132 – เพลงที่บรรเลงเพื่อพวกคุณ

 

เมื่อกุญแจถูกสอดเข้าไปในตัวล็อคประตู สาวไร้หน้าก็หันกลับไป

 

เด็กหญิงตัวน้อยยืดตัวตรงขึ้นราวกับเป็นผู้ใหญ่ กระดาษยันต์ที่อยู่บนหน้าผากของทุกคนในร้านหายไปแล้ว ตอนนี้พวกเขาลืมตาตื่นขึ้นและมองไปทางประตู

 

“แกรก…”

 

ประตูถูกผลักเปิดจากด้านนอก

 

เด็กหญิงตัวน้อยมองชายที่อยู่ด้านนอกพร้อมกับยิ้มสดใส

 

“ในที่สุดฉันก็จะได้จัดการคุณสักที”

 

ชายคนนั้นส่ายหัวเล็กน้อยและแก้ไขว่า

 

“ไม่ใช่! ผมต่างหากที่มาจัดการพวกคุณ”

 

โจวเจ๋อกำลังเหม่อมองใบรับรองในมือของเขารวมทั้งกุญแจสุ่นรกสลับกันไปกันมา เดิมที่ของทั้งสองสิ่งนี้เด็กหญิงตัวน้อยต้องมอบมันให้เขาพร้อมกัน แต่เธอไม่ได้ทำอย่างนั้น

 

ความตายของคนขับรถที่มีลูก 4 คนยังคงเป็นปริศนา อย่างน้อยๆเรื่องนี้ก็แสดงให้เห็นว่าเด็กหญิงตัวน้อยไม่มีความจริงใจ เธอไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เธอกล่าวอ้าง

 

แต่นี่ก็เป็นธรรมดาของชีวิต ต่อให้คนที่ตายไปแล้วก็ยังคิดถึงผล ประโยชน์ของตัวเอง

 

ก่อนหน้านี้ที่คุณหนูไปจะไปนรก เธอขอร้องให้เขาจัดการร่างกายของเธอ เพราะเธอกลัวว่าร่างกายนี้อาจจะสร้างกรรมบางอย่างขึ้นซึ่งส่งผลกระทบต่อเธอที่อยู่ในนรก

 

ดังนั้นเธอจึงขอร้องให้โจวเจ๋อเผาไปยิ่งเมื่อหน้าหนาวครั้งต่อไปมาถึง

 

ในบรรดาตำนานและเรื่องเล่ามากมาย เทพเจ้าบนท้องฟ้าก็มีความเห็นแก่ตัวเหมือนมนุษย์ ดังนั้นอย่าคาดหวังว่าผีจะอุทิศชีวิตของตนเพื่อผู้อื่น

 

โจวเจ๋อหันไปมองถังซื้อที่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วถามว่า

 

“เขายังไม่ติดต่อมาเหรอ”

 

การต่อสู้ที่เฉิงตูจะต้องรุนแรงเป็นอย่างมาก เด็กหญิงตัวน้อยเตรียมการไว้มากมายแม้กระทั่งสาวไร้หน้าก็ยังถูกพามาด้วย แต่อีกฝั่งนึงดูเหมือนจะมีแค่ชายคนนั้นและแมวของเขาเท่านั้น

 

“พวกเราคุยกันแล้ว ฉันถามเขาว่าต้องให้ฉันกลับไปด้วยไหมแต่เขาปฏิเสธ

 

“บางทีเขาอาจจะกังวลว่าคุณจะกลับไปเผชิญหน้ากับอันตรายอีกครั้ง”

 

ถังซื้อยิ้ม รอยยิ้มของเธองดงามเหมือนกับดอกไม้

 

โจวเจ๋อตกตะลึงเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นด้านนี้ของเธอมาก่อน

 

จากนั้นถังซื้อก็กุมหน้าท้องของตัวเองและหัวเราะ หัวเราะจนน้ำ หูน้ำตาไหลออกมา

 

“เขาบอกว่าไม่มีเงินค่าตั๋วให้”

 

ที่ร้านของเหล่าเต่า

 

ผีที่ยืนอยู่สองแถวด้านหลังต่างลืมตาตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ ฝนที่ตกอยู่ด้านนอกรวมถึงน้ำขังบนพื้นกลายเป็นน้ำแข็งทันที

 

พลังหยินที่น่าเกรงขามกดดันทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนี้จนแทบจะทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก โชคดีที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ไม่มีใครที่เป็นคนเป็นแม่แต่คนเดียว

 

เหลียงชวนขมวดคิ้ว เขาไม่มีความสุขเล็กน้อย เนื่องจากบ้านของเขาถูกทำให้แปดเปื้อนโดยไม่ได้รับอนุญาต คนพวกนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีที่เขาเพิ่งซื้อมาใหม่

 

มันเป็นเรื่องน่าอึดอัดที่มีใครบางคนมาทำให้บ้านของคุณสกปรกโดยเฉพาะแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

 

“พวกเรารอคุณมานานแล้ว”

 

ชายชราเครายาวลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าหาเหลียงชวน

 

สถานการณ์ของที่นี่จะต้องได้รับการแก้ไขในวันนี้ ปฏิบัติการจับกุมที่ต้องใช้เจ้าหน้าที่ระดับสูงของนรกมากมายกำลังจะจบลง

 

ชายคนนี้ทำตัวเป็นผู้พิพากษาของนรกด้วยการพิพากษาวิญญาณมากมายโดยไม่ได้รับอนุญาต เขาทำหน้าที่แทนสวรรค์ทั้งที่เขาเป็นเพียงวิญญาณหลบหนี

 

นี่เป็นความหยิ่งผยองที่นรกไม่สามารถยอมรับได้ ชายคนนี้รนหาที่ตายเอง!

 

สาวไร้หน้ายืนอยู่ข้างเหลียงชวนเธอจำเขาได้ เขาคือวิญญาณที่หลบหนีไปจากเงื้อมมือของเธออีกคนหนึ่ง

 

สายตาของเหลียงชวนมองไปรอบๆทุกคนด้วยสีหน้าว่างเปล่า ข้างหลังเขา แมวขาวส่ายหางอย่างน่าเบื่อ แม้กระทั่งเลียอุ้งเท้าเป็นครั้งคราว

 

“ฉันมีทางเลือกให้คุณ”

 

เด็กหญิงตัวน้อยก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ต่อหน้าเหลียงชวน

 

“เราไม่อยากให้มีการต่อสู้ขึ้น วิญญาณของคุณออกมาจากร่างกายนี้ด้วยตัวเองแล้วเราจะพาคุณกลับไปที่นรก คุณหนีออกมานานหลายปีแล้วดังนั้นคุณต้องกลับไปสักที

 

ชายชราเครายาวกล่าวเสริมอีกว่า

 

“อย่าให้พวกเราต้องบังคับ คุณเพียงติดตามพวกเรากลับไปและอยู่ในนรกไม่กี่ปี หลังจากนั้นคุณจะมีโอกาสไปเกิดใหม่ นี่เป็นข้อเสนอที่ดีที่สุดแล้ว คุณไม่สามารถหนีรอดไปจากพวกเราได้”

 

“โอ้”

 

เหลียงชวนตอบกลับหน้าตาย

 

เขารู้ว่าผีกลุ่มนี้พยายามจะประหยัดเรี่ยวแรงของตัวเองให้มากที่สุด พวกเขาไม่มีกายเนื้อที่แท้จริงดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถใช้อิทธิฤทธิ์ของตัวเองได้อย่างเต็มที่

 

ผ่านไปสักพักเหลียงชวนก็หันไปมองสาวไร้หน้าและกล่าวว่า

 

“คุณจับเธอได้เหรอ”

 

สาวไร้หน้าเงยหน้าขึ้น ผมของเธอกางออกและใบหน้าที่ว่างเปล่าของเธอก็เริ่มแสดงใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง เธออยู่ในความเจ็บปวด เธอกำลังดิ้นรน

 

เธอตายแล้ว วิญญาณถูกพรากไปโดยสาวไร้หน้า

 

เหลียงชวนเลียริมฝีปากของตัวเองค่อยๆก้มศีรษะลง

 

“แล้วทางเลือกที่สองล่ะ”

 

ผีพวกนี้เอาชีวิตเพื่อนๆของเขามาข่มขู่เพื่อให้เขาปรากฏตัวขึ้น

 

และพวกเขาก็ทำสำเร็จแล้ว

 

“การฆ่าคนจะส่งผลเสียต่อคุณธรรมของเรา และเราก็ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เราจะช่วยเหลือคุณให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ คุณจะไม่ได้รับโทษในนรกนานเกินไปก่อนที่จะไปเกิดใหม่”

 

เด็กหญิงตัวน้อยกล่าวต่อ

 

“ถ้าคุณไม่ต่อต้านในตอนแรก พวกเขาสองคนจะไม่ตาย และเรารู้ด้วยว่าคุณยังมีคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีอยู่อีกสองสามคน”

 

“นี่เป็นคำขู่เหรอ?”

 

เหลียงชวนถามโดยก้มหน้าลง

 

“ฉันแค่พูดถึงความจริง เราคือผู้พิทักษ์หยินหยาง คุณไม่สามารถต่อต้านเราได้”

 

“ฮ่าๆๆ………………”

 

เหลียงชวนค่อยๆเงยหน้าขึ้น ตาของเขาแดง!!

 

ทันใดนั้นเด็กหญิงตัวน้อยก็ใจสั่น และผีทุกตัวที่อยู่ด้านหลังก็รีบกระโดดมาข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอ

 

อย่างไรก็ตามร่างกายของเธอก็ยังสั่นสะท้าน

 

เธอไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มือกระดูกขาวข้างหนึ่งแทงเขาใสวิญญาณของเธอโดยตรง เธอหันศีรษะไปด้านข้างพร้อมกับมองไปที่ชายชราเครายาวอย่างเหลือเชื่อ มันเป็นการลงมือจากเขานั่นเอง

 

ชายชราดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานใบหน้าของเขาแสดงออกถึงการดิ้นรน เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนกำลังควบคุมการกระทำของเขาอยู่!

 

แต่เป็นไปได้ยังไง!

 

ควบคุมผีที่อาวุโสที่สุดได้โดยตรง! ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น

 

มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?

 

เหลียงชวนเงยหน้าขึ้นอ้าปากเอียงคอเล็กน้อย นิ้วทั้งสิบของเขาโบกพริ้วไปในอากาศคล้ายกับกำลังเล่นเปียโน

 

“ได้ยินเพลงนี้ไหม? นี่คือเพลงอำลาที่ผมบรรเลงเพื่อพวกคุณ”