เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 328 หวังเจียเหยาเองก็มาร่วมงานด้วย!

อ่านนิยายจีนเรื่อง เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ตอนที่ 328 หวังเจียเหยาเองก็มาร่วมงานด้วย! อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

ตอนที่ 328 หวังเจียเหยาเองก็มาร่วมงานด้วย!

ผู้หญิงที่ใบหน้างดงามหมดจดผู้นี้ก็คือหวังเจียเหยา ส่วนชายข้างกายก็คือหวังซ่าวเจี๋ย

หวังเจียเหยาผอมลงไปกว่าก่อนนี้มากแล้ว ความเร็วในการฟื้นตัวหลังคลอดลูกของหญิงสาวสามารถใช้คำว่ารวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์มาบรรยาย!

คุณแม่หลังคลอดน้อยคนนักที่จะฟื้นตัวเร็วแบบนี้

และเป็นเพราะหวังเจียเหยาใบหน้าสะสวยเกินไป ถึงได้วางมาตรฐานให้ตัวเองเอาไว้สูงมาก

และพร้อมกันนั้นหล่อนก็ทำไปเพื่อจะงอนง้อเย่เฉินอีกครั้ง ดังนั้นถึงได้บีบบังคับให้ตนเองกลับมาอยู่ในสภาพเดิมให้เร็วที่สุด!

พนักงานที่เผลอไผลไปกับความงามของหวังเจียเหยาก็เผลอประกาศออกไปโดยไม่ได้ขอดูการ์ดแต่งงานของพวกหล่อน

“ตระกูลหวัง จากอวิ๋นโจว!”

“ตระกูลหวังจากอวิ๋นโจว? ตระกูลหวังมาทำไม”

“ไม่รู้เหมือนกัน ไม่เห็นเคยได้ยินเลย แต่ว่าสาวน้อยที่มาคนนี้หน้าตาสวยมากทีเดียว”

เมื่อได้ยินชื่อตระกูลหวังจากอวิ๋นโจว เหล่าแขกเหรื่อในงานต่างก็แปลกใจเพราะที่นี่คือเมืองเสินเฉิงอยู่ไกลจากอวิ๋นโจวมากเอาการ

นอกจากตระกูลที่โด่งดังถึงจะเป็นที่รู้จัก พวเขาไม่มีทางรู้จักตระกูลเล็กๆ ที่เกือบจะหมดตัวแบบตระกูลหวังแน่นอน

สวี่ฉู่หมิงชะงักไป “ตระกูลหวังจากอวิ๋นโจวคิดจะทำอะไร? หงเหยียนเธอเชิญพวกเขามาเหรอ?”

ฉินหงเหยียนเห็นหวังเจียเหยาก็เสียอารมณ์ทันที หญิงสาวหันไปอธิบายกับเจ้าบ่าว “ผู้หญิงคนนั้นคือภรรยาเก่าของเย่เฉินกับหลิ่วอวี่เจ๋อ เดี๋ยวฉันไปเองคุณไม่ต้องไปหรอก”

“อืม”

เดิมสวี่ฉู่หมิงเองก็ไม่ได้คิดจะทักทายพวกเขาสองคน อย่าว่าแต่หวังเจียเหยากับหวังซ่าวเจี๋ยเลย ต่อให้คุณนายหวังย่าของพวกเขามาเอง สวี่ฉู่หมิงก็ไม่คิดจะไว้หน้าพวกเขาด้วยซ้ำ

ตระกูลหวังจากอวิ๋นโจว ในสายตาเขาแล้วเป็นเพียงฝุ่นธุลีเมื่อเทียบกับตระกูลซูจากเมืองหลวง!

ฉินหงเหยียนสาวเท้าเดินไปหาอีกฝ่ายช้าๆ เมื่อเห็นหวังเจียเหยาใบหน้าหญิงสาวก็หงิกงอขณะที่ถาม “คุณมาทำไม?”

หวังเจียเหยาเห็นฉินหงเหยียนก็มองอีกฝ่ายด้วยแววตาไม่เป็นมิตรเช่นกัน “ฉินหงเหยียนวางท่าอะไร? กว่าจะแย่งเย่เฉินมาจากฉันได้ก็ลำบากยากเย็น สุดท้ายยังจะเลิกกับเขามาแต่งกับตาแก่นี่เหรอ?”

หลังจากที่หวังเจียเหยาได้ข่าวว่าฉินหงเหยียนจะแต่งงานกับสวี่ฉู่หมิง เดิมหล่อนยังคิดว่าเป็นเรื่องโกหก

เพราะหวังเจียเหยารู้ว่าฉินหงเหยียนเป็นเหมือนกับหล่อน ต่างก็เป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์ อีกทั้งหล่อนสองคนต่างก็เคยคบหากับเย่เฉินและรู้ถึงจุดแข็งของเขา

ทั้งเงินทองและหน้าตาทางสังคม เย่เฉินเหนือกว่าสวี่ฉู่หมิงเห็นๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องอายุและหน้าตาอีก

มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะเลือกสวี่ฉู่หมิง แล้วทิ้งเย่เฉิน!

จนตอนนี้พอได้มาเห็นฉินหงเหยียนสวมชุดเจ้าสาวยืนเคียงข้างสวี่ฉู่หมิง หวังเจียเหยาถึงเชื่อว่าข่าวคราวที่หล่อนรู้มาเป็นเรื่องจริง

“เกี่ยวอะไรกับเธอ?” ฉินหงเหยียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หล่อนดูถูกผู้หญิงคนนี้ เพราะคนตรงหน้าทำร้ายเย่เฉินมานับครั้งไม่ถ้วน กระทั่งลูกยังไม่ใช่ของเขา!

หวังเจียเหยาเองก็ใช้ประโยคเดียวกันย้อนถามหญิงสาว “ทำไมจะไม่เกี่ยวกับฉัน? เย่เฉินเป็นอดีตสามีฉัน เป็นพ่อขอลูกฉัน เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ฉันรัก! เธอทำร้ายผู้ชายของฉัน ฉันย่อมต้องมาทวงถามเรื่องนี้จากปากเธอ!”

ฉินหงเหยียนกล่าวเสียงเย็นชา “เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉัน ถ้าจะพูดเรื่องทำร้ายเย่เฉิน ฉันว่าฉันทำไปยังไม่ถึงหนึ่งในร้อยเท่าที่เธอทำเลย!”

“เธอ…”

พอหวังเจียเหยานึกขึ้นมาได้ว่าตนเองทรยศเย่เฉินนับครั้งไม่ถ้วนก็เกิดละอายใจจนไม่มีอะไรจะเถียงอีกฝ่าย

ฉินหงเหยียนรู้ดีว่าหวังเจียเหยาไม่มีทางออกตัวแทนเย่เฉิน ตนเองและชายหนุ่มเลิกกัน หวังเจียเหยาดีใจจนเนื้อเต้น หล่อนจะมาโวยวายแทนเย่เฉินได้ยังไง?

ฉินหงเหยียนกล่าวต่อ “หวังเจียเหยา เธอมาที่นี่เพราะอยากจะมาเจอเย่เฉินล่ะสิ เย่เฉินเขาไม่มาหรอกนะ อีกอย่างฉันขอแนะนำอย่าได้คิดล่ะว่าหลังจากที่เย่เฉินเลิกกับฉันแล้ว เธอจะมีโอกาสได้ครอบครองเย่เฉินอีก เธอไม่คู่ควรกับเขา มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั้งสวยกว่าเธอ อ่อนหวานกว่าเธอ นิสัยดีกว่าเธอ ชาติตระกูลดีกว่าเธอ เย่เฉินเขาไม่มีทางเลือกเธอหรอกนะ”

หวังเจียเหยาเต้นเร่าๆ “ฉินหงเหยียน!”

คิดไม่ถึงว่าฉินหงเหยียนจะแฉเป้าหมายที่แท้จริงที่หวังเจียเหยามางานแต่งงานของตนเองในครั้งนี้จนหมดเปลือก

หล่อนไม่ได้มาต่อล้อต่อเถียงกับฉินหงเหยียน ฉินหงเหยียนจะแต่งกับใครก็เชิญเกี่ยวอะไรกับหล่อนกัน?

แต่ที่หล่อนมาที่นี่ ก็เพื่อมาเจอเย่เฉิน!

ช่วงนี้หวังเจียเหยาติดต่อเขาไม่ได้เลย อีกฝ่ายไม่รับสายและไม่ตอบ WECHAT หล่อนด้วยซ้ำ

ตอนนี้เย่เฉินเลิกกับฉินหงเหยียนแล้ว ถือเป็นโอกาสอันดีที่หญิงสาวจะงอนง้อขอชายหนุ่มคืนดี!

แล้วจากประสบการณ์ในการแต่งงานของหล่อน หล่อนเชื่อมั่นว่าในงานแต่งงานของฉินหงเหยียน เขาจะต้องปรากฏตัวแน่นอน!

“เย่เฉินคนนี้ชอบก่อความวุ่นวายในงานแต่งงานของคนอื่นเป็นที่สุด ฉันแต่งงานสองครั้งเขาทำพังทั้งสองรอบเลย วันนี้เขาก็ต้องมางานแต่งงานของฉินหงเหยียนแน่!”

ก่อนนี้ตอนที่หล่อนแต่งงานกับฟางเชาเอย หลิ่วอวี่เจ๋อเอย งานแต่งงานล้วนแต่พังยับเยินด้วยฝีมือของเย่เฉิน

หล่อนเชื่อมั่นว่างานแต่งงานครั้งนี้ก็ไม่น่ารอดเหมือนกัน

ผู้หญิงที่เย่เฉินเคยรัก จะเหมือนโดนคำสาป แต่จะไปแต่งกับชายอื่นก็จะเกิดเรื่องวุ่นวายในงานแต่งงาน…

หวังเจียเหยากล่าวว่า “ฉินหงเหยียนเธอรู้ตัวแล้วไปจากเย่เฉิน ฉันดีใจมาก วันนี้ที่ฉันมาก็เพื่อมาอวยพร พี่ซ่าวเจี๋ยคะ”

“อืม”

หวังซ่าวเจี๋ยหยิบบัตรใบหนึ่งออกมาแล้วส่งให้พนักงานที่หน้าประตู “เงินมูลค่าสองแสนในนี้เป็นเงินใส่ซองของเรา”

พนักงานตกใจ เงินใส่ซองสองแสนไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆ เลย

ให้เงินมาสองแสนแล้ว แต่ถ้าไม่ให้เข้างาน ไม่ให้กินข้าวในงาน ก็ออกจะเกินไปหน่อย

อย่างไรเสียหวังเจียเหยาเองก็เป็นอดีตภรรยาของเย่เฉิน ฉินหงเหยียนเองก็ไม่อยากะทำให้อีกฝ่ายเสียหน้าเลยกล่าว “ในเมื่อเธออยากอยู่ที่นี่ก็ตามใจ หาที่นั่งว่างๆ เองแล้วกัน”

พูดจบฉินหงเหยียนก็หันหลังเดินหนีไป

“ชิ”

หวังเจียเหยาแค่นเสียงแล้วเชิดหน้า ใช้ใบหน้างดงามของตนเองหาที่นั่งว่างๆ บริเวณประตู

ขณะนี้เป็นเวลาหกโมง งานแต่งงานเริ่มขึ้นแล้ว!

ณ ลานจอดรถของโรงแรม

หลิวเจิ้งคุนที่นั่งอยู่ในรถ BENTLY โยนบุหรี่ในมือลงพื้นอย่างแรงแล้วตะโกน

“หกโมงแล้ว งานแต่งงานเริ่มแล้ว พี่น้องตามฉันมา เราจะถล่มงานแต่งานให้เละเลย!”

“ครับ!”

พวกกหลิวเจิ้งคุนเตรียมตัวกันอยู่นั้นเอง จู่ๆ เย่เฉินก็โทรเข้ามา

“คุณชายเย่ครับ! งานแต่งงานเริ่มแล้วนะครับ ผมกำลังจะพาคนเข้าไปในงาน!” หลิวเจิ้งคุนรายงาน

เย่เฉินห้ามเขา “ไม่ต้อง ฉันถึงเมืองเสินเฉิงแล้ว ตอนนี้ซีกว่ากำลังพาฉันไปที่โรงแรมอยู่ นายอยู่ที่นั่นก่อนอย่าเพิ่งทำอะไร เดี๋ยวฉันจะเป็นคนล่มงานแต่งเอง!”

ซีกวาที่กำลังขับ VOLVO SUV คันหนึ่งด้วยความเร็วสุดแรงเกิดจนชนรถไปไม่รู้กี่คันต่อกี่คันก็ตะโกนกร้าว “ท่านหลิวครับ เรื่องเลวๆ เรื่องนี้ยกให้คุณชายเถอะครับ อย่าแย่งหน้าที่คุณชายเลยครับ!”

หลิวเจิ้งคุนหัวเราะ เขารู้ว่าเย่เฉินเป็นห่วงตนเอง!

เพราะหลิวเจิ้งคุนเป็นคนมีคดีไปแล้ว ถ้าหากบุกเข้าไปแล้วเกิดโดนจับขึ้นมา เกรงว่าจะออกจากเมืองเสินเฉิงไปไม่ได้ !

หลิวเจิ้งคุนจึงรับคำ “ครับคุณชาย ผมจะรอคุณชายครับผม!”

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด