ตอนที่ 385 กลุ่มลูกน้องกลับมา!

“คิดไม่ถึงว่านายจะกล้าลงมือด้วยเหรอ? เบื่อชีวิตแล้วใช่ไหมล่ะ!”

ยามอีกฝ่ายก็พุ่งพรวดไปอย่างรวดเร็วแต่ว่ายังคงโดนเย่เฉินเตะจนกระเด็นลอยละลิ่ว!

เย่เฉินลงมือสองครั้งล้วนแต่ใช้สุดแรง ลองใช้กระบวนท่าหนึ่งเอาชนะฝ่ายตรงข้าม

ตอนนี้เขากำลังรีบๆ ไม่มีเวลาว่างมาต่อยตีกับคนอื่น เขาจึงพยายามจะเตะต่อยตียามทีละคน คนละครั้งอย่างสุดแรงเกิด พวกเขาไม่มีทางลุกขึ้นได้ในเวลาสองนาทีนี้แน่ๆ

“ใครก็ได้ ใครก็ได้! มีคนจะบุกเข้าตระกูลหลี่!”

ยามอีกคนรีบใช้วอ. เรียกขอกำลังเสริมมาอย่างรวดเร็ว

มีคนพุ่งพรวดออกมาหลายสิบคนอย่างรวดเร็ว คนพวกนี้ล้มเย่เฉินเอาไว้

และในเวลาเดียวกันนี้เอง หลี่เฉิงเจี๋ยและเฉียนช่วนจื่อก็เดินออกมาอย่างรวดเร็ว!

“เย่เฉิน เแกนี่เอง!” หลี่เฉิงเจี๋ยมองเห็นเย่เฉินก็หัวเสีย

ส่วนเมื่อเย่เฉินเห็นหลี่เฉิงเจี๋ย ก็อยากจะฆ่าเขาใจจะขาด!

เย่เฉินถามหลี่เฉิงเจี๋ย “หลี่เฉิงเจี๋ย แกทำอะไรซือซือกันแน่!”

หลี่เฉิงเจี๋ยตกตะลึงไปเล็กน้อย หมอนี่รู้เรื่องที่เขาทารุณซือซือเมื่อครู่ได้ยังไง?

หรือว่าซูมู่ชิงจะบอกเขา? หรือว่าเย่เฉินใช้ UFO ที่อยู่ในสภาวะโปร่งแสงมาตามสอดแนมเหรอ?

หลี่เฉิงเจี๋ยแค่นเสียง “อีกสองวัน รอวันที่ซูมู่ชิงแต่งงานเข้าตระกูลหลี่ ซือซือก็จะกลายเป็นลูกหลานตระกูลหลี่ ตระกูลหลี่ของเราย่อมต้องสั่งสอนหล่อนให้ดีๆ ให้หล่อนอยู่ในกฎในระเบียบ!”

เย่เฉินหัวเสีย “กฎระเบียบพ่อแกสิ! ใครที่กล้าสั่งสอน! รีบพาซือซือและซูมู่ชิงออกมาจากบ้านมาเลย ฉันจะพาพวกหล่อนไป!”

หลี่เฉิงเจี๋ยตอบ “พาตัวสองคนนั้นไปเหรอ? นายเห็นที่นี่เป็นที่ไหน? ตลาดเหรอ? อยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไปเหรอ? ฉันจะบอกนายให้นะ วันนี้แค่ประตูบ้านเรานายก็เข้าไปไม่ได้ จะเจอหน้าสองคนนั้นก็ไม่ได้!”

อีกอย่างฉันขอเตือนนายไว้นะ ที่นี่คือสถานที่ที่พ่อแม่ฉันอยู่ นายลองไปสืบดูนะว่าพ่อแม่ฉันเป็นใครในเมืองหลวง! ทางที่ดีนายอย่ามาหาเรื่องที่นี่เลย ไม่อย่างนั้นฉันจะให้ชีวิตนายพังพินาศแน่!”

เย่เฉินกำหมัดแน่น “ต่อให้ที่นี่เป็นสวรรค์ของนาย ฉันก็จะเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ วันนี้ฉันพาลูกสาวฉันไปด้วย!”

“รนหาที่ตายเองนะ เด็กๆ เอาเลย!”

เมื่อหลี่เฉิงเจี๋ยสั่ง ก็มีลูกน้องหลายคนพุ่งพรวดออกไป

ทว่าเย่เฉินกลับต่อยหน้าพวกเขาคนละหมัด แต่ละคนค่อยๆ ร่วงไปเรื่อยๆ พวกนักเลงหัวไม้ก็ร่วงลงไปกองบนพื้น พวกเขาร้องโอดครวญโหยหวน

“รนหาที่ตายจริงๆ!”

หลี่เฉิงเจี๋ยตกใจอย่างมาก ความสามารถของลูกน้องเขา เขารู้ชัดเจนแจ่มแจ้ง พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา!

ถ้ามีเรื่องกับคนธรรมดาพวกเขาคนเดียวสามารถรับมือกับคน 10 คนได้โดยไม่มีปัญหา ซึ่งพวกเขาต่อสู้กับคน 10 คนได้อย่างสบายๆ เหมือนเล่นเท่านั้น!

ก่อนหน้านี้หลี่เฉิงเจี๋ยสู้กับเย่เฉินตัวต่อตัวแล้วแพ้ให้อีกฝ่าย แล้วไม่ยอมแพ้ ตอนนี้ถึงได้รู้ความต่างของเขาและเย่เฉินอย่างชัดเจน

พร้อมกันนั้นท่าทางโหดเหี้ยม รวดเร็ว แม่นยำของเย่เฉิน ทำให้ลูกน้องของหลี่เฉิงเจี๋ยใจเต้นระส่ำ หวาดกลัวจับขั้วหัวใจ

หลี่เฉิงเจี๋ยหัวเสีย “ไอ้พวกหน้าโง่ ทำไมไปสู้กันทีละคน รุมสิวะ! กอดเขาไว้อย่าให้เขาขยับตัว!!”

จะรับมือกับคนที่มีความสามารถอย่างมากแบบนี้ จะต้อเข้าไปตะลุมบอนกับเขาพร้อมกัน อย่าให้โอกาสเย่เฉินได้ลงมือ

และแล้วคนสิบกว่าคนก็โถมเข้าใส่เย่เฉินอย่างรวดเร็ว

มีคนจับมือและขาของเขาเอาไว้ แต่คนส่วนมากล้วนแต่ไม่อาจเข้าใกล้เขาได้ เพราะจะโดนเย่เฉินเตะออกไป

แต่ว่าลูกน้องหลี่เฉิงเจี๋ยเองก็มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ คนเริ่มมารุมที่วิลล่าจำนวนร่วมร้อย คนพวกนี้ผลัดกันโถมเข้าหาเย่เฉิน

เย่เฉินค่อยๆ รับมือไม่ไหว!

แล้วไม่นานนักเขาก็โดนคนจับเอาไว้

ในตอนที่เขากำลังจะพยายามดิ้นรนให้หลุดจากการเกาะกุมของคนพวกนี้ แต่ลูกน้องของอีกฝ่ายไวกว่า พวกเขาฉวยโอกาสครั้งนี้เตะเย่เฉิน!

มือและขาของเย่เฉินไม่อาจขยับเขยื้อนได้ และไม่สามารถหลบได้ ผลกลายเป็นว่าเขาโดนหลี่เฉิงเจี๋ยเตะกระเด็น!

สมแล้วที่หลี่เฉิงเจี๋ยเป็นคนฝึกวิชาป้องกันตัวตั้งแต่เด็ก ลูกเตะนี้ของเขาเตะเย่เฉินจนกระเด็นออกไปไกลหลายเมตร!

“คุณชายหลี่ หล่อเกินไปแล้ว!”

“คุณชายหลี่เก่งกาจ!”

“เตะได้ดี!”

เฉียนช่วนจื่อรีบเยินยอหลี่เฉิงเจี๋ยทันที!

หลี่เฉิงเจี๋ยหัวเราะเอิ๊กอ๊ากทันที เขาเคยพ่ายแพ้ให้เย่เฉิน แถมยังโดนเย่เฉินด่า ในที่สุดวันนี้ก็ได้ล้างแค้นแล้ว!

พอเตะเย่เฉินไปแล้ว หลี่เฉิงเจี๋ยเองก็สะใจอย่างมาก เขากล่าวอย่างลิงโลด “เย่เฉิน! ผู้หญิงคนที่รักนายจนบ้าคนหนึ่ง ตอนนี้จะกลายเป็นภรรยาฉันแล้ว! อีกสองวันฉันก็จะได้นอนร่วมเตียงกับหล่อน ให้หล่อนกลายเป็นภรรยาของฉันหลี่เฉิงเจี๋ย! ไม่ต้องรีบพ่นคำด่าออกมา ฉันตั้งใจเรียนมาจากนายเลยนะ การใช้กำลังเนี่ย!

แล้วลูกสาวนายอีก ฉันจะใช้มาตรฐานแบบทหารรบพิเศษของอเมริกาฝึกลูกสาวนาย ไม่ว่าจะทนลำบากได้ไหมหล่อนก็ต้องทน! สองคนแม่ลูกต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ก็เพราะนายเย่เฉิน! เพราะนายมันไร้ความสามารถ! ทรัพย์สินนายโดนอายัด ไม่มีลูกน้องสักคน ตอนนี้เป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป นายจะเอาอะไรมาสู้กับฉัน!!”

หลี่เฉิงเจี๋ยพรั่งพรูคำด่าใส่เย่เฉิน จากนั้นก็หันไปสั่งเฉียนช่วนจื่อ “ส่งลูกน้องมาอีก เรียกมาอีกพันคน ไม่สิเรียกมาสองพันคนเลย หมอนี่เตะต่อยเก่งมากไม่ใช่หรือไง ให้เขาทำเต็มที่ไปเลย! ฉันว่าเขาเอาชนะคนสองพันไม่ได้หรอก!”

เฉียนช่วนจื่อหัวเราะคิกคัก “ครับ คุณชายหลี่!”

หลี่เฉิงเจี๋ยเดินกลับไปในวิลล่าอีกครั้ง ส่วนเฉียนช่วนจื่อก็เดินมาเยาะเย้ยเย่เฉิน “ไอ้หนู ถ้าฉันเป็นนายฉันจะไสหัวกลับไปแล้ว ไม่มาอยู่ให้อายคนอื่นแบบนี้”

เย่เฉินที่นอนกองบนพื้น จิตใจกลับสงบนิ่งกว่าเมื่อครู่ทันที!

และในวินาทีนี้ เขาก็หวนนึกถึงตอนในสนามรบ ในขณะที่เขาอยากจะฆ่าใครสักคน อารมณ์ของเขาก็สงบเช่นนี้!

ตรงหน้าเย่เฉินตอนนี้โดนคนจำนวนหลายร้อยล้อมเอาไว้ อีกเดี๋ยวอาจจะเพิ่มเป็นสองพันคน!

ถ้ามีแค่ความสามารถของเย่เฉิน แต่คนเพียงคนเดียวก็ไม่มีความสามารถจะเอาชนะคนจำนวนสองพันกว่าคน แล้วบุกเข้าไปในบ้านตระกูลหลี่ได้

ดังนั้นเย่เฉินถึงได้หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหวังเอ้อร์เชอ

เขาจะให้หวังเอ้อร์เชอควบคุม UFO แล้วใช้อาวุธปืนจัดการพวกเขา!

หวังเอ้อร์เชอรับสาย “คุณชายเย่ บังเอิญพอดีเลยครับ ผมเพิ่งคิดว่าจะโทรหาคุณชาย แต่คุณชายก็โทรมาพอดี เราสองคนนี่ใจตรงกันจังเลย!”

พอจะฟังออกว่าหวังเอ้อร์เชอตอนนี้อารมณ์ดีมากทีเดียว

แต่เย่เฉินไม่พูดพร่ำทำเพลง “รีบนั่งเครื่องบินมาเมืองหลวงเดี๋ยวนี้นะ!”

ก่อนหน้านี้เย่เฉินให้หวังเอ้อร์เชอออกจากเมืองหลวง เพื่อไปหาสถานที่ซ่อนตัว

หวังเอ้อร์เชอกล่าวพลางหัวเราะ “คุณชายเย่ ตอนนี้ผมอยู่เมืองหลวงครับ เพิ่งออกจากสนามบิน! คุณอยู่ไหนครับ ผมจะไปหาคุณชายเดี๋ยวนี้ !”

เย่เฉินกล่าวว่า “ฉันอยู่ที่เขตวิลล่ารุ่นเทียน ปากประตูบ้านพ่อแม่หลี่เฉิงเจี๋ย ตอนนี้มีคนหลายร้อยคนล้อมฉันอยู่ ไม่สิ บางทีอาจจะหลายพัน นายไม่ต้องมานะ หาที่ซ่อนตัวให้ดี แล้วควบคุม UFO มา!”

“อะไรนะ? คุณชายโดนคนหลายพันล้อมเหรอครับ? ผมจะไปเดี๋ยวนี้!” หวังเอ้อร์เชอตื่นตระหนก

ณ สนามบินนานาชาติเมืองหลวง หวังเอ้อร์เชอก็วางสาว แล้วชายหัวล้านที่กำลังกินกล้วยก็เดินมา “ใคร?”

หวังเอ้อร์เชอตอบกลับขึงขัง “พี่กวาครับ คุณชายเย่โดนคนสองพันล้อมไว้ครับ!”

ชายหัวล้านรีบโยนเปลือกกล้วยลงพื้นด้วยโทสะทันทีที “ย่าแกสิ ใครกล้าแตะต้องคุณชายเย่ของเรา! รนหาที่ตายชัดๆ!”

จากนั้นชายหัวล้านก็ตะโกนภาษาไทย “พี่น้องจงฟัง!”

“ครับ!”

และในตอนนี้ พวกเขาก็ประสานเสียงขานรับกันเสียงดังราวเสียงสายฟ้าผ่า

น้ำเสียงที่ดังกึกก้องชวนให้คนได้ยินขวัญผวา เหมือว่ามีคนเรือนแสน!