S.PP: บทที่ 386: ไม่ดีแน่!

ในเวลาเดียวกันนั้นเองเหล่ามังกรคชสารทั้งหกเองก็ได้เข้าผสมโรง

ด้วยการฝึกฝนจากเรย์ลี่ทําให้ในตอนนี้พวกเขาทั้งหกนั้นสามารถใช้ฮาคิเกราะและฮาคิสังเกตได้แถมพวกเขายังฝึกวิชาหกรูปแบบจนเชี่ยวชาญอีกด้วย ทําให้ในตอนนี้แม้แต่ในโลกใหม่พวกเขาก็ยังถือว่าแข็งแกร่ง

ในตอนนั้นเองร่างของพวกเขาก็ได้กระพริบหายไป

รู้สึกตัวอีกที่ขาของพวกเขาทั้งหกก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเหล่านักรบแห่งแชนเดียร์แล้ว

“บูม!”

ร่างของนักรบแชนเดียร์ถูกซัดกระเด็นออกไปไกลพร้อมกับกระอักเลือดออกมา

ไวเปอร์ได้มองมาที่พวกเขาด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด

ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินความแข็งแกร่งของคนกลุ่มนี้ต่ําเกินไป

“ชวิ้งงง!”

ดาซได้พุ่งตรงไปข้างหน้าพร้อมกับคมดาบที่เปล่งประกาย เมื่อเห็นดังนั้นไวเปอร์ก็ได้ทําการห ลบหลีกอย่างรวดเร็ว

เขาได้กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้

“คิดหนึ่งั้นหรอ!”

ดาซได้กล่าวออกมาพร้อมกับฟาดฟันดาบอันแหลมคมของเขาไปที่ต้นไม้

“ชวิ้งงง!”

เมื่อต้นไม้ถูกแยกออกเป็นสองส่วนไวเปอร์ก็ต้องจําใจกระโดดลงมาจากต้นไม้ และเมื่อเขาลองตรวจสอบเหล่าลูกทีมของเขาอีกครั้งเขาก็พบว่าลูกทีมของเขาทั้งหมดนั้นได้ถูกพวกโรแกน จัดการจนหมดสิ้นแล้ว

เขาไม่เข้าใจเลยว่าชาวทะเลสีฟ้าเหล่านี้ไปเอาความแข็งแกร่งที่น่าหวาดกลัวพวกนี้มาจากไหน

การต่อสู้นั้นเริ่มยังไม่ถึงนาทีด้วยซ้ําแต่คนของเขาทั้งหมดกลับถูกจัดการจนหมดแล้ว และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายยังใช้ความแข็งแกร่งไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ํา

“นายหนีไปไหนไม่ได้อีกแล้ว!”

ดาซได้กล่าวออกมาพร้อมกับพุ่งตรงเข้าไปหาไวเปอร์

“บัดซบ!”

ในตอนนี้เขาไม่สามารถหลบหนีจากดาซได้อีกต่อไปแล้วดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะสู้แทน

“บูม!”

แม้ว่าจะมีระเบิดกําลังพุ่งตรงเข้ามาหาแต่ดาซก็ยังคงมุ่งหน้าเข้าไปหาไวเปอร์อย่างไม่ลดละ

ในตอนนั้นเองดาซก็ได้ยกคมดาบของเขาขึ้นมาและฟาดฟันมันลงไปด้วยความดุร้าย

“ฟิ้วววว!”

เมื่อเห็นดังนั้นไวเปอร์ก็ได้ทําการหลบหลีกการโจมตีของดาซด้วยสกีที่ติดบรีธไดอลของเขาในทันที

ในวินาทีต่อมาไวเปอร์ก็ได้ยกบาซูก้าของเขาขึ้นมาและเล็งไปที่ดาซที่อยู่ไม่ไกลจากเขา

“บูม!”

เสียงร้องคารามของบาซูก้าทําให้ดวงตาของดาซหดแคบลงและในเวลาเดียวกันนั้นเองเขาก็ได้หมุนตัวและตวัดคมดาบไปยังทิศทางที่ไวเปอร์ยืนอยู่

“รูมมม!”

“ฉีก!”

ไวเบอร์นั้นหลบการโจมตีในครั้งนี้ของดาซไม่พ้นทําให้เขาได้รับบาดแผลตรงท้อง แต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ยังโดนแค่เฉียวๆ

“ยึดด!”

เสียงหอบหายใจได้ดังออกมาจากปากของไวเปอร์พร้อมกับใบหน้าที่น่าเกลียดถึงขีดสุด

ความแข็งแกร่งของคนกลุ่มนี้มันเหนือกว่าพวกเขา!

“ดาซยังจัดการไอ้เด็กนี้ไม่เสร็จอีกงั้นหรอ?”

“ถ้านายยังมัวชักช้าอยู่แบบนี้นายไม่มีทางขึ้นมาเป็นลูกเรือจริงๆได้หรอกนะรู้ไหม?”

“เฮ้,เร่งหน่อยดาซไม่งั้นงานนายจะถูกเพิ่มเป็นสองเท่า”

เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าของดาซก็ได้เปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดพร้อมกับจ้องมองมาที่ไวเปอร์ด้วยแววตาที่ดุร้าย

“ขอโทษด้วยนะที่เล่นกับนายต่อไม่ได้แล้วเพราะไม่งั้นงานของฉันก็จะถูกเพิ่มขึ้น!”

“นายเป็นแค่ลูกเรือฝึกหัดงั้นหรอ?”

ไวเปอร์ได้กล่าวออกมาด้วยความตกตะลึงและสันสะท้าน

ในความคิดของเขาดาซนั้นคือคนที่น่าหวาดกลัว โดยเฉพาะความสามารถที่สามารถเปลี่ยร่างกายให้กลายเป็นคมดาบได้ ซึ่งมันเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อเลยที่ชายที่น่ากลัวคนนี้กลับเป็นเพียงแค่ลูกเรือฝึกหัด

แล้วพวกที่ไม่ได้เข้ามาผสมโรงด้วยพวกนั้นจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?

“ฉันขอจัดการแทนนายเลยก็แล้วกันนะ!”

ทันใดนั้นเองก็ได้มีร่างของใครบางคนปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของไวเปอร์

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

เร็วเกินไปแล้ว เพียงแค่พริบตาเดียวอีกฝ่ายก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว

“โคกะ!”

หมัดของอีกฝ่ายได้ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นสีดําและภายใต้ความเร็วที่น่ากลัวของอีกฝ่ายทําให้ไวเปอร์ไม่สามารถหลบการโจมตีนี้ได้ทัน

“อ้ากกกก”

ด้วยพลังอานาจของฮาคิเกราะทําให้ไวเปอร์นั้นถึงกับหมดสติกลางอากาศ

“รับด้วย”

เพียงแค่พริบตาเดียวมังกรคชสารที่เคยอยู่บนต้นไม้ก็ได้ลงมาถึงพื้น

ดาซได้จ้องมองไปที่มังกรคชสารและเข้าไปรับร่างของไวเปอร์ที่กําลังตกลงมาจากต้นไม้เอา
ไว้

ส่วนการจัดการกับพวกนักรบแห่งแชนเดียร์ที่เหลือนั้นก็ง่ายมาก
“แล้วพวกเราจะเอายังไงกับพวกนี้ดี? ฆ่าทิ้งให้หมดเลยไหม?”

เจสันได้กล่าวถามออกมาอย่างเฉยชา

“พวกเรามาที่เกาะแห่งท้องฟ้าเพื่อเที่ยวชมเท่านั้น”

โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม แต่เมื่อเห็นท่าทางของเขาพวกเขากลับไม่มีใครเชื่อค่าพูด

ของเขาเลยสักคน

” แล้วถ้างั้นเอาไงดี? ปล่อยทิ้งเอาไว้แบบนี้เลยงั้นหรอ? ”

ชาร์โปลอสได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง

“พวกนี้กล้าที่จะมารบกวนเวลานอนของฉันดังนั้นฉันไม่มีทางปล่อยพวกมันไปเฉยๆแน่”

เมื่อได้ยินคําพูดของชาร์โปลอสพวกลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดโซลก็ได้พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

โรแกนนั้นรู้สึกปวดหัวกับชาร์โปลอสมาก

ในตอนนั้นเองเทรนซุก็ได้เงยหน้าขึ้นไปมองบนต้นไม้ที่อยู่รอบๆ

ทันใดนั้นเองก็ได้ปรากฏกลุ่มคนที่แต่งตัวคล้ายๆกับพวกไวเปอร์ปรากฏตัวขึ้นมาและพวกเขาก็ได้ทําการปิดล้อมพวกโรแกนอย่างรวดเร็ว

“ยังมีคนอื่นอีกงั้นหรอ?”

เจสได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

ชาวแชนเดียร์กลุ่มนี้นั้นดูจะโตกว่ากลุ่มของไวเปอร์อย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะร่างกายหรือกลิ่นอายที่แผ่ออกมา

แต่ดูเหมือนว่าผู้นําของพวกเขาจะเป็นผู้หญิงและเธอก็ดูจะร้อนรนมาก และในตอนนั้นเองเมื่อพวกเขาพบว่าพวกไวเปอร์ได้ถูกจัดการไปแล้วสีหน้าของพวกเขาก็ได้เปลี่ยนไปในทันที

“ไวเปอร์กับคามะคิริแพ้เร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน!”

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความช็อคและภายในจิตใจของเธอก็ได้ปรากฏความกลัวขึ้นมา

ระยะเวลาระหว่างกลุ่มของเธอกับไวเปอร์นั้นสั้นมากแต่เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆนั้นพวกไวเปอร์ก็ถูกฝ่ายตรงข้ามจัดการจนหมดสิ้นแล้ว

“ดูเหมือนว่าว่าพวกไวเปอร์จะใจร้อนไปจริงๆ!”

” นี้ไม่ดีแน่!”

ถ้าหากว่าพวกไวเปอร์สามารถรักษาสมดุลของการต่อสู้ได้มันก็เป็นเรื่องยากที่จะพูดว่าใครจะเป็นฝ่ายแพ้ฝ่ายชนะ แต่ในตอนนี้มันไม่ใช่อย่างนั้น!