นิยาย อ่านนิยาย

---

S.P.P บทที่ 123: พายุทราย!

 

ร่างของคล็อกโคไดล์จมลงไปบนดาดฟ้าเรือพร้อมกับหัวของเขาที่อยู่บนพื้น

 

 

เลือดของเขานั่นสาดกระเซ็นเต็มอยู่บนดาดฟ้าเรือและกลิ่นของมันก็ฉุนมาก

 

 

ร่างกายของเขานั้นเต็มไปด้วยบาดแผลฟกช้ำจากหมัดที่ดุร้ายของเจสัน

 

 

ช่างเป็นพลังที่น่าทึ่ง,เจสันนั้นแข็งแกร่งมากเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าคล็อกโคไดล์มากในแก่ของศักยภาพทางด้านร่างกาย

 

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่พลังผลไม้ปีศาจของคล็อกโคไดล์นั้นถูกเจสันแก้ทางได้อย่างสมบรูณ์,ในตอนนี้เขาไม่สามารถต้านทานเจสันได้เลย

 

 

“ บัดซบ!”

 

 

เสียงทุ้มต่ำได้ดังขึ้นมา,และในวินาทีต่อมาดวงตาของเจสันก็ได้งอเข่าแล้วถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

 

 

ในตอนที่เจสันเอามือของเขาออกมาจากร่างของคล็อกโคไดล์นั่น,ร่างกายของเขาก็ได้กลายเป็นเม็ดทรายและลอยล่องไปทั่วทั้งท้องฟ้า

 

 

“วูป!”

 

 

ทรายนั้นกำลังพุ่งเข้ามาหาเจสัน

 

 

ทรายนั้นมีเม็ดทรายอยู่นับไม่ถ้วน,ในขณะที่มันกำลังจะมาถึงเจสันนั้นเขาถอยร่นกลับไปอีกครั้ง

 

 

เมื่อมองไปที่ดาดฟ้าเรือนั้นมันได้ถูกปกคลุมไปด้วยทรายของคล็แกโคไดล์

 

 

“ มองไม่เห็นอะไรเลย!”

 

 

เขาไม่สามารถลืมตาได้,ทรายนั้นได้เข้ามาในดวงตาของเจสัน,เขาถึงกับต้องหลั่งน้ำตาออกมา

 

 

ท่ามกลางคลื่นทรายนั้นมันได้มีตะขอทองคำที่กำลังเรืองแสงออกมาภายใต้แสงจันทร์,ในตอนนั้นเองมันก็ได้พุ่งเข้ามาที่คอของเจสัน

 

 

“ตาย!”

 

 

คล็อกโคไดล์นั้นได้ส่งเสียงคำรามดังออกมาพร้อมกับตะขอทองคำที่แข็งแรงและแหลคมของเขา

 

 

“ได้ไงกัน”

 

 

ในช่วงเวลาต่อไป,เสียงตะขอทองคำของเขาก็ได้ดังขึ้นมาดวงตาของคล็อกโคไดล์ได้หดลง,เขานั้นได้ถูกกระแทกกลับไปอย่างรุนแรง,เขานั้นถึงกับหมุนไปมาอยู่ในอากาศก่อนที่จะตกลงไปที่ดาดฟ้าเรืออย่างแรง

 

 

ในตอนนี้ได้มีดาบกำลังพุ่งตรงมาที่คอของคล็อกโคไดล์

 

เมื่อเขาเห็นดาบนั้นเขาก็ได้เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นทรายแล้วถอยหลังหลบไปในทันที

“ น้ำทะเลอีกแล้วงั้นหรอ!”

เมื่อมองไปที่ดาบตรงหน้าเขา,คล็อกโคไดล์ก็รู้สึกโกรธมาก

เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา,ค่าหัวของพวกเขานั้นมันแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของพวเขา,แม้ว่าเขาจะรู้สึกกดดันแต่เขาก็ไม่เคยกลัวพวกเขาเลย

นอกจากความสามารถของผลปีศาจแล้วเขายังเป็นคนที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานมันทำให้เขาไม่เคยเกรงกลัวต่อสิ่งใด

สำหรับโจรสลัดธรรมดานั้นถ้าพวกเขาต้องมาเผชิญหน้ากับคนพวกนี้ที่มีค่าหัวหลายร้อยล้านเบรี,พวกเขาจะต้องรู้สึกหวาดกลัวและไม่ต้องการต่อสู้กับพวกเขาอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม,ด้วยชัยชนะตลอดการเดินทางของเขามันทำให้เขามีความมั่นใจในตนเองอย่างเต็มเปี่ยม

“ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับคู่ต่อสู้ที่น่าสนใจมากขนาดนี้!”

“ ถ้าฉันเอาชนะพวกนายได้,ค่าหัวของฉันก็จะเพิ่มสูงขึ้นไปอีก,และเมื่อถึงเวลานั้นชื่อของฉันก็จะเป็นที่รู้จักในหมู่โจรสลัดในท้องทะเลแห่งนี้!”

คล็อกโคไดล์พูดออกมาด้วยอารมณ์โกรธพร้อมกับสะบัดมือของเขาออกไปข้างหน้า

“พายุทราย!”

ในตอนที่เขาพูดคำนี้ออกมานั้นดาดฟ้าก็ได้ส่งเสียง “เอี้ยด” ดังขึ้นมาในทันทีและในช่วงเวลาสั้นๆนั้นรอยแตกก็ได้ขยายออกไปข้างหน้าราวกับใยแมงมุม

ดาดฟ้าเรือนั้นกำลังแตกออกอย่างรวดเร็ว

ความเร็วในการแตกนี้มันน่าประหลาดใจมาก,และในตอนนี้มันก็ได้ลุกลามมาถึงตรงใต้เท้าของเจสันพื้นใต้เท้าของเจสันนั้นได้กลายเป็นฝุ่นผงไปในทันที

“ มันมาแล้ว!”

 

ใบหน้าของโรแกนนั้นได้เปลี่ยนไปในทันที,เขาได้คว้าเจสันแล้วพุ่งออกไปจากเรืออย่างรวดเร็ว

เพียงพริบตาเดียวเขาก็ได้กลับมาอยู่บนเรือของเขาแล้ว

เจสันนั้นได้ขยี้ตาของเขาไปมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเอาเม็ดทรายออกมาจากภายในดวงตาของเขา,ในตอนนี้ตาของเขานั้นได้กลายเป็นสีแดงไปแล้วและเขาก็รู้สึกแสบตามาก

เมื่อมาถึงจุดนี้,เขาก็ได้แสดงอาการตกใจออกมาบนใบหน้าของเขา

“เขาเป็นคนทำมันงั้นหรอ?”

ระยะห่างระหว่างเรือทั้งสองลำนั้นห่างกันไม่ถึงสิบเมตรด้วยซ้ำ,เจสันนั้นสามารถมองเห็นตำแหน่งของเรือลำนั้นได้อย่างชัดเจนผ่านแสงจันทร์และคบเพลิงที่อยู่ฝั่งตรงข้าม,ในตอนนี้มันได้กลายเป็นทะเลทรายไปแล้ว

เช่นเดียวกันในตอนนี้,พายุทรายนั้นได้ถูกสร้างขึ้นมาและกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า,ในตอนนี้มันกำลังหมุนไปมา

พายุทรายนั้นกำลังหมุนอยู่อย่างช้าๆ,แต่สิ่งที่แปลกก็คือมันหนุมอยู่แค่ในตำแหน่งของหัวเรือแล้วไม่ได้ส่ายไปมาอย่างมั่วซั่ว

เสื้อคลุมสีดำนั้นได้พลิ้วไหวไปมาตามสายลม,คล็อกโคไดล์นั้นกำลังเดินอยู่ท่ามกลางพายุทรายโดยที่ไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากพายุทรายนี้เลย,ทรายนั้นได้สร้างเส้นทางให้แก่เขาในขณะที่เขากำลังเดินอยู่ราวกับว่าเขาเป็นราชาแห่งทราย

“ ชายที่มีค่าหัวระดับร้อยล้านเบรี,มาดูกันว่าพวกนายจะสามารถทำอะไรได้บ้าง!”

ใบหน้าของคล็อกโคไดล์นั้นดูเย็นชามาก,เขาได้บิดมือของเขาออกแล้วเขาก็ได้พุ่งออกไปข้างหน้า

“บูม!”

ทรายนั้นได้พุ่งเข้าไปหารูทดราก้อน

“กัปตัน!”

ใบหน้าของเจสันนั้นได้เปลี่ยนไปในทันที,พายุทรายนั้นมันใหญ่มากมันสามารถปกคลุม1ใน4ของดาดฟ้าเรือได้เลย

 

หากพายุทรายขนาดใหญ่นี้มาถึงรูทดราก้อนละก็ผลที่ตามมานั้นไม่ว่าใครก็คงจะรู้ดี

“บูซซ”

ในตอนนี้ตรงของโรแกนนั้นเต็มไปด้วยสายลมแรงและทราย

“ เจสันกลับมา!”

ดวงตาของโรแกนนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นสีแดงเลือดพร้อมกับโทโมเอะสีดำที่กำลังหมุนวน,หลังจากนั้นก็ได้มีเสียงคำรามดังออกมาร่างของเขา,เขาได้หมุนตัวแล้วพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

จากนั้นเขาก็ได้เหยียดมือขวาของเขาออกมาแล้วกดมันลง

“ ฝ่ามือยูไล!”

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง,ฝ่ามือสีทองก็ได้ปรากฏขึ้นมาแล้วกำลังกดลงมา

“บูม!”

ฝ่ามือสีทองนี้กำลังกดลงมาที่พายุทรายที่อยู่ด้านล่าง,ฝ่ามืออันแข็งแกร่งที่ได้กดพายุทรายให้จมลงไปในก้นทะเลในทันที

“ฟุบ”

ฝ่ามือยักษ์นี่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 30 เมตร,มันได้กระอทกลงบนทะเลจนทำให้เกิดหยดน้ำที่กำลังสาดกระเซ็นขึ้นมาเป็นจำนวนมาก

เมื่อคล็อกโคไดล์เห็นภาพนี้ใบหน้าของเขาก็ได้เปลี่ยนไปในทันที,ดวงตาของเขานั้นได้หดลงอีกครั้ง

หากเขาอยู่บนพื้นดินเขาสามารถเปลี่ยนพื้นนั้นให้กลายเป็นทะเลทรายได้ในทันทีเขามีแหล่งพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดและพลังของเขานั้นกำลังจะไปถึงจุดสูงสุดแล้ว อย่างไรก็ตามในท้องทะเลนั้นความได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขานั้นกลับกลายเป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาเช่นกัน

ความสามารถในการสร้างทะเลทรายของเขานั้น,เขาสามารถใช้มันได้แค่บนเรือของเขาเพียงเท่านั้น

โรแกนได้กระพริบหายไปอีกครั้ง,หัวใจของคล็อกโคไดล์นั้นกำลังเต้นแรงเขาเห็นโรเเกนที่กำลังลอยตัวอยู่บนท้องฟ้าเหนือเรือของเขา

“ แล่นเรือออกไปเร็วเข้า!”

หลังจากได้ยินเสียงตะโกน,ลูกเรือที่อยู่ข้างๆเขาก็ได้สติขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปที่หางเสือเรือเพื่อควบคุมเรือและแล่นเรือออกไป

“ นายคิดว่ามันจะง่ายนักหรือไง?,ที่จะหนีไปหลังจากที่นายพึ่งจะลงมือโจมตีพวกเราไป”

เสียงดังได้ดังขึ้นมาจากบนท้องฟ้า,มันทำให้ลูกเรือทุกคนต่างก็เงยหน้าขึ้นไปมองที่มาของเสียงนั้นในทันที

หลังจากนั้นพวกเขาต่างก็ต้องเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก,พวกเขานั้นได้เห็นฝ่ามือสีทองยักษ์กำลังพุ่งลงมาที่พวกเขาอีกครั้ง