ตอนที่ 325 สิทธิ์ภายในตระกูล!

“เป็นไปไม่ได้… เป็นไปไม่ได้… เป็นแบบนี้ได้ยังไง…”

เมื่อเห็นภาพถ่ายเขาก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดทันที

เย่เฉินกลับไม่ได้ดีใจลิงโลด แต่เขากลับตกตะลึง ช็อกสุดขีดจนใกล้จะเป็นเสียสติอยู่รอมร่อ

ฉินเสี่ยวตั่วเห็นท่าทีของเย่เฉินก็กล่าวอย่างตื่นเต้น “พี่เย่เฉิน พี่รู้จักผู้ชายในรูปใช่ไหมคะ? รีบบอกฉันมาเร็วว่าฆาตกรเป็นใคร? เขาเป็นใครกันแน่!”

เย่เฉินตัวแข็งค้างแล้วกล่าวตะกุกตะกัก “เขา…เขาคือพ่อผม”

“อะไรนะ?”

คราวนี้ฝ่ายตกใจกลายเป็นฉินเสี่ยวตั่วแทนเสียแล้ว หล่อนเอามือปิดปาก ไม่เชื่อว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเรื่องจริง

หยดน้ำตาหยดลงจากดวงตาหญิงสาวอย่างรวดเร็ว

ฉินเสี่ยวตั่วมองเย่เฉินด้วยดวงตาที่คลอเอ่อไปด้วยน้ำตา “คนฆ่าพ่อฉันคือพ่อนายเหรอเนี่ย?”

คราวนี้เย่เฉินกับฉินเสี่ยวตั่วเข้าใจในทันทีว่าทำไมอยู่ดีๆ ฉินหงเหยียนถึงเลิกกับเขาแล้วไปแต่งงานกับคนอื่น เพราะว่าเย่เฉินเป็นลูกชายของฆาตกรที่ฆ่าบิดาของฉินหงเหยียนกับฉินเสี่ยวตั่ว !

ฉินหงเหยียนไม่สามารถแต่งงานกับศัตรูคู่แค้นของหล่อนได้!

ฉินเสี่ยวตั่วร้อนรน ฟาดฝ่ามือใส่หน้าเย่เฉินทันที!

เพี้ยะ!

ฝ่ามือนี้ของฉินเสี่ยวตั่วนั้นไม่ใช่เบาๆ เหมือนว่าหล่อนใส่สุดแรงที่มี แต่ว่าเย่เฉินกลับไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย เขาถึงขนาดไม่รู้สึกอะไร

ความตื่นตระหนกแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาจนตัวชาวาบ

ฉินเสี่ยวตั่วตบเย่เฉิน ร้องไห้พลางตะโกนใส่เขา “เย่เฉิน ฉันเกลียดนาย! ฉันเกลียดคนตระกูลเย่อย่างพวกนาย! ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีกแล้ว!”

พูดจบฉินเสี่ยวตั่วก็หมุนตัวเตรียมเดินหนี

“เสี่ยวตั่ว!”

เย่เฉินคว้าแขนเรียวเล็กของฉินเสี่ยวตั่ว แต่ว่าหญิงสาวสะบัดมือทิ้งด้วยโทสะ

ฉินเสี่ยวตั่วก็วิ่งโร่ออกไป

ในตอนนี้ซีกวากำลังจ้องเหตุการณ์ภายในและสูบบุหรี่ที่หน้าประตูบาร์ LEBALL

เห็นฉินเสี่ยวตั่วร้องไห้พลางวิ่งออกไป แล้วโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้นก่อนจะเอ่ยถาม

“คุณหนูเสี่ยวตั่ว คุณจะไปไหนครับ?”

ตอนนี้ฉินเสี่ยวตั่วจะมีแก่ใจมาสนใจลูกน้องเย่เฉินที่ไหน หล่อนเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งเท่านั้น

ฝนยังคงตกน้อยๆ ฉินเสี่ยวตั่วก็ไม่มีร่ม

ซีกวาเองกังวลใจอย่างมากฉินเสี่ยวตั่ววิ่งโร่ออกไปด้านนอกตัวคนเดียวจะเกิดเรื่องเข้า เพราะหญิงสาวพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้

ดังนั้นซีกวาจึงรีบวิ่งตาม ก่อนจะไถ่ถามหญิงสาว

แต่ฉินหงเหยียนกลับตะโกนใส่เขา “ไสหัวไป! หมารับใช้ของเย่เฉินอย่างนาย! ไม่ต้องไล่ตามฉันมานะ!”

ซีกวาวิ่งตามฉินเสี่ยวตั่วไปตลอดทาง ขณะที่วิ่งก็ปลอบโยนหญิงสาว “คุณทะเลาะกับคุณชายหรือเปล่า คุณหนูเสี่ยวตั่วอย่าโกรธเลยนะครับ มีอะไรค่อยๆ พูดค่อยๆ จาเถอะครับ”

แต่ไม่ว่าซีกวาจะปลอบโยนหญิงสาวอย่างไร ฉินเสี่ยวตั่วก็ไม่สนใจ

เมื่อเห็นฉินเสี่ยวตั่ววิ่งไกลออกไปทุกที ซีกวาทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่เลือกวิธีบังคับหล่อน

“ขอโทษด้วยครับ คุณหนูเสี่ยวตั่ว!”

มือขวาซีกวาออกแรงทุบหญิงสาว ฉินเสี่ยวตั่วที่เดิมกำลังโวยวายก็หมดสติทันที

จากนั้นซีกวาจึงอุ้มฉินเสี่ยวตั่วกลับไป แล้วให้คนนำตัวหญิงสาวไปส่งที่เครื่องบิน

ตอนนี้ในบาร์ เย่เฉินกำลังตกตะลึงจากเรื่องราวที่ได้รู้

แต่เขาไม่เชื่อว่าบิดาตนเองจะเป็นฆาตกรฆ่าคนได้

จากที่เย่เฉินรู้มา ฉินอ้าวหมิงบิดาของฉินหงเหยียนเป็นโปรแกรมเมอร์ที่เก่งมากคนหนึ่ง มีพรสวรรค์ที่โดดเด่น เป็นอัจฉริยะที่มีเพียงน้อยนิดของประเทศ

เขาเปิดบริษัทเอง มีอนาคตอีกไกล

ภาระที่ยิ่งใหญ่นี้ไม่ใช่เพื่อหาเงินเท่านั้น

คนดีและฉลาดแบบนี้ไม่มีทางเป็นศัตรูของตระกูลเย่

ดังนั้นเย่เฉินถึงได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหา เย่เจิ้งหนานบิดาของเขาทันที!

ที่จริงแล้วเขาและบิดาไม่ได้สนิทสนมกันนักหนา อย่างน้อยๆ ก็ไม่สนิทกันแบบพ่อลูกในครอบครัวทั่วไป

เพราะวิธีการสั่งสอนของตระกูลเย่ทำให้สายสัมพันธ์ของคนในครอบครัวจืดจางกันไป

เด็กถูกสั่งสอนและส่งไปทำภารกิจที่หลากหลาย อีกทั้งบิดายังไม่ได้เป็นคนคอยตรวจสอบด้วยตนเองด้วย เพราะถ้าพ่อเป็นคนดูเองล่ะก็คงจะไม่อยากให้ลูกในไส้ตนเองต้องลำบากขนาดนี้

ตั้งแต่แต่งเข้าตระกูลหวัง แต่งงานกับหวังเจียเหยา เย่เฉินก็ไม่ค่อยติดต่อกับบิดา แต่ติดต่อกับปู่ของเขาค่อนข้างมากกว่าด้วยซ้ำ

“เฉินเอ๋อร์” เสียงของเย่เจิ้งหนานดังมาจากปลายสาย

เย่เฉินไม่พูดเรื่อยเปื่อยอีก เขาโพล่งถามบิดาทันที “พ่อครับ พ่อบอกผมทีว่าการตายของพ่อของฉินหงเหยียนเกี่ยวกับพ่อหรือเปล่าครับ?”

“ฉินหงเหยียนเหรอ?” เย่เจิ้งหนานเองประหลาดใจไม่น้อย “แฟนที่แก่กว่าแกคนนั้นเหรอ? พ่อของหล่อนคือใคร?”

เย่เฉินกล่าว “พ่อของหล่อนชื่อฉินอ้าวหมิงครับ!”

เมื่อได้ยินชื่อของฉินอ้าวหมิง เย่เจิ้งหนานเงียบอยู่ครู่ใหญ่แล้วถอนหายใจพลางกล่าว

“เฮ้อ โลกกลมกันเกินไป คิดไม่ถึงว่าแฟนสาวของแกจะเป็นลูกสาวของฉินอ้าวหมิง”

เย่เฉินพอจะมองออก พ่อของเขารู้จักของฉินอ้าวหมิงจริงๆ!

“พ่อบอกผมทีครับว่าการตายของฉินอ้าวหมิงเกี่ยวกับพ่อไหมครับ?!” เย่เฉินร้อนรนถาม

เย่เจิ้งหนานเงียบไปครู่ใหญ่พลางถาม “ก็ถือว่าอย่างนั้น”

“ทำไมพ่อต้องฆ่าเขาล่ะครับ! เขาไปล่วงเกินอะไรพ่อครับ หรือว่าล่วงเกินตระกูลเย่ของเรา!” เย่เฉินร้อนรน

เย่เจิ้งหนานกล่าว “เฉินเอ๋อร์ เรื่องนี้แกยังไม่มีสิทธิ์รู้”

“ไม่มีสิทธิ์เหรอ?” เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าพ่อของเขาจะพูดจาแบบนี้ “ผมเป็นลูกชายของพ่อ ยังไม่เพียงพออีกเหรอ? ยังต้องพูดเรื่องมีสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์ด้วยเหรอ!”

เย่เจิ้งหนานกล่าวว่า “แกจำเป็นต้องทำภารกิจที่ปู่แกมอบหมายให้สำเร็จถึงจะมีสิทธิ์รู้ความจริง เฉินเอ๋อร์ ตอนนี้พ่ออยากจะบอกสาเหตุในเรื่องนี้ แต่ว่าปู่แกเป็นตนตั้งกฎนี้ขึ้น พ่อเองก็ไม่กล้าแหกกฎนี้หรอก”

เย่เฉินชะงักค้างไป นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องมีสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์อะไรทำนองนี้

มิน่าล่ะพวกเขาถึงต้องฝ่าฟันภารกิจแปลกประหลาดร้อยแปดพันเก้า ที่แท้หลังจากผ่านภารกิจทั้งหมดแล้วเพื่อได้จะได้มีสิทธิ์บางอย่าง ส่วนสิทธิ์นี้ก็คือจะได้ล่วงรู้ความลับพวกนี้ของตระกูล!

เย่เฉินตอนนี้กำลังฝ่าฟันภารกิจในด้านธุรกิจ ถึงแม้ว่าจะสร้างเฉินเย่กรุ๊ปแล้ว แต่ก็ยังไม่บรรลุตามความต้องการของคุณปู่

อีกทั้งหลังจากผ่านด่านธุรกิจแล้ว ไม่รู้ว่าจะต้องทำภารกิจอะไรอีก

ในระยะเวลาสั้นๆ อย่างน้อยๆ สองสามปี เกรงว่าเย่เฉินจะไม่สามารถทำภารกิจได้สำเร็จและจะไม่ได้สิทธิ์ในการรู้ความลับของตระกูล!

“พ่อครับ งั้นพอจะบอกผมได้ไหมครับ? ถ้าพ่อไม่บอกผมฉินหงเหยียนจะไปแต่งงานกับคนอื่นแล้วนะครับ”

เย่เฉินกล่าวอย่างตื่นเต้น

เย่เจิ้งหนานถอนหายใจ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ลูกชาย แกให้ความสำคัญกับความรักมากเกินไป ตอนนี้แกยังฝึกฝนดด่านอารมณ์ต่างๆ ได้ไม่มากพอ ถ้าสูญเสียผู้หญิงคนนี้ไปก็ถือว่าเป็นการฝึกฝนอย่างหนึ่งเถอะนะ”

พูดจบชายสูงวัยกว่าก็วางสาย

เย่เฉินกลับไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์อีกครั้ง จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ ถือบรั่นดีแล้วยกขึ้นไม่หยุด

ซีกวากระหืดกระหอบวิ่งเข้ามา แล้วรายงานกับเย่เฉิน “คุณชายเย่ เมื่อครู่คุณหนูเสี่ยวตั่วร้องไห้หนักมากเลยครับ ผมส่งหล่อนไปที่พักผ่อนที่เครื่องบินแล้วครับ แล้วเราจะบินกลับไปตอนไหน? อีกไม่กี่สิบชั่วโมงงานแต่งงานบ้าบอของสวี่ฉู่หมิงก็จะเริ่มขึ้น ถ้าเราไม่ออกเดินทางอีก ก็จะไม่ทันแล้วนะครับ!”

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำถามของซีกวา แล้วเย่เฉินกลับส่ายหน้า

พ่อของฉินหงเหยียนโดนพ่อของเย่เฉินฆ่าตาย เมื่อครู่เย่เจิ้งหนานเป็นคนยอมรับเรื่องนี้เองกับปาก

เย่ฉินจะมีหน้ากลับไป ไปทำลายงานแต่งงานของฉินหงเหยียนแล้วกลับไปคบหาหล่อนได้ยังไง?

เวลาชั่วโมงหนึ่งผ่านไป

ซีกวาวิ่งเข้ามา “ใกล้จะไม่ทันแล้ว คุณชายเย่ เราออกเดินทางกันเถอะครับ!”

เวลาอีกหนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป

ซีกวาวิ่งเข้ามา “จะให้ตาเฒ่าสวี่ฉู่หมิงแย่งผู้หญิงของคุณชายไปไม่ได้นะครับ! คืนเข้าหอ ตาแก่นี่จะต้องเล่นสกปรกแน่! เขาจะต้องลงมือเผด็จศึกฉินหงเหยียนแน่นอน!”

อีกหนึ่งชั่วโมงต่อไป

ซีกวาวิ่งเข้าไปอีกครั้ง “ถ้าหากว่าเราออกเดินทางกันตอนนี้ ยังมีโอกาสไปงานแต่งงานตาแก่นั่นทันนะครับ! แต่ถ้าสายไปสิบนาทีก็จะไม่ทันแล้ว!”

และในเวลานี้จู่ๆ ก็มีชายหนุ่มหน้าออกเอเชียที่สุขุมคนหนึ่ง เดินเข้ามาในบาร์ เขาตรงดิ่งไปที่บาร์เหล้าแล้วตบบ่าของเย่เฉิน

“ใคร อยู่ไกลๆ คุณชายเย่เลยนะ!” ซีกวารีบพุ่งพรวดออกไป

“น้องสาม”

คนผู้นั้นกล่าวเสียงเนิบๆ