสีแดงเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

หลังจากทั้งสามทีมเลือกไพ่เสร็จ ทางผู้กำกับรายการก็ประกาศหยุดพักชั่วคราว

“OK ทุกคนการถ่ายรายการเกมรอบแรกจบลงแล้ว ทุกคนไปรับประทานอาหารกลางวันก่อนครับ แล้วจะถ่ายเกมถัดไป หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ” เสียงของผู้กำกับเฉินซิงดังขึ้นได้