Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก

 

133 – หุ่นเชิด

 

มือกระดูกขาวที่มีเปลวไฟเย็นยะเยือกแทงทะลุผ่านร่างกายของเด็กหญิงตัวน้อยและทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้ มันเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่กำลังลุกไหม้

 

เด็กหญิงตัวน้อยทำได้เพียงหันกลับมาดูบาดแผลของวิญญาณตัวเองด้วยใบหน้าที่มืดมิด จากนั้นเธอพยายามแลบลิ้นที่ยาวเหยียดของเธอออกมาเลียบาดแผลไม่ให้พลังคำสาปลุกลามอย่างรุนแรง

 

ในตอนแรกพวกเขาต้องการประหยัดพลังงานเพราะพวกเขารู้ว่าคนที่หลบหนีจากนรกคนนี้มีความสามารถที่มหัศจรรย์

 

แต่พวกเขาก็เชื่อมั่นว่าพวกเขาสามารถจัดการกับคนผู้นี้ได้ในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน! เพราะพวกเขเตรียมที่จะจัดการชายคนนี้มานานกว่า 2 เดือนแล้ว

 

2 เดือนไม่ถือว่ายาวนานเกินไป แต่สำหรับใครบางคนที่ต้องดิ้นรนหลบหนีท่ามกลางความเป็นตายมันเปรียบเสมือนความยาวนานตลอดชีวิต

 

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็เผชิญหน้ากันอีกครั้ง!

 

แมวที่มีขนสีขาวราวกับหิมะ เป็นแมวสีขาวที่ละเอียดอ่อนและบริสุทธิ์ที่สุดในโลก แต่เงาของมันเป็นสีดำและไม่ได้มีลักษณะของแมวแม้แต่น้อย

 

ตอนนี้เงาของมันครอบคลุมไปทั่วห้องกระจายคำสาปและความสิ้นหวังเข้าหาทุกคน!

 

ดวงตาของเหลียงชวนนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงทอประกายลึกล้ำสร้างความกดดันทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก

 

หากสังเกตดีๆจะพบว่าดวงตาของเขามีลักษณะเดียวกันกับแมวสีขาวตัวนั้น หากมองเข้าไปจะพบโครงกระดูกมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ภายใน นี่เป็นภาพที่ลึกที่สุดและน่ากลัวที่สุดของนรก

 

แมวตัวนี้ไม่ใช่ภูตผีธรรมดา แต่มันคือสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในส่วนลึกที่สุดของนรก เป็นจุดหมายปลายทางของคนที่ชั่วช้าที่สุดในโลก!

 

มันคือชูร่า ราชาของขุมนรกที่ลึกที่สุด

 

” เหมียว!”

 

ในเวลานี้เหล่ายมทูตที่ออกมาตามล่าเหลียงชวนคิดว่าตัวเองกลับสู่นรกอันมืดมิดแล้วซะอีก

 

ในโลกแห่งนี้พวกเขาคือสิ่งมีชีวิตลึกลับที่ล่องลอยไปทั่วโลกสร้างเรื่องราวที่แปลกประหลาด พวกเขาไม่มีความแตกต่างจากเซียนบนสวรรค์

 

แต่เมื่อพวกเขาอยู่ในนรกพวกเขาก็เป็นเพียงพนักงานระดับล่างที่ไม่มีนัยยะสำคัญต่อแมวตัวนี้แม้แต่น้อย

 

ในเวลาเดียวกับที่แมวสีขาวส่งเสียงร้อง ดวงตาสีแดงเข้มของเหลียงชวนก็ค่อยๆมีเลือดไหลออกมา

 

ตอนนี้เพื่อนของเขาแทบจะตายไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาต้องมีคำกล่าวให้กับทุกคน เขาต้องล้างแค้นให้กับทุกคนที่ถูกคนพวกนี้ “ฆ่าตาย”

 

สิบนิ้วของเหลียงชวนสั่นไหวอีกครั้ง นิ้วที่ซีดและเรียวยาวกำลังเคลื่อนไหวไปตามจังหวะคล้ายกับว่าเขากำลังบรรจงดีดตัวโน้ต

 

เพียงแต่ว่าน่าเสียดายที่ผู้ชมทั้งหมดจะต้องตายเมื่อเพลงนี้จบลง!

 

“พวกแกจะจับฉัน พวกแกข่มเหงเพื่อนๆของฉัน พวกแกคิดว่าสิ่งที่พวกแกทำนั้นถูกต้อง

 

พวกแกหยิ่งผยอง มองว่าพวกเราเป็นมดแมลงที่พวกแกจะบดขยี้ได้ตลอดเวลา พวกแกคิดว่าตัวเองเหนือกว่าแม้กระทั่งมาดักฆ่าฉันอยู่ที่บ้านของฉันเอง

 

แล้วทำไมตอนนี้ทุกคนถึงไม่แสดงความเย่อหยิ่งจองหองเหมือน เมื่อสักครู่ !

 

พวกแกกรีดร้อง

 

พวกแกเจ็บปวด

 

พวกแกตื่นตระหนกเหมือนกับคนที่พวกแกเคยฆ่า? และฉันสัมผัสได้ว่าพวกแกหวาดกลัว!?

 

สิบนิ้วไขว้กัน ความถี่ของการสั่นเร็วขึ้นเป็นสองเท่า โน้ตแห่งความตายหลั่งไหลออกมาและยมทูตเหล่านั้นเริ่มฆ่ากันเอง

 

ตั้งแต่วินาทีที่เหลียงชวนเข้ามาที่นี่ แมวสีขาวก็ทำการควบคุมทุกคนไม่หมดแล้ว

 

ผีทุกตัวเมื่อยืนอยู่ต่อหน้าเหลียงฉวนกลายเป็นหุ่นเชิดของเขาอย่างรวดเร็ว

 

เขาสามารถเคลื่อนไหวอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ เขาสามารถเล่นอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ นี่คือสิ่งที่คนพวกนี้สมควรได้รับ!

 

“พวกแกบอกว่าฉันทำตัวเป็นผู้พิพากษาและนั่นคือความผิดใหญ่หลวง ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะพิพากษาชีวิตของพวกแกทุกคน!”

 

ที่มุมร้านเด็กหญิงตัวน้อยตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เธอจ้องมองไปยังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้และเธอเห็นว่าเพื่อนร่วมงานของเธอที่อยู่ข้างหน้ากำลังฆ่ากันอย่างบ้าคลั่งและไร้ความปราณี

 

เธอเห็นว่าดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยสีแดง เธอเห็นว่าชายที่พวกเธอกำลังตามล่ายืนจ้องมองทุกคนด้วยดวงตาสีแดงฉานพร้อมกับมีโลหิตไหลออกมา!

 

แต่ถึงจะอย่างนั้นเขาก็มีรอยยิ้มสดใสอยู่บนใบหน้า

 

สถานการณ์ของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง นี่มันความฝันชัดๆ

 

เธอคิดว่าเธอกำลังฝันไปแน่ๆ ใช่! สิ่งนี้มันไม่จริง เรื่องแบบนี้จะเป็นความจริงไปได้อย่างไร!

 

ถ้าโจวเจ๋ออยู่ที่นี่และเห็นฉากที่เด็กหญิงตัวน้อยกำลังหวาดกลัวจนถึงขีดสุด เขาจะต้องรู้สึกผิดหวังอย่างแน่นอน เด็กหญิงตัวน้อยคือภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา

 

แต่ในเวลานี้เธอแสดงออกถึงความหวาดกลัวไม่แตกต่างจากเด็กหญิงวัย 4-5 ขวบแม้แต่น้อย

 

เธอขดตัวอยู่ที่นั่น ร่างกายเธอสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุม

 

น่าเสียดายที่โจวเจ๋อไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นเขาคงเปิดกระโปรงเธอดูแล้วว่าเธอฉีเล็ดออกมาหรือเปล่า

 

แน่นอนว่าในตงเฉิงซึ่งอยู่ห่างจากเฉิงตูมากกว่า 2,000 กิโลเมตรโจวเจ๋อก็ใช่ว่าจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ที่รุนแรงจากฝั่งนั้น

 

ฝ่ามือขวาของเขาซึ่งเป็นตำแหน่งของเครื่องหมายกุญแจนรกรู้สึกร้อนฉ่าอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมันแทบจะทำให้เขาทนไม่ได้ เขาทำได้เพียงกำหมัดแน่นเท่านั้น

 

แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นแต่โจวเจ๋อมั่นใจว่าเด็กหญิงตัวน้อยและพรรคพวกของเธอจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

 

ในเวลานี้กุญแจที่เธอทิ้งไว้กับเขาครึ่งเริ่มเกิดความสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ นั่นย่อมแสดงว่าเธอสูญเสียความสามารถในการควบคุมมันแล้ว!

 

โจวเจ้อกำลังรอคอยให้กุญแจกลายเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์และนั่นมันจะหมายความว่าเด็กหญิงตัวน้อยไม่มีทางกลับมาที่นี่อีกแล้วตลอดกาล!

 

“ใบรับรองอยู่ในมือของฉัน กุญแจก็อยู่ในมือของฉันแล้ว ต่อให้เธอกลับมาได้เธอก็เป็นเพียงแค่ผีตัวเล็กๆเท่านั้น”

 

ที่เฉิงตูภายในถนนเก่าเกิดความวุ่นวายอย่างสมบูรณ์

 

เมื่อเห็นฉากที่บ้าคลั่งอยู่ตรงหน้า เหลียงชวนก็หัวเราะอย่างมีความสุข เขาหัวเราะไม่หยุดราวกับว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องน่าตลกที่สุดในโลก

 

เลือดยังคงไหลออกมาจากดวงตาของเขาตลอดเวลาในขณะที่นิ้วของเขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมากยิ่งขึ้น ท่วงทำนองของบทเพลงก็ถูกเร่งให้เร็วขึ้นเช่นกัน

 

ในเวลานี้ร่างกายของแมวสีขาวถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดง แต่มันยังคงกัดฟันทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป มันเป็นสหายของเหลียงชวนมันตั้งใจแล้วว่าจะต้องช่วยเหลือเขาจนถึงที่สุด

 

ดวงตาของเหลียงชวนไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงเบ้าตาที่ว่างเปล่าร่างกายของเขาซีดเซียวเหมือนกับว่าของเหลวทั้งหมดในร่างถูกดึงออกไป

 

แต่เขายังคงมีความมุ่งมั่น เขาต้องฆ่าคนพวกนี้ให้ได้ต่อให้เขาจะตายก็ตาม

 

“เมื่อข้าไปนรกข้าจะดื่มความขุ่นข้องของน้ำพุ เมื่อข้าไปนรกข้าจะแบกรับคำสาปแช่งไม่รู้จบของน้ำพุ เมื่อข้าไปนรกข้าจะเผชิญกับความมืดและความสิ้นหวัง”

 

เสียงสวดดังมาจากเหลียงชวน มันกระตุ้นให้ผู้พิทักษ์ภูติผีพวกนั้นต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง บางคนแทงอาวุธของตัวเองเข้าใส่ร่างกายของสหายไม่หยุด

 

มีวิญญาณที่แหลกสลายมากขึ้นเรื่อยๆ

 

มีเสียงกรีดร้องโหยหวน มีเสียงคำราม

 

พวกเขารู้ดีว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ แต่พวกเขาไม่สามารถต่อต้านได้ นั่นคือส่วนที่น่ากลัวที่สุดของเรื่องนี้!!!

พวกเขาหยุดไม่ได้ พวกเขาสูญเสียการควบคุมของร่างกายตัวเองไป พวกเขาทำได้เพียงจ้องมองไปยังดวงตาของสหายที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังหลังจากที่ถูกพวกเขาสังหารลงกับมือ

 

ณ เวลานี้ ดูเหมือนพวกเขาจะรู้สึกจริงๆว่าชายที่พวกเขาตามล่าและกล่าวหาว่าเขาทำตัวเป็นผู้พิพากษาคนนี้จะเป็นผู้พิพากษาที่แท้จริง

 

ตอนนี้เขากำลังพิพากษาชีวิตของทุกคน!

 

แต่ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงยุคปัจจุบันมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ลงมือสังหารภูตผีคนอื่นๆ มีครั้งไหนที่พวกเขาจะต้องเผชิญกับความทรมานและความสิ้นหวังแบบนี้?