หมูที่คำรามรีบวิ่งออกจาก”เล้าหมู”ของพวกมัน.แต่จางมู่วิ่งเร็วมาก,เขาหายตัวไปอย่างรวดเร็ว.ลิตเติ้ลแบล็คยังคงพยายามบินให้ดีที่สุดในระดับความสูงที่เป็นไปได้.

เมื่อคิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะล่าพวกเขา,เจ้าหมูก้าวร้าวที่คำรามไปทางด้านหน้าก็เริ่มลังเล.พวกมันเพียงแค่ตะโกนไม่กี่ครั้งไปทางจางมู่ที่หายไปและกลับเข้าไปในวงกลมเพื่อนอนต่อ.

หลังจากใช้พลังงานไปเยอะมากในการบินสูง,เจ้าด้วงออบซิเดี้ยนก็เริ่มเหนื่อยและค่อยๆบินลงช้าๆ.จางมู่ค่อยๆดึงหยวนรุยที่หน้าซีดราวกับคนตายลงจากหลังของด้วงออบซิเดี้ยนและปล่อยให้มันอยู่บนบ่าเพื่อพักผ่อน.

หยวนรุยเพิ่งอาเจียนและต้องนั่งบนหลังของลิตเติ้ลแบล็คและบินขึ้นสูงทันที.ในคำสั่งเพื่อปกป้องพวกเขาจากความเป็นไปได้ของหมูกลายพันธุ์ที่จะครอบครองการโจมตีในระยะยาว,จางมู่ได้ขอให้ด้วงออบซิเดี้ยนบินสูงพอสมควร.

หยวนรุยมองไปที่จางมู่อย่างขอโทษและพูดด้วยเสียงต่ำว่า”ลุงจาง,ฉันไม่ได้ตั้งใจทำจริงๆ,ฉันไม่สามารถทนกลิ่นได้อีกต่อไป.”

เมื่อเห็นด้วงออบซิเดี้ยนที่ร่าเริง เหนื่อยมาก,หยวนรุยรู้สึกผิดที่เกิดปัญหาขึ้น,เธอกลัวจางมู่จะตำหนิเธอ.

แต่,จางมู่ก็หัวเราะและแตะหัวของเธอเล็กน้อย,“ไม่เป็นไร! ไม่สำคัญ! เราปลอดภัย,ไม่ใช่หรือ?เจ้าพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว.กลิ่นมันน่าสยดสยองจริงๆ.แม้แต่คนหยาบคายอย่างข้าก็ทนไม่ได้,นับประสาอะไรกับเจ้า.ไม่เว้นแม้แต่เจ้าลิตเติ้ลแบล็คที่ซ่อนอยู่ในเสื้อข้า.เจ้าได้ทำทุกอย่างที่ทำได้!ใครจะคิดว่าหมูกลายพันธุ์จะมีสัมผัสทางกลิ่นที่ดีมาก?แค่ปล่อยมันไป! นอกจากนี้ แม้ว่าเราจะถูกล้อมด้วยมัน,ทั้งลิตเติ้ลแบล็คและข้าก็มีความสามารถในการรับมือกับพวกมัน.ข้าแค่อยากจะหลีกเลี่ยงพวกมัน เพราะมันต้องใช้เวลาและพลังงานมากเกินไปที่จะสู้กับพวกมัน.”

ไม่ต้องกังวลหยวนรุย,จางมู่พูด. จริงๆแล้ว,เขารู้ดีว่า พวกเขาไม่สามารถหลบหนีโดยปราศจากการบาดเจ็บที่มีเพียงเขาและด้วงออบซิเดี้ยน.อย่างไรก็ตาม,เขาไม่ต้องการให้หยวนรุยรู้สึกผิด.นอกจากนี้,ยังเป็นเพราะแผนของเขาไม่ละเอียดพอ.เขาเพิ่งจะคิดเกี่ยวกับการทำธุรกิจเกี่ยวกับซอมบี้ โดยไม่มีสัตว์กลายพันธุ์ไปพิจารณา,โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้เป็นกลุ่มของพวกหมู.

ผ่านเหตุการณ์นี้,จางมู่มีสัมผัสถึงวิกฤต.การคิดอย่างรอบคอบ,ยกเว้นร่างกายที่ปราดเปรียว,ทักษะบางอย่างและสัญชาตญาณที่ถูกสร้างขึ้นในชีวิตที่ผ่านมาของเขา,เขาไม่มีผลประโยชน์อื่นในวันสิ้นโลก.

ความสามารถของเขาทำให้เขาสามารถรับมือกับซอมบี้โง่ได้.แต่ถ้าเขาเจอสัตว์กลายพันธุ์ที่มีสติปัญญา,เขาจะทำอะไรได้นอกจากหนี.ชีวิตจะเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ไม่พัฒนาพลังพิเศษ.

นอกจากนี้,ข้อได้เปรียบของจางมู่ที่มีในช่วงไม่กี่วันแรกของความหายนะลดลงเมื่อเผชิญหน้ากับพวกวิวัฒนาการ.

ในขณะที่เขาคิดอยู่นั่น,กลุ่มของทั้งสามคนก็ได้ออกจากสถานีเก็บค่าทางหลวง.

“ในที่สุด เราก็ออกมาได้!”

จางมู่หันหลังกลับและมองไปที่ประตูทางด่วนที่ทรุดโทรมห่างไกลจากเขา.เขายังคงรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่ซอมบี้ทุกตัวบนถนนก็กลายเป็นอาหารของหมูกลายพันธุ์.มันทำให้เขาไม่ได้พบกับกองทัพขนาดใหญ่ของซอมบี้.

ช่วงหลังของการเดินทางของพวกเขาเป็นเรื่องง่ายมาก ซึ่งเป็นไปตามความคาดหวังของเขา.พวกเขาไม่ได้หยุดระหว่างทางยกเว้นเมื่อได้พบกับซานฮัง ซึ่งทำให้พวกเขาสามารถประหยัดเวลาได้มาก.

จางมู่ไม่สามารถบอกได้ว่าเขาโชคดีหรือไม่,พวกเขาประหยัดเวลาได้มาก,แต่ถ้าพวกเขาไม่สามารถหนีทันทีที่หมูตื่นขึ้น พวกเขาก็คงจะกลายเป็นอาหารสำหรับสัตว์กลายพันธุ์.

มันก็สาย.ดวงอาทิตย์ค่อยๆเคลื่อนไปทางทิศตะวันตกและอุณหภูมิลดลง.

จางมูได้ขอลิตเติ้ลแบล็คกลับไปเป็นขนาดปกติและนำหยวนรุยออกจากถนนหลวงและมุ่งหน้าไปยังปลายทางถ้ำหลงเหมิน.

ถ้ำหลงเหมินถูกค้นพบในราชวงศ์ของจักรพรรดิเสี่ยวเวินทางตอนเหนือของเว่ย. เป็นเวลานานแล้ว,ที่ชาวจีนส่วนใหญ่รู้เรื่องนี้.จากทิศใต้ไปทางเหนือวัดได้ไม่เกินหนึ่งกิโลเมตร ภายในมีพระพุทธรูปมากกว่า 100,000 รูป.

ขณะที่จางมู่จ้องไปที่ถ้ำหลงเหมิน,ความคิดหลายอย่างก็เข้ามาในใจเขา.ถ้ำได้รับความเสียหายอย่างจริงจังก่อนที่ความหายนะจะเริ่มขึ้น.หลังจากนั้น,คนไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องตนเอง,ไม่มีใครปกปักรักษาถ้ำ.มันถูกทำลายโดยไม่ได้ตั้งใจโดยสัตว์กลายพันธุ์ในภูเขา.มันเป็นความโชคดีที่นักวิวัฒนาการค้นพบความลับที่ซ่อนอยู่ภายในถ้ำหลงเหมิน.

เมื่อเห็นว่าจางมู่กำลังมองไปที่จุดชมวิวด้วยความงุนงง,หยวนรุยขัดจังหวะการครุ่นคิดของเขา.”ลุงจาง,พวกเราอยู่ที่นี่แล้ว!คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าเรื่องอะไร? “

“เอ๊ะ,ข้าไม่รู้เหมือนกัน.ข้าแค่รู้สึกว่าต้องมีสมบัติบางอย่าง.บางที,มันอาจจะเป็นความสามารถในการวิวัฒนาการของข้า”จางมู่ไม่ได้บอกหยวนรุยว่าเขามาจากอนาคต.มันจะทำให้เธอตกใจ.ดังนั้น เขาต้องทำให้ความรู้ของเขาในอนาคตเป็นความสามารถในการทำนายอนาคต.

หลังจากได้ยินอย่างนั้น,หยวนรุยรีบเอาคำใบ้.เธอมีภูมิคุ้มกันทุกสิ่งที่ไม่สามารถจินตนาการได้ หลังจากที่เธอได้เห็นพลังแห่งธรรมชาติที่เธอเป็นเจ้าของและเกร็ดมังกรของซานฮัง.

“ลุง,ไม่เพียงแต่คุณสามารถทำให้เจ้าลิตเติ้ลแบล็คเชื่อง,แต่คุณยังสามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้อีกด้วย! คุณนี้เจ๋งจริงๆ! “

เมื่อเห็นลักษณะที่นับถือของหยวนรุย,จางมู่พยักหน้าและยอมรับอย่างเปิดเผย.มันเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจ ที่เขาจะบอกเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ว่าเขาไม่ได้มีความสามารถในการวิวัฒนาการและไม่สามารถยืนได้เท่าเทียมกับเธอ.

คราวนี้,มีโอกาส,มีโอกาสจะเปลี่ยนชะตากรรมและชีวิตของเขาได้.ด้วยเหตุนี้,เขาต้องได้รับสมบัติด้วยค่าใช้จ่ายทั้งหมด.

“ไปเถอะ,ขึ้นหลังเจ้าแบล็ค! ไปกันเถอะ! “

เนื่องจากเป็นช่วงปิดฤดูกาลสำหรับการท่องเที่ยว มีผู้คนจำนวนไม่มากในถ้ำก่อนเกิดหายนะ.ด้านนอกมีซอมบี้เพียงไม่กี่สิบตัวและส่วนใหญ่เป็นประชากรท้องถิ่น.จางมู่รู้ว่าซอมบี้ข้างนอกพวกนั้นไม่เป็นภัยคุกคาม.เป็นเหตุผลที่ความลับของถ้ำหลงเหมินไม่ได้รับการค้นพบมาก่อนหน้านี้ คือพวกวิวัฒนาการไม่กล้าที่จะเข้ามา.ในถ้ำมีสัตว์ที่กลายพันธุ์รุนแรงมากเกินไป.

ภายใน,มีลิงกลายพันธุ์จำนวนมหาศาล.สัตว์กลายพันธุ์ไม่เหมือนสัตว์อื่น ๆ, สิ่งที่จางมู่ให้ความสนใจก็คือ ลิงกลายพันธุ์มีไอคิวสูงและมีวิวัฒนาการไม่สิ้นสุด.พวกมันมีทักษะการเลียนแบบ,ภายใต้การกระตุ้นของปัจจัยวิวัฒนาการภายในร่างกายของพวกมัน,ได้พัฒนาไปในระดับที่น่ากลัว.

สำหรับมนุษย์,โลกแห่งการกลายพันธุ์เป็นความหายนะ,แต่ยังเต็มไปด้วยโอกาส.อย่างไรก็ตาม,ผู้รับประโยชน์ของการกลายพันธุ์ไม่ใช่มนุษย์เพียงอย่างเดียว.เช่นนี้,ความเป็นเจ้าโลกของมนุษยชาติก็สั่นสะเทือน.