S.P.P บทที่ 155: แตกหัก!

 

หลังจากได้ยินอย่างนั้นนัมเบอร์ 4 ก็หยุดพูดในทันที

 

บนใบหน้าของนัมเบอร์ 1 นั้นมันไม่มีรอยยิ้มหรืออารมณ์ใดๆอยู่เลย,ดวงตาของเขานั้นราวกับคนที่สิ้นหวังต่อทุก

 

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะรวมตัวกับครบเก้าคนแล้วแต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ลงมือทําอะไรเพราะพวกเขายังไม่ได้รับอนุญาตจากนัมเบอร์ 1

 

หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดนัมเบอร์ก็พูดออกมา

 

“ ตามข้อมูลที่ได้รับมาจากนัมเบอร์ 2,นัมเบอร์ 7,และนัม เบอร์ 8 นั้นดูเหมือนว่าแมวจะอยู่กับพวกเขา”

 

“ นอกจากนี้อีกฝ่ายนั้นมีสมาชิกอยู่ทั้งหมด 5 คน มีคนหนึ่งที่กําลังตั้งครรภ์อยู่ดังนั้นอีกฝ่ายจึงเหลือเพียงแค่ 4คน!”

 

ในตอนนั้นเองนัมเบอร์ 1 ก็ได้หยุดพูดไปชั่วขณะและนำใบประกาศจับออกมา

 

“ คล็อกโคไดล์ค่าหัว 45 ล้านเบรีเป็นโจรสลัดที่มีชื่อเสียงในช่วงครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์แถมเขายังมีพลังของผลซุนะ ซุนะ”

 

“ เจสันปรากฏตัวครั้งแรกที่เซาธ์บลูพร้อมกับชายหนุ่มคนนั้นเขามีค่าหัว 110 ล้านเบรี,เขามีความแข็งแกร่งและความสามารถทางกายที่สุดยอด”

 

“ เทรนซุจากอลูบาน่ามีความสามารถในการใช้ปืนที่เก่งกาจ

 

“ และคนสุดท้ายอาชญากรโลก,โรแกน!”

 

เขาได้มองไปที่รูปของโรแกนอย่างช้าๆก่อนที่จะพูดต่อว่า

 

“ เขามีค่าหัว 150 ล้านเบรี,เขาเป็นนักดาบที่แข็งแกร่วมากนอกจากนี้เขายังมีพลังอํานาจอันยิ่งใหญ่ที่ซ่อนเร้นอยู่ในร่างกายของเขาเมีข่าวลือว่าเขาเคยต่อสู้กับคิซารุและสามารถเอาชนะเขาได้”

 

เมื่อได้ยินข้อมูลนี้อีกแปดคนก็ต้องรู้สึกตกใจ

 

พลเรือเอกแห่งกองทัพเรือ,พวกเขารู้ดีว่าพลังอํานาจของเขานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน,นี้กําลังจะบอกว่าโรแกนนั้นสามารถเอาชนะพลเรือเอกได้งั้นหรอ?

 

ถ้าหากว่าเขาแข็งแกร่งแบบนั้นจริงๆพวกเขาก็ไม่น่าจะมอบภารกิจนี้ให้พวกเขาทํา

 

“ ฉันเชื่อว่าเราสามารถจัดการกับคนอื่นๆได้อย่างง่ายดาย คงจะมีแค่เขาเท่านั้นที่น่าจะลําบาก”

 

นัมเบอร์ 1 ได้มองไปที่รูปของโรแกนแล้วเอามีดของเขาปักไปที่รูปชิงเขาด้วยแววตาที่แหลมคม

 

“ เราต้องไม่ประมาท!”

 

ทุกคนเริ่มจริงจังชายที่สามารถสู้กับพลเรือเอกได้นั้นพวกเขาไม่ควรดูถูก

 

“ นัมเบอร์ 2 เราต้องทํางานนี้ให้สําเร็จอย่างสมบูรณ์แบบนั่นคือสาเหตุที่เราต้องวางแผนอย่างดีที่สุดและมันจะต้องไม่มีช่องโหวใดๆ !”

 

“ เราต้องเอาตัวเจ้าหญิงมาให้ได้ก่อนจากนั้นเราก็จะทําลายกลุ่มคนพวกนี้ให้สิ้นซาก!”

 

อิกอร์ได้พูดออกมาด้วยน้ําเสียงที่ลุ่มลึก

 

“รับทราบ!”

 

นัมเบอร์ 2 พยักหน้า

 

“ ใกล้จะได้เวลาที่เราจะลงมือแล้ว,นัมเบอร์ 7 และนัมเบอร์ 8 พวกนายทั้งสองคนคอยเฝ้าสังเกตการเคลื่อนไหวของพวกเขา!”

 

“ จําไว้ว่าถ้าเป็นไปได้ที่จะทําการโจมตีได้พวกนายก็ลงมือได้เลย!”

 

นัมเบอร์ 1 ได้พูดออกมาอย่างช้าๆ

 

“รับทราบ!”

 

ทุกคนได้ตะโกนกลับพร้อมกับเคลื่อนไหวออกไปในทันที

 

หลังจากจบการประชุมในครั้งนี้กลุ่มของพวกเขาก็ได้แยกย้ายกันออกไปอีกครั้ง,บางคนนั้นได้เข้าไปใกล้ๆกับตําแหน่งของโรแกนในขณะที่คนอื่นๆนั้นได้จับตามองคล็อกโค ไดล์,เจสัน,และเทรนซุ

 

เวลาค่อยๆผ่านไปวันแล้ววันเล่า

 

ความอดทนของคนกลุ่มนี้นั้นสุดยอดมาก,นัมเบอร์ 1 นั้น ไม่ได้รีบร้อนและไม่ได้มีคําสั่งใดๆ ออกมาถึงยังงั้นพวกเขาที่เหลือก็ไม่ได้ปริปากบ่นแต่อย่างใดพวกเขา มีความเป็นมืออาชีพมาก

 

ในทุ่งดอกไม้ที่เบ่งบาน

 

โรแกนได้เปิดตาของเขาขึ้นมาพร้อมกับออร่าสีม่วงที่ปกคลุมตัวเขาอยู่

 

“ ในที่สุดจุดชีพจรลมปราณทั้ง 360 จุดของฉันก็ถูกเปิดออกอย่างสมบรูณ์ซะที!”

 

การบ่มเพาะในช่วงนี้ของเขานั้นเร็วมาก เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆเขานั้นเกือบจะเปิดจุดชีพจรลมปราณทั้งหมดของเขาได้อย่างสมบรูณ์แล้วมันเหลืออีกเพียงห้าจุดเท่านั้น

 

ถ้าให้เทียบความแข็งแกร่งของเขากับโลกศิลปะการต่อสู้ละก็เขาคงจะติดอันดับหนึ่งในห้าคนที่แข็งแกร่งที่สุดไปแล้ว

 

เขาได้มองไปที่เทรนซุที่ได้มาถึงระดับสูงของพลังชี่แล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขานั้นมีความสามารถในการบ่มเพาะที่ดีมาก

 

หลังจากตรวจสอบกําลังภายในของเขาเสร็จแล้ว,โรแกนก็ได้กลับไปดูที่ระบบของเขา

 

“ ยอดเงินคงเหลือ 1.35 พันล้าน”

 

จํานวนเงินอันมหาศาลนี้มันทําให้เขามีความสุขมาก

 

ในสถานการณ์ที่กําลังลําบากนี้,คล็อกโคไดล์และ เจสันนั้นกลับหาเงินได้อย่างมีประสิทธิภาพจนน่าเหลือเชื่อ ในช่วงเวลานี้พวกเขานั้นได้ปล้นพวกครอบครัวใหญ่ๆที ละครอบครัวมันเป็นอัตราที่มั่นคงและน่าอัศจรรย์มาก

 

“ ในตอนนี้พวกเราจะไม่สามารถออกไปข้างนอกได้อีกแล้ว!”

 

“ พวกเราได้ทําลายครอบครัวไปแล้วกว่า 7 หรือ 8 ครอบครัว, ฉันกลัวว่าราชวงศ์ของอลาบัสต้าจะสังเกตเห็นแล้ว!”

 

ไม่มีประเทศใดที่จะยอมรับการกระทําที่โหดร้ายของพวกเขาได้หรอก, แม้ว่าครอบครัวเหล่านี้จะไม่ได้มาจากอลาบัสต้า

 

“ 1.35 พันล้าน,ฉันไม่รู้จริงๆว่าวิญญาณที่ถูกอัญเชิญมาจะแข็งแกร่งขนาดไหนแต่ฉันมั่นใจว่ามันจะต้องทรงพลังมากอย่างแน่นอน!”

 

ในการครอบครองครั้งล่าสุดของเขานั้นคือปู่ยามะ,ในตอนนั้นเขาสามารถทําลายได้ทุกสิ่ง

 

“รูจก็คงจะคลอดในเร็วๆนี้”

 

โรแกนได้ลุกขึ้นมาอย่างช้าพร้อมกับแสดงท่าทางที่จริงจังออกมา

 

ทุกวันนี้รูจนั้นไม่ค่อยลุกออกมาจากเตียงของเธอเลยดูเหมือนว่าเอสนั้นจะเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ โรแกนนั้นได้บอกกับรูจว่าพวกเขาจะอยู่ที่นี่และเขาก็จะเตรียมพร้อมทุกสิ่งเอาไว้ให้

 

โรแกนได้หันกลับมามองที่เทรนซุ

 

ในวันนี้ความรู้สึกของการถูกจ้องมองนั้นชัดเจนมากมันทําให้เขาโกรธมาก

 

“ ไม่ว่ามันจะเป็นใครถ้าพวกเขาปรากฏตัวขึ้นมาละก็ฉันจะโจมตีพวกเขาในทันที”

 

ดวงตาของเขานั้นได้เปลี่ยนเป็นเฉียบคมและในเวลาเดียวกันนั้นเองเขาก็ได้หยิบหอยทากสื่อสารออกมา

 

“ได้เวลาเรียกพวกเขากลับมาแล้ว”

 

ที่ตรอกแห่งหนึ่งที่ชานเมืองในเมืองอลาบัสต้า

 

เจสันและคล็อกโคไดล์นั้นกําลังถือหีบสมบัติและวิ่งไปข้า งหน้า

 

ที่ข้างหลังของพวกเขานั้นมีกลุ่มทหารที่มีอุปกรณ์ครบครันตามพวกเขามาอย่างรวดเร็ว

 

“ พวกเราไปปล้นครอบครัวที่ร่ํารวยมาดังนั้นพวกเขาเลยสังเกตเห็นพวกเราไง!”

 

คล็อกโคไดล์ได้ตอบกลับไป

 

“ เราควรโจมตีพวกเขาไหม?”

 

เจสันได้ถามกลับไปเสียงดัง

 

“ แน่นอนว่าไม่เว้นแต่ว่านายต้องการจะเป็นศัตรูกับประเทศนี้!”

คล็อกโคไดล์ได้หัวเราะออกมา

 

ในขณะที่เขาพูดที่เท้าของเขาก็ได้บวมขึ้นพร้อมกับสะบัดมือไปที่ด้านหลังเล็กน้อย

 

“นั้นนายกําลังทําอะไร?”

 

“ สกัดกั้นพวกเขานะ!”

 

จระเข้บนไหล่ของเขาได้เปลี่ยนไปเป็นทรายแล้วแผ่กระจายออกไป

 

“ดีเสิรธกิราโซล!” (หลุมทรายดูด)

 

คล็อกโคไดล์ได้พูดออกมาอย่างแผ่วเบา

 

“วูมม!”

 

พื้นดินนั้นกําลังสั่นสะเทือนพร้อมกับทรายถูกดึงออกมาในเวลาไม่นานทรายบนพื้นถนนนั้นก็ได้พุ่งออกไปข้างหน้าราวกับสายน้ํา

 

“ กําแพงทราย!”

 

คล็อกโคไดล์ได้ขยับมือขวาของเขาอีกครั้งพร้อมกับทราย จํานวนมากที่ได้มารวมตัวกันอย่างรวดเร็วก่อตัวเป็นกําแพงขึ้นมาบนถนนและขวางทางของพวกทหารเอาไว้ 

 

“ พระเจ้าเนี้มันคืออะไรกัน?”

 

“ ชายคนนั้นเขาสามารถควบคุมทรายได้!”

 

ทหารทุกคนนั้นต่างก็รู้สึกประหลาดใจด้วยความสามารถที่น่ากลัวของคล็อกโคไดล์นั้นพวกเขาไม่สามารถทําอะไร ได้ละต้องหยุดไล่ตามไปในที่สุด

 

หลังจากลงมือเสร็จ,คล็อกโคไดล์ก็ได้หันหลังกลับมาและเดินไปพร้อมกับเจสัน

 

“ ความสามารถของนายนี้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆเลยนะ แต่ฉันก็เหมือนกัน”

 

เจสันได้พูดขึ้นมา

 

“ฮี” คล็อกโคไดล์ได้ยกยิ้มขึ้นมา

 

ทั้งสองได้วิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและมุ่งหน้ากลับบ้านในทันที

 

หลังจากผ่านไปประมาณร้อยก้าวการแสดงออกของพวกเขาก็ได้เปลี่ยนไป

 

ด้านหน้าของพวกเขานั้นมีคนสามคนที่แต่งตัวด้วยชุดสูทสีดํากําลังจ้องมองมาที่พวกเขาอย่างเฉยชา

 

“ เส้นทางของพวกนายจะต้องจบลงที่นี่!”