Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก – ตอนที่ 126 – ไม่ใช่เธอ

อ่านนิยายจีนเรื่อง Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก ตอนที่ 126 - ไม่ใช่เธอ อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก

 

126 – ไม่ใช่เธอ

 

“ซูเล่อตายแล้ว” โจวเจ๋อกล่าวว่า “มันเกี่ยวข้องกับคุณหรือปล่าว”

 

สิ่งที่ควรถามในที่สุดก็ต้องถามบอกกว่าไม่งั้นมันจะคาใจตลอดไป

หมอหลินพยักหน้า

 

ในสายตาของเธอ โชคชะตาดูเหมือนจะเล่นกลกับผู้คน

 

“อันที่จริง ทั้งหมดนี้อาจเป็นความผิดของฉัน ฉันเองที่ทําให้โชคชะตากลายเป็นเรื่องตลก คุณพูดถูกถึงเวลาต้องจบเรื่องตลกนี้แล้ว”

 

“พี่สาว ร้องไห้เหรอ?”

่ ่

 

ในเวลานี้น้องภรรยาเดินขึ้นบันไดมาและเห็นพี่สาวของเธอร้องไห้

 

“ไม่เป็นไร ฝุ่นเข้าตาฉัน”

 

หมอหลินไม่อยากให้น้องสาวเห็นเธอในสภาพนี้ เธอผลักประตูห้องนอนและเดินเข้าไปในห้อง น้องภรรยาจ้องหน้าของโจวเจอก่อนจะเดินตามพี่สาวของเธอเข้าไป

 

ในขณะนี้โจวเจ๋อรู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย มันเหมือนกับการยกภูเขาลูกใหญ่ที่เขาแบกรับไว้ลงจากหลัง

 

เธอยอมรับ เธอเห็นด้วยว่ามันต้องจบลงแล้ว

 

อย่างไรก็ตามโจวเจ๋อไม่สามารถกลับไปสู่ชีวิตเดิมของเขาได้อีกแล้ว เพราะว่าเขาตายไปแล้วจริงๆ

 

ในเมื่อเธอยอมรับออกมาแล้วเขาก็ไม่มีวันอภัยให้กับเธอได้ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่สามารถฆ่าผู้หญิงคนนี้เพื่อระบายความโกรธ

 

โจวเจ๋อเดินเข้าไปในห้องน้ําเพื่อล้างหน้าทําให้จิตใจกลับมาผ่อนคลายครั้ง

 

จบแล้ว

 

จบแล้ว

 

จบแล้ว

 

ฉันจะกลับไปที่ร้านหนังสือและฉันจะหยุดใส่ใจกับการรบกวนใดๆที่เกิดจากตัวตนของ “ซูเล่อ” และเตรียมตัวสําหรับชีวิตของฉันเอง

 

แต่แล้วเมื่อเงยหน้าขึ้น โจวเจ๋อก็มองเห็นใครบางคนยืนอยู่ด้านหลังของเขา

 

นั่นคือน้องภรรยา

 

“คุณทําให้พี่สาวฉันร้องไห้ และเธอก็ร้องไห้เสียใจมาก”

 

“มันเป็นเรื่องซับซ้อนเด็กอย่างเธอไม่เข้าใจหรอก”

 

โจวเจ๋อหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาและเช็ดใบหน้าของเขา

 

แต่ในเวลานี้โจวเจ๋อต้องตกตะลึงไปในทันทีและหยุดการกระทําทั้งหมดของเขาตอนนี้

 

เขาเห็นน้องภรรยาของเขาอยู่ในกระจก

 

ศีรษะของเขาเอียงไปทางซ้ายซึ่งเป็นระดับที่คนธรรมดาไม่สามารถทําได้อย่างแน่นอน

 

ใบหน้าของเธอแนบชิดกับไหล่ซ้ายของเธอเอียง 90 องศาแต่ร่างกายของเธอยังอยู่ในสภาพปกติ ยังคงยืนตัวตรงในตําแหน่งเดิม

 

“ฉันรู้ว่าพี่สาวฉันชอบคุณ ฉันรู้ว่าพี่สาวของฉันไม่ชอบซูเล่อฉันรู้ว่าพี่สาวของฉันไม่ต้องการทําให้พ่อแม่เสียใจและไม่ต้องการทําลายการแต่งงานครั้งนี้

 

เพื่อให้พี่สาวของฉันมีความสุข ซูเล่อจึงจําเป็นต้องตายคุณก็เช่นกัน แต่ฉันปล่อยให้คุณกลับมา ให้คุณกลายเป็นซูเล่อฉันคิดว่าเมื่อทําทั้งหมดแล้วพี่สาวของฉันจะมีความสุขไม่คิดว่าคุณจะทําให้เธอเสียใจ”

 

ในห้องน้ําระหว่างกําแพง โจวเจ๋อยังคงถือผ้าเช็ดตัวไว้ในมือน้องภรรยาเอียงศีรษะยืนตัวตรงกว่าเดิม และจ้องมองเขาต่อไป

 

ในเวลานี้บรรยากาศในห้องน้ําเริ่มหนาวเย็นลงอย่างฉับพลันโจวเจ๋อไม่คิดว่าคนที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างจะเป็นเธอ

 

ในมุมมองของโจวเจ๋อ เธอเป็นเพียงเด็กที่ไม่ประสีประสาเกี่ยวกับโลกนี้อย่างลึกซึ้ง มีความเย่อหยิ่งเล็กน้อยและไร้เดียงสาเล็กน้อย

 

นอกจากนี้ ตอนที่เขาอยู่บ้านและน้องภรรยาเดินเข้ามาในห้องน้ําเธอรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากจนกระทั่งฉีเล็ดออกมาหากเป็นการแสดงแบบนี้ก็น่าเหลือเชื่อจนเกินไป

 

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เธอพูดตอนนี้ดูเหมือนจะสมเหตุสมผลแต่จริงๆแล้ว มันเป็นเรื่องที่บิดเบี้ยวมากจนเกินไป แน่นอนว่าวงจรสมองของคนบางคนนั้นแปลกแล้วไม่เหมือนคนอื่น

 

เธอมีโลกทัศน์ของตัวเอง ห่วงแต่ความรู้สึกของตัวเองคําว่าถูกและผิดล้วนแต่สร้างขึ้นมาเองทั้งสิ้น

 

ในโลกนี้ไม่ว่าจะมีคน 7 พันล้านคนหรือเพียงคนเดียวก็ไม่มีความแตกต่างสําหรับเธอ

 

น้องภรรยาเริ่มก้าวไปข้างหน้า

 

โจวเจ๋อเป็นของขวัญที่เธอมอบให้พี่สาวเพื่อทําให้พี่สาวของเธอมีความสุข ปัจจุบันของขวัญชิ้นนี้ทําให้พี่สาวเสียใจ

 

ในเมื่อของขวัญไม่มีคุณสมบัติของขวัญมันต้องถูกทําลายไม่จําเป็นต้องดํารงอยู่อีกต่อไป

โจวเจ๋อวางผ้าเช็ดตัวลงและเล็บสีดําก็ค่อยๆงอกขึ้นระหว่างนิ้วของเขา

 

“อิ่ม!”

 

โจวเจ๋อรู้สึกเพียงอาการเจ็บปวดทรมานที่คมชัดในแก้วหูของเขา สายตาของเขาเริ่มพร่ามัว จากนั้นใบหน้าที่มีหัวเอียงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

 

เธอมองดูตัวเขาด้วยศีรษะที่เอียงอยู่แบบนั้น เหมือนกับเด็กสาวไร้เดียงสา แต่ก็น่าสยดสยองไปในเวลาเดียวกัน

 

“ป้า!”

 

เสื้อผ้าบนหน้าอกของโจวเจ๋อแตกออก ร่างกายของเขาบินกลับไปกระแทกกระจกที่ด้านหลัง มีบาดแผลมากมายปรากฏขึ้นตามร่างกายของเขา

 

” ทําไมเราถึงมีชีวิตที่ดีไม่ได้”

 

น้องภรรยาบ่นด้วยความไม่เข้าใจ

 

โจวเจ๋อตกตะลึงอีกครั้ง โชคดีที่เขาไม่ได้หันหลังกลับอย่าง รวดเร็วไม่เช่นนั้นคอของเขาอาจจะหักไปแล้ว แม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ที่หลังคอของเขายังคงมีเลือดไหลท่วม

 

“ทําไมล่ะ ทําไมเรื่องต้องลงเอยแบบนี้”

 

น้องภรรยายิ้มอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าเธอจะถามโจวเจ้อและกําลังถามตัวเอง แต่โดยพื้นฐานแล้วเธอไม่ได้เตรียมที่จะรับคําตอบใดๆ

 

“คุณเป็นใคร เป็นผีหรือเปล่า?” โจวเจ๋อไม่เข้าใจ “ถ้าคุณเป็นผี คุณจะฆ่าคนจํานวนมากอย่างปาเถื่อนได้อย่างไรคุณไม่กลัวการลงโทษของนรกเหรอ”

 

น้องภรรยาดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องนี้เลย รอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าเธอนั้นทําให้โจวเจอรู้สึกสยดสยอง

 

ทันใดนั้นดวงตาของโจวเจ๋อก็หดตัวลง ร่างกายของเขากลิ้งไปข้างหน้าและออกจากห้องน้ํา อ่างล้างหน้าด้านหลังเขาและหน้าต่างทั้งหมดในห้องน้ําระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงในเวลาพร้อมกัน

 

เศษเสี้ยวของวัตถุที่แตกในห้องน้ําบินเข้ามาฝังในร่างกายของเขาจนทําให้เลือดไหลท่วมด้านหน้าของห้องน้ํานั้น

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด