S.P.P: บทที่ 403: หมดปัญหาเรื่องเงิน!

โรแกนได้ยกยิ้มและเดินเข้าไปหากองทองอย่างช้าๆ

“ระบบประเมินมูลค่าของกองทองตรงหน้าให้ฉันที”

ด้วยจํานวนที่มากมายมหาศาลของมันทําให้ระบบต้องใช้เวลาในการประเมินถึง 5 วินาที

“ทองทั้งหมดตรงหน้านี้มีมูลค่า 12,000 ล้านเบรี”

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ด้วยที่สามารถหลุดพ้นจากความยากจนและก้าวเข้าสู่หนทางที่ดีขึ้น”

หลังจากที่ได้ยินรายงานของระบบมันก็ทําให้โรแกนรู้สึกประหลาดใจ

“12,000 ล้านเบรีในสายตาของระบบเป็นเพียงการก้าวสู่หนทางที่ดีขึ้นเองงั้นหรอ?”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ของระบบโรแกนก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก

หลังจากคิดทบทวนอยู่พักหนึ่งโรแกนก็ได้ทําการสั่งการระบบ

“แปลงทองเข้ามาในระบบแค่ 10,000 ล้านเบรีพอ”

ระบบนั้นปฏิบัติตามคําสั่งของโรแกนอย่างเคร่งครัด ในตอนนั้นเองก็ได้มีสายลมพัดผ่านเข้ามาในห้องและเมื่อสายลมพัดผ่านไปกองทองที่เคยสูงราวกับภูเขาก็ได้หดหายลงไปอย่างรวดเร็ว

ฉากที่เกิดขึ้นทําให้เหล่าลูกเรือกลุ่มโจรสลัดโซลรู้สึกตกตะลึง

เพียงแค่สายลมพัดผ่านกองทองที่มีมูลค่ากว่า 12,000 ล้านเบรีก็เหลือเพียงแค่ 2,000 ล้านเบรี

“อย่าลืมขนทองพวกนี้ออกไปด้วยละ!”

โรแกนได้มองไปที่กองทองตรงหน้าและกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

กลุ่มโจรสลัดของเขานั้นยังคงต้องการความมั่งคั่ง ในเมื่อพวกเขาคือพรรคพวกของเขาเขาจึงไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาอยู่อย่างอดๆอยากๆได้

ด้วยทองคํามูลค่ากว่า 2 พันล้านกองนี้พวกเขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความเป็นอยู่ในอนาคตอีกต่อไปแล้ว

คําพูดของโรแกนทําให้เหล่าลูกเรือยกยิ้มขึ้นมาในทันที แม้ว่าคําพูดของเจสัน,คล็อกโคไดล์, และเทรนซุจะคลุมเครือและไม่ชัดเจนแต่พวกเขาก็รู้ดีว่าทองคําที่พวกเขาพบนั้นสําคัญต่อโรแกนเป็นอย่างมาก แต่ถึงอย่างงั้นโรแกนก็ยังนึกถึงพวกเขามันทําให้พวกเขารู้สึกได้ถึงความอบอุ่น

“แต่มันก็ยังน้อยอยู่ดีนั้นละ!”

ชาร์โปลอสได้บ่นพึมพําออกมา

“อย่าไร้สาระชาร์โปลอส! นี่คือสิ่งที่กัปตันตั้งใจมอบมันให้กับพวกเราในตอนนี้ในหัวของฉันมีแต่ภาพเนื้อแล้วก็เหล้า”

ดาซได้กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น

“ฉันคิดว่าพวกเราน่าจะสามารถใช้ทองคําพวกนี้ในการซื้ออาณาจักรเล็กๆได้เลย!”

เทรนซุเองก็ได้กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น

“ทองคําพวกนี้น่าจะมีมูลค่าประมาณ 2 พันล้านเบรี”

โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

“2,000,000,000?!”

เหล่าลูกเรือนั้นถึงกับหอบหายใจถี่และจ้องมองมาที่กองทองตรงหน้าด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย

ในตอนนั้นเองชาร์โปลอส,ดาซ,และพวกมังกรคชสารก็ได้ทําการแบ่งกองทองออกเป็นแปดส่วนและแบกออกมาจากห้องใต้ดิน

พวกเขาได้เดินออกมาจากห้องใต้ดินด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข

จะไม่ให้พวกเขามีความสุขได้ยังไงกันในเมื่อพวกเขาพึ่งจะได้รับสมบัติที่สามารถทําให้พวกเขาสุขสบายไปทั้งชีวิตมาหมาดๆ

“ขุมทรัพย์นั้นยังมีเหลืออีกสามแห่งตามฉันมา”

เมื่อกล่าวจบรากิก็ได้ก้าวเดินไปข้างหน้าในทันที

“แต่ฉันคิดว่าอีกสามแห่งที่เหลืออาจจะไม่ได้มีสมบัติมากเท่ากับที่ห้องใต้ดิน”

โรแกนได้พยักหน้าอย่างเข้าใจ ถ้าขุมทรัพย์ทุกที่ของโบราณสถานแซนโดร่ามีทองคํามูลค่า 10,000 ล้านอยู่ทุกที่มันก็คงจะเกินจริงไปหน่อย

ภายใต้การนําของรากในที่สุดพวกเขาก็ได้มาหยุดอยู่ข้างในป่า

” นี้มัน!?”

เหล่าลูกเรือกลุ่มโจรสลัดโซลได้จ้องมองไปเสาทองคําด้วยความตกตะลึง พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าภายในป่าที่พวกเขามองข้ามจะมีอะไรแบบนี้แอบซ่อนอยู่

“ดูเหมือนว่าเมืองแชนโดร่าจะถูกสร้างขึ้นมาจากทองจริงๆ”

เสาทองคําที่สูงตระหง่านนี้นั้นมีความยาวถึงสามสิบหรือสี่สิบเมตรมันดูราวกับมังกรที่กําลังพุ่งทะยานขึ้นไปบนฟากฟ้า เห็นได้ชัดว่าเสาทองเหล่านี้มีไว้เพื่อยึดเกาะอะไรบ้างอย่างเอาไว้ แต่ด้วยเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ทําให้สิ่งที่มันยึดเกาะเอาไว้หายไป

แม้ว่าเสาทองคําสองอันนี้จะตระการตาและน่าดึงดูดใจแต่มูลค่าของมันก็ไม่ได้สูงนัก

เสาทองคำทั้งสองนั้นมีมูลค่าโดยรวมอยู่ที่ 1.5 พันล้านเบรี

ทําให้ในตอนนี้โรแกนมียอดเงินในระบบอยู่ 14,700 ล้านเบรี!

เมื่อจัดการเสร็จรากิก็ได้นําทางพวกเขาไปยังขุมทรัพย์แห่งที่สาม

ระยะทางของขุมทรัพย์ขุมที่สองกับขุมที่สามนั้นห่างไกลกันเป็นอย่างมากทําให้พวกเขาต้องใช้เวลาถึงสามชั่วโมงกว่าพวกเขาจะมาถึงยังที่หมาย

“มันอยู่หลังกําแพง

รากิได้ชี้ไปที่กําแพงที่อยู่ตรงหน้าด้วยความมั่นใจ

เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากที่ขุมทรัพย์แห่งที่สามมาอยู่ด้านหลังกําแพงแบบนี้

ในเวลานั้นเองเจสันก็ได้ก้าวไปข้างหน้าและกระแทกหมัดลงไปที่ก่าแพง กําแพงได้ระเบิดออกมาพร้อมกับฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายไปทั่ว

“ว่างเปล่า?”

เมื่อฝุ่นควันจางลงเหล่าลูกเรือกลุ่มโจรสลัดโซลก็ได้จ้องมองไปที่หลังกําแพงด้วยความผิดหวัง

ในขุมทรัพย์แห่งที่สามนั้นว่างเปล่า

“ดูเหมือนว่าที่นี้จะไม่มีสมบัติ”

รากิได้กล่าวออกมาและมุ่งหน้าไปยังขุมทรัพย์แห่งที่สี่ในทันที

“บางที่ในระหว่างการหลบหนีผู้คนของเผ่าแชนเดียร์น่าจะขนย้ายสมบัติจากจุดที่สามไปยังจุดที่สี่”

นับว่าเป็นคําอธิบายที่สมเหตุสมผล

แม้ว่าจะรู้สึกผิดหวังแต่พวกเขาก็ได้สลัดมันทิ้งไปในทันทีและจากไปอย่างรวดเร็ว

กว่าจะมาถึงยังขุมทรัพย์แห่งที่สี่ก็บ่ายแล้ว

“มันอยู่ใต้ดิน”

รากิได้ยกแผนที่ของเธอขึ้นมาตรวจสอบและชี้ไปยังพื้นหญ้าที่อยู่ใต้เท้าของเธอด้วยความมั่นใจ

“ใต้ดิน?”

โรแกนและเหล่าลูกเรือต่างก็กําลังรู้สึกสับสน

ขุมทรัพย์แห่งที่หนึ่งอยู่ในห้องใต้ดิน,ขุมแห่งที่สองอยู่ในป่า,ขุมทรัพย์แห่งที่สามอยู่หลังกำแพง,และดูเหมือนว่าในครั้งนี้สมบัติจะถูกฝังอยู่ใต้ดิน

ในตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้เดินออกมาจากบริเวณนั้นในทันทีและปล่อยให้คล็อกโคไดล์เป็นคนจัดการ

“กราวด์ เซคโค่!” (แยกพสุธา)

หลังจากกล่าวจบพื้นหญ้าก็ได้ปรากฏรอยแยกขึ้นมาพร้อมกับเหล่าพันธุ์พืชในบริเวณที่เที่ยวเฉาอย่างรวดเร็วและในเวลาเดียวกันนั้นเองเม็ดทรายก็ได้ลอยขึ้นไปบนท้องนภาก่อนที่จะหมุนวันราวกับพายุทราย

แม้ว่าพื้นดินจะยุบลงไปถึงห้าเมตรแล้วแต่สมบัติก็ยังไม่ปรากฏขึ้นมาอยู่ดี

“มากกว่านี้!”

เสียงตะโกนของราก็ได้ดังลั่นขึ้นมา

เมื่อได้ยินคําพูดของรากิคล็อกโคไดล์ก็ได้จัดการอัดพลังอานาจในการควบคุมเข้าไปอีก

“บูม!”

ในตอนนั้นเองพื้นดินก็ถึงกับสั่นไหวพร้อมกับเม็ดทรายที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ในเวลานี้พื้นดินนั้นยุบลงไปเกือบยี่สิบเมตรแล้ว

ในตอนนั้นเองดวงตาของคล็อกโคไดล์ก็ได้หดแคบลงพร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า

“ฉันเจอมันแล้ว!”

คราวนี้สมบัตินั้นถูกซ่อนลึกอยู่ใต้ดินถึง 18 เมตรแถมมันยังไม่ใช่ทองคําแต่เป็นหีบสมบัติ

ในเวลานั้นเองคล็อกโคไดล์ก็ได้ทําการบีบอัดทรายที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าให้กลายเป็นหินก่อนโตและวางมันเอาไว้ในบริเวณนั้นก่อนที่จะลุกขึ้น

เหล่าลูกเรือได้วิ่งมารวมตัวกันรอบๆหลุมและจ้องมองไปที่หีบสมบัตินับสิบที่อยู่เบื้องล่างด้วยรอยยิ้ม

“เจอแล้วจริงๆด้วย!”

“ดูเหมือนว่าในครั้งนี้พวกเราจะมาไม่เสียเที่ยว!”

“น่าสนใจ,ดูเหมือนว่าสมบัติในครั้งนี้จะไม่ได้มีแค่ทองคําเหมือนทุกที่!”