ตอนที่48 พลาดท่าให้พิษงู

ตัดภาพมาที่ทังจุน

โฮ่ง ๆ ๆ เสียงคำรามขนาดใหญ่ส่งมา

ทังจุนก็งงเล็กน้อย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น? ฟังเสียงนี้ก็คาดว่า แข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าลิงยักษ์แห่งภูเขา ไปดูหน่อยดีกว่า!

เสียงกรีดร้องดังออกมา แต่ผู้ที่เกี่ยวข้องไม่หวั่นไหวเลย มีเพียงหมัดกระแทกใส่อีกฝ่าย ความเจ็บปวดอย่างมากส่งมาจากดวงตาของเขา หางของงูสะบัดและก็กระแทกไปที่เอวของหลิงฉวน หลิงฉวนปลิวออกไปอีกครั้งและคราวนี้บินไปไกลกว่าเดิม ชนต้นไม้หักหลายต้นก่อนที่จะหยุด

งูยักษ์ลืมตาได้ข้างเดียวหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บและมองไปที่หลิงฉวน นอกจากนี้ยังมีร่องรอยของเลือดสีแดงในดวงตา ไม่ว่าเจ็บปวดแค่ไหน ก็ต้องฆ่าผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ในวันนี้

เมื่อหันตัวกลับมา ก็เลื้อยคลานไปหาหลิงฉวน หลิงฉวนจับต้นไม้ใหญ่แล้วดึงตัวยืนขึ้นอย่างช้าๆ

เมื่อเห็นงูยักษ์พุ่งมา ก็มีรอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากของเขา หันตัวและวิ่งเข้าไปในป่าลึก

หลังจากทังจุนได้ยินเสียงคำราม เขาก็มาถึงอย่างรวดเร็ว มีคนจำนวนไม่มากนักที่อยู่ในป่าแห่งความตายนี้ บางครั้งพวกเขาอาจจะไม่ได้พบใครเลยเป็นเวลาหลายปี และตอนนี้อาจเป็นน้องสาวของเขา ใช้หลิงเว่ยทั้งตัวพุ่งเข้าหาเสียง

ใช้เวลาไม่นานนัก ร่างของทังจุนก็ปรากฏตัวในจุดที่หลิงฉวนกำลังต่อสู้อยู่ตอนนั้น โดยมองไปที่ความโกลาหลรอบตัวเขา ต้องต่อสู้ขนาดไหนถึงกลายเป็นแบบนี้ได้

เมื่อมองไปรอบ ๆ ก็มีร่างเงาเข้ามาในดวงตาของทังจุน มันคือคนที่นอนอยู่บนพื้น สับเท้าอย่างรวดเร็ววิ่งเข้าไป ทังตัน ทังตัน ตื่น ๆ เป็นอะไรไป?

ทังตันได้ยินเสียงพี่ชายของเขาด้วยความงุนงงและค่อยๆลืมตาขึ้น ปรากฎว่าเป็นพี่ชายของเขาจริงๆ นี่มันต้องเป็นความฝันแน่ ๆ ฉันน่าจะถูกงูยักษ์ตัวนั้นฆ่าตายแล้ว ที่นี่คือนรกใช่ไหม? อืม? พี่ คุณตายแล้วด้วยเหรอ? เมื่อได้ยินคำพูดของทังตัน ทังจุนหมดคำจะพูด น้องสาวนี้ดีทุกอย่าง แต่ปัญญาอ่อนไปหน่อย

กำหมัดตีไปที่หัวของทังตัน ตายอะไรตาย? ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ดี! อ่า! เจ็บจังเลย? เจ็บ? ฉันยังไม่ตาย? ทังตันกอดไหล่ของทังจุน และเขย่าอย่างแรง

โอ้ ใช่แล้ว พี่ หลิงฉวนอยู่ไหน? ทังตันมองไปรอบ ๆ และถามทังจุนอย่างสงสัย หลิงฉวนอะไร? เขาคือใคร? เห็นเธอคนเดียวตอนฉันมา! เมื่อได้ยินคำพูดของทังตัน ทังจุนพูดด้วยความสงสัย อะไร? ไม่มีทาง? เราอยู่ด้วยกันมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้หายไปได้ยังไง?

ทังจุนมองไปที่สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของน้องสาว และในแววตายังปะปนไปด้วยความเป็นห่วง มาบอกฉันหน่อยสิว่าหลิงฉวนคนนี้คือใคร? เขาเหรอ หลังจากที่ฉันแยกจากพี่ในคืนนั้น ฉันก็เจอเขา

อาการวิงเวียนศีรษะส่งมา แต่ตอนนี้ฉันหยุดไม่ได้ หลิงฉวนบินไปมาอย่างรวดเร็วระหว่างต้นไม้ ด้านหลังเขา มันเป็นงูกลีบดอกไม้ขนาดใหญ่กำลังไล่ตาม รู้สึกถึงความมึนงงที่ส่งมาจากสมองและความเจ็บปวดจากร่างกาย สติของหลิงฉวนค่อยๆเริ่มพร่ามัว อาฉวน คุณอยู่ที่ไหน? คุณบอกเย็นนี้จะไปเดินเล่นด้วยกันไม่ใช่เหรอ? ทำไมยังไม่มา ร่างเงาหนึ่งปรากฏขึ้นในความคิดของหลิงฉวน เมื่อมองไปที่ร่างอันสง่างาม หลิงฉวนไม่รู้ว่าเป็นใคร เพียงรู้ว่าเป็นบุคคลที่มีความสำคัญต่อเขามาก อยากจะเอื้อมมือไปคว้าเธอ เพื่อดูว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไร แต่จับไม่ได้สักที

พ่าม ความเร็วของหลิงฉวนช้าลงเรื่อย ๆ งูยักษ์ไล่ตามอย่างช้าๆ หางงูพุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงฉวน หลิงฉวนก็ถูกตบบินไปอีกครั้ง ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเกิดขึ้นอีกครั้ง ร่างในความคิดของเขาหายไป สติของหลิงฉวนกลับมาในความเป็นจริงอีกครั้ง เมื่อเขาฟื้นขึ้น เขาก็อยู่กลางอากาศแล้ว และหน้าอกของเขาค่อยๆหมดความรู้สึกไป แต่การโจมตีเมื่อตะกี้ ซี่โครงหักอย่างน้อยสามซี่ กลิ้งตัว และกระแทกเข้าต้นไม้ใหญ่ ดวงตาของเขามืดลงและหมดสติไป

เมื่อมองไปที่ฉากตรงหน้า เมื่อกี้เขากำลังวิ่งเอาตัวรอดอยู่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมมาอยู่นี่ได้? น่าจะเป็นที่เพราะโจมตีเมื่อกี้โดนตัวเองเข้าจนตายไปแล้ว! ทะเลสีแดงเลือดนี้ มีความรู้สึกคุ้นเคย แต่ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อน และเขาอยู่บนกลางเกาะทะเลแดงเลือดในเวลานี้

เมื่อหลิงฉวนมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ท้องฟ้าเป็นสีทองและโลกทั้งใบดูเหมือนจะมีเพียงสองสีนี้ ทันใดนั้น ลมกระโชกก็พัดเข้ามา และเมื่อฉันมองเข้าไป ก็เห็นเมฆดำ ดำทะมึนลอยผ่านมาเร็วมาก และในอีกครู่หนึ่ง เมฆก็มาถึงด้านบนสุดของเกาะ หยุดลงและเคลื่อนที่ลง

แสงสีทองกระพริบ หากมองจากระยะไกล ก็จะเห็นดาบขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นเหนือเมฆดำ ปลายดาบชี้ตรงไปที่ใจกลางเมฆดำและแทงลงมา เมฆดำไม่ตอบสนองใด ๆ และกระจายตัวออกไปในอากาศ

เมื่อเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ หลิงฉวนไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร หลังจากปัดเป่าเมฆดำ ดาบยักษ์ก็ไม่หายไป แต่ค่อยๆเคลื่อนลงมาอย่างช้าๆ และมีแสงดาบโผล่ออกมาจากปลายดาบ พุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงฉวน ร่างกายของหลิงฉวนค่อยๆสลายหายไป