นิยาย รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running M…

ตอนที่ 69 การเล่นตลกของเบบี้

ด้วยความพยายามครั้งที่สองของเฉิน เฮ้อน้ํานมบนแผนที่ของจีนเริ่มไหลออกมาแล้วแต่ความเร็วนั้นแย่กว่าของโอดี้ก่อนหน้านี้มาก

“สู้ๆ ทํางานหนักแล้ว” เพื่อนร่วมทีมห ลี่เฉินเริ่มให้กําลังใจเฉินเฮ่อ
นมเริ่มข้ามไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของฮาเอ่อร์ปิงจากนั้นก็เริ่มเดิ นทางไปยังมองโกเลีย

รูปร่างของปากที่ดูดนมของเฉินเฮ่อทํา ให้ทุกคนหัวเราะ มันเกือบจะเหมือนกับรูปปากของลิงกินข้าวโพด

“เร็วเข้า รีบเข้า” ซึ่งเจียเอาแต่คะยั้นคะ

“สู้ๆ ออกแรงให้หนักๆ” เติ้งเขาก็เริ่ม ให้กําลังใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า …” ทุกคนหัวเราะ ลู่เฟยก็หัวเราะ ในตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดถึงคําพูดอย่างจริงจังทํางานให้หนักๆอันที่จริงนี่เป็นคําพูดในตํานานที่คุ้มค่าพอที่จะหลอกล่อให้ผู้คนหลงทําตามได้เลย

ฉากนี้ทําให้ผู้คนรู้สึกฮาขี้แตกอย่างต่อ เนื่อง เพราะว่านมยังไม่ออกเมื่อมาถึงอรุมซี

“ทําไมมันไม่ขยับเลยล่ะ” ซึ่งเจียถาม อย่างกังวล

“ฉันว่ามันเขยื่อนเลยเมื่อมาถึงอรุมชี”ลู่เฟยก็เริ่มถอนหายใจ

“เข้มแข็งไว้ ทํางานให้หนัก” ซึ่งเจียเร่งเร้า

ปรากฏว่ามีคนทําวุ่นวายทําให้นมไม่ขยับเบบี้เดินไปที่ถังนมทางด้านซ้ายสุดของแผนที่และกั้นหลอดไว้ที่จุดเริ่มต้น

เบบี้แอบยังคงดําเนินวิถีการกลั่นแกล้งเบาๆของเธอต่อไปพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้านี่เป็นจุดด่างพร้อยเล็กๆ ในนิสัยของเธอ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า …” ทุกคนยังไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้เฉินเฮ่าใช้แรงทั้งหมดเพื่อดูดนมแต่ก็ยังดูดมันไม่ออก

ลู่เฟยเห็นการเคลื่อนไหวของเบบี้แล้วตอนนี้แต่ลู่เฟยไม่ได้พูดอะไรเขาแอบคิดว่าเบบี้ฉลาดจริงๆ

เฉินเฮ่อยังคงดูดอย่างหนักแต่นมยังนิ่งไม่ไปไหนในอุรุมชี

“ฮะฮะ”

ที่เกิดเหตุมีเสียงหัวเราะเยอะมาก ทุกคนร่วมกันหัวเราะแม้กระทั่งหลี่เฉนกับซ่งเจียจากทีมสีน้ําเงินก็หัวเราะอย่างดุเดือด

ในที่สุดทุกคนก็เห็นผู้ร้ายและพวกเขาก็พบว่านั่นคือเบบี้ที่ทําสิ่งเลวร้าย

“ฮ่า ๆ ๆ ” ทุกคนหัวเราะอีกครั้งทั้งหมดมองไปที่เบบี้หยางยิ่ง
“ใช่นี่มันแย่จริงๆเบบี้” ซึ่งเจียพูด

“ก็ว่าทําไมมันช่าจัง” หลี่เฉินก็ทําอะไรไม่ถูกอยู่พักหนึ่ง เบบี้พบว่าเธอถูกเปิดโปงเธอจึงปล่อยหลอดและกลับไปที่ฝูงชน

ในเวลานี้นมเคลื่อนไปได้แล้วการเดินทางข้ามแผนที่ก็ใกล้ถึงจุดสิ้นสุด

“แต่พลังดูดของเฉินเฮ่อนั้นดีมากนะไม่ได้แย่ไปกว่าโอดี้มากนัก”ลู่เฟยกล่าวชื่นชมเฉินเฮ่อ

เฉินเฮ่อยังคงดูดอย่างนั้นเขาใช้พลังงานมากเกินไปเขาถูกเบบี้ทําลายโอกาสไปเขาก็เสียพลังงานไปมาก

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ …” ทุกคนหัวเราะอีกครั้ง

นมข้ามไปเฉิงตู แล้วก็คุนหมิงมันจะจบลงในไม่ช้า

ในที่สุดหลังจากเป่านกหวีดของกรรมการเกมก็สิ้นสุดลงนมถูกดูดเข้าปากเฉินเฮ่อแล้วเขาก็ปล่อยหลอดเพื่อหายใจอย่างต่อเนื่อง เกมของทีมสีน้ําเงินประสบความสําเร็จอย่างเป็นทางการในขณะ

“หมดหลอดแล้วสิ” เจ๋งข่ายพูดด้วยรอยยิ้ม

“จริงๆ ฉันเกือบจะตายจากการสูดนมก่อนหน้านี้” เฉินเฮ่อถอดผ้าปิดตาออกและพูดพังยับ

“ฮ่าฮ่าฮ่า …”

เบบี้ตัวแสบเล่นตลกได้สําเร็จ

หลังจากจบเกมของทีมสีน้ําเงิน ทีมสีเขียวก็เริ่มท้าทายในที่สุดมินิเกมแรกที่เล่นโดยทีมสีเขียวคือถือของด้วย ตะเกียบยาว หวังจู่หลานเป็นคนแรก เจิ้ง ข่ายอยู่ตรงกลางและเติ้งเชาในช่วงสุด ท้าย

“ทีมสีเขียวพร้อม…” กรรมการกล่าว

“มาเถอะ ฮ่า … “เติ้งเชาเริ่มคํารามใส่กล้องเพื่อกระตุ้นขวัญและกําลังใจ ทุก คนที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะหัวเราะดูทีม สีเขียวของพวกเขาทําเรื่องตลกสักพัก

“เริ่มได้ .. ” ผู้อํานวยการเฉินซิงให้สัญญาณ

“อื้อ… “ผู้เล่นทั้งสามคนตะโกนพร้อมกันแล้ว: “เฮ้…”

ตะเกียบยาวๆ จู่โจมแม่ม แล้วจบลงด้วยการทํากล่องเครื่องดื่มทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าล้มครือ

“ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกังวล” เจ๋งข่ายที่อยู่ตรงกลางเดือนทุกคน

หวังจู่หลานข้างหน้าเริ่มกลั้นหายใจและเริ่มถือกล่องด้วยความระมัดระวัง

“ค่อยๆ”

ในขณะนี้หวังจู่หลานแสดงสีหน้าค่อนข้างโอ้อวดต่อหน้ากล้องมันตลกมากที่เขามีใบหน้าที่ตลกมาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า … “เบบี้กับซ่งเจียหัวเราะอยู่ด้านข้างลู่เฟยมองไปที่เบบี้รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอสักหน่อยเบบี้ยิ้มสวยเกินไปไหม?

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีชายร่างใหญ่ทั้งสามก็วางกล่องเครื่องดื่มลงในพื้นที่ที่กําหนด

“ยังตั้งอยู่ฮ่า ๆ ” คนกลางพูดอย่างตื่นเต้นจริง ๆ กล่องถูกวางลงในแนวตั้ง

ทีมสีเขียวทั้งสามคนเริ่มคบกล่องที่สองหวังจู่หลานย่อตัวลงเล็กน้อยเนื่องจากมือที่ค่อนข้างสั้นและภาพก็ดูตลกเป็นพิเศษ

“ฮ่าฮ่าฮ่า …” หลี่เฉินแห่งทีมสีน้ําเงินเกือบจะล้มลงด้วยความจํา ความข้า

อีกครั้งที่หวังจู่หลานถือกล่องและวางไว้ในพื้นที่ที่กําหนดอย่างง่ายดายเติ้งเชาที่แสร้งทําเป็นนักเรียนไม่ลืมที่จะโม้
“อันที่จริงนี่คือหลักการงัด” เติ้งเชาเตีอนทุกคนจากข้างหลัง

“มันขึ้นอีกแล้ว” เจิ้งข่ายถอนหายใจ

“โอเค ไม่เลว” เติ้งเขาตอบด้วยรอยยิ้ม

หวังจู่หลานซึ่งอยู่แถวหน้ายังคงคืบของต่อไป

ขวัญกําลังใจของสมาชิกสามคนของที่มสีเขียวได้รับการกระตุ้นมากตอนนี้

“อย่าทําให้มันนอนราบ เราต้องตั้งให้หมด” เติ้งเขาตั้งเป้าให้ทีมขณะจับปลายตะเกียบ

สมาชิกสามคนของทีมสีแดงเริ่มแสดงความคิดเห็น

“ลุยเลย อย่าให้มันนอนนะ” ลู่เฟยพูด

“ลุยโลด อย่าทําหล่น” เบบี้ตามมาชี้นิ้ว

หวังจู่หลานต้องการวางอันที่สามลงบนกล่องก่อนหน้านี้ แต่เมื่อเขาวางมันลงมันก็หลุดออกไปแต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันยังคงตกอยู่ในพื้นที่ที่กําหนด ดังนั้นทีมสีเขียวจึงจบเกมเล็กๆนี่สําเร็จ

“โอ้มันไม่สมบูรณ์แบบเลย” หวังจู่หลานถอนหายใจเขาอยากจะวางอันสุดท้ายไว้บนกล่องสองกล่องก่อนหน้านี้

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ พวกชอบความสมบูรณ์
แบบ”