ตอนที่51 ตายอีกครั้ง

หลังจากทังตันรักษาตนเองได้สองวัน และได้รับความช่วยเหลือและยารักษาโรคที่ทังจุนนำมาจากตระกูล ทำให้อาการบาดเจ็บของทังตันหายสนิท

 

พี่ ตอนนี้ฉันหายแล้ว จะไปตามหาเมื่อไหร่? ผ่านมาหลายวันแล้ว! ทังตันมองไปที่ทังจุน คอยเกลี้ยกล่อมเพื่อออกตามหาหลิงฉวน

 

ทังจุนก็พูดไม่ออกเช่นกัน ในช่วงสองวันที่ผ่านมาเด็กผู้หญิงคนนี้ไม่สามารถอยู่นิ่งเพื่อรักษาได้ ร้องจะตามหาหลิงฉวนตลอดเวลา ไม่รู้ว่าหลิงฉวนป้อนยาอะไรให้ทังตันกิน ทำให้เธอเป็นห่วงขนาดนี้ ขนาดเขายังไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

 

ได้ ในเมื่อเธอหายแล้ว งั้นเราไปตามหาเขากัน ทังจุนทำได้แค่เห็นด้วย ไม่เช่นนั้นไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรลงไป อืม ๆ ได้เลย ได้ยินว่าพี่ตกลงกับตัวเอง ก็มีความสุขมาก ฉันไปเก็บข้าวของให้

 

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็เดินออกจากถ้ำและเดินออกไปไกล ทังจุนกลับมาสถานที่ที่เขาได้ยินเสียงอีกครั้ง ในเมื่อหลิงฉวนต่อสู้กับงูยักษ์ที่นี่และหนีไป ที่นี่น่าจะมีเบาะแส

 

เนื่องจากวันนั้นฉันไม่ได้สังเกตมันอย่างละเอียดเพราะพบตัวทังตัน ตอนนี้เรามาดูกันว่ามีเบาะแสอะไรบ้าง ในที่สุด ในที่แห่งหนึ่งก็พบร่องรอยบนพื้นหญ้าซึ่งน่าจะถูกงูยักษ์ทิ้งไว้ตอนไล่ล่าหลิงฉวน ร่องรอยแบบนี้ไม่สามารถทำได้ด้วยงูขนาดเล็ก

 

ทังตัน มาดูที่นี่ เขาโบกมือเรียกทังตัน และทังตันก็วิ่งไปดูร่องรอยตรงหน้า

 

อี๋? พี่ดูสิ นี่มันเลือดของงูยักษ์ ทังตันชี้นิ้วของเขาและเห็นร่องรอยสีม่วงสองสามรอย ทั้งคู่เรียนรู้มาก่อนว่านี่คือเลือดของงูกลีบดอกไม้

 

น่าจะที่นี่ไม่มีผิด เราไปดูกัน! หลังจากพูดแล้ว ทังจุนก็เดินไปข้างหน้าตามรอย ทังตันเดินตามทังจุน

 

ใช้เวลาไม่นานนัก ทั้งสองก็มาถึงสถานที่ที่หลิงฉวนฆ่างูยักษ์ ซึ่งที่นี่ดูสถานการณ์แย่กว่าที่เดิม

 

เมื่อมองไปที่ฉากตรงหน้า ทังจุนเกิดความสงสัยขึ้นในใจ นี่เป็นสิ่งที่คนไม่สามารถสัมผัสหลิงเว่ยทำได้เหรอ? นั่นคือสัตว์ร้ายชั้นกลาง สามารถทำร้ายมันได้ แม้ว่าจะเป็นตัวเขาเองก็ไม่สามารถทำได้เช่นนี้

 

ถ้าเห็นแล้วหนีได้ก็เก่งมากแล้ว แต่ทังตันบอกว่าเขาไม่มีพลังหลิงเว่ย เขาโกหกทังตันหรือว่าเกิดอะไรขึ้น? ไม่คิดนาน ก็กลับมาสู่ความเป็นจริง ทั้งหมดนี้ ถ้าตามหาหลิงฉวนเจอ ทุกอย่างก็จะชัดเจน

 

แต่เบาะแสทั้งหมดถูกตัดที่นี่ ร่องรอยของการต่อสู้ คราบเลือดของทั้งสองทุกอย่างหยุดที่นี่ และทั้งสองอย่างก็หายไป มีเพียงจุดเดียวที่มีคราบเลือดจำนวนมาก อยู่ด้านข้างของต้นไม้ใหญ่

 

พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยเลือดสีม่วง เมื่อเห็นเช่นนี้ ทังตุนก็รู้สึกประหลาดใจ ปริมาณเลือดที่ไหลออกมา คาดว่างูยักษ์ก็น่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน! จึงทำให้ทังจุนยิ่งงงวยมากขึ้น

 

น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่างูยักษ์ถูกหลิงฉวนฆ่าไปแล้ว มิฉะนั้นทั้งสองคงจะมีความคิดที่จะรังเกียจหลิงฉวนแน่ๆ

 

พี่ มาที่นี่เร็ว เมื่อทังจุนกำลังคิดถึงเรื่องของหลิงฉวน เสียงของทังตันก็ดังขึ้น ทังจุนรีบวิ่งไป

 

แล้วเห็นทังตันยืนอยู่บนขอบหน้าผาและค่อยๆเดินไป

 

เป็นอะไรไป? เจออะไรรึเปล่า? ทังตันชี้นิ้วไปที่ก้อนหินริมหน้าผา ทังจุนโน้มตัวลง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป บนนั้นมีสีแดงและสีม่วง

 

ทั้งสองตกลงไปจากที่นี่ เมื่อมองลงไป ไม่สามารถมองลงไปเห็นพื้นด้านล่าง

 

ถ้าตกลงไปมีแต่ตายทางเดียว ทังจุนไม่ได้พูด แต่เพียงแค่มองไปที่ทังตัน และพบว่าทังตันก็หน้าซีดมากเช่นกัน

 

เธอน่าจะเข้าใจแล้วว่าหลิงฉวนน่าจะตายไปแล้วและน่าจะตายด้านล่างผานี้

 

พี่ เราลงไปได้ไหม? ถ้าเขาอยู่คนเดียวที่นี่ น่าจะเหงามากเลย ศพก็ทิ้งอยู่ในป่านี้ เราไปทำหลุมศพให้เขาดีกว่า!

 

เมื่อได้ยินคำพูดของทังตัน ทังจุนก็พยักหน้าเช่นกัน ไม่ว่าเขาจะคิดอะไรมาก่อน ตอนนี้หลิงฉวนได้ตายแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคิดมาก นอกจากนี้เขายังเคยช่วยทังตันถึงสองครั้ง

 

อืม ได้ พี่รู้ทางลงไปหุบเขา ตามมา! ต้องรีบ ถ้าไปช้าไม่รู้ว่ายังจะเหลือศพให้เราเห็นอยู่หรือเปล่า ทังจุนเคยมาป่าแห่งความตายนี้หลายครั้ง

 

ครั้งหนึ่งเพื่อนร่วมทีมของเขาถูกฆ่าและศพถูกลากไปต่อหน้าเขาและคนอื่น ๆ จนตอนนี้เขายังไม่พบศพ คาดว่าเขาได้เข้าไปในท้องของสัตว์ร้ายไปแล้ว

 

อ่า? ไม่จริงใช่ไหม? เมื่อได้ยินคำพูดของทังจุน ทังตันก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย ในช่วงสองสามวันนั้นมีความสุขมากที่ได้อยู่กับหลิงฉวน

 

ตอนที่ฉันอยู่ในตระกูลทัง ทุกคนในตระกูลนั้นเกรงกลัวต่อฉัน และนี่คือเพื่อนคนเดียวของฉันที่ไม่ใช่ตระกูลทัง

 

ตอนนี้เขาตายไปแล้ว ต้องให้เขาตายตาหลับ! ไปกันเถอะ พาฉันไปที่นั่นเร็ว ๆ เดินตามทังจุนแล้วนึกถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและหลิงฉวนในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พี่ของฉันไม่ได้อยู่เคียงข้าง เขาเป็นเหมือนพี่ชายของฉันที่คอยดูแลฉันมาตลอด แต่หลังจากนี้จะไม่มีวันได้เห็นเขาอีกครั้ง