The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 179: กลุ่มโจรสลัดโซล!

อ่านนิยายจีนเรื่อง The Soul Purchasing Pirate ระบบวิญญาณครอบครอง ตอนที่ 179 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

S.P.P: บทที่ 179: กลุ่มโจรสลัดโซล!

 

“ ไปเก็บเสื้อผ้าให้เธอ!”

 

การ์ปได้หันหลังและสั่งให้ทหารเรือหญิงที่อยู่ข้างหลังเขา ไปช่วยรูจเก็บเสื้อผ้าของเธอ

 

เธอได้ก้าวออกไปข้างหน้าและเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับ รูจแล้วปิดประตูลง

 

การปและทหารเรือคนอื่นๆนั้นยืนรออยู่อย่างเงียบ ๆ

 

ห้านาทีต่อมาประตูก็ได้เปิดออกมาเมื่อเห็นอย่างนั้น พวกเขาก็ได้ออกไปจากที่นี้อย่างรวดเร็ว

 

ในตอนที่พวกเขาออกมานั้นก็ได้มีหญิงสาวคนหนึ่งที่มากับพวกเขาด้วย เธอสวมเครื่องแบบของทหารเรือ

 

พวกเขานั้นเดินทางกลับมาอย่างรวดเร็ว

 

ในตอนที่พวกเขามาถึงนั้นพวกเขาก็ได้เข้าไปพูดคุยกับกษัตริย์แห่งอลูบาน่า หลังจากพูดคุยกันเสร็จแล้วการ์ป และกลุ่มของเขาก็ได้เดินทางออกไปจากสถานที่แห่งนี้ในทันที

 

ระหว่างทางนั้นไม่มีใครกล้ามาขัดขวางพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

 

สามวันต่อมา เรือรบของการ์ปก็ได้ออกไปจากเกาะแห่งนี้

 

“ เปลี่ยนเส้นทางและมุ่งหน้าไปที่อีสต์บลู!”

 

ในตอนนั้นเองการ์ปก็ได้ตะโกนสั่งให้เปลี่ยนเส้นทาง

 

” พลเรือโท..!!”

 

เมื่อได้ยินอย่างนั้นทุกคนต่างก็รู้สึกประหลาดใจ

 

“ ทําตามที่ฉันสั่งก็พอ!”

 

เขาได้ตะโกนออกมาอีกครั้งและไม่ได้อธิบายอะไรออกมา

 

“ ตะ-แต่พวกเราต้องกลับไปที่ศูนย์ใหญ่นะครับ!”

 

ทหารเรือคนหนึ่งได้กล่าวออกมาอย่างกังวล

 

ที่จริงการ์ปและกลุ่มของเขานั้นต้องมุ่งหน้ากลับไปที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือเพื่อไปเสริมกําลังรบของกองทัพเรือ

 

“มันใกล้จะได้เวลาแล้วสินะ!”

 

เสียงของการ์ปนั้นได้ดังขึ้นมา ในตอนนี้เขาได้มองไปที่ท้องทะเลที่อยู่ตรงหน้าเขา

 

เหล่าทหารเรือนั้นรู้สึกทําอะไรไม่ถูกสุดท้ายพวกเขาก็ได้ เปลี่ยนเส้นทางเดินเรือ

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมาที่ด้านหน้าของหัวเรือเหล่าทหารเรือนั้นก็ได้พบกับฉากที่แปลกประหลาด

 

“โอ้พระเจ้า!”

 

“ มะมีคนกําลังขี่จักรยานบนท้องทะเลเขาเป็นใครกัน?”

 

เมื่อได้ยินเสียงอุทานของเหล่าทหารเรือใบ หน้าของการ์ปก็ได้ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

 

จักรยานนั้นได้ใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ และในตอนนั้นเอง ชายคนนั้นก็ได้กระโดดขึ้นมาบนเรือรบ

 

“ มันคงจะสบายกว่าสําหรับฉันที่จะเดินทางไปกับพวกนาย”

 

น้ําเสียงของเขานั้นทําให้ทุกคนนั้นรู้ได้ทันทีว่าชายคนนี้ นั้นต้องเป็นคนที่ขี้เกียจมากแน่ๆ

 

“ พลเรือตรีคุซัน!”

 

ทหารเรือทุกคนที่อยู่บนเรือนั้นต่างก็รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เห็นเขา

 

เขาเป็นหนึ่งในทหารเรือที่ดีที่สุดในเหล่าทหารเรือรุ่นใหม่ของยุคสมัยนี้เขาไม่ใช่พลเรือเอกแต่ก็มีข่าวลือที่บอกว่า เขานั้นมีพลังมากพอที่จะอยู่ในระดับพลเรือเอก

 

การที่ได้มาเจอเขานั้นมันเป็นเรื่องที่ทําให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจ

 

“คุซัน!”

 

“โอ้! คุณการ์ป!”

 

คุซันได้เบิกตาของเขาขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ 

 

“ ตามฉันมา!”

 

การ์ปได้กล่าวพร้อมกับหัวเราะออกมา

 

“มีอะไรงั้นหรอครับ?”

 

คุซันได้ถามออกมาอย่างสงสัย

 

ต่อมาในวันนั้นเอง เรือรบของพวกเขาก็ได้แล่นเข้าไปใน คามเบลท์ด้วยความเร็วโดยไม่ชะลอความเร็วลงเลยแม้แต่น้อย ในตอนนี้บนดาดฟ้าเรือของเรือลํานี้นั้นมีทหารเรือระดับสูงอยู่ถึงสองคน

 

ในเวลาเดียวกัน บนรูทดราก้อนนั่นทุกคนต่างก็กําลังระดมความคิดกันอยู่

 

“พวกเราควรตั้งชื่อกลุ่มโจรสลัดของพวกเราว่าอะไรดี?”

 

“ นอกจากนี้แล้วฉันก็อยากรู้ว่าพวกเราจะออกแบบธงโจรสลัดของพวกเรากันยังไง?”

 

“ คําถามสองข้อนี้มันเป็นอะไรที่ยากมากจริงๆ!”

 

“เราต้องคิดกันแล้วว่าถ้าพวกเรามีชื่อเสียงผู้คนจะเรียกพวกเราว่าอะไร”

 

“ ยุ่งยากจริงๆ!”

 

สมาชิกลูกเรือทั้งหมดรวมทั้งเจสันนั้นพวกเขากําลังระดมความคิดกันอย่างจริงจัง

 

ในตอนนี้โรแกนนั้นได้เดินออกไปและไปนั่งอยู่บนหัวเรือ

 

“โรแกน!”

 

ในตอนนั้นเองโบการ์ดก็ได้เดินเข้ามาหาโรแกนและ เรียกเขาด้วยน้ําเสียงจริงจัง

 

“ มีอะไรงั้นหรอโบการ์ด?”

 

โรแกนได้มองกลับไปที่โบการ์ดและยิ้มออกมา

 

“ ฉันมีเรื่องที่สงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง!”

 

โบการ์ดได้กล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา

 

“ถามมาได้เลย!”

 

“ เท่าที่ฉันรู้มาโรเจอร์หน่ะอายุ 53 ปีแล้วใช่มั้ย?”

 

“ใช่!” โรแกนได้พยักหน้า

 

“ นั่นหมายความว่าพ่อแม่ของนายก็ต้องแข็งแรงมากเลยงั้นสินะ!” โบการ์ดได้กล่าวออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของเขา

 

พี่ชายของเขานั้นอายุตั้ง 53 แต่โรแกนนั้นน่าจะอายุ ประมาณ 17 ปีเท่านั้นนั่นหมายความว่าโรแกนนั้นเกิดในตอนที่โรเจอร์อายุ 36 และนั่นก็หมายความว่าพ่อแม่ของเขา นั้นต้องอายุ 52 เป็นอย่างน้อย

 

คําพูดโบการ์ดนั้นทําให้โรแกนรู้สึกโกรธมาก

 

ในตอนที่ได้ยินคําพูดของโบการ์ดนั้นโรแกนก็สามารถเข้าใจความหมายของโบการ์ดได้ในทันที ตอนนี้เขารู้สึกโกรธมา

 

“ พ่อแม่ฉันอายุ 56 ตอนที่ให้กําเนิดฉันขึ้นมาแล้วมัน ทําไม?”

 

เสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความโกรธ

 

“ พวกเขายังมีชีวิตอยู่ไหม? ฉันอยากไปเยี่ยมพวกเขา”

 

โบการ์ดได้ยกยิ้มขึ้นมา

 

“ โบการ์ด ไปให้พ้นหน้าฉันซะก่อนที่ฉันจะฆ่านาย!”

 

ในตอนนี้ความโกรธของโรแกนนั้นได้มาถึงขีดสุดแล้ว

 

“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไว้ชีวิตฉันด้วย,กัปตัน!”

 

โบการ์ดได้ยกยิ้มขึ้นมาและวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว

 

แม้ว่าเจสันและลูกเรือคนอื่นๆจะกําลังคิดเกี่ยวกับชื่อและ ธงอยู่ แต่พวกเขาก็ยังได้ยินบทสนทนาระหว่างโบการ์ดและ โรแกน ในตอนนี้พวกเขากําลังปิดปากหัวเราะและแกล้งทําเป็นไม่ได้ยินอะไร

 

“ ครอบครัวของกัปตันนี้สุดยอดไปเลย ไม่ว่าจะเป็นตัวกัปตันเองหรือโรเจอร์ พวกเขาต่างก็สุดยอดทั้งคู่!”

 

“ ใช่ มันเป็นอะไรที่น่าทึ่งจริงๆ”

 

ในตอนที่พวกเขากําลังพูดคุยกันอยู่นั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของโบการ์ด,ดูเหมือนว่าสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่สามารถรอดไปได้ พวกเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ได้แต่มองหน้ากันแล้วหยุดหัวเราะลง

 

ดูเหมือนว่าต่อไปนี้จะไม่มีใครกล้าที่จะพูดเล่นเกี่ยวกับเรื่องราวชีวิตของโรแกนอีกต่อไป

 

ในตอนเย็น โรแกนก็ได้มาพูดคุยกับลูกเรือทุกคนของเขา

 

“ ก่อนอื่นเลย ไหนพวกนายลองเสนอชื่อที่พวกนายคิดมาสิ”

 

โรแกนได้มองไปที่ทุกคนแล้วพูดออกมาอย่างแผ่วเบา

 

“ กลุ่มโจรสลัดในฝัน!”

 

“ ฉันคิดมาแล้ว กลุ่มโจรสลัดโรแกน!”

 

“ ของฉันดีกว่าเยอะ กลุ่มโจรสลัดที่แข็งแกร่งที่สุด!”

 

“ ฉันขอเสนอชื่อนี้เลย กลุ่มโจรสลัดแห่งความหวัง!”

 

“ กลุ่มโจรสลัดพี่ใหญ่!”

 

ทุกคนต่างก็เสนอชื่อที่พวกเขาคิดกันออกมาทีละคน ซึ่งมันทําให้โรแกนนั้นรู้สึกสงสัยมากว่า

 

เขาสามารถพึ่งพาพวกเขาได้จริงๆมั้ย?

 

ในท้ายที่สุดเขาก็ได้ถอนหายใจออกมา การพึ่งพาคนอื่น นั้นแย่กว่าการพึ่งพาตนเองจริงๆ

 

โรแกนได้ปิดตาของเขาลงและเริ่มคิดเกี่ยวกับชื่อกลุ่มของเขา

 

“ พลังทั้งหมดของฉันนั้นมาจากระบบครอบครองวิญญาณและจิตวิญญาณทั้งหมดในระบบนั้นก็ทําให้ฉันมีอํานาจในการจัดการกับทุกสิ่ง

 

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ลืมตาและพูดออกมาว่า

 

“ ต่อไปนี้กลุ่มโจรสลัดของเราจะมีชื่อว่าโซล แม้พวกเราจะตายลงแต่จิตวิญญาณของพวกเราจะยังคงอยู่ไปตลอดกาล!”

แฟนเพจ : novelza

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด