The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 437: ผู้เชี่ยวชาญภูมิอากาศและภูมิประเทศ
S.P.P: บทที่ 437: ผู้เชี่ยวชาญภูมิอากาศและภูมิประเทศ
“โอบราโด? นั่นคือปรากฏการณ์ที่ผิดปกติ”
ดูเหมือนว่าปู่บราดนั้นจะรู้จักโอบราโดจริงๆ
“โอบราโดนั้นปรากฏขึ้นมาเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้นและโดยส่วนใหญ่แล้วมันมักจะเกิดขึ้นที่ท้องทะเลภายนอก”
เมื่อได้ยินคําพูดของปุ่บราดโรแกนกับโรเจอร์ก็ได้หันหน้ามามองกันในทันที ดูเหมือนว่าโอบราดนั้นจะไม่ใช่ชื่อของสถานที่แต่เป็นชื่อของปรากฏการณ์อะไรบางอย่าง
“ท้องทะเลภายนอก?”
“ฉันหมายถึงท้องทะเลที่พวกนายจากมานั้นล่ะพวกเราตระกูลทิมเรียกท้องทะเลแห่งนั้นว่าท้องทะเลภายนอก”
“โอบราโดนั้นเป็นปรากฏการณ์บางอย่างจริงๆงั้นหรอ?”
โรแกนได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง
“โอบราโดนั้นเป็นปรากฏการณ์ที่มักจะเกิดขึ้นที่ทะเลภายนอกแต่มันไม่ได้ปรากฏขึ้นมาบ่อยนัก”
ปู่บราดได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆ
“ถ้าฉันจําไม่ผิดครั้งสุดท้ายที่มันปรากฏขึ้นมาน่าจะเป็นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว”
เมื่อได้ยินค่าพูดของปุ่บราดดวงตาของโรแกนและโรเจอร์ก็เปลี่ยนไปเป็นตกตะลึงในทันที
การที่ครั้งสุดท้ายที่โอบราโดปรากฏขึ้นมาเมื่อ 30 ปีที่แล้วนั้นมันไม่ใช่ข่าวดีสำหรับพวกเขาเลยแม้แต่น้อย
“พวกนายกําลังมองหาอะไรในโอบราโด?”
ในเวลานั้นเองปู่บราดก็ได้กล่าวถามออกมา
“พวกเรานั้นต้องการที่จะออกไปจากที่นี่และพวกเราก็ไปได้เบาะแสมาว่าโอบราโดนั้นจะสามารถช่วยพาพวกเราออกไปได้”
โรเจอร์ได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆ
“โอบราโดสามารถพาพวกนายออกไปจากที่นี่ได้งั้นหรอ?”
บราดได้พิมพ์ออกมาก่อนที่จะนึกบางอย่างขึ้นมาได้
“ดูเหมือนว่าฉันจะเคยได้ยินต่านานอะไรแบบนี้มาก่อนเหมือนกันนะ”
” เรื่องจริงงั้นหรอ? ปูบราดแล้วคุณรู้ไหมว่าพวกเราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง?”
โรแกนได้กล่าวถามออกมาอย่างรวดเร็ว
“ฉันลืมมันไปแล้วเพราะว่าในตอนที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้มันก็น่าจะผ่านมาสองหรือสามร้อยปีแล้ว!”
ปู่บราดได้กล่าวและส่ายหัวไปมา
แค่ได้ยินว่าโอบราดมีอยู่จริงพวกเขาก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว
“แล้วโอบราโดนั้นผิดปกติยังไง?”
โรเจอร์ได้กล่าวถามออกมาด้วยความตื่นเต้น
“เมื่อใดที่โอบราโดปรากฏขึ้นมาท้องทะเลสีครามจะกลายเป็นท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ท้องฟ้าสีขาวนวลนั้นจะถูกย้อมด้วยแสงสว่างหลากสีที่จะมาพร้อมกับความหวังใหม่ของโลกใบนี้”
“นี่ละคือโอบราโด”
บราดได้ร่ายค่าแปลกๆออกมา
“พวกนายไปกันได้แล้ว แล้วก็อย่ามากวนเวลางานของฉันอีก หากพวกนายต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโอบราโดให้นายไปถามไรอันเอาแม้ว่าเด็กนั้นจะยังอายุไม่มากนักแต่ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับภูมิอากาศและภูมิประเทศนั้นถือว่าลึกซึ้งเป็นอย่างมาก”
ปู่บราดได้กล่าวออกมาพร้อมกับโบกมือไล่พวกเขาทั้งสอง
“ไรอัน?”
โรแกนได้พึมพําออกมาด้วยความสงสัย
“ไรอันเดียวกับที่นายภาลังคิดอยู่นั้นละ”
บราดได้กล่าวออกมา
โรแกนนั้นยอมรับว่าเขารู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าคนที่คลั่งดาบอย่างไรอันจะมีความเชี่ยวชาญทางด้านภูมิอากาศและภูมิประเทศซึ่งมันเหนือความคาดหมายของเขาเป็นอย่างมาก
“ฮ่าๆ ๆ ๆ.คิดไม่ถึงเลยว่าหมอนั้นจะมีความเข้าใจในด้านนี้ด้วย”
โรเจอร์ได้หัวเราะและกล่าวออกมา
ในเวลาต่อมาพวกเขาทั้งสองก็ได้กลับมาภายในบาร์อีกครั้ง
“ไรอัน!”
โรแกนนั้นได้เดินเข้าไปตบไหล่ของไรอันอย่างรวดเร็ว
“โรแกนนายกลับมาแล้วงั้นหรอ” ไรอันนั้นได้กล่าวออกมาด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย “รีบนั่งเร็วเข้าพอดีฉันมีเรื่องที่อยากจะถามนาย!”
“พวกเราเองก็มีเรื่องอยากจะถามนายเหมือนกัน!”
โรเจอร์ได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ปูบราดบอกว่าให้พวกฉันมาถามนายเกี่ยวกับโอบราโด”
โรแกนได้กล่าวเข้าประเด็นในทันที
ดูเหมือนว่าไรอันนั้นจะหลอกให้พวกเขาไปหาบราด
“โอบราโด?”
ไรอันได้กล่าวออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว
“พวกนายจะอยากรู้มันไปทําไม? สิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่อันตรายเป็นอย่างมาก”
“อันตราย?”
ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะรู้อะไรจริงๆด้วย
“พวกเราตระกูลทิมเองก็สงสัยว่าสิ่งใดที่อยู่ภายในโอบราโด แต่ไม่ว่าเราจะส่งใครไปพวกเขาก็ไม่เคยได้กลับมาเลย”
ไรอันได้กล่าวเตือนออกมา
“ฉันว่าพวกนายอย่าไปยุ่งกับมันดีกว่าถ้านายยังไม่อยากตาย ถึงแม้ว่าการอยู่ที่นี่ก็ตายเหมือนกันแต่มันก็ยังดีกว่าการตายโดยที่ไม่รู้อะไรใช่ไหมละ?”
“ขอร้องละไรอัน! โอบราโดนั้นอาจจะเป็นความหวังเดียวของพวกเราในการออกไปจากที่แห่งนี้!”
โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่จริงจัง
หลังจากได้ยินประโยคนี้ไรอันก็เงียบไปในทันที
แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้เปิดปากขึ้นมา
“บางทีมันก็อาจจะจริงอย่างที่พวกนายพูด”
ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินความเป็นไปได้ของข้อความนี้และใบหน้าของเขาก็ไม่แน่
“แต่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ มีคนมากมายที่ได้ไปที่นั่นและสุดท้ายพวกเขาก็ต้องพบเจอกับความสูญเสีย มันมีหลักฐานมากมายที่ยืนยันว่าพวกเขานั้นไม่สามารถออกไปที่โลกภายนอกได้”
“แต่มันก็เป็นไปได้ว่าพวกเขานั้นอาจจะพลาดขั้นตอนสําคัญอะไรบางอย่างไปจึงทําให้พวกเขาล้มเหลว”
ในตอนนั้นเองไรอันก็ได้จ้องมองไปที่โรเจอร์และกล่าวถามออกมาว่า
“นายรู้วิธีออกไปจากที่นี่จริงๆใช่ไหม?”
“ฉันรู้แต่นายต้องพาพวกฉันไปหาโอบราโดก่อน”
“โอเค!”
ในตอนนั้นเองไรอันก็ได้กล่าวออกมาอย่างจริงจัง
“ฉันจะพาพวกนายไปหาโอบราโดเอง!”
ไรอันได้ลุกขึ้นและเดินออกไปจากบาร์ในทันที
“ฉันนั้นมีอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ในการคาดคะเนเวลาเกิดของโอบราดโอยู่ที่บ้านของฉันหลังจากที่สามารถก่าหมดวันเวลาที่แน่นอนได้แล้วพวกนายต้องพาฉันออกไปด้วยเข้าใจไหม!”
ดวงตาของโรแกนได้เปล่งประกายขึ้นมาในทันที การพาไรอันออกไปด้วยนั้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยแม้แต่น้อย
ครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็ได้เดินทางมาถึงยังบ้านของไรอันก่อนที่เขาจะเอาอุปกรณ์ที่คล้ายกับปรอทวัดไข้ขึ้นมา
ในเวลานี้โรแกนชักจะรู้สึกสงสัยแล้วว่าหมอนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญทางภูมิอากาศและภูมิประเทศอย่างที่บราดกล่าวอ้างจริงๆหรือเปล่า?
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญดาบดาบที่เขาครอบครองกลับเป็นดาบที่ขึ้นสนิม และในฐานะผู้เชี่ยวชาญทางด้านภูมิอากาศและภูมิประเทศสิ่งที่อีกฝ่ายครอบครองกลับเป็นปรอทวัดไข่?!
“อย่าบอกฉันนะว่านี้คืออุปกรณ์ที่นายพูดถึง?!”
ไรอันได้มอองมาที่โรแกนพร้อมกับยักไหล่
ในเวลาต่อมาไรอันก็ได้หันมามุ่งความสนใจของเขาไปที่ปรอทวัดไข่ในมือแทน
แม้ว่ามันจะเหมือนปรอทวัดไข้มากแต่บนพื้นผิวของมันนั้นกลับถูกสลักเอาไว้สัญลักษณ์แปลกๆบางอย่างอยู่
แน่นอนว่าโรแกนไม่รู้หรอกว่าสัญลักษณ์เหล่านี้หมายถึงอะไร
คอมเม้นต์