“ผมมาดูคู่หมั้นกิน มีปัญหาอะไรรึ ?”

 

มู่เฉินฮ่าวถามกลับ

 

“ใครเป็นคู่หมั้นของคุณ ? ใครจะแต่งงานกับคุณ ?”

 

“จุ๊ ๆ คุณหนูเซี่ย คุณนี่มืออาชีพด้านการล่อลวงผู้ชายมาติดกับจริง ๆ  คุณจงใจทำเสียงดังล่อผมมาที่นี่ เพื่อโชว์ทักษะการทำอาหารตามแบบฉบับภรรยา และแม่ที่ดีมิใช่หรือ ?”

 

มู่เฉินฮ่าวแตะคาง รอยยิ้มเย้ยหยันพลันปรากฏที่มุมปาก นัยน์ตาที่เฉียบคม และแจ่มชัดของเขาเผยให้เห็นถึงร่องรอยของความรังเกียจ

 

เขาไม่สามารถเดาได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเล่นกลอุบายแบบใดกับเขา ?

 

ล่อลวงผู้ชายมาติดกับ ? จงใจทำเสียงดัง ? หมายถึงกระถางต้นไม้ที่เธอเผลอเตะไปนั่นน่ะหรือ ?

 

ในเวลานี้ มีคำเพียงไม่กี่คำที่ผุดขึ้นในความคิดของฉิงกง

 

นี่..คุณบ้าหรือเปล่า ?

 

ฉิงกงเริ่มฉุน เธออดไม่ได้ที่จะใช้มือข้างหนึ่งคว้าคอเสื้อของมู่เฉินฮ่าว

 

“มู่เฉินฮ่าว คุณอย่าได้หยิ่งยโสนัก ฉันหิว ฉันก็แค่มาที่ห้องครัวเพื่อหาอะไรกินก็เท่านั้น”

 

มู่เฉินฮ่าวจับมือของเซี่ยฉิงกง จากนั้นก็ตวัดร่างของเซี่ยฉิงกงมาไว้ในอ้อมแขนของตน

 

ลมหายใจอุ่น ๆ ของมู่เฉินฮ่าวกระทบใบหูของเซี่ยฉิงกง

 

เธออยากดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการ ทว่าความแข็งแรงของเด็กสาวตัวเล็ก ๆ อย่างเธอ มีหรือจะหลุดพ้นออกมาได้ ?

 

เธอรู้สึกว่ามู่เฉินฮ่าวชอบรังแกเธอ ไม่สิเรียกว่าเสพติดในการกลั่นแกล้งเธอมากกว่า

 

“คุณปล่อยฉันนะ ! คิดจะทำอะไร ! ฉวยโอกาส ! ลวนลามสุภาพสตรี !”

 

ฉิงกงตะโกนลั่น ๆ ขณะเดียวกันก็พยายามอย่างหนักที่จะดิ้นให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของมู่เฉินฮ่าว

 

“ฉวยโอกาส ? ลวนลามสุภาพสตรี ? คุณกล้าปรากฏตัวในสถานที่แบบผับคราวน์นั่น คุณยังกล้าบอกว่า ตัวเองเป็นสุภาพสตรีอีกงั้นหรือ ?…สาวน้อย..ผมไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ … “

 

เซี่ยฉิงกงรู้สึกกังวลมาก เธอสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่อันตราย หรือเป็นได้ว่ามู่เฉินฮ่าวคิดจะทำมิดีมิร้ายเธอในห้องครัว ?

 

ไม่รู้ว่าเซี่ยฉิงกงไปเอาความแข็งแรงมาจากไหน เธอกระแทกมู่เฉินฮ่าวจนผงะ จากนั้นก็ฉวยโอกาสที่เขายังไม่ทันตั้งตัวรีบวิ่งกลับไปที่ห้องของตนโดยไม่หันกลับมามองอีก

 

ด้วยกลัวว่ามู่เฉินฮ่าวจะตามมา เธอจึงล็อคประตูห้องอย่างแน่นหนา

 

ครั้นคิดว่าตัวเธอต้องหมั้นกับคนที่น่าขยะแขยงเช่นนี้ เซี่ยฉิงกงก็รู้สึกปวดหัวอย่างแรง

 

หากแต่วันนี้เธอเหนื่อยมาก เธอจึงรีบอาบน้ำ และขึ้นนอนบนเตียงเจ้าหญิงอันแสนสบาย เพียงไม่นานเซี่ยฉิงกงก็หลับฝันหวาน

 

เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เซี่ยฉิงกงยังคงนอนฝันดี จู่ ๆ เธอก็ถูกสาวใช้ปลุกให้ลุกขึ้น เธอตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ขยายขนาดใหญ่ขึ้นของสาวใช้คนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้า

 

ฉัน … เมื่อคืนฉันไม่ได้ล็อคประตูงั้นเหรอ ? นี่พวกเธอเข้ามาได้ยังไง ? …

 

“คุณหนู ได้เวลาตื่นนอนแล้วค่ะ พวกเราเข้ามาช่วยคุณหนูแต่งตัว จะได้ลงไปรับประทานอาหารเช้า จากนั้นคุณชายมู่ก็จะพาคุณหนูกลับบ้าน”

 

สาวใช้ยิ้ม ขณะพูดกับเซี่ยฉิงกง

 

เซี่ยฉิงกงขยี้หัวตนเองที่รู้สึกปวดขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อการล้างแค้นแล้ว เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหมั้นกับมู่เฉินฮ่าว ทว่าเธอจะไม่ยอมแต่งงานจริง ๆ ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว รอให้ตระกูลเซี่ยฟื้นตัว และเธอสามารถไขปริศนาการตายของแม่บังเกิดเกล้าได้ก่อนเถอะ …

 

วันใดที่ตระกูลเซี่ยรุ่งเรืองขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็จะขอถอนหมั้นอย่างไม่ต้องกังวลใด ๆ !

 

สาวใช้เตรียมชุดให้เซี่ยฉิงกง หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เธอก็เดินลงมาชั้นล่าง

 

ภายในห้องอาหารชั้นล่าง เซี่ยเจิ้งหัว, เจินเมี่ยวหยู และเซี่ยชิงฉวน นั่งประจำตำแหน่งแล้ว

 

แม้แต่มู่เฉินฮ่าวเองก็มานั่งรออยู่ประจำที่ของเขาแล้ว อาหารเช้าก็วางอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เว้นแต่มู่เฉินฮ่าวยังไม่มีใครเริ่มรับประทาน

 

ทันทีที่เห็นเซี่ยฉิงกงเดินลงมาชั้นล่าง เซี่ยเจิ้งหัวก็ยิ้มออก

 

“ฉิงกง ลูกมาทานอาหารเช้าเร็วเข้า หลังอาหารเช้าแล้ว เราจะไปบ้านสกุลมู่พร้อมกับคุณชายมู่”

 

ฉิงกงอยากจะกลอกตามองบนอย่างเอือม ๆ ให้พ่อของเธอจริง ๆ พ่อจำเป็นต้องเตือนเธอเรื่องนี้ตลอดเวลาไหม ?

 

***จบตอน เสพติดในการกลั่นแกล้งเธอ***