เซี่ยฉิงกงรู้สึกแปลก ๆ เพราะก่อนที่มู่เฉินฮ่าวจะจากไปเมื่อครู่ เขาบอกว่าจะไปที่ห้องติดกัน เพื่อทักทายเพื่อนของเขาไม่ใช่หรือ ?

 

นอกจากนี้ หากมู่เฉินฮ่าวต้องการตามหาเธอ ก็ควรให้อาเจิ้ง หรือหมั่นโถวมาแจ้งเธอมากกว่า

 

ทว่าเซี่ยฉิงกงก็ยังคงตัดสินใจที่จะไปดูเองว่าเกิดอะไรขึ้น

 

ที่นี่คือโรงแรมห้าดาวซึ่งมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ทั่วทุกที่ เธอไม่เชื่อว่า จะมีใครมาทำอะไรเธอได้

 

อย่างไรก็ตามจากบทเรียนบนทางด่วนครั้งก่อน เซี่ยฉิงกงจึงระแวดระวังตัวเสมอ

 

เธอแตะแหวนหัวมังกรบนนิ้วซึ่งมู่เฉินฮ่าวมอบไว้ให้

 

เนื่องจากมันเป็นแหวนแบบเดียวกัน มันก็น่าที่จะมีประสิทธิภาพแบบเดียวกับแหวนบนนิ้วของมู่เฉินฮ่าว

 

เธอค่อย ๆ แตะรอบแหวนอย่างแผ่วเบา แล้วเซี่ยฉิงกงก็สัมผัสได้ถึงส่วนเว้าส่วนโค้งเล็ก ๆ ซึ่งน่าจะเป็นส่วนที่ใช้สำหรับยิง

 

เธอเริ่มรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย

 

“ตกลง ว่าแต่ห้องน้ำไปทางไหนล่ะ ?”

 

เซี่ยฉิงกงเอ่ยถาม พร้อมกับลุกขึ้นยืน

 

“ผมจะพาคุณไปที่นั่นเอง” บริกรยิ้มเล็กน้อย

 

“ขอบคุณ”

 

เซี่ยฉิงกงเดินตามบริกรออกจากห้องรับรองของโรงแรมไปยังลิฟต์

 

แล้วเธอก็ถามด้วยความแปลกใจ

 

“ห้องน้ำไม่ได้อยู่ชั้นนี้หรือ ?”

 

บริกรพยายามหลบตา

 

“ไม่มีห้องน้ำบนชั้นนี้ คุณหนูเซี่ยโปรดตามผมมาเถอะ”

 

“อืม”

 

เซี่ยฉิงกงมองตาของบริกร เธอรู้สึกว่าต้องมีปัญหาแน่ ๆ

 

อย่างไรก็ตาม เซี่ยฉิงกงจดจำสิ่งที่มู่เฉินฮ่าวพูดกับตนเองก่อนผละไปได้ หากบริกรเสนอไวน์ให้ดื่ม ก็ดื่มซะ

 

นี่ก็เป็นเรื่องที่แปลกมาก

 

มู่เฉินฮ่าวจะไม่พูดอะไรแบบนี้โดยไม่มีเหตุผล

 

เซี่ยฉิงกงจึงเดินตาม ‘บริกรเจ้าปัญหา’ เข้าไปในลิฟต์ แล้วบริกรคนนั้นก็กดลิฟต์ไปยังชั้นที่ 17

 

ชั้นหนึ่งถึงชั้นสามของโรงแรมระดับ 5 ดาวแห่งนี้เป็นห้องจัดเลี้ยง ส่วนชั้น 3-30 ล้วนเป็นห้องพักทั้งหมด

 

ภายในลิฟต์ เซี่ยฉิงกงมองจ้องแผ่นหลังของบริกรคนนั้น

 

“คุณแน่ใจหรือว่า มู่เฉินฮ่าว ต้องการให้ฉันไปพบเขาที่ห้องน้ำ”

 

“อ่า … บางทีผมอาจจำผิด นายน้อยมู่บอกว่าเขารอคุณอยู่ที่ห้อง”

 

เหงื่อเย็น ๆ เริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าของบริกรอย่างเห็นได้ชัดว่าเขากำลังรู้สึกผิด

 

เมื่อครู่เขาเพิ่งเจอใครคนหนึ่งมอบเงินห้าพันหยวน พร้อมกับรูปถ่ายของเซี่ยฉิงกงให้กับเขา ทั้งยังขอให้เขาพาคนในรูปถ่ายไปที่ห้อง 1702 ที่ชั้น 17

 

ตอนนั้นเหมือนมีผีดลใจให้เขายอมรับข้อเสนอนั่น ทว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกเสียใจ…

 

“อืม”

 

เซี่ยฉิงกงทำตัวนิ่งเงียบ ทว่ากลับใช้มือข้างหนึ่งลูบแหวนหัวมังกรบนนิ้วนาง รอคอยให้ลิฟต์เปิดออกที่ชั้น 17 เธอวางแผนที่จะฆ่าบริกรคนนี้ และลงไปตามหามู่เฉินฮ่าวที่ชั้นล่าง

 

“ติ๊ง…”

 

ทันทีที่ลิฟท์ถึงชั้น 17 เซี่ยฉิงกงก็รู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย ประตูลิฟต์เปิดออก เซี่ยฉิงกงเห็นเงาที่เธอคุ้นเคยนั่นก็คือหมั่นโถว

 

หมั่นโถวยิ้มให้เซี่ยฉิงกง พร้อมกันนั้นเธอก็เตะท้องบริกรอย่างรวดเร็ว บริกรล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด เขากุมท้องตัวเองพร้อมกับร้องลั่น

 

“นายหญิงน้อย ออกมาก่อนเถอะ”

 

หมั่นโถวพูดกับเซี่ยฉิงกง

 

เซี่ยฉิงกงรีบออกจากลิฟต์ แล้วหมั่นโถวก็เข้าไปในลิฟต์พร้อมกับลากตัวบริกรออกมาจากลิฟต์ เธอใช้เชือกป่านที่เตรียมไว้มัดเขาจากนั้นก็ผูกเป็นเงื่อนที่สวยงาม

 

***จบตอน บริกรเจ้าปัญหา***