S.P.P บทที่ 87: บังไค!!

 

“ระเบิด!”

 

ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตร,โรแกนได้พึมพำออกมาอย่างแผ่วเบา

 

วินาทีต่อมาการระเบิดที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็ได้เกิดขึ้นรอบๆตัวคิซารุ

 

“บูม! บูม! บูม! บูม!”

 

เสาเพลิงหลายสิบเสาได้ระเบิดออกก่อตัวเป็นเปลวเพลิงอยู่บนท้องฟ้ากวาดไปที่คิซารุ

 

ในใจกลางของเปลวเพลิง,คิซารุได้มองไปที่เปลวเพลิงอันไร้สิ้นสุดพร้อมกับดวงตาของเขาที่หดแคบลง

 

“ น่าสนใจจริงๆ!”

 

เขาได้พูดออกมาพร้อมกับร่างของเขาที่เปล่งประกายแสงสว่างสีทองออกมา,เกาะนิรนามในตอนนี้นั้นส่องสว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ซะอีก

 

“วูม! วูม! วูม!”

 

อากาศกำลังสั่นไหว,เปลวเพลิงนั้นกำลังกลบฝังคิซารุในไม่ช้า

 

ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีก่อนที่เปลวเพลิงนั้นก็ได้สงบลง แต่มันก็ยังไม่ได้จางหายไปไหน,เปลวเพลิงบางส่วนนั้นได้ตกลงมาจากท้องฟ้าลงไปที่เกาะนิรนามมันทำให้เกาะนิรนามลุกไหม้ในทันที

 

โรแกนที่ยืนอยู่ในอากาศ,เขาได้มองไปข้างหน้าอย่างเย็นชา

 

“ ลูกเตะความเร็วแสง!”

 

ทันใดนั้นแสงสว่างก็ได้โผล่ขึ้นมาบนท้องฟ้า

 

ความเร็วนี้เร็วกว่าเดิมเล็กน้อยมันเหมือนกับการเทเลพอร์ต

 

“นายคงไม่เคยรู้ว่าความเร็วแสงนั้นมันแข็งแกร่งขนาดไหน?”

 

เสียงที่ไม่แยแสของคิซารุได้ดังออกมาพร้อมกับเท้าขวาของเขาที่ได้มาถึงดวงตาของโรแกนแล้ว ,ในตอนนี้แสงสว่างนั้นได้ถูกควบแน่นซึ่งจะสามารถระเบิดออกมาเวลาไหนก็ได้

 

“โจคาคุเอ็นโจ! (ป้อมปราการลุกโชน)”

 

ดวงตาของเขาได้เฉียบคมขึ้นมาในทันที,เปลวเพลิงนั้นได้ไหลออกมาจากคมดาบ

 

เปลวเพลิงได้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง,แต่ลูกเตะความเร็วแสงของคิซารุนั้นก็ได้ปะทุขึ้นมาในเวลาเดียวกัน

 

“บูม!!!”

 

โรแกนนั้นถูกเตะกระเด็นราวกับกระสุนพุ่งกระแทกลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง

 

เปลวเพลิงที่ลุกไหม้นั้นได้ทำลายพื้นเป็นวงกว้าง,เกาะนิรนามนั้นถึงกับสั่นสะเทือน,ได้ปรากฏหลุมขนาดใหญ่ที่มีขนาดประมาณ 30 ตารางเมตรปรากฏขึ้นมา

 

“ เปลวเพลิงของนายร้ายกาจมาก,แต่มันก็ยังไม่พอที่จะทำให้ฉันเจ็บได้หรอกนะ!”

 

“ แม้ว่าจะมีพลังที่ลึกลับอยู่ในนั้นด้วยก็ตาม”

 

คิซารุได้กลายเป็นแสงสว่างอีกครั้งและในวินาทีต่อมาเขาได้กลายเป็นเส้นแสงมาปรากฏอยู่บนพื้น

 

เขาได้ยืนอยู่ในกองเพลิงพร้อมกับประกายสีทองทั่วร่างของเขาและเปลวเพลิงรอบๆนั้นไม่สามารถทำอันตรายใดๆต่อตัวเขาได้

 

ในเวลาเดียวกันโรแกนก็ได้ยืนขึ้นมาอย่างช้าๆ,ดวงตาของเขาได้จ้องมองไปที่คิซารุ

 

เร็วอย่างที่คาดไว้,เขามีความเร็วอย่างที่ได้โอ้อวดเอาไว้ ความเร็วของเขานั้นแทบจะไม่แตกต่างกับการเทเลพอร์ต,มันทำให้โรแกนนั้นไม่สามารถตอบสนองได้ทัน

 

“ ฉันไม่สามารถเสียเวลาได้อีกแล้ว!”

 

ทันใดนั้นโรแกนก็ได้แทรกเปลวเพลิงของดาบลงไปบนพื้นในทันที

 

“ คิซารุอย่าโทษฉันละถ้าเกิดว่านายตาย!”

 

เสียงที่แผ่วเบาได้ดังเข้ามาในหูของคิซารุ,มันทำให้ดวงตาของเขาหดลงอีกครั้ง

 

ในเวลานี้โรแกนได้จับไปที่ดาบฟันวิญญาณด้วยมือทั้งสองแล้วตะโกนออกมาว่า

 

“บังไค!!!”

 

“บูม!”

 

แรงดันวิญญาณที่หาที่เปรียบมิได้นั้นได้แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา ในตอนนี้เปลวเพลิงทั้งหมดบนเกาะนั้นได้หายไปจนหมดแต่มันได้เกิดสายลมที่รุนแรงขึ้นมาแทนที่

 

เมื่อเผชิญกับแรงกดดันนี้,คิซารุนั้นเห็นการไหลเวียนของอากาศรอบๆตัวโรแกนที่กำลังบิดเบี้ยวมันทำให้ดวงตาของเขาต้องหดลงอีกครั้ง

 

นี่เป็นบรรยากาศที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน,แต่ลึกลงไปในจิตใจนั้นเขารู้สึกได้ว่ามันมีพลังที่แข็งแกร่งมากอยู่

 

เมื่อเขาก้าวออกมาร่างกายของเขาก็ได้เปล่งประกายแสงสีทองพร้อมกับร่างของเขาที่ได้หายไปในทันที

 

ที่ด้านบนของหัวโรแกนนั้นจู่ๆก็ได้มีแสงสีทองปรากฏขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นแสงนั้นก็เริ่มใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น,มันคือคิซารุนั้นเองในตอนนี้มือของเขานั้นได้ยื่นออกมาไปข้างหน้า

 

“วิ้งงง!”

 

ลำแสงสีทองได้พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่าไม่มีใครที่จะสามารถหนีไปจากมันได้

 

แต่ในทันใดนั้นเองมือขวาของโรแกนก็ได้จับไปที่ดาบฟันวิญญาณ

 

เสื้อคลุมสีดำของเขาได้พลิ้วไหวไปมา,เขาได้ตวัดดาบฟันวิญญาณของเขาออกไป

 

การโจมตีในครั้งนี้นั้นได้มุ่งไปที่ลำแสงสีทองของคิซารุ

 

“บูม!”

 

ดาบที่แม่นยำนั้นได้ปะทะเข้ากับลำแสงสีทองอย่างรุนแรง

 

“ซวิ้งง! ซวิ้งง! ซวิ้งง!”

 

ท้องฟ้านั้นถึงกับบิดเบี้ยวพร้อมกับสายฟ้าที่โผล่ขึ้นมาจากการปะทะกันของขุมพลังทั้งสอง

 

จากนั้นดวงตาของโรแกนก็ได้เฉียบคมขึ้น,เขาได้เหวี่ยงมือของเขาออกไปอีกครั้ง

 

“ซันกะโนะทาจิ”

 

“บูม!”

 

เปลวเพลิงนั้นได้ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ใบหน้าของคิซารุนั้นได้เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

 

ในตอนแรกนั้นอุณหภูมิและความเร็วในการเผาผลาญของเปลวเพลิงนั้นแม้จะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับในเวลานี้

 

เปลวเพลิงที่กำลังลุกโชติช่วงอยู่นั้นดูเหมือนกับลูกระเบิด,ลำแสงของคิซารุนั้นได้ถูกสะท้อนกลับมาในไม่ช้าการโจมตีนี้มันก็ได้มาถึงตัวเขา

 

การโจมตีที่แข็งแรงนี้ได้ฟันไปที่หน้าอกด้านขวาของคิซารุ

 

แสงสีทองได้เปล่งประกายออกมาอีกครั้ง,คิซารุนั้นได้กลายเป็นแสงอย่างรวดเร็ว

 

แต่ด้วยดวงตาที่เย็นชาและดุร้ายของโรแกน,เขาเองก็ได้โจมตีอย่างหนักหน่วงออกไปอีกครั้ง

 

“ซวิ้งง! ซวิ้งง! ซวิ้งง!”

 

การปะทะกันของทั้งสองนั้นมันทำให้เกิดควันลอยเต็มอยู่บนท้องฟ้า,ใบหน้าของคิซารุนั้นได้แสดงออกถึงความเจ็บปวดออกมา,เขาได้พุ่งถอยกลับด้านหลังในทันที

 

เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง,เขาได้มองลงไปและเห็นรอยไหม้ที่ชัดเจนบนหน้าอกด้านขวาของเขา

 

ดาบนั้นได้บดขยี้ความสามารถของผลปีศาจของเขาและโจมตีไปที่กายเนื้อของเขาอย่างรุนแรง!

 

บนพื้นดินโรแกนค่อยๆดึงดาบออกมาพร้อมดวงตาที่เย็นชาของเขา

 

เขาได้ตั้งท่าโจมตีอย่างช้าๆและในทันทีเขาก็ได้ถือดาบด้วยมือทั้งสองข้างอย่างประหลาด,เขาได้พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วบนเกาะที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิง

 

ดาบฟันวิญญาณนั้นได้เล็งไปที่คิซารุ

 

ด้วยเวลาที่ในการครอบครองที่จำกัด, โรแกนย่อมต้องใส่ใจกับมัน

 

หลังจากพุ่งออกมาอย่างรวดเร็วโรแกนก็ได้มาถึงด้านล่างของคิซารุ

 

ทันทีที่ดาบฟันวิญญาณได้ถูกตวัดออกไปนั้นเปลวเพลิงก็ได้โผล่ออกมากวาดไปทางด้านซ้าย แต่ในพริบตามันก็ได้ขยายกว้างออกไปหลายกิโลเมตรและสัมผัสกับท้องทะเล

 

“ซวิ้งง! ซวิ้งง! ซวิ้งง!”

 

อุณหภูมิที่สูงจนน่าหวาดกลัวนั้นได้แผดเผาผิวน้ำบนท้องทะเลในทันที,ควันสีขาวนั้นได้ระเหยขึ้นมาอย่างไม่รู้จบ

 

คิซารุที่ยืนอยู่บนอากาศนั้น,ทันทีที่เขาเห็นฉากนี้ดวงตาของเขาก็ได้หดลง,ในตอนนี้หัวใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความตกตะลึง

 

เขาเห็นอย่างชัดเจนว่าเปลวเพลิงนั้นที่ถูกปล่อยออกมามาจากคมดาบนั้นมันได้ระเหยน้ำทะลไปเกือบห้าเซน

 

ควันสีขาวนั้นเริ่มหนาขึ้นจนสุดท้ายมันก็กลายเป็นไอน้ำ

 

เปลวเพลิงของเด็กนี้,มันน่ากลัวอย่างไม่น่าเชื่อ!

 

“ซันกะโนะทาจิ ตะวันออก เคียวคุจิซึจิน!”

 

ด้วยเสียงที่แผ่วเบา,โรแกนได้พูดคำสามคำนี้ออกมา

 

วินาทีต่อมา,ทันใดนั้นเขาก็ได้เงยหน้าขึ้นไปมองคิซารุเขาได้ย่อตัวแล้วพุ่งขึ้นไปหาคิซารุราวกับกระสุนปืน

 

“…..!”

 

คิซารุนั้นเหวี่ยงดาบแสงของเขาเข้าหาดาบของโรแกน

 

การปะทะกันของทั้งสองนั้นเกิดขึ้นเร็วมาก,ดวงตาของคิซารุนั้นได้หดแคบลงพร้อมกับเหงื่อบนหน้าผากของเขาที่กำลังไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

 

‘ เด็กนี้ไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด,การโจมตีที่น่ากลัวนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นการโจมตีของเด็กนี้ได้ ‘

 

เขาแน่ใจว่าดาบนั้นมันเป็นดาบปกติ แต่หลังจากที่ได้สัมผัสมันเขาก็สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิสูงจนเหมือนกับว่าสามารถเผาไหม้ทุกอย่างได้ทันที

 

” ไฟ! เขาอัดเปลวเพลิงทั้งหมดเข้าไปในดาบของเขา! “

 

‘ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนายสามารถทำร้ายฉัน!’

 

คิซารุนั้นได้ระมัดระวังตัวขึ้นมาในทันที แต่การโจมตีนั้นถ้ามันโดนตัวเขาแม้แต่นิดเดียวเขาเชื่อเลยว่ามันจะเผาเขาในทันที

 

“ฮู!”

 

ทันใดนั้นด้วยการแสดงออกบนใบหน้าของคิซารุก็ได้เปลี่ยนไป,เขาเกือบจะโดนการโจมตีของโรแกนแล้ว อย่างไรก็ตามชุดสูทสีทองของเขานั้นก็ได้ไปถูกเปลวเพลิงนั้นเข้าจนมันลุกเป็นไฟ“ฟุบ”

 

จากนั้นดาบของโรแกนก็ได้ระเบิดสายลมที่รุนแรงออกมา

 

สายลมนั้นได้พัดลงมาและมุ่งตรงไปที่เกาะ

 

หลังจากสามวินาที,สายลมนั้นก็ได้ระเบิดออกมากลายเป็นเปลวเพลิงที่ไม่รู้จบครอบคลุมไปทั้งเกาะในพริบตา

 

ในพริบตาเกาะนิรนามนั้นก็ได้กลายเป็นนรกเพลิง!