เลือนลาง,จางมู่ได้ดูชีวิตที่ผ่านมาของเขา ราวกับว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า,ดูอย่างรวดเร็วผ่านบันทึกชีวิตเดิมของเขา.

เขาได้พบกับซอมบี้และวิ่งหนีไป.จากนั้น เขาก็กลายเป็นพ่อค้ายุคเนื่องจากโชคชะตา,เขาเดินทางรอบเมืองต่างๆและค้าขายกับผู้คนนับไม่ถ้วน,โชคดีที่มีอำนาจที่จะเข้าร่วมสังคมชั้นสูงและในที่สุด,ก็มีส่วนร่วมในภารกิจนั้นและได้รับ”สิ่งนั้น”.

มีคริสตัลรูปกรวยสีดำ.

มันเป็นจริงและสวยงามมาก,ปรากฏตัวเด่นชัดตรงหน้าของจางมู่อีกครั้ง,ราวกับว่ามันอยู่ใกล้มือ.

อย่างไรก็ตาม,เมื่อจางมู่กำลังสัมผัสกับมัน,คริสตัลก็เปล่งประกายทันทีด้วยแสงอัศจรรย์.

ร่างกายของจางมู่ร่วงหล่นครั้งแล้วครั้งเล่า,ล้อมรอบด้วยความมืดไม่มีที่สิ้นสุด.

อย่างไรก็ตาม,มันมีแสงริบหรี่ๆในก้นบึ้ง.

แสงจางๆนั้นสะดุดตา.จางมู่เหยียดมือออก,พยายามที่จะคว้ามัน.

“โอ้ แย่ละ,มันกินข้าอีกครั้งหรือ?!”

ทันใดนั้นจางมู่ก็ตื่นขึ้นและลุกขึ้นนั่ง.เขาหันไปรอบๆ,เห็นหยวนรุยกำลังมองมาที่เขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า.

เขาอยากถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น,แต่เขาเห็นว่ามือขวาของเขากำลังคว้าแขนหญิงสาวอย่างแรง.

เขาคลายมือที่จับออก.หลังจากเห็นรอยช้ำบนแขนของหยวนรุย,เขาขอโทษว่า “ขอโทษข้าเพิ่งฝันร้าย,ข้าทำร้ายเจ้าหรือ? “

จางมู่ไม่มีประสบการณ์มากพอกับการจัดการกับหญิงสาว.เขาเคยอาศัยอยู่ด้วยความกลัวในชีวิตที่ผ่านมาของเขาและเมื่อเขาปรับตัวเข้ากับโลกใหม่,ผู้หญิงที่อยู่ในดินแดนแห่งนี้กลายเป็นคนที่มีความซับซ้อนและผิดศีลธรรม.พวกเขาสามารถทำทุกอย่างได้ตราบเท่าที่คุณสามารถให้สิ่งที่พวกเขาต้องการได้.ยิ่งคุณให้พวกเขามากเท่าไร,มันจะมากกว่าที่พวกเขาให้คุณ พวกเขามองตัวเองว่าเป็นเครื่องมือต่อรองและแม้ว่าคุณจะอยากตกหลุมรักพวกเขา,พวกเขาก็จะหัวเราะเยาะคุณเท่านั้น.

มองมาที่การแสดงออกถึงความเสียใจกับจางมู่,หยวนรุยช่วยเขาไม่ได้,แต่หัวเราะออกมา.

“ไม่เป็นไร. ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะแข็งแรงมาก. “

จางมู่หัวเราะออกมากด้วยความอับอาย,แต่เขาก็จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น.เขามองมาที่ตัวเองด้วยความรู้สึกสับสนและบ่นพึมพำกับตัวเองว่า”ทำไมอาการบาดเจ็บของข้าจึงหายเร็วเช่นนี้? แผลที่แขนขวาและหน้าอกได้รับการฟื้นฟูแล้ว.ไม่,มีบางอย่างผิดปกติ.ร่างกายระดับแรกไม่น่ามีความสามารถในการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งเช่นนี้ “

จางมู่วิเคราะห์อย่างกังวลใจ.หยวนรุยไม่เข้าใจที่เขาพูด.เธอมองเขาอย่างแปลกประหลาดแล้วก็พูดว่า “ลุง,มันเป็นเพราะฉันเหรอ?”

“เจ้า”

จางมู่มองมาที่เธอด้วยสายตาที่ไม่เชื่อ.

“ใช่,คุณสลบและบาดเจ็บสาหัส.ฉันหวังว่าคุณจะสามารถฟื้นตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้,แล้วทันใดนั้น,มีแสงสีขาวพุ่งออกมาจากมือของฉัน.มันสัมผัสร่างกายของคุณและหายตัวไปทันที.ฉันกลัวจริงๆ,แต่สีหน้าของคุณผ่อนคลายหลังจากนั้น.ไม่นานหลังจากนั้น,คุณตื่นขึ้นมา.ลุงมันแปลกประหลาดมาก.ฉันจะกลายเป็นปีศาจหรือ? เช่นเดียวกับซอมบี้ที่อยู่ข้างนอกหรือ?”

จางมู่ลืมตาขึ้นกว้าง,จ้องมาที่หยวนรุยราวกับกำลังจ้องมาที่ปีศาจ,ซึ่งกลัวหยวนรุยจริงๆ.

“ไม่,ฉันไม่ต้องการเป็นแบบนั้น! แสงสีขาวโผล่ขึ้นมาจากมือของฉันด้วยตัวมันเอง! ลุงฉันกำลังจะตายหรือ? “

จางมู่กลืนน้ำลาย,แล้วพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นว่า”เห้อ.โลกไม่ยุติธรรมเลย”

เขานั้นโชคดีจริงๆหรือ? เขาได้เห็นวิวัฒนาการสองครั้งภายในวันแรกของยุคใหม่! หนึ่งคือการวิวัฒนาการแบบทวีคูณกับอีกหนี่งคือวิวัฒนาการประเภทรักษา.ชีวิตในอดีตของเขา,พวกวิวัฒนาการประเภทรักษาจะถือได้ว่าเป็นสมบัติของชาติ!

มีพวกวิวัฒนาการระดับสูงเหมือนกันหรือไม่? เขาจำไม่ได้!

จางมู่อยากจะร้องไห้.เปรียบเทียบถึงพวกมัน,ทำไมโชคชะตาของเขาถึงไม่ได้ทำให้เขาได้รับความสามารถในการพัฒนามากที่สุด?

หยวนรุยยังคงร้องไห้,แต่จางมู่ก็ไม่รู้วิธีที่จะปลอบเธอ.เขาสามารถเผชิญหน้ากับซอมบี้ได้โดยไม่ต้องกลัว,แต่เขาไม่รู้ถึงวิธีที่จะจัดการกับผู้หญิงตัวเล็กๆจริงๆ.

เขาพยายามที่ปลอบเธอ,”เจ้าจะไม่กลายเป็นปีศาจ.เจ้าได้รับความสามารถในการวิวัฒนาการระดับที่หายาก.ดูสิ,เจ้ารู้ไหมทำไมข้าถึงแข็งแกร่ง? มันเป็นเพราะข้ามีความสามารถในการวิวัฒนาการ,เช่นเดียวกับเจ้า!”

เพื่อความสบายใจของเด็กหญิงตัวน้อย,จางมู่ต้องโอ้อวดตัวเอง.

“จริงหรือ?”

“มันเป็นความจริง!”

หยวนรุยได้ยินคำปลอบใจของจางมู่และจำได้ถึงการกระทำของเขาก่อนหน้านี้,แล้วค่อยๆหยุดร้องไห้.

จางมู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก.

ทำไมมันยากที่จะปลอบผู้หญิงสักคน? มันยากเสียยิ่งกว่าหลบหนีฝูงซอมบี้!

“เจ้าสามารถรวบรวมสมาธิและเรียกใช้พลังอีกครั้งได้ไหม? ข้าอยากเห็นมัน.”

จางมู่จับมือของหยวนรุยและถามด้วยความกระหาย”มาเถอะ,ลองมันอีกครั้ง!”

หยวนรุยหน้าแดงและกระซิบว่า “ตกลง … “

หลังจากนั้นไม่นาน,แสงสีขาวจาง ๆ กระจายออกจากฝ่ามือของยวนรุย,แต่หายไปอย่างรวดเร็ว.แขนของจางมู่เข้ามาสัมผัสกันเบาๆก่อนที่มันจะหายไป.ความเย็นและความสบายทำให้เขารู้สึกถูกใจ.

หยวนรุยปลุกพลังประเภทรักษาของเธอ! เธอเป็นพวกวิวัฒนาการประเภทรักษา!

เขาได้พบสมบัติที่แท้จริง!

หยวนรุยอธิบายด้วยเสียงอันเศร้าโศก เพราะเธอเห็นความตื่นเต้นในสายตาของจางมู่และเธอก็ไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง “มันเป็นวิธีที่ดีและแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม,แต่ตอนนี้ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถปลดปล่อยได้”

จางมู่รู้สึกงงที่เห็นหยวนรุยแสดงออกถึงความกังวลใจ.เขาพูด,”ข้ารู้.มันเป็นเพราะพลังในการรักษาของเจ้าหมดลงแล้ว.มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะใช้มันได้ตลอดเวลา.เจ้าทำได้ดีมาก.”

หยวนรุยยิ้มอีกครั้งหลังจากฟังคำพูดของจางมู่.

สาวๆทุกคนเป็นคนเจ้าอารมณ์งั้นหรือ?

จางมู่ส่ายหัว.มันเป็นเวลานานแล้ว ที่เขาได้เห็นสาวธรรมดาคนหนึ่งเช่นเดียวกับหยวนรุย.

เขาปล่อยผู้หญิงในชีวิตที่ผ่านมาของเขา.หลังจากเกิดเรื่อง,พวกเธอต้องการแค่เงินของเขาและไม่ทำให้เขาลำบากมาก.

แต่ตอนนี้,ใบหน้าของจางมู่ก็จริงจัง.เขาพูดกับหยวนรุย,”จำไว้นะ,ห้ามให้คนอื่นเห็นความสามารถของเจ้า.ทักษะการรักษาต้องหายากมากในโลก.ถ้าพวกคนเลวบางคนเห็นมัน,พวกมันอาจจะกักขังเจ้าและบังคับให้เจ้ารับใช้มันตลอดชีวิต.”

จางมู่ไม่เพียงข่มขู่เธอเท่านั้น.ในอดีตที่ผ่านมาของเขา,นักวิวัฒนาการประเภทรักษาไม่ได้มีกำลังเพื่อป้องกันตัวจากการกักขังของผู้มีอำนาจ.

มองมาที่ท่าทางจริงจังของจางมู่,หยวนรุยพยักหน้า.

เธอไม่รู้ว่าทำไม,แต่เธอเชื่อใจชายคนนี้ที่เธอเพิ่งพบไม่กี่วันก่อน.จิตใต้สำนึกของเธอ บอกเธอว่าเขาจะไม่ทำร้ายตัวเธอ.

หลังจากนั้นไม่นาน,เธอยิ้มและพูดว่า,”แต่คุณลุงจะอยู่กับฉัน,ใช่ไหม? ลุงจะไม่ปกป้องฉันหรือ?”

จางมู่รู้สึกว่าเธอยังไม่รู้ว่าปัญหาร้ายแรงแค่ไหน,แต่ก็ถูกของเธอ.ตราบที่เขาอยู่กับเธอ,ไม่มีใครสามารถทำร้ายเธอได้.ถ้าวันหนึ่ง,พวกเขาต้องแยกกัน,สาวน้อยควรรู้ถึงความโหดร้ายของโลกใหม่.เขาสามารถเตือนเธออีกครั้ง ในตอนนั้น.