แต่งก่อนค่อยอ้อนรัก – ตอนที่ 102 หมั่นโถวถูกจับ
ตำรวจน้อย เว่ยต้าฉีผู้เล่นเกมส์จับคู่เมื่อคืนก็มากับเขาด้วย ทันทีที่เห็น เซี่ยฉิงกง อยู่ที่นั่น เขาก็เกิดความสงสัยขึ้นมา นี่คือนายหญิงน้อยสกุลมู่ไม่ใช่หรือ ?
“เอ่อ… รองผู้กำกับเสิ่น คุณเข้าใจผิดรึเปล่า ? นี่คือนายหญิงน้อยสกุลมู่นะ”
เว่ยต้าฉีเอ่ยถามอย่างลังเล
เสิ่นหรงเจียชี้ไปที่หมั่นโถวผู้ซึ่งกำลังส่องกระจกอยู่ พลางตวาดด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยวและเย็นชา
“ไม่ต้องพูดไร้สาระ ฉันบอกให้นายจับเธอคนนั้น ไม่ใช่คนนี้ !”
ครั้นรองผู้กำกับออกคำสั่ง ตำรวจหลายคนก็กรูกันเข้าไปใส่กุญแจมือหมั่นโถว จากนั้นก็พาตัวเธอออกไป
เซี่ยฉิงกงยื่นสองมือออกมาข้างหน้า พร้อมกับพูดยิ้ม ๆ ว่า
“คุณหนูฉี คุณหนูเสิ่นต้องการจับฉันไปด้วยมั้ย ?”
ฉีเหยียนเอ๋อพูดอย่างเย็นชา
“เซี่ยฉิงกง เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่า เธอวางแผนที่จะทำอะไร ?”
หากเซี่ยฉิงกงถูกนำตัวไปที่สำนักสันติบาลจริง ๆ ตระกูลมู่จะต้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือเป็นแน่ เมื่อนั้นความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลฉี และตระกูลมู่ก็จะเลวร้ายลงไปอีก
อย่างไรเสียเซี่ยฉิงกงก็เป็นคู่หมั้นของมู่เฉินฮ่าว มู่เฉินฮ่าวย่อมต้องช่วยเหลือเธอตามหน้าที่
หากแต่คนของเซี่ยฉิงกงนั้นแตกต่างกัน ฉีเหยียนเอ๋อเชื่อว่าตระกูลมู่จะไม่มีวันหักหน้าตระกูลฉีเพียงเพราะคนรับใช้คนหนึ่งเป็นแน่
ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ ใครจะยอมลดตัวลงไปเสียเวลาด้วยล่ะ คนรับใช้น่ะ จะหาใหม่เมื่อไหร่ก็หาได้จริงมั้ย ?
นอกจากนี้หลังจากถูกขังแล้ว ที่นั่นยังเป็นอาณาเขตของเสิ่นหรงเจีย พูดง่าย ๆ ก็คือคำพูดเสิ่นหรงเจียถือเป็นเด็ดขาด
ในเมื่อตอนนี้ไม่มีทางที่จะทำอะไรเซี่ยฉิงกงได้ เช่นนั้นก็จัดการคนของเธอระบายความโกรธก่อนก็ยังดี !
“เชอะ ไม่กล้าล่ะสิ ?”
เซี่ยฉิงกงยังคงยั่วยุ
“ฮึ่ม ! เซี่ยฉิงกงอย่าคิดใช้วิธีการที่ก้าวร้าวเช่นนี้เลย ไม่มีประโยชน์หรอก วันนี้ฉันไม่มีเวลาเล่นกับเธอ ไว้วันหน้าหากมีโอกาส ฉันต้องให้เธอชำระหนี้นี้เป็นแน่ !”
ฉีเหยียนเอ๋อตะคอกอย่างเย็นชา เธอเกาะแขนของเสิ่นหรงเจีย จากนั้นก็เดินบิดสะโพกกลับไปที่สำนักสันติบาลพร้อมกับเสิ่นหรงเจีย
เซี่ยฉิงกงหันหน้ากลับไปมองเสื้อผ้าที่หมั่นโถวลองไว้ก่อนหน้านี้
“เอาเสื้อผ้าพวกนี้ใส่ถุง ฉันซื้อทั้งหมด”
เธอยังไม่ลืมว่า วันนี้เธอมาเพื่อซื้อเสื้อผ้าให้หมั่นโถว เธอก็ต้องเอาเสื้อผ้าเหล่านี้กลับไปให้หมั่นโถว
ทัศนคติของพนักงานแนะนำสินค้าสาวเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เธอพยักหน้าพลางโค้งคำนับ เธอรีบห่อเสื้อผ้าทั้งหมด จากนั้นก็ส่งมอบให้เซี่ยฉิงกง
เซี่ยฉิงกงออกจานร้าน Zzelat พร้อมถุงห้าใบ เธอหาที่นั่งพักผ่อนในห้างสรรพสินค้า ก่อนจะกดหมายเลขโทรศัพท์โทรหามู่เฉินฮ่าว
หลังได้ยินเสียงเรียกจากโทรศัพท์สามครั้ง เสียงนุ่ม ๆ ของมู่เฉินฮ่าวก็ดังมา
“คิดถึงผมหรือไง ?”
“คนบ้า ฉันจะบอกคุณว่าหมั่นโถวถูกสำนักสันติบาลจับตัวไป รีบส่งคนไปช่วยหมั่นโถวด้วย”
เซี่ยฉิงกงพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดีนัก แม้หมั่นโถวจะบอกว่าไม่มีอันตรายใด ๆ หากแต่เซี่ยฉิงกงก็ยังคงกังวลเล็ก ๆ ว่าคนพวกนั้นจะทำร้ายเธอ
“ได้สิ สำนักสันติบาลไหนล่ะ ?”
“จะสำนักสันติบาลไหนอีกล่ะ ? ก็สำนักสันติบาลที่คุณไปรับข้อมูลของเฉินเหวินกังครั้งก่อนนั่นไง หมั่นโถวกับฉันก็ไปที่นั่นด้วย แล้วก็เจอคุณรองผู้กำกับเสิ่นหรงเจียเพื่อนสนิทของฉีเหยียนเอ๋อ เธอพยายามกลั่นแกล้งฉัน ทั้งจะตบหมั่นโถว ก็เลยถูกหมั่นโถวตบกลับ … ตอนนี้ เธอไม่ยอมรับสิ่งที่เธอทำ กลับบอกว่าหมั่นโถวทำร้ายตำรวจ”
เสียงหัวเราะของมู่เฉินฮ่าวดังมาจากปลายสาย
“ผมเข้าใจแล้ว ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ?”
“ฉันอยู่ที่อาคารฮุ่ยเหลียน ตอนแรกฉันมาซื้อเสื้อผ้ากับหมั่นโถว แต่ดันมาเจอผู้หญิงสองคนนั่นเข้าพอดี ฉันนี่มันโชคไม่ดีเลยจริงๆ … คุณส่งคนมารับฉันด้วย หมั่นโถวถูกจับตัวไปแล้ว ฉันขับรถไม่เป็น”
เซี่ยฉิงกงพูดอย่างเซ็ง ๆ
“อืม… รอผมที่นั่นแล้วกัน ผมจะไปรับคุณเอง ผมจะไปถึงที่นั่นในอีกยี่สิบนาที”
***จบตอน หมั่นโถวถูกจับ***
คอมเม้นต์