S.P.P: บทที่ 184: เป็นไปได้ไหมที่จะสร้างมัน?

 

เมื่อเขาได้ยินคําพูดของโรแกนเขาก็รู้สึกประหลาดใจมาก,เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับพลูตันอีกต่อไปแต่กลับมองไปที่โรแกนอย่างระมัดระวัง

 

ทอมนั้นรู้สึกคุ้นหน้าของโรแกนแต่เขากลับนึกไม่ออกว่าเขาเคยเห็นที่ไหน

 

“ นาย!, พี่ชายของนายคือใคร?”

 

ในอาชีพของเขานั่นเขาได้สร้างเรือมาแล้วหลายลําทั้งโจรสลัดและอื่นๆ เขานั้นภูมิใจในผลงานทุกชิ้นของเขา

 

โรแกนได้พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

 

“ พี่ชายของผมชื่อโกล ดี โรเจอร์!”

 

ทอมนั้นไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน,เขาได้จ้องมองไปที่โรแกนอย่างตกตะลึงและมองที่เหล่าลูกเรือที่อยู่ข้างหลังเขา

 

เจสันได้มองไปรอบๆข้างๆเขานั้นมีคล็อกโคไดล์ที่กําลังสูบซิการ์พร้อมกับใบหน้าที่จริงจัง,ข้างหลังนั้นมีคนอีกห้าที่ดูก ระตือรือร้นมาก

 

กลุ่มคนเหล่านี้นั้นต่างก็มีบุคลิกที่แตกต่างแต่เขาเห็นบาง สิ่งที่เรียกว่า “ความหวัง” อยู่ในแววตาของพวกเขา

 

“ แล้วนายชื่ออะไร?”

 

เขาได้ถามออกไปด้วยความร้อนใจ

 

“ โกล ดี. โรแกน!”

 

โรแกนได้พูดออกมาอย่างแผ่วบา

 

“โรแกน!”

 

หลังจากนั้นทอมก็พูดขึ้นมาว่า

 

“ ใช่ ใช่ เขาเคยบอกฉันว่าเขามีน้องชายและน้องของเขาก็ยังเด็กมาก แม้ฉันจะจําชื่อของเขาไม่ได้แต่นายคงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะโกหกฉัน!”

 

ในตอนที่เขาได้พบกับโรเจอร์ครั้งแรกนั้นเขาเข้ามาเพื่อที่ขอให้สร้างเรือให้ในตอนนั้นเขาพบว่าโรเจอร์นั้นไม่มีความหยิ่งยโสและความเป็นเจ้าแห่งโจรสลัดเลยแม้แต่น้อย,เขาเป็นคนร่าเริงและมีบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ในตอนที่เขาได้พูดคุยกับโรเจอร์เป็นครั้งแรกนั้นเขาก็ได้พบกับ แสงสว่างแห่งความฝัน และมันก็เป็นเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการสร้างเรือโอโรแจ็คสันให้กับโรเจอร์

 

“ นายมีบุคลิกที่เหมือนกับพี่ชายของนาย!”

 

ทอมได้จ้องมองไปที่โรแกนและเผลอพูดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

เมื่อมองไปที่โรแกนเขาก็ได้มองเห็นเส้นทางแห่งความฝันอีกครั้ง

 

“ พวกเขาเป็นพรรคพวกของนายทั้งหมดเลยงั้นหรอ?” 

 

ทอมได้ถามออกมาอีกครั้ง

 

โรแกนได้มองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาเข้าใจความรู้สึกของเขาได้ในทันที

 

เมื่อได้เห็นคลื่นลูกใหม่ที่สานต่อความพยายามของคลื่นลูกเก่า,ทอมนั้นรู้สึกยินดีและประหลาดใจมาก

 

“ ใช่,พวกเขาทุกคนเป็นพรรคพวกของผม,ผมได้ก่อตั้งกลุ่มโจรสลัดแล้วและพวกเราก็จะเดินตามรอยของโรเจอร์!”

 

ทอมได้ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่ด้านหน้าของพวกโรแกนและมองมาที่พวกเขา

 

แต่ครั้งนี้เขาจ้องมองไปที่พวกเขาอย่างจริงจังและใส่ใจมากขึ้นราวกับว่าเขาต้องการที่จะจดจําใบหน้าของพวกเขาทุกคนเอาไว้ในใจของเขา

 

“ ดี.ดีจริงโรแกน!”

 

“ โรเจอร์ต้องมีความสุขมากแน่ๆถ้าได้มาเห็นว่าน้องชายของเขานั้นได้ก่อตั้งกลุ่มโจรสลัดและเดินตามรอยเขา!”

 

“ ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกกับฉันว่านายไม่ต้องการเป็นโจรสลัดมันน่าเศร้านะที่เขาไม่ได้มาอยู่เห็นนายในตอนนี้!”

 

“ และฉันก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าฉันจะได้มาเจอกับนาย!”

 

ทอมได้กล่าวออกมากด้วยความรู้สึกยินดี

 

ชายคนนี้เป็นคนดีมากจริงๆ

 

“ นายเพิ่งพูดว่านายต้องการพลูตันงั้นสินะ?”

 

หลังจากพูดคุยกันซักพักใบหน้าของทอมก็ได้กลับมาจริงจังอีกครั้ง

 

“ ใช่แล้ว คุณทอมผมต้องการเรือที่สามารถเทียบได้กับพลูตัน”

 

“ พลูตันของจริงนั้นยากที่จะสร้างแต่สําหรับสิ่งที่คล้ายกันผมคิดว่าผมสามารถพึ่งคุณได้!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง

 

ในฐานะที่เป็นอาวุธโบราณพลูตันนั่นอาจจะเคยถูกสร้างขึ้นมาแล้วในอดีตอันไกลโพ้น แต่ในยุคนี้มันคงจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

 

ในตอนที่โรแกนพูดจบ,คุณทอมก็ได้ส่ายหัวของเขาในทัน

 

“ พลูตันนะ ฉันสร้างได้!”

 

* วะ-ว่าไงนะ?”

 

คราวนี้กลับเป็นโรแกนที่ต้องตกใจ

 

นี่เขาสามารถสร้างอาวุธโบราณได้จริงๆงั้นหรอเนี่ย?

 

“ ใช่ ฉันสามารถสร้างพลูตันได้”

 

ทอมได้กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ

 

“ ถ้าจะให้เปรียบเทียบกับรถไฟเดินทะเลที่ฉันวางแผนที่จะสร้างนั้น,ความซับซ้อนในการสร้างพลูตันนั้นยากกว่ามาก”

 

ทอมได้กล่าวออกมาเมื่อเห็นความตกใจในแววตาของโรแกน

 

“ อาวุธโบราณนั้นอาจจะเป็นแค่เรื่องที่กล่าวเกินจริงก็ได้,ตํานานก็ยังเป็นแค่ตํานาน,และต่อให้พลูตันมีพลังทําลายล้างที่สุดยอดและสามารถทําลายเกาะได้จริงๆก็ตาม…”

 

“ แต่เวลานั้นไม่เคยหยุดเดิน,มนุษย์นั้นไม่เคยหยุดพัฒนา และอีกไม่นานมนุษย์ก็จะสามารถทําลายเกาะได้โดยไม่ต้องพึ่งอะไรแบบนั้นอีกต่อไป!”

 

คําอธิบายของทอมนั้นทําให้โรแกนมีความเข้าใจที่มากขึ้น

 

ถูกต้อง,เวลานั้นไม่เคยหยุดเดิน, จริงอยู่ที่พลูตันอาจจะมีพลังลําทายล้างที่แข็งแกร่งแต่ในยุคสมัยนี้เองก็มีเหล่าผู้ที่แข็งแกร่งอีกมากมาย

 

ยกตัวอย่างราชสีห์ทองคําชิกที่สามารถสร้างเกาะลอยฟ้าได้ หรือหนวดขาวที่สามารถสร้างสึนามิได้ด้วยการระเบิดพลังเพียงครั้งเดียว,พวกเขาเหล่านี้อาจจะมีพลังอํานาจที่ไม่ด้อยไปกว่าอาวุธโบราณเลยด้วยซ้ํา

 

“ ฉันได้คิดเรือแบบใหม่เอาไว้ในใจของฉันแล้ว ความสามารถโดยรวมของมันนั้นเหนือกว่าพลูตันอย่างแน่นอนแต่พลังทําลายนั้นอาจจะเทียบไม่ได้”

 

ทอมได้กล่าวอธิบายออกมา

 

โรแกนนั้นต้องการเรือที่มีความสามารถรอบด้าน

 

และสิ่งที่ทอมกล่าวออกมานั้นมันก็ตรงกับความต้องการของโรแกน

 

” คุณทอม,คุณทํามันได้จริงๆงั้นหรอ?”

 

“ ฉันทํามันได้แน่นอนถ้าเป็นในสถานการณ์ปกติ!” 

 

ทอมได้กล่าวออกมาอย่างมั่นใจแต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้กล่าวออกมาอย่างลังเล

 

“ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”

 

โรแกนได้ถามออกมาด้วยความสงสัย

 

“ เวลาของฉันใกล้จะหมดแล้ว ฉันกลัวว่ารัฐบาลโลกจะมาถึงในเร็วๆนี้!”

 

ทอมได้กล่าวออกมาอย่างหงุดหงิด

 

เขานั่นต้องการสร้างเรือที่ดีให้กับน้องชายของเพื่อนเก่าเขา,เขาคาดหวังว่าชายหนุ่มคนนี้จะสร้างยุคสมัยที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่ายุคสมัยของโรเจอร์

 

* รัฐบาลโลก?”

 

โรแกนนั่นได้ชะงักไปในทันที เขาจําได้แล้วว่าคุณทอมนั้น เป็นคนสร้างเรือโอโรแจ็คสันให้กับโรเจอร์

 

” คุณทอมมั่นใจได้เลยว่าในตอนนี้คุณจะไม่เป็นอะไร”

 

“ รัฐบาลโลกจะยังไม่มาพาตัวคุณไปและคุณก็จะปลอดภัยอย่างน้อยก็สิบปี”

 

โรแกนได้พูดออกมาอย่างมั่นใจ จากที่เขาจําได้รัฐบาลโลกนั้นจะมาเอาตัวคุณทอมไปในตอนที่เขาสร้างรถไฟเดินทะเลสําเร็จแล้ว

 

“ ฉันก็หวังว่ามันจะอย่างนั้น!” ทอมได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มและส่ายหัวของเขา

 

“ ฉันต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองเดือนในการสร้างเรือ!”

 

“สองเดือน?”

 

โรแกนได้ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้มีเวลามากขนาดนั้น

 

“ นายจะไปที่อื่นหรือรออยู่ที่นี่ก่อนก็ได้แล้วพอถึงเวลา นายก็คอยกลับมารับเรือ!”

 

“ เอาล่ะ!”

 

“ ฉันต้องการเวลาในการร่างแบบของเรือ”

 

“ นอกจากนี้แล้วนายก็โชคดีมากที่ในตอนนี้ฉันมีไม้สมบัติอดัมอยู่แถมมันยังเป็นไม้ที่เหลือจากการสร้างเรือของโรเจอร์อีกด้วย”

 

“ ในตอนนี้ฉันชักจะรู้สึกสงสัยแล้วสิว่าเขาอาจจะรู้ว่านายต้องออกทะเลมาแน่ๆเลยเตรียมมันเอาไว้ให้กับนาย”

 

ทอมได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา