โจวเจ๋อเดินบนเส้นที่อาบไปด้วยแสงไฟสีเหลืองอย่างเหนื่อยล้า

ที่ทางออกของสวนสาธารณะ มีชายชราผมสีซีดสวมสูทยืนตัวตรงและพิถีพิถันเหมือนต้นป็อปลาร์ในทะเลทราย

เพียงชำเลืองมองก็พบว่าชายชราเป็นคนประเภทเจ้าระเบียบผิดปกติ

โจวเจ๋อไม่ได้มองเขา แต่เดินไปตามทางของเขาเอง

“คุณอารมณ์เสียหรือเปล่า”

ชายชราเดินตามจังหวะของโจวเจ๋อ เขาอยู่ข้างหลังของโจวเจ๋อห่างออกไปครึ่งชั่วโมงตัว

“นิดหน่อย” โจวเจ๋อตอบกลับ

ทั้งสองยังคงก้าวไปข้างหน้า

“เป็นเพราะลิงตัวนั้นหรือทารกที่ได้รับการแปดเปื้อน” ชายชราถาม

โจวเจ๋อไม่ตอบ เขาเดินต่อไปอย่างช้าๆ

จนถึงสี่แยกสัญญาณไฟจราจรโจวเจ๋อก็หยุดเพื่อรอสัญญาณไฟ

ชายชราก็หยุดเช่นกัน

“เรื่องนี้ไม่มีถูกหรือผิด” โจวเจ๋อตอบกลับ

“ไม่มีผิดหรือถูก?” ชายชราพูดซ้ำด้านหนึ่งแล้วถามว่า “แต่ทุกสิ่งมีทั้งสองด้าน ตามธรรมชาติแล้วคุณสามารถแยกความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ถูกกับสิ่งผิด ลิงตัวนั้นเป็นคนดี ตลอดชีวิตของมันล้วนแต่ทำความดีทั้งสิ้น?

“แล้วคุณหมายความว่ายังไง” โจวเจ๋อหยิบบุหรี่อีกมวนขึ้น ใช้มือบังลมแล้วจุดไฟ “คุณคิดว่าผมทำผิดหรือเปล่า”

“มันทำดีหลายครั้งอดกลั้นหลายครั้งและท้ายที่สุดสิ่งที่มันทำก็ล้มเหลวเพราะการช่วยเหลือคนผู้หนึ่งถ้าเป็นคุณคุณจะคิดยังไง” ชายชราถาม

“ผมต้องโกรธแน่นอน” โจวเจ๋อตอบง่ายๆไม่ต้องคิดเลย

“หลังจากโกรธ?”

“ผมจะฆ่าครอบครัวของเขาถ้าผมมีโอกาส” โจวเจ๋อพ่นควันบุหรี่ออกมา

“ตรรกะของคุณตรงไปตรงมามาก” ชายชรากล่าว “แต่คุณป้องกันไม่ให้มันแก้แค้น แม้ว่าคุณจะรู้เรื่องราวและความจริงจากปากของมัน คุณก็ยังจบชีวิตของมันด้วยตัวคุณเอง”

“ใช่.”

“คุณคิดว่าคุณทำถูกต้องหรือไม่” ชายชราถามอีกครั้ง

“ผมบอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีถูกหรือผิด” โจวเจ๋อเขี่ยขี้เถ้าที่ปลายบุหรี่แล้วพูดว่า “ไม่ว่าพ่อเขาจะทำผิดแค่ไหนแต่เด็กคนนั้นก็เป็นผู้บริสุทธิ์”

“ตามความเห็นของคุณ ถ้าลิงเพียงเลือกที่จะแก้แค้นคนที่เป็นสามีคุณคงไม่หยุดการกระทำของมันใช่ไหม”

โจวเจ๋อเงียบ

“แต่เหตุผลที่สามีฆ่าลิงและเอาสมองของลิงไปก็คือเขาต้องการให้ภรรยาของเขารักษาอาการมีบุตรยาก” ชายชราเตือน “ดังนั้น แม้ว่าเด็กน้อยคนนั้นจะไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสาเหตุที่ลิงต้องตายก็เพราะตัวเขา”

“ผมไม่สนใจ” โจวเจ๋อ

“แต่ผมคิดว่าคุณควรสนนะ” ชายชรากล่าว “ตามอัลกอริธึมของคุณ สามารถคำนวณได้ว่าเนื่องจากอุกกาบาตพุ่งชนโลก ไดโนเสาร์ทั้งหมดจึงตาย

ด้วยเหตุนี้โลกของเราจึงเกิดสายพันธุ์ใหม่ขึ้นมา สาเหตุที่คุณเกิดขึ้นมาได้ก็เพราะอุกาบาตลูกนั้น ดูสิเหตุผลทุกอย่างมันเกี่ยวข้องกันทั้งหมดที่คุณไม่ยอมรับก็เพราะว่าคุณเป็นคนขี้ขลาดเท่านั้นเอง”

น้ำเสียงของชายชราจะไม่เปลี่ยนไป มันสงบมากดูไม่เหมือนกำลังคุยปัญหาเรื่องความเป็นความตายแต่อย่างใด

“ผมเป็นมนุษย์” โจวเจ๋อชี้ไปที่หัวของเขา “ผมยืนหยัดในจุดยืนของมนุษย์ และไม่คิดว่าจะปล่อยให้ใครหน้าไหนทำร้ายมนุษย์ในโรงพยาบาลได้”

“คุณไม่ใช่มนุษย์ คุณเป็นผี” ชายชราเตือนอีกครั้ง

“นี่เราจะอภิปรายเรื่องปรัชญากันเหรอ”

“ฮ่าฮ่า” ชายชรายิ้ม

เมื่อไฟเขียวโจวเจ๋อก็ก้าวไปข้างหน้าและชายชราก็เดินต่อไป

ชายหนุ่มเสื้อผ้าขาดยับเยิน

ชายชราสวมชุดสูทอย่างเป็นทางการ

มีคนสองคนยืนอยู่ตรงนั้นเพียงแต่ว่าเงาของพวกเขามีเพียงเงาเดียวที่ปรากฏตรงพื้น

“ในท้ายที่สุด ก็มีบางอย่างผิดปกติกับเด็ก นั่นเป็นผลกรรมที่เขาสมควรได้รับ” ชายชรายังคงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆที่ทำให้คนรู้สึกอึดอัดใจ

“ผมคิดว่ามันไม่ถูกต้องที่เด็กทารกคนหนึ่งจะต้องรับผลกรรมที่พ่อแม่ของพวกเขาเป็นคนทำ”

“ในโลกนี้เคยมีกฎแห่งการดำรงอยู่ คุณได้ยินเรื่องนี้หรือไม่” ชายชรากล่าว

“ตอนนี้มันถูกยกเลิกไปแล้วซึ่งหมายความว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดี”

“ คุณสงสารเด็ก แต่ใครจะสงสารลิง”

“ก็ลองไปที่ฮัวกั่วซานและถามบรรพบุรุษของเขาดูสิ”

“ดังนั้นท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ก็เป็นอำนาจนิยมอย่างหนึ่ง คุณแค่กำลังปกป้องเผ่าพันธุ์ของตัวเองเท่านั้น ทางเลือกของคุณก็เพียงเพราะว่าลิงตัวนั้นไม่ใช่มนุษย์”

“ผมมีขนมปังอยู่ในมือ นี่เป็นอาหารเย็นของผมวันนี้” โจวเจ๋อกางมือข้างหนึ่งออกและบอกว่าเขากำลังถือขนมปังชิ้นหนึ่ง“แล้วตอนที่ผมกำลังจะกินขนมปังชิ้นนี้ ผมก็นึกขึ้นได้ว่าในพื้นที่ยากจนบางแห่งบนโลกนี้ มีคนที่อดอยากและผอมแห้งดังนั้นผมจึงจำเป็นต้องอดตายเพียงเพราะว่าคนพวกนั้นไม่มีอาหารกิน “

” ผมคิดว่าการประชดประชันของคุณไม่เหมาะสม” ชายชราส่ายหัว “คุณคิดว่าลิงเป็นสัตว์หรือไม่ ความจริงแล้วสิ่งที่มันนึกคิดไม่ได้แตกต่างจากมนุษย์แม้แต่น้อย สิ่งที่มันทำก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่คนธรรมดาต้องการทำเท่านั้น”

“เอาอีกตัวอย่างหนึ่ง ข้างหน้าของผมมีไวน์แดงและไข่ปลาคาเวียร์ตั้งอยู่ ผมกินมันลงไปไม่ได้เพราะว่ามันเป็นอาหารฟุ่มเฟือยและมีคนจำนวนมากกำลังอดตายในโลกนี้

หากคุณกินอาหารดีๆแล้วมีคนมาบอกว่าของเหล่านี้เป็นของฟุ่มเฟือย เงินที่ซื้อของพวกนี้สามารถทำให้ผู้คนจำนวนมากรอดชีวิตจากความหิวโหยได้คุณจะรู้สึกอย่างไร”

ชายชราหยุดคิดแต่โจวเจ๋อยังคงเดินต่อไป ที่สุดชายชราก็เดินตามเขามา

“ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่าคุณหยุดมันทำไม”

“แล้วผมต้องทำยังไง?”

“ก็แค่ทำเป็นมองไม่เห็น” ชายชราตอบ “คุณคือผีผู้พิทักษ์กฎของฝ่ายหยินในโลกแห่งหยาง เหตุผลที่ผู้พิทักษ์จะได้รับความเคารพก็ต่อเมื่อพวกเขาทำตัวเป็นกลาง

ในเมื่อคุณเป็นกรรมการคนหนึ่งแต่คุณจะลงสนามในนามของนักกีฬาด้วยตัวเองอย่างนั้นหรือ แล้วความน่าเชื่อถือของคุณจะอยู่ที่ไหน”

“ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด” โจวเจ๋อหยุดและมองไปที่ชายชรา

“ความหมายนั้นง่ายมาก ตัวอย่างทั้งสองที่คุณกล่าวถึงก่อนหน้านี้เป็นเพียงเพื่อแสดงว่าคุณเพิ่งตัดสินใจเลือกในช่วงเวลานั้น และคำพูดที่ผมเพิ่งพูดกับคุณก็เป็นเพียงเสียงของคนภายนอก”

“ผมคิดว่าคุณไม่เข้าใจ”

“ผมเข้าใจ คุณเป็นคนดี” ชายชราพูดซ้ำ “เป็นคนดีจริงๆ”

“ก็ในเมื่อคุณคิดว่าผมเป็นคนดีแล้วสิ่งที่คุณพูดออกมายืดยาวเพื่อประโยชน์อะไร?” เมื่อมองไปที่ชายชรา นิ้วของโจวเจ๋อยังคงเจ็บปวดอยู่ “ปัญหามันเกิดขึ้นเร็วมากผมไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นหรอก”

ชายชราส่ายหัวแล้วพูดว่า “ผมไม่ใช่ปัญหาของคุณ ผมเป็นเพียงผู้รับใช้ที่เจ้านายคนก่อนทิ้งไว้ ในตอนนี้เมื่อคุณครอบครองบัตรนั้นคุณก็จะเป็นเจ้านายของผมด้วย”

ชายชราพูดจบก็โค้งคำนับให้โจวเจ๋อ

โจวเจ๋อยืนนิ่งมองชายชรา

ชีวิตวันนี้ช่างร่ำรวยจริงๆ

เขาพบใบรับรอง ฆ่าลิง และแม้แต่ปู่แก่ๆคนหนึ่งก็บอกว่าจะเป็นคนรับใช้ของเขา

แต่โจวเจ๋อไม่มีความสุข เขารู้สึกมีปัญหาบางอย่าง เพราะเขาไม่รู้ว่าชายชรามีจุดประสงค์อะไร

“เจ้านายคนก่อนฝากคำพูดมากับผมด้วย คำพูดนี้จะถูกส่งต่อให้กับทายาทของเขา” ชายชราพูดอีกครั้งว่า “แน่นอนประโยคนี้สำหรับคุณ แต่คนที่จะลงมือปฏิบัติงานคือตัวผมเอง”

“พูดสิ”

“ถ้าผู้สืบทอดของเขาเป็นคนดี”

เสียงของมีดแทงเข้าไปในร่างกายของโจวเจ๋อ

โจวเจ๋อก้มหน้าด้วยความตกตะลึง

เขาเห็นมือของชายชราแทงเข้าที่หน้าอกของเขาโดยตรง ตรงไปตรงมา ฉับพลันมาก โจวเจ๋อไม่ได้เตรียมใจไว้เลยด้วยซ้ำ

เท้าของโจวเจ๋อค่อยๆลอยขึ้นจากพื้น ชายชรายกแขนขึ้นโจวเจ๋อจึงลอยขึ้นตามแขนของชายชรา

ภายใต้ไฟถนนสีเหลืองสลัว โจวเจ๋อมองเห็นได้ชัดเจนว่าเลือดของเขาไหลลงมาตามแขนของชายชราและย้อมชายชราให้เป็นสีแดง

“นายท่านของผมบอกว่าถ้าผู้สืบทอดของเขาเป็นคนดีก็ให้ผมฆ่าทิ้งซะ แล้วให้รอผู้สืบทอดคนต่อไป”