ตอนที่ 69 รุ่นพี่ยังจำได้ไหม

 

 

ถังจิงเสอรู้ว่าไม่มีใครภายในทีมโรงเรียนอันดับที่60หยิบสกิลเทเลพอร์ตมา และปกติจะใช้เวลาประมาณสองนาทีในการเดินทางจากเลนบนลงมาเลนล่าง! พวกเขามาไม่น่าจะมาถึงไวขนาดนี้!

 

การที่เห็นกำลังเสริมออกมาจากป่า ทำให้เหล่าผู้ชมที่กำลังรับชมอยู่ถึงกับงุนงง

 

ความไวของกำลังเสริมช่างน่ากลัว…

 

“พวกเขามาที่นี่ได้ยังไง?” เฟิงหัวจิงยืนอยู่นอกระยะโจมตีของป้อมปืนเขากำดาบด้วยความสั่นกลัว

 

“พวกมันซื้อรองเท้า!”

 

“รองเท้า? ไม่ว่ามันจะเร็วแค่ไหนมันก็ไม่น่าจะเร็วขนาดนี้!”

 

ถังจิงเสอเปิดดูรายชื่อไอเท็มทั้งสองฝ่าย เมื่อเขาเห็นรายชื่อไอเท็มทำให้เขาแทบล้มทั้งยืน!

 

[ชื่อ : รองเท้าของผู้ส่งข่าว]

[ประเภท : ของวิเศษ]

[ระดับ : ยอดเยี่ยม]

[ราคา : 600]

[คำอธิบาย : รองเท้าคู่นี้ถูกสร้างโดยครอบครัวโม่ ซึ่งออกแบบมาเพื่อผู้ส่งข่าว ด้วยรองเท้าคู่นี้คุณสามารถก้าวข้ามขีดจำกัดมนุษย์เคลื่อนที่อยากรวดเร็วเข้าหาเพื่อนร่วมทีมที่กำลังต้องการความช่วยเหลือ รองเท้าคู่นี้สร้างขึ้นมาเพื่อแสดงความนับถือผู้รายงานข่าวทั่วทุกมุมโลก]

 

………………………….

 

 

ท่ามกลางความตกใจภายในเกมส่งผลให้ผู้รับชมทั่วทั้งสนามตกอยู่ในความเงียบงัน

 

การที่ซุนหรง เช็นเฉาและหลินเสี่ยวหยูเข้ามาร่วมสมทบทำให้ทีมจากโรงเรียนอันดับที่59ถูกล้อมในทุกทิศทาง ถังจิงเสอแทบอยากจะทำลายกระบี่ในมือทิ้ง ‘พวกเขาจะทำอะไรได้อีก?’

 

จากสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป แครรี่ผู้ซึ่งก่อนหน้านี้สั่นเป็นเจ้าเข้าหลบอยู่หลังป้อมก็เดินออกมาอย่างเชื่องช้าทักทายหัวหน้าทีมอีกฝั่ง “โย่ว~ ว่าไงรุ่นพี่ เราพบกันอีกครั้งแล้วนะ ดูเหมือนกระแสลมจะเปลี่ยนทิศนะว่าไหม?”

 

กัวหาวเดินลูบพุงตัวเองออกไปนอกป้อม “ตีผมสิ!”

 

ถังจิงเสอ “…”

 

“กลัวจนไม่กล้ากระดิกนิ้วเลยหรอ!”

 

เมื่อพูดจบกัวหาวก็กระโดดหลบไปหลังป้อมหลังจากนั้นเขาก็กระโดดออกมาอีกที “ด่าผมสิ!”

 

“…” ถังจิงเสอทำได้แค่กัดฟัน

 

“กลัวจนอ้าปากไม่ได้เลยหรอ!”

 

“…”

 

ทุกคนจากโรงเรียนอันดับที่60ชินกับนิสัยเหล่านี้ของกัวหาวแล้ว ไม่ใช่ว่าเขาพึ่งจะมาปากเสียเมื่อไม่กี่วันก่อนนะ แต่ดูเหมือนเขาจะปากเสียมากกว่าเก่ากับศัตรูที่ไม่สามารถตอบโต้เขาได้

 

“อย่ารีบร้อน หยุดก่อนได้ไหมค่อยๆพูดค่อยๆจา?” ถังจิงเสอตระหนักถึงข้อนี้ดีถ้าหากพวกเขาแพ้ตรงนี้ โอกาสชนะของพวกเขาแทบจะเหลือศูนย์

 

“ขอโทษนะรุ่นพี่ ถ้ารุ่นพี่หยุดพวกผมได้ก็ลองดู!” กัวหาวพูดประโยคเดียวกันกับที่ถังจิงเสอพูดไปก่อนหน้า จากนั้นเช็นเฉาจึงตะโกนออกมา

 

“เข้าไป!” เช็นเฉาเตะผู้เล่นทั้งห้าของฝั่งศัตรูเข้าระยะโจมตีของป้อมปืน

 

ถังจิงเสอลูบก้นของตัวเองใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ… ‘ไอมนุษย์นกปากสุนัข! แล้วแกจะต้องเสียใจ!’

 

และหลังจากนั้น ไม่สิคงไม่มีอะไรหลังจากนั้น…

 

ด้วยความต่างชั้นระหว่างไอเท็มบวกเข้ากับความเสียเปรียบภายใต้ระยะโจมตีของป้อมปืน ทีมจากโรงเรียนอันดับที่59ไม่มีทางสู้ได้เลย

 

“First Kill!”

 

“Double Kill!”

 

“Triple Kill!”

 

“Quadra Kill!”

 

“Penta Kill!”

 

“…”

 

เสียงสัญญาณเตือนของระบบดังขึ้นมาแทบจะติดกัน และคำว่า “ACE” ก็โผล่ขึ้นกลางหน้าจอถ่ายทอดสด

 

ผู้บรรยายหญิงร้องด้วยความตื่นเต้น “ACE! การเคลื่อนไหวของผู้เข้าแข่งขันเช็นเฉานั้นน่าประทับใจ! กับดักของกัวหาวและหวังลิ่งก็ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบ ผู้เข้าแข่งขันซุนหรงได้รับ Penta kill! และขณะนี้เธอชูกระบี่ของเธอขึ้นเพื่อแสดงถึงชัยชนะที่สมบูรณ์แบบของทีมเธอ”

 

“…”

 

นักเรียนจากโรงเรียนอันดับที่59เอามือปิดหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน

 

นี่พวกเราเป็นเจ้าบ้านนะเห้ย!

 

ผู้อำนวยการชี่ถอนหายใจ “พวกเขาทำได้ดีแล้ว แต่ทีมจากโรงเรียนอันดับที่60ทำได้ดีกว่าในเรื่องการเลือกใช้ไอเท็ม ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเด็กเหล่านั้นไม่ได้มีโอกาสเรียนรู้แผนการรบแบบจริงจัง”

 

อาจารย์ใหญ่เช็นหันไปถาม “ผู้อำนวยการชี่ เธอมีเคยศึกษาแผนการรบแบบนี้มาหรอ?”

 

“นี่เป็นแผนจากเกมGloryเขียนโดยโปรเพลเยอร์Ye Shen ฉันแค่พูดไปตามที่รู้” ผู้อำนวยการชี่ยิ้มอย่างเขินอายชำเลืองมองไปยังอาจารย์คัง “อาจารย์คังต่างหากที่เป็นผู้ชำนาญที่แท้จริง!”

 

อาจารย์ร่างอ้วนยิ้มอย่างขวยเขิน “ไม่เอาน่าที่รัก เธอชมฉันเกินไปฉันยังเป็นเพียงแค่มือใหม่อยู่เลย”

 

อาจารย์ใหญ่เช็น อาจารย์ใหญ่จินและผู้อำนวยการชิต่างคิดเหมือนกันว่า ‘ไอคู่รักคู่นี้มันน่า…’

 

………………………………………….

 

 

 

เวลาการแข่งขันผ่านไปสามสิบแปดนาทีแล้ว การเงินของทั้งสองทีมยิ่งทิ้งห่างกันออกไปเกือบจะ10000เหรียญแล้ว… แต่ละคนในทีมโรงเรียนอันดับที่60 มีไอเท็มไม่ต่ำกว่าสี่ถึงห้าอย่าง และด้วยอินคัมประมาณนี้พวกเขาจะสามารถเปลี่ยนกระบี่ระดับพิเศษให้กลายเป็นกระบี่วิญญาณของแต่ละคนได้ในไม่ช้า

 

อย่างไรก็ตาม จากการพิจารณาสภาพการณ์ทั้งสองโรงเรียน โรงเรียนอันดับที่59ก็ไม่ได้แย่มากนัก ซุนหรง เช็นเฉาและกัวหาวปล่อยให้พวกเขาคิลเพราะความสงสาร แต่ถึงอย่างนั้นคะแนนการคิลก็ไม่สามารถทดแทนกันได้…

 

12 : 3 Kills… ผลแพ้ชนะได้ถูกกำหนดออกมาตั้งนานแล้ว

 

บนอัฒจันทร์ บรรยากาศรอบตัวอาจารย์ใหญ่จินค่อนข้างอึมครึม นี่เป็นการแสดงความสามารถของห้องพิเศษจากทั้งสองโรงเรียน เกมการแข่งขั้นคราวนี้จากสภาพการเงิน นอกเสียจากว่าปาฏิหาริย์ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ฝ่ายเขาจะพลิกกลับมาชนะ…

 

อาจารย์ใหญ่จินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ “มองยังไงพวกเราก็แพ้แล้ว…”

 

ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์ใหญ่เช็นและอาจารย์ใหญ่จินก็เป็นเหมือนกับผู้อำนวยการชิและผู้อำนวยการชี่ พวกเขาเป็นคู่ปรับกันมานาน โจวยี่ทราบถึงประวัติเหล่านี้ดีเขารู้ด้วยว่าพวกเขาจบมาจากสำนักเจ็ดดาวเหมือนกัน

 

เมื่ออาจารย์ใหญ่เช็นเห็นอาจารย์ใหญ่จินถอนหายใจ ด้วยการที่เขาเป็นรุ่นพี่จากมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาไม่ได้รู้สึกดีใจหรือเสียใจกับภาพตรงหน้าเขาจึงส่งคำพูดผ่านทางโทรจิตไป “น้องชาย… มันไม่สำคัญหรอก สิ่งสำคัญที่สุดของการแข่งขันครั้งนี้ อันดับแรกคือความสามัคคี การแข่งขั้นเป็นอันดับที่สอง!”

 

“รุ่นพี่ จำได้ไหมเมื่อตอนที่เราประดาบกันบนเขาชิงฟงและหุบเขาหมาหลัน? ฉันพ่ายแพ้ให้แก่รุ่นพี่ และในตอนนี้นักเรียนของฉันก็กำลังจะแพ้ให้กับรุ่นพี่เช่นเคย… หรือนี่จะเป็นชะตากรรมของฉัน”

 

“นี่มันก็แค่เกม มีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้นเสมอในการแข่งขันแบบทีม กลุ่มนักเรียนจากโรงเรียนอันดับที่59ก็ไม่ยอมถ้อถอยจนถึงที่สุด ความเกลียดการพ่ายแพ้มันเหมือนกับนายนิดๆอยู่เหมือนกัน…”

 

“นักเรียนจากโรงเรียนอันดับที่60ก็ไม่เลวเช่นกัน พวกเขาสามารถปรับตัวได้อย่างดีเยี่ยม ไหวพริบและความเฉลียวฉลาดเหมือนกับรุ่นพี่ไม่มีผิด…”

 

“ฮ่าๆ นายชมฉันมากไปแล้ว!”

 

“…รุ่นพี่ ฉันมีอะไรจะถามหน่อย?”

 

“ว่ามา”

 

“ให้นักเรียนของรุ่นพี่เลี้ยงอาหารฉันหน่อยได้ไหม?”

 

“ฝันไปเถอะ น้องชาย! นายจะให้การแข่งขันกระบี่วิญญาณอันทรงเกียรติของเราเป็นเหมือนกับการแข่งขันฟุตบอลรึไง?”

 

“…”

 

“ถ้างั้น ฉันมีอีกคำถามนึงรุ่นพี่”

 

“ว่ามา”

 

“ทำไมถึงไม่มีการใช้กระบี่วิญญาณในการประลองกระบี่วิญญาณเลยหล่ะ?”

 

“…”