S.P.P: บทที่ 183: พลูตัน!

 

ในหนังสือพิมพ์นั้นได้พาดหัวข่าวที่โดดเด่นที่พิมพ์ด้วยหมึกสีแดงมันสามารถดึงดูดความสนใจของโรแกนได้ในทันทีที่เห็น

 

ในตอนที่ได้อ่านพาดหัวข่าวนั่นมันทําให้เขารู้สึกตกใจ 

 

“ กองทัพเรือออกคําสั่งเรียกรวมตัวฉุกเฉิน!?,ดูเหมือนว่าพวกเขาเจอกับความยุ่งยากอะไรบางอย่าง!, การเรียกรวมตัวในครั้งนี้จะเรียกรวมตัวเฉพาะทหารยศร้อยเอกขึ้นไป ให้กลับไปรวมตัวที่ศูนย์ใหญ่!”

 

“ ราชสีห์ทองคําชิกิและโจรสลัดอีกมากมายได้รวมตัวกัน พวกเขากําลังเตรียมตัวที่จะโจมตีศูนย์ใหญ่มารีนฟอร์ด!”

 

“ โจรสลัดในครึ่งหลังของแกรนด์ไลน์กําลังบ้าคลั่งหลังจากสิ่งที่โรเจอร์พูดก่อนการประหารชีวิตของเขานั้นได้จุดประกายเปลวเพลิงแห่งความบ้าคลั่ง,ยุคสมัยใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว!”

 

เมื่ออ่านมาถึงบรรทัดนี้ดวงตาของโรแกนก็ได้หดแคบลงพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง

 

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็ได้มองไปที่ภาพที่อยู่บนหนังสือพิมพ์

 

ภาพแรกนั้นเป็นภาพของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือที่มีทหารเรือมารวมตัวกัน มีทั้งพลเรือตรีและพลเรือโทดูเหมือนว่าพวกเขานั้นจะเตรียมพร้อมทุกอย่างเอาไว้แล้ว

 

ภาพที่สองนั้นเป็นภาพของราชสีห์ทองคําชิกิที่กําลังยืนอยู่กลางอากาศพร้อมกับแววตาที่เย่อหยิ่งและภายใต้ร่างของเขานั้นก็มีเรือโจรสลัดอีกเป็นจํานวนมาก

 

ภาพที่สามนั้นเป็นภาพของโจรสลัดนับไม่ถ้วนที่กําลังยกธงโจรสลัดของพวกเขาพร้อมกับแววตาที่ร้อนแรง และดูเหมือนว่าพวกเขากําลังมองหาอะไรบางอย่างอยู่

 

ภาพทั้งสามนั้นสามารถสรุปสถานการณ์ของโลกใบนี้ในช่วงเวลานี้ได้เป็นอย่างดี

 

ภาพแรกและภาพที่สามนั้นโรแกนไม่ได้รู้สึกอะไรมากเพราะว่ามันเรื่องปกติของโลกใบนี้ แต่กับภาพที่สองนั้นมันทําให้เขารู้สึกตกตะลึง

 

“ ราชสีห์ทองคําชิกิไม่ถูกจับงั้นหรอ?”

 

“ เขาไม่ได้ไปโจมตีศูนย์ใหญ่กองทัพเรือในทันทีแต่กลับไปตามหาสมัครพรรคพวกแทน!”

 

” นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

 

ในตอนที่เขามาถึงโลกนี้โรแกนก็ได้ค้นพบบางสิ่งที่แตกต่างไปจากเดิม,แม้ว่าเนื้อเรื่องโดยทั่วไปนั่นจะเหมือนกัน แต่มันก็ยังมีความเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดยิบย่อยบางอย่างอยู่

 

ตัวอย่างเช่นเรื่องตําแหน่งของคิซารุและเรื่องของชิกิในตอนนี้ มันจะอาจมีการเปลี่ยนแปลงอีกมามายที่โรแกนนั้นยังไม่รู้ในโลกใบนี้

 

การแสดงออกของโรแกนนั้นได้กลายเป็นจริงจังพร้อมกับจมลงไปในห้วงความคิดของเขา

 

เขาเป็นอย่างนั้นจนกระทั่งเจสันได้เดินมาโบกมือตรงหน้าเขา

 

หรือว่านี่จะเป็นทฤษฎีผีเสื้อขยับปีก?

 

หรือว่าจะเป็นผลกระทบจากการข้ามเวลาและสถานที่?

 

โรแกนนั้นยังไม่แน่ใจแต่เขาก็ไม่สามารถหาเหตุผลอื่นได้แล้ว

 

การที่คนนอกอย่างเขาได้เข้ามาในโลกใบนี้นั้นหากมันไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลยมันคงจะไม่สมเหตุสมผล

 

เขานั้นเคยเปิดเผยอะไรหลายๆอย่างกับโรเจอร์เช่นเรื่องการตายของเขา,การถูกจับกุมของชิกิและพลังอํานาจของหนวดขาว

 

บางทีคําพูดที่ไม่ตั้งใจเหล่านั้นอาจทําให้เกิดผลกระทบที่ไม่คาดคิดในการเดินทางของโรเจอร์และทําให้โลกใบนี้เปลี่ยนไป

 

“ อย่างไรก็ตามมันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน!”

 

หลังจากหายจากอาการช็อค,โรแกนก็ได้ยิ้มออกมา

 

“ ราชสีห์ทองคําชิกิ”

 

โรแกนได้จ้องมองไปที่ภาพของชิกิด้วยแววตาที่เปล่งประกาย

 

ถ้าเขาต้องการเผชิญหน้ากับโลกทั้งใบโดยลําพังนั้นเขาอาจจะไม่ประสบความสําเร็จ แต่ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งอย่างชิกิคอยดึงดูดความสนใจของกองทัพเรืออยู่ละก็ความสนใจนั้นก็จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน

 

ราชสีห์ทองคํานั้นเพิ่งดึงดูดสายตาของคนทั้งโลกมาหมาดๆ โรแกนนั้นต้องใช้โอกาสนี้ในการทําสิ่งที่เขาต้องการ

 

ในตอนที่เขากําลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นไอซ์เบิร์กก็ได้เดินเข้ามาหาเขา

 

” ตามฉันมา!”

 

โรแกนได้เงยหน้าขึ้นไปมองเขาแล้วลุกขึ้นมา

 

ทันใดนั้นลูกเรือของเขาก็ได้เดินตามเขามาในทันที

 

ห้านาทีต่อมา พวกเขาก็ได้มาถึงตรงบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปในอู่ต่อเรือ

 

“ อาจารย์กําลังรออยู่ข้างใน!”

 

“ นอกจากนี้ที่นี่คืออู่ต่อเรือของพวกเรา อย่าคิดที่จะทําอะไรบ้าๆล่ะ!”

 

ไอซ์เบิร์กได้กล่าวเตือนพวกเขา

 

พวกเขาคือโจรสลัดใครจะไปรู้ว่าพวกเขาคิดจะทําอะไร

 

“ ไอซ์เบิร์กงั้นสินะ,พวกเราไม่ใช่คนที่ชอบความวุ่นวายเพราะฉะนั้นนายสามารถมั่นใจได้!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

 

ข้างหลังเขา,คล็อกโคไดล์และคนอื่นๆนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคํา

 

ไอซ์เบิร์กนั้นรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยและพยักหน้าออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถเข้าไปได้

 

โรแกนได้มาหยุดยืนที่หน้าประตูและเคาะมันในตอนนั้นเองพวกเขาได้ยินเสียงตอบรับจากอีกฝั่งของประตู เข้ามา!” โรแกนก็ได้ผลักประตูเข้าไปในทันที

 

เมื่อประตูถูกเปิดออกโรแกนก็ได้เห็นสํานักงานที่ค่อนข้างกว้างขวาง,คุณทอมนั้นกําลังเอนกายอยู่บนเก้าอี้

 

เมื่อเขาเห็นกลุ่มของพวกเขาเขาก็ได้กลับมานั่งตามปกติ และมองมาที่พวกเขา

 

“ พวกนายเป็นใคร? และกําลังตามหาอะไร?”

 

โรแกนนั้นไม่ได้ตอบคําถามของเขา เขากลับมองไปที่สภาพแวดล้อมในสํานักงานแห่งนี้แทนและพบว่ามันเรียบง่ายและเงียบสงบเป็นอย่างมาก

 

” คุณทอม,ผมได้ยินเรื่องคุณมานานมากแล้ว!”

 

“ ผมมาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมอู่ต่อเรือที่มีชื่อเสียงของคุณก็เท่านั้น!”

 

ทอมนั้นถึงกับขมวดคิ้วมันมีหลายสิ่งที่เขาต้องทําเพราะว่าเขานั้นไม่รู้ว่ารัฐบาลโลกจะมาในตอนไหน

 

“ พวกนายต้องการอะไรก็พูดมาตรงๆ”

 

“ โอเค.เนื่องจากคุณกําลังรีบเพราะฉะนั้นผมจะพูดมันเลยก็แล้วกัน”

 

โรแกนได้พูดออกมาพร้อมกับยักไหล่ของเขา

 

“ ผมจะมาขอให้คุณสร้างเรือให้ผม!”

 

เมื่อได้ยินอย่างนั้นทอมก็ได้ยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่ประตู

 

“ แค่ลูกน้องของฉันมันก็น่าจะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของนายได้แล้ว”

 

“ ในตอนนี้ฉันกําลังยุ่งอยู่ ต้องขอโทษด้วย”

 

ขณะที่เขากําลังปฏิเสธนั่นเสียงของโรแกนก็ได้ดังขึ้นมา

 

“ ผมไม่คิดอย่างนั้น!”

 

“ เพราะผมต้องการสร้างพลูตัน!”

 

เสียงที่หนักแน่นได้ดังออกมาพร้อมกับบรรยากาศภายในสํานักงานที่เปลี่ยนไปในทันที

 

ทอมได้เงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่โรแกนอย่างจริงจัง

 

“นายเป็นใคร?”

 

เขาไม่ได้รอคําตอบแต่อย่างใดเขาได้ตะโกนออกมาอีกครั้ง

 

“ คําขอของนายมันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครในที่แห่งนี้ที่สามารถสร้างมันออกมาได้!”

 

“ เฮ้,ตาแก้ให้มันน้อยๆหน่อย!”

 

มังกรคชสารคนหนึ่งได้ตะโกนออกมาด้วยความโมโห

 

โรแกนได้ยกมือของเขาขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้ลูกเรือพูดอะไรออกมาอีก

 

คล็อกโคไดล์และเจสันนั้นมองดูอย่างเงียบๆ พวกเขารู้ดีว่าโรแกนนั้นต้องกําลังทําอะไรบางอย่างตามแผนที่วางไว้ พวกเขานั้นจึงไม่ได้ไปขัดจังหวะเขา

 

” คุณทอม,คุณได้สร้างเรือที่ไม่เหมือนใครให้กับพี่ชายของฉันเพื่อช่วยให้เขาบรรลุความฝันของเขา”

 

“ แล้วทําไมคุณถึงไม่ยอมช่วยฉันล่ะ?”

 

โรแกนได้เดินเข้าไปใกล้กับโต๊ะทํางานของทอมพร้อมกับมองไปที่ทอมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

 

“ เพราะว่าในตอนนี้ฉันมีจุดประสงค์อื่นนอกเหนือจากการสร้างเรือ”

 

“ ขอบใจคุณมากที่ช่วยเติมเต็มความฝันของเขาแม้ว่าเขาจะตายไปแล้วก็ตาม”

แฟนเพจ : novelza