S.P.Pบทที่54:ต้องแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก!!

 

เหล่าโจรสลัดทั้งสองทีได้เห็นพลังของดาบนั้นพวกเขาก็ได้ร้องออกมาอย่างหวาดกลัวในทันที

 

เมื่อไม่นานมานี้ได้มีปีศาจคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาที่เซาธ์บลู ผู้คนบอกว่าเขานั้นต้องการเผชิญหน้ากับโจรสลัดไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนเขาก็สามารถฆ่าพวกมันได้ด้วยการตวัดดาบเพียงครั้งเดียว

 

ตัวตนของเขาและรูปร่างของดาบนั้นไม่มีโจรสลัดคนไหนที่เคยได้เห็นมันเพราะคนที่ได้เห็นมันนั้นจะต้องตาย

 

 

ในท้องทะเลแห่งนี้ทุกคนต่างก็พูดถึงนักดาบลึกลับคนนั้น เขาเป็นที่รู้จักกันแค่ในหมู่โจรสลัดที่เคยต่อสู้กับเขาเท่านั้น แต่ไม่มีใครที่ยังมีชีวิตรอดอยู่เลยซักคน คนที่ทรงพลังและโหดร้ายที่ทำให้โจรสลัดนับไม่ถ้วนต่างหวาดกลัวเขาอย่างลึกสุดหยั่ง เหล่าโจรสลัดนั้นอธิษฐานในทุกๆวันและทุกๆคืนว่าขออย่าให้ตนได้พบกับชายผู้ทรงพลังคนนั้น

 

พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดกับตัวของพวกเขาเอง

 

ไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาไม่มีใครรู้ถึงรูปร่างหน้าตาของเขา แต่มีข่าวลือในหมู่โจรสลัดว่าเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาได้เห็นเพลงดาบที่แข็งแกร่งนั้นพวกเขาจะจำเขาได้ทันที

 

ด้วยข้อมูลเหล่านี้ทำให้พวกโจรสลัดสามารถระบุตัวตนของโรแกนได้อย่างรวดเร็วและเรียกเขาด้วยชื่อของ “ฮิมุระ เคนชิน!”

 

“บัดซบ! เราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางอะไรกับแกเลย,ทำไมแกถึงได้มาโจมตีเรากัน!”

 

กัปตันคนหนึ่งนั้นรู้สึกตกใจกลัวมากและได้ตะโกนออกมาในทันที

 

เขาหวาดกลัวมากเมื่ออยู่ต่อหน้านักดาบผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ เขาเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขามา ในเซาธ์บลูไม่มีใครสามารถเผชิญหน้ากับเขาได้

 

“ ฉันจะไว้ชีวิตแกได้ยังไงในเมื่อมือของแกมันเปื้อนเลือดของผู้บริสุทธิ์เต็มไปหมด!”

 

โรแกนไม่ได้แยแสใดๆและได้ก้าวไปข้างหน้า

 

เจสันก้าวไปข้างหน้าและได้เหวี่ยงมือของเขาออกไปเหล่าโจรสลัดนับสิบได้ถูกส่งลอยไปในอากาศ พลังอันยิ่งใหญ่นี้ทำให้โจรสลัดเหล่านี้นั้นสิ้นสติบนอากาศก่อนที่พวกเขาจะล่วงลงมาซะอีก

 

“ บัดซบ,ข่าวลือบอกว่าฮิมุระไม่มีลูกเรือนี่,แล้วหมอนี่มันเป็นใครกัน?”

 

พวกเขาคิดว่ามีแค่ตัวของฮิมุระนั้นก็น่ากลัวมากแล้ว แต่ความแข็งแกร่งของชายร่างใหญ่คนนี้นั้นไม่ใช่เรื่องตลกเลย

 

ชายทั้งสองนั้นได้ปิดล้อมเหล่าโจรสลัดกว่า 100 คนเอาไว้ในทุกครั้งที่พวกเขาโจมตีออกไปนั้นจะต้องมีเลือดที่สาดกระเซ็นออกมา พลังการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่นั้นคือการป้องกันที่ดีที่สุดมันทำให้เหล่าโจรสลัดจำนวนมากพวกนี้ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้

 

ไก่อ่อนเหล่านี้นั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าของโรแกนนั้นพวกเขาไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้ได้ไหว ดังนั้นพวกเขาจึงได้กระโดดลงจากเรือด้วยความหวาดกลัวในจิตใจของพวกเขา

 

“ พวกบ้านั้น!”

 

โรแกนพูดไม่ออก เขาต้องการฆ่าพวกเขาทั้งหมดแต่เขาไม่สามารถตามพวกเขาลงไปในท้องทะเลได้

 

ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่แห่งนี้แม้แต่เป็นระยะทางหนึ่งพันไมล์ก็ตาม และเมื่อพวกเขากระโดดลงจากเรือนั้นมีเพียงความตายเท่านั้นที่รอพวกเขาอยู่

 

พวกเขาเลือกที่จะตายในท้องทะเลดีกว่าที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับโรแกนงั้นหรอ?

 

โรแกนได้ส่ายหัวของเขาไปมาแล้วก็ได้เดินไปที่ห้องเก็บสมบัติบนเรือ สามนาทีต่อมาเขาก็ได้ยิ้มออกมา

 

“ กลุ่มโจรสลัดสองกลุ่มนี้ทำให้ความมั่งคั่งฉันเพิ่มขึ้นเป็น 300 ล้านเบรี”

 

ณ จุดๆนี้ยอดเงินของระบบที่แสดงออกมานั้นมีมากกว่า 310 ล้านเบรี

 

จำนวนเงินที่มหาศาลนี้ โรแกนไม่เคยมีสัมผัสกับมันมาก่อนเขาจะสามารถอัญเชิญวิญญาณแบบไหนออกมาได้กันนะด้วยเงิน 300 ล้านมันจะต้องเป็นอะไรที่น่าหวาดกลัวและทรงพลังมากเป็นแน่

 

“จิไรยะ?คุโรซากิ อิจิโกะ?เพน?”

 

ตัวละครเหล่านี้นั้นได้สั่นไหวอยู่ในใจของเขาและโรแกนนั้นกำลังรอคอยการมาถึงของพวกเขาอยู่

 

เท่าที่เขารู้การกำหนดความแข็งแกร่งของระบบนั้นเป็นอะไรที่ลึกลับและคลุมเครือ มันสมเหตุสมผลที่จะบอกว่าอุจิวะ อิทาจินั้นต้องใช้เงินอย่างน้อย100ล้านเบรีเขาเป็นระดับสีเขียว แต่เขานั้นถูกอัญเชิญมาได้ก็เป็นพราะความโชคดีของตัวโรแกน

 

เหล่าคนที่ทรงพลังเหล่านั้นที่เขาได้คิดถึงก่อนหน้านี่นั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาจะต้องเป็นจิตวิญญาณที่เหนือกว่าอิทาจิอย่างแน่นอน

 

 

ด้วยเงิน 300 ล้านเบรี,จะเป็นใครกันนะที่เขาจะได้อัญเชิญออกมา โรแกนนั้นไม่สามารถจินตนาการได้เลยในตอนนี้

 

“ ศัตรูที่ฉันจะต้องเผชิญหน้าในการเดินทางครั้งนี้ที่บราเทอริลล่านั้นจะต้องทรงพลังมากอย่างแน่นอน”

 

“ ฉันจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับทุกสิ่ง!”

 

ดวงตาของเขาส่องประกายเล็กน้อย,โรแกนนั้นต้องระมัดระวังตัวมากยิ่งขึ้น

 

ทหารเรือนั้นมีความกังวลเป็นอย่างมากต่อเหล่าคนที่เกี่ยงข้องกับโรเจอร์และกองกำลังทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเขา แม้ว่าเขาจะสกัดกั้นทหารเรือชั้นแนวหน้าอย่างดราก้อนได้ แต่คนที่ประจำการอยู่ที่เกาะบราเทอริลล่านั้นจะต้องเป็นพลเรือโทหรือสูงกว่านั้นอย่างแน่นอน

 

“พลเรือโท!”

 

โรแกนได้พึมพำกับตัวเองเขาไม่รู้ว่าพลังของทหารเรือระดับสูงนั้นเป็นยังไง

 

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพลเรือโทนั้นจะต้องแข็งแกร่งและเชี่ยวชาญเกี่ยวกับฮาคิมากอย่างแน่นอนรวมถึงเหล่าวิชาหกรูปแบบด้วย (วิชาหกรูปแบบของ“โรคุชิกิ”)พวกเขานั้นสามารถเผชิญหน้าและเอาชนะเหล่าผู้ใช้พลังผลไม้ปีศาจได้อย่างง่ายดาย

 

สำหรับตอนนี้นั้นโรแกนพึ่งได้แค่วิญญาณที่อัญเชิญมาจากระบบเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นเพียงเท่านั้น ด้วยความแข็งแกร่งของตัวเขาเองนั้นแม้แต่โจรสลัดค่าหัว 100 ล้านเขาก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะได้ เขาสามารถเอาชนะได้แต่พวกไก่อ่อนที่มีค่าหัวน้อยกว่า 100 ล้านเท่านั้น

 

“ ฉันยังแข็งแรงไม่พอ!”

 

ดวงตาของโรแกนนั้นดูแข็งกร้าวเขานั้นรู้ว่าเงิน 300 ล้านเบรีนั้นเป็นจำนวนที่มาก แต่ถ้าไม่มีมันเขาจะอ่อนแอในทันทีเขาจะละทิ้งความพึงพอใจนี้ไปก่อน

 

เงินมากกว่า 300 ล้าน! มันเป็นจำนวนที่มหาศาลมากสำหรับพลเรือนทั่วไป แต่สำหรับเขามันเป็นเพียงแค่จำนวนเงินที่เขาสามารถอัญเชิญวิญญาณที่ดีออกมาได้เท่านั้นและเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าจะได้รับวิญญาณแบบไหนมา

 

เขาจะต่อสู้กับพลเรือโทได้ไหม? ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วพลเรือเอกจะเป็นยังไง?

 

อ้างอิงจากวิญญาณที่เขาได้อัญเชิญออกมาก่อนหน้านั้น พลเรือเอกจะต้องแข็งแกร่งมากเป็นแน่เขากลัวว่าเขาจะต้องใช้เงินในการอัญเชิญวิญญาณออกมามากกว่า 1 พันล้านเพื่อที่จะเอาชนะเขาเหล่านั้นได้

 

กำปั้นของเขาได้กำแน่นการแสดงออกของโรแกนนั้นสงบเป็นอย่างมาก

 

เขาหันหัวของเขาแล้วตะโกนใส่เจสันเพื่อให้กลับไปที่เรือของพวกเขา

 

หลังจากกลับมาที่รูทดราก้อนเรือก็ได้ถูกส่งมอบให้เจสันบังคับต่อไป

 

โรแกนนั้นนั่งอยู่คนเดียวบนดาดฟ้าแล้วเขาก็ได้หลับตาลงอย่างช้าๆ

 

เขาได้พบความจริงที่ว่าจุดแข็งของเขานั้นเป็นปัญหา

 

“ แม้ว่าฉันจะสามารถเรียกวิญญาณที่ทรงพลังออกมาได้ แต่ฉันก็ยังไม่สามารถแก้ไขจุดอ่อนของตัวเองได้!”

 

“ บทบาทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของระบบนั้นไม่ใช้อำนาจที่ฉันได้รับมาชั่วโมงหรือมากกว่านั้น แต่มันคือการที่มันทำให้ฉันได้เรียนรู้บางอย่างมาจากวิญญาณเหล่านั้น!”

 

“ ฉันไม่สามารถตามืดบอดไปกับความแข็งแกร่งที่ได้รับมา”

 

ดวงตาของโรแกนได้กระพริบไปมาและเขาก็ได้เริ่มตระหนักถึงข้อเท็จจริงบางอย่าง

 

ในอดีตแม้ว่าเขาจะเคยมีความคิดแบบเดียวกันนี่ แต่เขาก็กลัวว่าการเรียกวิญญาณจะเป็นการสูญเงินไปเปล่าๆ แต่วันนี้เมื่อมีเงินถึง 300 ล้านวิสัยทัศน์ของเขาก็ได้เปิดกว้างขึ้นมาในทันที

 

“ ทำไมฉันต้องแคร์กับเงินแค่หมื่นเบรี?”

 

“ การเรียกวิญญาณระดับสูงนั้นมีค่าใช้จ่ายที่สูงก็จริง แต่วิญญาณระดับต่ำนั้นฉันก็สามารถเรียนรู้จากพวกมันได้เหมือนกันไม่ใช่หรอ?”

 

“ ไม่ว่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้หรือวิชาดาบมันทำให้คนอ่อนแอกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งไม่ใช่หรือไง!?”

 

ใบหน้าของโรแกนได้แสดงรอยยิ้มออกมา

 

ตอนนี้เมื่อเขาคิดถึงวิธีการต่างๆเขาว่าเขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่

 

“ ระบบอัญเชิญวิญญาณระดับสีแดงออกมา,ฉันขอกำหนดหมวดหมู่คือวิชาดาบ!”

 

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง,ระบบก็ได้หักยอดเงินออกไปและในจิตใจของโรแกนก็ได้มีทักษะดาบที่ซับซ้อนปรากฏขึ้นมา

 

ในดวงตาของเขานั้นได้มีแสงเปล่งประกายออกมา ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง

 

วิญญาณระดับสีแดงนั้นไม่แพงมากนัก มันมีราคาแค่ประมาณ 10,000 เบรีเท่านั้นแม้ว่ามันจะเป็นสองเท่าราคามันก็แค่ 100,000 เบรีเท่านั้นสำหรับความมั่งคั่งในปัจจุบันของโรแกนนั้นเขาสามารถอัญเชิญมันได้อย่างสบายๆ

 

เวลาในการครอบครองของวิชาดาบของเขานั้นมันค่อยๆผ่านไป

 

หลังจากนั้น,เขาก็ได้อัญเชิญคนต่อไปในทันที

 

และหลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป,เวลาในการครอบครองก็ได้หมดลงอีกครั้ง

 

ในเวลานี้คิ้วของโรแกนได้เกิดรอยย่นขึ้นมา