ตอนที่ 438 คุกเข่าขอโทษ!

หลงอีเยี่ยนชะงักตัวแข็ง เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นบนใบหน้า

เย่เฉินนั่งบนเก้าอี้ ไขว่ห้าง วางท่าเหมือนหลงอีเยี่ยนเมื่อครู่ ด้วยมาดของผู้บริหารอย่างเต็มเปี่ยมกล่าว

“เมื่อครู่เหมือนคุณหลงบอกให้ผมคุกเข่าใช่ไหม?”

หลงฉี่อวิ้นได้ยินคำพูดนี้แล้ว ทันใดนั้นเองสีหน้าก็ย่ำแย่ขึ้นมารู้ว่าลูกสาวบุตรธรรมของตนเองก่อเรื่องใหญ่เอาไว้ รีบร้อนตำหนิหลงอีเยี่ยน

“ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษคุณหลงอีก!”

คนทั้งวงการบันเทิงต่างก็รู้หลงอีเยี่ยนเป็นคนที่เย่อหยิ่งขนาดไหน จะให้รินชาป้อยอใครก็เป็นเรื่องยากเต็มที คิดไม่ถึงว่าจะต้อง

ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป หล่อนจะโลดแล่นในวงการบันเทิงนี่อย่างไร!

แต่ว่าทั้งหมดที่หลงอีเยี่ยนมีล้วนแต่เป็นเพราะพ่อของหล่อน ในเมื่อพ่อของหล่อนบอกให้หล่อนทำ หล่อนก็ไม่สามารถต่อต้านได้

หลงอีเยี่ยนหันมองสวี่เจี๋ยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง!

ถ้าไม่ใช่เพราะสวี่เจี๋ยออกความคิดบ้าๆ หลงอีเยี่ยนก็คงไม่ตกอับจนมีสภาพแบบในตอนนี้!

สวี่เจี๋ยสัมผัสได้ถึงแววตาที่ปานจะฆ่าคนของหลงอีเยี่ยน ก็ตกใจจนขยับตัวไม่ได้ กลืนน้ำลายอย่างอึดอัดใจ

หลงอีเยี่ยนทำอะไรไม่ได้ นอกจากคุกเข่าลงตรงหน้าเย่เฉิน แล้วชูจอกน้ำชาขึ้นเหนือหัว

“คุณเย่ หลงอีเยี่ยนตาถั่วเอง ไม่รู้ว่าคุณรู้จักกับพ่อของฉัน คุณเป็นผู้ใหญ่ใจกว้างอย่าคิดเล็กคิดน้อยกับฉันเลยนะคะ”

หลงฉี่อวิ้นออกตัวแทนลูกสาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “คุณเย่ อีเยี่ยนคนนี้โดนผมเอาแต่ใจจนเสียคน คุณอย่าไปคิดเล็กคิดน้อยกับพวกเด็กๆ มันเลย”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วไปรับจอกน้ำชาจากมือหลงอีเยี่ยน แล้วดื่มลงไปหนึ่งอึก

นี่เป็นการแสดงว่าเขาให้อภัยหลงอีเยี่ยน และยอมรับให้หล่อนเป็นคนที่สืบทอดบริษัทชิงกั่วเอ็นเตอร์เทนเมนท์

“ลุกขึ้นเถอะ” เย่เฉินกล่าวกับหลงอีเยี่ยน

“ขอบคุณค่ะคุณเย่”

หลงอีเยี่ยนผุดลุกขึ้นอย่างเก้อเขิน วังเหม่ยฉีเห็นภาพนี้ก็ถอนหายใจไม่หยุด คุณหลงที่สั่งสอนหล่อนเหมือนหมาเชื่องๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เฉิน คิดไม่ถึงว่าเจ้านายจะถ่อมตัวแบบนี้!

เย่เฉินไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ อย่างที่คิด!

หลังจากหลงอีเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วหันมองสวี่เจี๋ยด้วยความโมโหพลางกล่าว “ผอ.สวี่ดูละครจบแล้วหรือยัง? ดูจบแล้วเชิญกลับไปที่ห้องของคุณเถอะ!”

“แค่ก…รบกวนแล้ว”

สวี่เจี๋ยไม่กล้าสบตากับหลงอีเยี่ยน เห็นเย่เฉินรู้จักกับหลงฉี่อวิ้น ไม่ใช่คนหลอกลวง รีบร้อนลุกขึ้นเตรียมจะออกไป

ทว่าหลงฉี่อวิ้นที่ชอบผูกมิตร กลับเข้าไปขวางสวี่เจี๋ยพลางกล่าว “ผอ.สวี่เหรอ? เป็นผอ.ที่ไหน?”

สวี่เจี๋ยส่งนามบัตรของตนเองให้หลงฉี่อวิ้น

หลงฉี่อวิ้นกล่าวอย่างตื่นตระหนก “อ้าว บังเอิญจังเลย ผมรู้จักหัวหน้าหน่วยงานของพวกคุณนะเนี่ย หัวหน้าพวกคุณได้ผมนะเนี่ยถึงจะได้มีวันนี้ สวี่เจี๋ยคุณอายุน้อยขนาดนี้ ได้เป็นผอ.แล้ว อนาคตไกลจริงๆ ตั้งใจทำงานล่ะ”

หลงฉี่อวิ้นยังปลอบใจสวี่เจี๋ย

แต่ว่าหลงอีเยี่ยนกลับกล่าว “คุณพ่อคะ คืนวานสวี่เจี๋ยคนนี้โทรหาหนูบอกว่าคุณเย่เป็น 18 มงกุฏ หรือยังบอกว่าเขาเป็นโจรขโมยรถ ดังนั้นวันนี้หนูถึงได้เข้าใจคุณเย่ผิดแล้วไปล่วงเกินคุณเย่!”

“อะไรนะ?”

ได้ยินแบบนี้ หลงฉี่อวิ้นเห็นสีหน้าของสวี่เจี๋ยแล้วเกิดการเปลี่ยนแปลงในทันที!

หลงฉี่อวิ้นหยิบเอานามบัตรของสวี่เจี๋ยถูมือไปมาพลางกล่าว “ไม่สิ คุณอายุน้อยขนาดนี้ ทำไมถึงได้เป็นผอ.? เรื่องนี้จะต้องมีอะไรแน่ ผมคงต้องลองโทรหาเจ้านายคุณหน่อย ให้เขาลองปลดตำแหน่งผอ.ของคุณดู”

ชื่อเสียงของหลงฉี่อวิ้นแต่ไม่ใช่แค่คนในวงการบันเทิงที่รู้ คนนอกวงการบันเทิงยังรู้

สวี่เจี๋ยคนนี้มักจะเคยได้ยินชื่อของหลงฉี่อวิ้นจากปากเจ้านายตนเอง รู้ว่าหลงฉี่อวิ้นคนนี้น่าจะมีอำนาจมาก

สวี่เจี๋ยรีบร้อนคุกเข่าลงตรงหน้าหลงฉี่อวิ้น “คุณหลงอย่านะครับ อย่าปลดผมเลยนะครับ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้อีกแล้ว ต่อไปผมจะต้องตั้งใจทำงานจะไม่สนใจเรื่องอื่นๆ แล้ว”

หลงฉี่อวิ้นแค่นเสียง “คุณขอโทษผมมีประโยชน์อะไร?”

สวี่เจี๋ยกัดฟันขณะหันมองเย่เฉิน

หรือว่าจะให้คุกเข่าขอโทษเย่เฉินจริงเหรอ?

“ไม่นะ! เดียรัจฉานคนนี้แย่งนางฟ้าที่ฉันแอบรักมาตั้งหลายสิบปี ให้ตายยังไงฉันก็จะไม่คุกเข่าให้เขา!”

ในใจสวี่เจี๋ยคิดแบบนี้แต่ว่านี่คือโลกของความเป็นจริง เงินทอง อำนาจ สถานะเป็นตัวแทนทั้งหมด เพื่อสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ หน้าตาจะสำคัญอะไร?

สวี่เจี๋ยเดินไปหยุดตรงหน้าเย่เฉิน ทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้น

“คุณเย่ ขอโทษด้วยนะครับ! ผมไม่ควรจะสงสัยในตัวคุณ!”

ที่จริงแล้วเย่เฉินก็ไม่ได้โกรธที่สวี่เจี๋ยจะสงสัยเพราะตัวของเขาเองก็โกหก โดนคนสงสัยก็สมควรอยู่

แต่สวี่เจี๋ยอาศัยโอกาสนี้หาเรื่องเย่เฉินไม่หยุด ตั้งแต่งานเลี้ยงร่วมรุ่น ตำหนิเย่เฉินเป็นเขยแต่งเข้า ไม่ได้ทำงาน แล้วยังต้องมาคุกเข่าให้เย่เฉินต่อหน้าคนอื่น

เย่เฉินจะปล่อยเขาได้ยังไง?

เย่เฉินหันมองสวี่เจี๋ยแล้วถาม “ผอ. สวี่ ผมกับคุณไม่มีบุญคุณความแค้นกันแต่อย่างใด เริ่มตั้งแต่เมื่อวานที่เจอหน้ากันคุณก็เริ่มทะเลาะกับผม วันนี้ยังอยากจะยืมมือคุณหลงมาดูถูกผม ถ้าหากว่าผมทายไม่ผิด คงจะเป็นสาเหตุเพราะว่าคุณชอบภรรยาผมล่ะสิใช่ไหม?”

คนสองคนไร้ความแค้นต่อกัน ทันทีที่เจอหน้าก็หาเรื่องเขาจะต้องเกี่ยวกับซูมู่ชิงแน่นอน

ผู้ชายน่ะเข้าใจกันเองหมดแหละ

สวี่เจี๋ยเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ “ใช่”

เย่เฉินถามต่อ “คุณไม่เพียงแต่ชอบภรรยาของผม แต่คุณยังต้องคิดว่าทำไมซูมู่ชิงถึงได้ยอมแต่งงานกับผู้ชายอย่างผม คุณอาจจะถึงขนาดที่คิดว่าถ้าซูมู่ชิงแต่งกับผม ไม่สู้แต่งงานกับคุณยังดีกว่า ใช่ไหมล่ะ”

สวี่เจี๋ยตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะเดาสิ่งที่อยู่ภายในใจเขาได้หมด!

คนผู้นี้ชักจะเก่งกาจเกินไปแล้ว!

สวี่เจี๋ยกลืนน้ำลายแล้วตอบกลับ “ครับ…”

เพี้ยะ!

เย่เฉินตวัดฝ่ามือแล้วกล่าวอย่างหัวเสีย “คุณคู่ควรด้วยเหรอ?!”

ซูมู่ชิงงดงามชดช้อย แถมยังมากความสามารถ ทั้งนิสัยใจคอและพื้นฐานครอบครัวที่ดีพร้อม ไหนเลยจะคู่ควรให้คนต่ำช้าแบบนี้มาแตะต้องหล่อน!

เย่เฉินจึงกล่าว “เดี๋ยวอีกสองปีค่อยเป็นแล้วกันนะ ผอ.อะไรเนี่ย! ไสหัวไปเลย!”

สวี่เจี๋ยไม่กล้าพูดอะไรอีก ก้มหน้าก้มตาลุกเดินออกไปนอกห้องกับเพื่อนๆ ของเขา

จากนั้นหลงอีเยี่ยนก็สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ จากนั้นก็รินสุราให้เย่เฉิน ตนเองยกจอกสุราขึ้นมาแล้วกล่าว

“คุณเย่เรื่องเมื่อครู่ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ ทั้งหมดที่ฉันนี้ในตอนนี้ล้วนแต่เป็นของที่พ่อฉันให้มา ในเมื่อพ่อฉันทำงานให้คุณ งั้นต่อไปภายหน้าฉันหลงอีเยี่ยนก็เป็นลูกน้องของคุณเหมือนกันค่ะ ถ้ามีเรื่องอะไรที่จะให้ฉันทำ ฉันจะทำให้คุณแน่นอนค่ะ!”

เย่เฉินมองหลงอีเยี่ยนอย่างพออกพอใจ ผู้หญิงคนนี้ถึงแม้ว่าจะดูปลอมไปสักหน่อยแต่ทำงานเก่ง อีกทั้งยังมีเส้นสายในวงการอย่างมาก

เย่เฉินต้องการจะกลายเป็นลูกพี่ในวงการบันเทิง ต้องการคนแบบหลงอีเยี่ยนพอดี

เย่เฉินพยักหน้ารับ “อีเยี่ยน ผมได้ยินมาว่าคุณเป็นคนบุกเบิกรายการ IDOL PRODUCER เหรอ?”

หลงอีเยี่ยนดื่มเหล้าแล้วพยักหน้ารับ “ค่ะ ตอนนั้นฉันทำกับเพื่อนค่ะ ใครจะรู้ว่ารายการนี้พอปล่อยออกมาก็ดังเลย”

เย่เฉินถามต่อ “ได้ยินมาว่าผู้เข้าแข่งขันในรายการมาจากบริษัทต่างๆ ตั้ง 40 กว่าแห่งเลยเหรอ?”

หลงอีเยี่ยนกล่าว “ใช่ค่ะ ปีนี้จะมีเยอะกว่าอีก มีบริษัท 58 แห่ง! พูดได้ว่าบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ทั้งประเทศส่งศิลปินมากันหมด!”

เย่เฉินระบายยิ้มออกมาสมใจ