S.PP: บทที่ 363: ขอคืน?

“ทําไมนายต้องฆ่าเขาด้วย?”

โจรสลัดคนนั้นได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย

ทําไมคนระดับตาเหยี่ยวต้องข้ามน้ําข้ามทะเลมาเพื่อฆ่าโจรสลัดตัวเล็กๆอย่างคาบูกด้วย?

ที่บอกว่าข้ามน้ําข้ามทะเลเพราะว่าพวกเขาได้ยินมาอย่างชัดเจนว่าตาเหยี่ยวนั้นได้เดินทางเข้าไปในโลกใหม่แล้ว!

“ในตอนที่ฉันกําาลังแล่นเรืออยู่มีเด็กสาวคนหนึ่งเอาน้ํามาให้ฉันดื่ม..”

“และพ่อแม่ของเธอก็ถูกคาบูกฆ่าตายดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อฆ่าเขา!”

ตาเหยี่ยวได้กล่าวตอบออกมาด้วยน้ําเสียงที่เฉยชา

“แค่น้ําเนี่ยนะ!”

เหล่าผู้คนในบาร์ต่างก็ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

คาบูกิโจรสลัดที่มีค่าหัว 58 ล้านเบรีกําลังถูกไล่ล่าเพราะน้ําเพียงแค่ไม่กี่อีก!

ซึ่งนี้สามารถพิสูจน์ได้เป็นอย่างดีว่าไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งของเขาเท่านั้นที่แปลกประหลาดแต่ยังรวมไปถึงอารมณ์ของเขาด้วย

หากคาบูก็รู้ว่าเขาถูกตามล่าด้วยเหตุผลบ้าๆนี้ละก็เขาจะต้องอกแตกตายอย่างแน่นอน

ในเวลานี้ตาเหยี่ยว มิฮอร์คคือนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ดังนั้นมันจึงทําให้เขากลายเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอันดับต้นๆของโลก

“คาบูกิอยู่ที่ไหน?

มิฮอว์คได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง

ในตอนนี้ไม่มีใครกล้าเพิกเฉยต่อคําพูดของมิฮอร์คอีกต่อไป

“เขาแล่นเรือไปที่อีกฟากหนึ่งของเกาะจายา”

โจรสลัดคนหนึ่งได้รีบตอบออกมาเสียงดังที่เขารีบตอบออกมานั้นก็เพราะกลัวว่ามฮอร์คจะฆ่าเขาไปด้วยอีกคน

แต่โชคดีที่มิฮอว์คไม่ได้มีความคิดแบบนั้น เมื่อได้รู้ในสิ่งที่ต้องการเขาก็ได้หมุนตัวแล้วเดินจากไปในทันที

“เฮ้อออ!”

เมื่อเห็นว่ามีฮอร์คได้จากไปแล้วผู้คนภายในบาร์ก็ได้ถอนหายใจออกมา

ในเวลานี้โรแกนนั้นกําลังพูดคุยอยู่กับคริกเกตเกี่ยวกับเรื่องเกาะแห่งท้องฟ้า

“ด้วยพลังของน็อคอัพสตรีมนั้นมันน่าจะสามารถทําให้เรือของพวกนายทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าได้..”

“แต่ที่ฉันรู้สึกกังวลก็คือเรื่องระดับความสูง,ฉันไม่รู้ว่าเกาะแห่งท้องฟ้านั้นสูงขนาดไหน?,และน็อคอัพสตรีมจะพาพวกนายไปถึงที่นั้นได้หรือเปล่า?”

นในตอนนี้สิ่งที่ฉันทําได้ก็คงจะมีแต่การคาดเดาเวลาที่น็อคอัพสตรีมจะเกิดขึ้นมาเท่านั้น”

คริกเกตได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆ

“แต่ฉันอยากจะเตือนนายหน่อย..พวกนายรู้ใช่ไหมว่าสภาพอากาศในระหว่างทางที่นายจะไปยังเกาะแห่งท้องฟ้านั้นมันแปรปรวนขนาดไหนและพวกนายก็อาจจะตายได้ด้วย!”

“ดังนั้นก่อนที่พวกนายจะไปที่เกาะแห่งท้องฟ้าฉันเลยอยากจะถามว่าพวกนายต้องการจะไปที่ นั้นจริงๆใช่ไหม!?”

แม้ว่าจะได้ยินอย่างงั้นแต่กลุ่มโจรสลัดโซลก็ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย

“พวกเราไปแน่! มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะไม่ไปที่นั้นแค่คิดถึงผู้หญิงแบบไดน่าที่ตัวโตกว่าฉันก็อยากไปใจจะขาดแล้ว!”

ชาร์โปลอสได้ตะโกนออกมาเสียงดัง

“ไปตายซะชาร์โปลอส!”

ไดน่าได้กล่าวออกมาพร้อมกับวิ่งไล่ตีชาร์โปลอส

“โอเค ถ้างั้นพวกนายก็ต้องไปจับนกนําทางมาก่อน”

ในตอนนั้นเองคริกเกตก็ได้กล่าวขึ้นมาอีกครั้ง

โรแกนนั้นรู้ดีว่านกนําทางคืออะไร หลังจากที่ได้ยินว่าต้องออกไปข้างนอกพวกมังกรคชสารก็ได้อาสาไปตามหานกนําทางในทันที

หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ทําการปรับแต่งรูทดราก้อนตามคําแนะนําของคริกเกต

สิ่งที่พวกเขาจะลงมือทําก็คือการติดตั้งปีกตรงส่วนกลางของรูทดราก่อนและทําการยึดติดมันด้วยแผ่นเหล็กทั้งข้างในและข้างนอกเพื่อป้องกันการแตกหักของเรือ

เมื่อพูดคุยกันเสร็จพวกเขาก็ได้ลงมือในทันที

ในตอนเย็นพวกเขาทุกคนก็ได้มารวมตัวกันที่กองไฟเพื่ออบอุ่นร่างกายและพูดคุยกัน

แต่ในตอนนั้นเองจู่ๆก็ได้มีแสงไฟเล็กๆปรากฏขึ้นมาบนท้องทะเลมันได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขาทุกคนไปในทันที

“มีเรือกําลังแล่นมาที่นี่!

ด้วยความที่ว่าเขาอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้มานานจึงทําให้เขาสามารถระบุสิ่งที่ปรากฏขึ้นมาบนท้องทะเลได้อย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินดังนั้นพวกเขาก็ได้มองไปที่ท้องทะเลด้วยความสงสัย จากคําบอกเล่าของคริกเกตคนที่จะเดินทางมายังที่แห่งนี้มันควรจะมีน้อยมากไม่ใช่หรือไง

สามนาทีต่อมาก็ได้มีคนกลุ่มหนึ่งกระโดดลงมาจากเรือ หลังจากที่เฝ้ามองพวกเขาอยู่สักพักดวงตาของโรแกนและคนอื่นๆก็ได้เปล่งประกายขึ้นมาเล็กน้อย

ในตอนนั้นเองร่างของคนกลุ่มนั้นก็ได้ปรากฏขึ้นมาในดวงตาของโรแกน

” พวกนายเป็นใคร?”

คร็กเกตได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย

“พวกเราคือกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็ค!”

ชายผู้นําได้กล่าวแนะนําตัวออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม

โรแกนได้มองไปที่สัญลักษณ์กลุ่มของพวกเขาที่เป็นรูปตัว J สีดําด้วยดวงตาเฉยชา

” พวกนายมาทําอะไรที่นี่?”

ในตอนนั้นคริกเกตก็ได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง

“พวกเราไม่ได้มาหานาย”

ลูกเรือคนหนึ่งของกลุ่มแบล็คแจ็คได้กล่าวตอบออกมาก่อนที่จะมองไปที่โรแกน

“คุณโรแกน!,พวกเราได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้วได้มาเห็นตัวจริงแบบนี้พวกเรารู้สึกเป็น เกียรติมากจริงๆ”

ลูกเรือของกลุ่มแบล็คแจ็คได้กล่าวออกมาด้วยความเคารพ และในตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้สังเกตเห็นพ่อของไดน่าและตัวของไดน่าเมื่อเห็นอย่างงั้นดวงตาของพวกเขาก็ได้เปล่งประกายนมาในทันที

“เอาละ,บอกมาได้แล้วว่าพวกนายมีธุระอะไร?”

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับเพิ่มพื้นเข้าไปในกองไฟ

“ธุระของพวกเราในครั้งนี้คือคนจากเกาะแห่งท้องฟ้าที่อยู่บนเรือของคุณ”

กัปตันของกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็คได้กล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่น

“งั้นหรอ?”

โรแกนได้กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบาและไม่ได้ทําอะไรต่อ

“แต่มันไม่ใช่พวกเราหรอกนะที่ต้องการตัวของพวกเขาแต่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังของเรา”

กัปตันของกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็คได้กล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงที่แผ่วเบา

“ใคร?”

โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ร้อยอสูรไคโด!”

กัปตันของกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็คได้กล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความยําเกรง

“ไคโด? รกก็งั้นหรอ?”

โรแกนได้หันไปถามกับคล็อกโคไดล์ด้วยรอยยิ้ม

“ใช่,เขาคือรุกกี้ในตอนที่พวกเราอยู่ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ดูเหมือนว่าเขากําลังสู้กับโมเรียอยู่”

คล็อกโคไดล์ได้กล่าวตอบออกมาอย่างช้าๆ

“จากที่ฉันเคยได้ยินมาไคโดคนนี้นับว่าเป็นชายที่น่ารังเกียจมากคนหนึ่งเลยทีเดียว!”

เทรนได้กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ

“อย่างงี้นี้เอง”

โรแกนได้พยักหน้าและยกยิ้มขึ้นมา

แน่นอนว่าเขารู้จักไคโด,เพราะว่าในต้นฉบับนั้นตัวของไคโดนั้นก็ถือว่าเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่อย่างสี่จักรพรรดิและก็ยังเป็นคนที่ดื้อรั้นและดุร้ายนอกจากนี้รองลงมาจากเขาก็ยังมีพวกสามภัยพิบัติที่มีค่าหัวมากกว่า 1 พันล้านเบรีแถมพวกนั้นยังมีฝีไม้ลายมือที่สูสีกับพวกเจ็ดเทพโจรสลัดเลยทีเดียว!

แต่ในตอนนี้เขากลับไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่น้อย

“นายหมายถึงพวกเขางั้นหรอ?”

โรแกนได้กล่าวถามออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ใช่แล้วครับ,พวกเราต้องการตัวของพวกเขาคืน!”

กัปตันกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็คได้กล่าวตอบออกมาในทันที

เมื่อเห็นท่าทางของโรแกนเขาก็รู้สึกเบาใจขึ้นมา เขาเชื่อมั่นในพลังอานาจของไคโดและเชื่อว่าอีกฝ่ายจะต้องตอบตกลง

* ไคโดคือใคร! ต่อให้แกจะเป็นโจรสลัดที่มีชื่อเสียงเมื่อหลายปีก่อนแล้วมันยังไงสุดท้ายแกก็ต้องยอมแพ้ต่อพลังอํานาจของเขาอยู่ดี!

กัปตันกลุ่มโจรสลัดแบล็คแจ็คได้กล่าวดถูกอยู่ในใจ

แต่ในวินาทีต่อมาใบหน้าของโรแกนก็ได้เปลี่ยนไปเป็นเย็นชา

“จะเอาพวกเขากลับไปงั้นหรอ?,แก้ฝันอยู่หรือไง?”

“ไม่ว่าจะเป็นพวกแกหรือไอ้บ้านั้นฉันก็จะขไม่ให้เหลือซาก!”

“ส่วนพวกแกก็รีบไสหัวไปได้แล้วก่อนที่ฉันจะฝังพวกแกเอาไว้ที่นี่ตลอดกาล!”