เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future – ตอนที่ 24

อ่านนิยายจีนเรื่อง เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้ My Headphones Can Connect to the Future ตอนที่ 24 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บริษัทของคังหมินฟูนั้นดีแค่ไหน?

 

บริษัทเข้าร่วมเป็นหนึ่งในบริษัทที่จดทะเบียนทางอินเทอร์เน็ตซึ่งจดทะเบียนในรอบ 18 ปีและทำข้อตกลงเสร็จภายในครึ่งปีจนทำรายได้ถึง 1 แสนล้านหยวน!

 

ภายในสิ้นปีนี้บริษัทจะมีรายได้ต่อปีไม่ต่ำกว่า 2.5 ล้านล้านหยวน!

 

ไม่เพียงแต่ผลประกอบการของบริษัทจะดีเยี่ยมแต่สวัสดิการของพนักงานก็เป็นที่ต้องการมากเช่นกัน

 

วันหยุดสุดสัปดาห์ วันลาพักผ่อนรายปี 30 วันและไม่มีระบบงานที่น่ารำคาญตราบใดที่คุณทำงานได้ดีคุณก็สามารถออกก่อนเวลาได้

 

แน่นอนว่าเป็นเรื่องปกติที่บริษัทใหญ่จะทำงานล่วงเวลา แต่เงินค่าทำงานล่วงเวลาและเงินสนับสนุนการเดินทางก็ทำให้พนักงานพอใจมาก

 

ไม่เคยมีใครเหนือกว่ากันบรรยากาศในการทำงาน นอกเหนือจากระบบตำแหน่งที่จำเป็นต้องมีแล้วก็ไม่มีความเหนือกว่าหรือความเหลื่อมล้ำใด ๆ และบรรยากาศของบริษัทก็มีความกลมเกลียวกันมาก

 

สำหรับบริษัทดี ๆ แบบนี้ข้อเสนอนี้ชวนให้อยากเข้ามากแค่ไหนใครจะรู้ แต่มหาลัยของซูฟ่านนั้นไม่เคยได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในบริษัทของคังหมินฟู

 

แต่ตอนนี้คังหมินฟูก็ได้ออกใบเบิกทางให้ซูฟ่านแล้วและให้ซูฟ่านเลือกตำแหน่งบริหารได้ตามต้องการและได้รับเงินเดือนสูงถึงหนึ่งล้านต่อปี

 

หากเมื่อเร็ว ๆ นี้ไม่ได้มีสิ่งมหัศจรรย์มากมายนักซูฟ่านคงจะเป็นลมหมดสติไปแล้ว

 

“ประธานคัง…คุณสุภาพเกินไปจริง ๆ…”

 

ซูฟ่านกลืนน้ำลายแต่เสียงของเขาไม่สามารถหยุดสั่นได้

 

“ไม่ ไม่ ไม่เลยนักศึกษาซู เธอต่างหากสุภาพเกินไปเพราะเธอไม่ต้องการเงิน ถ้างั้นฉันจะเลี้ยงอาหารเย็นให้เธอเพื่อแสดงความขอบคุณ!”

 

รอยยิ้มของเขาซื่อสัตย์มาก

 

คังหมินฟูกลายเป็นดูเป็นมิตรมากขึ้นในหัวใจของซูฟ่าน

 

แต่มันก็ยังคงอึดอัดเล็กน้อยที่จะกินด้วยกัน

 

ซูฟ่านเกาหัวของเขา

 

“มิสเตอร์คัง ผมไม่อยากปิดบังจริง ๆ ว่าคืนนี้ผมมีเรื่องอื่น…”

 

“โอ้! จริง ๆ เลยวันนี้ฉันเผลอรบกวนเธอเสียได้ ฉันขอโทษด้วยเพราะงั้นฉันจะให้คนขับรถพาเธอไปส่งที่ ๆ เธอต้องการเอง!”

 

ซูฟ่านจึงสุ่มพูดสถานที่ไป

 

เมื่อเขาเตรียมลงจากรถคังหมินฟูก็ยื่นนามบัตรของเขาให้ซูฟ่านและบอกว่าเขาสามารถโทรหาเขาได้ทุกที่ทุกเวลา

 

ซูฟ่านยอมรับนามบัตรด้วยความขอบคุณและใส่ลงในกระเป๋าอย่างระมัดระวัง

 

คุณต้องรู้ไว้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่ซูฟ่านได้มีโอกาสเป็นเพื่อนกับคนใหญ่คนโตแบบนี้และคนใหญ่คนโตคนนี้ก็ใจกว้างและเต็มใจที่จะช่วยเหลือซูฟ่าน

 

ทันทีที่เขาเปิดประตูรถซูฟ่านก็จำงานที่ครูใหญ่มอบหมายได้ เขามองคังหมินฟูอย่างลำบากใจและปิดประตูที่เปิดไว้อีกครั้ง

 

“มีอะไรหรือ?”

 

คังหมินฟูมองดูด้วยความประหลาดใจ

 

“เอ่อ……”

 

ซูฟ่านลังเล

 

“นั่นสินะครูใหญ่ของเราคุยกับผมในวันนี้แล้วบอกว่าโรงเรียนต้องการสร้างอาคารการเรียนการสอนใหม่ แต่เงินทุนมัน…”

 

คังหมินฟูกระพริบตาและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

 

“ฉันเคยได้ยินเรื่องครูใหญ่ของเธอ เจ้าจิ้งจอกเฒ่านั่น ไม่ต้องกังวลเธอไม่จำเป็นต้องรู้สึกลำบากใจหรอก ฉันจะติดต่อครูใหญ่ของเธอเมื่อฉันกลับไป”

 

หลังจากพูดจบคังหมินฟูก็หัวเราะเสียงดัง

 

หลังจากกลับมาที่หอพักซูฟ่านได้เก็บเบอร์โทรศัพท์ของคังหมินฟูไว้ในโทรศัพท์มือถือของเขาและใส่นามบัตรลงในกระเป๋าสตางค์อย่างระมัดระวัง

 

จากนั้นเขาก็เริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับ “ฉางหลิง”

 

นี่คือหนึ่งวันก่อนที่ไป๋เช่อฉิงจะเคาะประตูห้องผู้กำกับ ตัวเอกหญิงอาจถูกแทนที่ในคืนพรุ่งนี้ ซูฟ่านต้องการช่วยชูหยุนซีจึงคิดหาวิธี

 

ซูฟ่านเกือบจะค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับ “ฉางหลิง” ครบทั้งหมดแล้วบนหน้าเว็บและทันใดนั้นเขาก็พบว่ามีคนโพสต์ใหม่ในฟอรัมโดยบอกว่าผู้ลงทุนในละครเรื่องนี้ก็คือคังหมินฟู!

 

เมื่อเห็นข่าวนี้ซูฟ่านก็ตื่นเต้นทันที

 

ถ้าเป็นคังหมินฟูเขาก็ขอให้ชูหยุนซีเป็นตัวละครหลักในเรื่องได้ และคังหมินฟูก็จะช่วยได้แน่นอน

 

อย่างไรก็ตามซูฟ่านก็รู้สึกละอายเล็กน้อยที่จะพูดถึงเรื่องแบบนี้กับคังหมินฟู

 

วันรุ่งขึ้นก่อนที่ซูฟ่านจะลุกขึ้นประตูห้องนอนก็ถูกเคาะ

 

หลี่หนานลุกขึ้นด้วยความโกรธอย่างรุนแรงแล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอนพร้อมสบถสาปแช่ง

 

ทันใดนั้นชายชราผู้สง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูห้องนอน

 

แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักคน ๆ นี้ แต่หลี่หนานก็ตกตะลึงกับออร่าของชายชรา

 

“คุณ…คุณกำลังมองหาใคร?”

 

หลี่หนานถามอย่างงัวเงีย

 

“เธออยู่ชั้นไหน! แม้ว่าเธอจะเป็นผู้ใหญ่แต่คำสบถของเธอก็ละเมิดคำขวัญของสถาบันเรา!”

 

คนที่มาคือครูใหญ่นั่นเอง

 

หลังจากได้ยินคำพูดของครูใหญ่หลี่หนานก็ตัวแข็งทื่อ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าชายชราคนนี้คือครูใหญ่ แต่เขาก็รู้สึกคุ้นตา

 

เดิมซูฟ่านยังคงงุนงง เขากระโดดขึ้นหลังจากได้ยินเสียงของอาจารย์ใหญ่และรีบปีนออกจากเตียง

 

“ครูใหญ่ทำไมคุณมาที่นี่?”

 

“เธอรอหน่อย ฉันจะสั่งสอนนักเรียนคนนี้ก่อน”

 

ครูใหญ่ขมวดคิ้วจ้องไปที่หลี่หนานที่อยู่ต่อหน้าเขา

 

เมื่อหลี่หนานได้ยินว่าชายชราคนนี้เป็นครูใหญ่เขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะตบปากตัวเองด้วยความเสียใจที่ว่าทำไมเขาถึงพูดคำหยาบ

 

“คติประจำสถาบันคืออะไรจำได้รึเปล่า!?”

 

“เคารพ…เคารพครูอาจารย์และทำตัวให้สุภาพ…”

 

หลี่หนานนึกถึงคำขวัญของสถาบันอย่างอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ

 

“จำได้ใช่ไหม! ดูหมิ่นครูใหญ่ต้องได้รับโทษ!”

 

ครูใหญ่ตะโกนจนหนวดเคราสั่นและการจ้องมองของเขาก็ทำให้หลี่หนานเกือบปัสสาวะราดด้วยความตกใจ

 

เฮต้าก็ตื่นขึ้นและรีบมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

 

เมื่อได้ยินเสียงดังในหอพัก นักศึกษาคนอื่นต่างก็โผล่หัวออกมาดู

 

“เชี่ย! ทำไมครูใหญ่ถึงอยู่ที่นี่ เขากำลังดุหลี่หนาน?”

 

“ใช่ มันจบแล้วครูใหญ่ของเรามีชื่อเสียงในหลาย ๆ เรื่องและหลี่หนานก็จะถูกพระเจ้าทอดทิ้งแล้ว”

 

มีการกระซิบกระซาบกัน

 

“ครูใหญ่คุณมีเรื่องอะไรถึงมาหาผมเหรอ หรือเป็นธุระของคุณคังหรือเปล่า?”

 

เมื่อครูใหญ่กำลังจะพาหลี่หนานออกไป ซูฟ่านก็ขัดจังหวะ

 

“อืมใช่ ฉันลืมไปเลยถ้าเธอไม่ได้พูดขึ้น มิสเตอร์คังจะมาที่สถาบันของเราเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการลงทุน ฉันมาหาเธอเป็นการส่วนตัวเพื่อเชิญเธอไปพบกับเขา”

 

“คุณสุภาพเกินไปแล้ว ที่จริงแค่โทรมาก็พอ เดี๋ยวผมจะรีบเตรียมตัว และ…นี่คือเพื่อนที่ดีของผม เขาเพิ่งตื่นขึ้นก็เลยงัวเงียนิดหน่อยเลยพูดจาก้าวร้าว แต่จริง ๆ เขาไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอกนะครับ”

 

ซูฟ่านขอร้องให้หลี่หนาน

 

ครูใหญ่เหล่ไปที่หลี่หนานแล้วปล่อยหลี่หนานไป

 

“เพราะนักศึกษาซูขอร้องให้เธองั้นก็ลืมมันซะ แต่ครั้งหน้าเธอจะต้องถูกลงโทษ!”

 

เดิมทีครูใหญ่ต้องการมารอซูฟ่านที่หอพัก แต่ซูฟ่านก็ให้ครูใหญ่ออกไปก่อน

 

ทันทีที่ครูใหญ่ออกไปทุกคนต่างเดากันว่าตัวตนของซูฟ่านคืออะไรและทำไมครูใหญ่ต้องเชิญเขาด้วยตนเองแถมยังคงแสดงความกรุณาต่อผู้อื่นแบบนี้

 

เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องซุบซิบมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมันแพร่กระจายออกไป และในที่สุดมันก็กลายเป็นว่าซูฟ่านลูกชายของครูใหญ่!

 

ในความเป็นจริงนี่เป็นผลตามที่ครูใหญ่ต้องการ เขาแค่อยากจะให้ซูฟ่านเห็นหน้าเขาก็พอ

 

หากคังหมินฟูมาลงทุนในโรงเรียนในครั้งนี้จริง การยักยอกเงินสาธารณะของเขาก็จะได้รับความคุ้มครองเช่นกัน

 

ในห้องนอนหลี่หนานและเฮต้ากำลังสอบสวนซูฟ่าน

 

พวกเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมครูใหญ่ถึงเป็นมิตรกับซูฟ่านอย่างนี้

 

“ถ้านายไม่บอกเรามันก็ใจร้ายเกินไปแล้ว!”

 

เฮต้ากล่าวออกมา

 

ซูฟ่านไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องบอกความจริงกับพวกเขา

 

หลังจากฟังพวกเขาทั้งสองก็ประหลาดใจมาก ซูฟ่านที่ผอมแห้งแต่เอาชนะพี่ชายของถังเว่ยได้อันนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ครั้งนี้เอาเขาเอาชนะตัวตนที่อันตรายกว่านั้น เขาฝึกต่อสู้มาเหรอ?

 

“นายไปเรียนกังฟูมาเมื่อไหร่? แต่นี่มันไม่ถูกต้องตามหลักวิทยาศาสตร์เลย”

 

เฮต้ามองไปที่ซูฟ่านอย่างสงสัยและถาม

 

แม้แต่หลี่หนานที่เชื่อซูฟ่านมาโดยตลอดก็ยังมองซูฟ่านด้วยความไม่เชื่อ

 

“ไม่ใช่กังฟู ฉันเคยเรียนวิชาต่อสู้มาก่อนและก็เรียนรู้ทักษะบางอย่าง”

 

หลังจากที่ซูฟ่านพูดจบเขาก็เก็บของและเผ่นออกไปหาครูใหญ่

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด