นิยาย แต่งก่อน…ค่อยอ้อนรักตอนที่ 164 การตายของน่าหลานเซวี่ย

เมื่อพูดถึงน่าหลานเซวี่ย ใบหน้าที่เหี่ยวย่นของเซี่ยเจิ้งหัวก็ปรากฏรอยยิ้ม เล็ก ๆ

“ก็เหมือนหนูกับนายน้อยมู่ในตอนแรกไม่ใช่หรือ ? มาถึงตอนนี้พ่อก็เห็นว่าหนูกับนายน้อยม่เข้ากันได้ดีมากและคงจะ รักกันตลอดไป”

เมื่อถูกพ่อของเธอหยอกล้อเอาเช่นนี้ใบหน้าเล็ก ๆ ของเซี่ยฉิงกงพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อยใบหูของเธอร้อนผ่าว

เธอหันหน้าไปมองมู่เฉินฮ่าว “นี่เราจะรักกันไปอีกนานเท่าไรเหรอ ?”

มู่เฉินฮ่าวพูดเบา ๆ “ผมไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนนะ … แต่ผมรู้แค่ว่า …”

ชั่วขณะนั้นเขาก็แนบปากเข้ากับหูของเซี่ยฉิงกงและพูดด้วยเสียงแผ่วเบาที่มีเพียงเซี่ยฉิงกงเท่านั้นที่ได้ยิน

“อีกไม่นาน … คุณต้องมีลูกกับผมแน่

เซี่ยฉิงกงได้ยินดังนั้น เธอก็เหยียบรองเท้าของมู่เฉินฮ่าวด้วยท่าทางดุดันแต่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะในใจ

ผู้ชายคนนี้ … ชักจะมากเกินไปแล้วนะมากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยสิ เซี่ยเจิ้งหัวก็ยังนั่ง หัวโด่อยู่ที่นี่เขามาแกล้งเธอต่อหน้าพ่อ ของเธอได้อย่างไร ?

เซี่ยเจิ้งหัวมองใบหน้าของเซี่ยฉิงกงที่มีส่วนละม้ายคล้ายคลึงกับน่าหลานเซวี่ยมาก เวลานี้ภรรยาของเขาคงมั่นใจได้ แล้วว่า ลูกสาวของเธอจะได้พบความสุขในชีวิตเสียที

เขาเป็นคนที่เข้าใจโลก เขาเดาได้ว่ามู่เฉินฮ่าวจะต้องพูดอะไรบางอย่างที่เป็นการแทะโลมกระทั่งทําให้เซี่ยจิงกงเกิดอาการเขินอาย

เขาเข้าใจกระจ่างว่า มู่เฉินฮ่าวเป็นคนแบบไหน ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนที่ไม่เคยให้ความสนิทชิดเชื้อกับใครเลยเขาเพียงต้องการที่จะเข้ามามีอํานาจในเวทีการค้าเขาเป็นคนที่มีความเด็ดขาดและทรงอํานาจมาก

ผู้หญิงหลายคนปรารถนาจะปีนขึ้นเตียงของเขา และหลายคนก็ถึงกับตก ลงมาตาย
เมื่อก่อนเวลาที่มู่เฉินฮ่าวพบเจอเขาชายหนุ่มมักจะเรียกเขาว่า ท่านเซีย อย่างสุภาพ ทว่าตอนนี้กลับเรียกขานเขาว่าคุณพ่อ

เซี่ยเจิ้งหัวชะงักไป ก่อนจะพูดต่อว่า

“แม้ว่าในตอนนั้น แม่ของหนูกับพ่อจะแต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์ด้านความแข็งแกร่งของครอบครัว และเพราะ ความแข็งแกร่งของครอบครัวเธอถึงจะสามารถช่วยเหลือตระกูลเซียได้ ทว่าเรา ก็หมั้นกันก่อน หลังจากนั้นนิสัยของแม่หนูก็ดึงดูดใจพ่อเข้าจริง ๆ เธอเป็นคนที่ น่าสนใจมาก ไม่หยิ่ง ไม่หยาบคายไม่บอบบางอย่างสาวไฮโซคนอื่น ๆ นอกจากนี้เธอยังมีบุคลิกที่ดีมากอีกด้วย”

“งั้นคุณพ่อก็ตกหลุมรักคุณแม่จริงๆใช่ไหมคะ ?”

เซี่ยเจิ้งหัวพยักหน้า พูดต่อว่า “อืม…ใช่พ่อตกหลุมรักแม่ของหนูโดยไม่ตั้งใจแต่หลังจากผ่านไประยะหนึ่งพ่อจึงได้แต่งงานกับเธอ และหลังจากแต่งงานความสัมพันธ์ของพวกเราก็ดีมากขึ้นเช่นกัน หลังจากผ่านไปหนึ่งปีแม่ของหนูก็ตั้งครรภ์หนูไง”

“ก็ในเมื่อคุณพ่อรักคุณแม่แล้วเช่นนั้นทําไมยังแอบเลี้ยงเฉินเสี่ยวหยูไว้ข้างนอกอีกล่ะคะ ?”

เซียฉิงกงยังไม่เข้าใจกระจ่างนักเงินเมี่ยวหยูบอกเองว่าหลังจากเซี่ยเจิ้งหัวแต่งงานแล้วเขายังคงไปเยี่ยมเงินเมี่ยวหยูสัปดาห์ละครั้ง

“อืม.. เรื่องนี้หากจะให้พูดก็คงต้องคุยกันยาว… เอาเป็นว่าตอนนั้นแม่ของหนูก็รู้ดีว่าพ่อมีเงินเยี่ยวหยูอยู่ก่อนแต่เธอก็เข้าใจพ่อดี ครอบครัวของเงินเยี่ยวหยูเคยเป็นนักธุรกิจที่เก่งมากในเมือง เซี่ยงไฮ้แต่กิจการก็ต้องมาสะดุดล้มลงและ … แม้ว่าพ่อจะไปหาเงินเมียวหยูสัปดาห์ละครั้งนั่นก็เป็นเพราะพ่อรู้สึกผิด… ”

“หลังจากแต่งงานกับแม่ของหนูพ่อก็ ไม่ได้แตะต้องเฉินเสี่ยวหยูอีกเลยแค่ครั้งเดียวที่เป็นวันเกิดของเธอและเธอให้พ่อดื่มไวน์ … เอ่อ … ไม่ต้องพูดถึงมันดีกว่า … เป็นความผิดของพ่อเองทั้งหมดและพ่อก็ไม่เคยไปพบเธอที่นั่นอีกพ่อเพียงส่งเงินไปให้เธอเพื่อดูแลเธอทุกเดือนเพราะพ่อรู้สึกเสียใจที่ทําเช่นนั้นกับเธอ”

หัวใจของเซี่ยเจิ้งหัวเองก็ขมขึ้นมามากเช่นกัน

ภายหลังการตายของน่าหลานเซวี่ยเงินเมี่ยวหยูก็ปรากฏตัวที่บ้านสกุลเซียพร้อมด้วยเซี่ยชิงฉวนซึ่งอยู่ในวัยหนึ่งขวบเธอร่ำไห้ว่าเธอท้องเพราะเรื่อง ในคืนนั้น …

เซี่ยเจิ้งหัวใจอ่อนเมื่อมองเห็นเด็ก หญิงน้อยอายุเพียงหนึ่งขวบคนนั้นเขาตกลงแต่งงานกับเงินเยี่ยวหยูและอุทิศความรักทั้งหมดที่มีให้กับเซี่ยชิงฉวน …

เขาไม่เคยคิดฝันว่า เซี่ยชิงฉวนจะเป็น ลูกของคนอื่น …

เมื่อฟังคําพูดแผ่ว ๆ ราวเสียงกระซิบ ของเซี่ยเจิ้งหัว เซี่ยฉิงกงก็ยิ่งรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมา

“คุณพ่อหมายถึง ตอนที่แม่ของหนู เสียชีวิต เงินเมี่ยวหยู ก็มาหาคุณพ่อพร้อมกับเซี่ยชิงฉวนซึ่งมีอายุหนึ่งขวบน่ะหรือคะ ?”