มังกร1000ปี : ตอนที่68

ณ วิทยาลัยไห่เทียน อันหนิงสีหน้าเกินคาดเดา หลิงฉวนหายสาบสูญไปได้ยี่สิบกว่าวันแล้ว ไม่มีข่าวคราวเลยสักนิดเดียว ไปตามหาที่บ้านแล้วก็ไม่มีคนอยู่ แท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทันใดนั้นเอง เกิดความเจ็บปวดขึ้นในหัวใจอย่างไม่สามารถอธิบายได้ “ อ่า! ”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

“อันหนึ่ง เธอเป็นอะไรไป? ” จางเผิงได้ยินเสียงร้องของอันหนึ่ง จึงค่อย ๆเดินเข้ามาหาตั้งแต่หลังจากที่สูญเสียข้อมูลของหลิงฉวนไป ตอนนี้คนที่มีพรสวรรค์ที่สุดในชั้นเรียนคืออันหนิง “คุณครูคะ ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายนิดหน่อย รู้สึกเจ็บปวดข้างในใจ”

“งั้นเธอไปห้องพยาบาลเถอะ รักษาสุขภาพด้วย”

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

ทันใดนั้นเอง แสงสีทองปรากฏขึ้นแวบหนึ่ง พุ่งเข้าใส่ศีรษะของหลิงฉวนโดยตรง หลิงฉวนที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมาทันทีดีดตัวขึ้นมา แต่ทั่วทัศน์ที่เห็นตรงหน้าทําให้หลิงฉวนอึ้งไปนี่คือที่ไหน? เขายังจําได้ ก่อนหน้าที่ตนเองนอนหลับ ที่นี่ยังเป็นทะเลเลือด คลื่นปั่นปวนแต่ตอนนี้นี่คือที่ไหน? เทือกเขาสีทองแห่งนี้ แตกต่างกับก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง !

หลิงฉวนหันกลับไป นี่คือบริเวณที่ตนเองนอนหลับก่อนหน้านี้ จริง ๆ ด้านหลังของตนเองยังเป็นต้นไม้บนเกาะนั้น เพียงแต่เปลี่ยน จากสีแดงเข้มเป็นสีทอง เกิดอะไรขึ้นกันแน่? มองตรงหน้าอย่างสงสัย ยังไม่ทันมีปฏิกิริยาตอบสนอง ก็ถูกข้อมูลจํานวนมหาศาลในสมองทําให้ตื่นตาอีกครั้ง แสงสีทองซึมซาบไปทั่วสมองของหลิงฉวน

ความรู้สึกแบบนี้เหมือนกับมังกรดูดเลือดครั้งก่อน แต่การโจมตีกลับยิ่งรุนแรงมาก ช่างบ้าคลั่งและเฉียบขาด หลิงฉวนสามารถ สัมผัสได้เพียงสิ่งเหล่านี้ ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง การโจมตีนี้ค่อย ๆอ่อนตัวลง หลิงฉวนตัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อนานแล้ว หากไม่ใช่ช่วงเวลานี้ ที่อํานาจจิตของเขาพัฒนาขึ้นไปเยอะมาก คงจะไม่อาจยืนหยัดได้อย่างแน่นอน นี่ไม่ใช่จํานวนข้อมูลที่ขอบเขตสมองมนุษย์จะรับได้

มองเห็นสีหน้าของหลิงฉวนค่อย ๆ ผ่อนคลายลง ภายในวิหาร ก็ทอดถอนใจออกมา “โชคดีที่ร่างกายของเขาไม่ธรรมดา ผืนใจยอมรับได้ ไม่อย่างนั้นไม่อยากจะคิดเลย!”

“ฮา ๆ นั่นไม่ใช่คุณงามความดีของข้าหรอก กลืนกิน เลือดของสัตว์ร้ายไปมากมายเช่นนี้ ตอนนี้ร่างกายของเขาไม่ได้ อ่อนแอไปกว่าสัตว์ร้ายทั่วไป” เพียงแต่ตอนนี้ร่างกายของหลิงฉวน เย็นลงอย่างสมบูรณ์ บนใบหน้าก็ไม่มีเลือดฝาดแม้แต่น้อย ใบหน้า ของโรซาขาวซีด น้ําตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง จับมือของหลิงฉวน ชีพจรของเขาหยุดเต้นแล้ว “หลิงฉวน ฉันขอโทษที่ไม่สามารถช่วย ชีวิตนายได้”

ทันใดนั้นเอง แสงสีทองปรากฏขึ้น ตีลงบนมือของโรซาทันที โรซาถูกโจมตีถอยหลังไป แววตาของเธอมองไปที่เหตุการณ์ตรงหน้า อย่างแปลกใจ นัยน์ตายังเต็มไปด้วยความหวัง เหมือนกับที่หวงซานครั้งนั้น แสงสีทองค่อย ๆ พันร่างกายของหลิงฉวนเอาไว้ โรซารู้สึกได้เพียงพลังมหาศาลส่งออกมา ตนเองถูกผลักออกไปไกล มองเห็นแค่เพียงหลิงฉวนร่างสีทองตรงนั้น

ร่างกายของหลิงฉวนเปล่งแสงสีทองไปทั่ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณหน้าอก เมื่อมองให้ละเอียด สามารถเห็นเงาดาบขนาด เล็กกําลังขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ แสงสีทองนั้นเปล่งออกมาจากสิ่งนี้ ลําแสงสีทองไหลออกมาจากหน้าอก เคลื่อนย้ายไปตามทางเดิน เลือดลมภายในร่างกายของหลิงฉวน ถ้ามีคนจากโลกภายนอกมาเห็นเข้า ท่าทางของหลิงฉวนในตอนนี้ดูแปลกประหลาดสุด ๆ ทั่วทั้งร่างกาย มีเส้นสีทองพลังที่น่าเกรงขามแผ่กระจายออกมา

หลิงฉวนจัดการข้อมูลที่เพิ่งปรากฏขึ้นมาในสมองให้เป็นระเบียบอย่างช้า ๆ ดาบมังกรสังหาร ผ่านความทุกข์ของมังกรดูด เลือดในครั้งก่อน และครั้งนี้ หลิงฉวนไม่มีข้อสงสัยอะไรเลย ร่างกายของตนเองดูแปลกประหลาดมาก สิ่งของเหล่านี้มักจะผุดขึ้ นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ก็เคยชินไปแล้ว

สามเดือนผ่านไปในพริบตา ในเขตแกนกลางของปาแห่งความตาย ช่วงสามเดือนที่ผ่านมา ภายในแกนกลางผ่านไปอย่าง เงียบสงบ สัตว์ร้ายทั้งหมดต่างมารวมตัวกันที่นี่ และไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าดีหรือไม่ดี แต่สามเดือนที่ผ่านมา หลังจากลูกพี่ มือสังหารและผู้อาวุโสทั้งสี่จําศีล ก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ ออกมาเลย ไม่มีใครล่วงรู้ว่าเรื่องที่พวกเขาพูดคืออะไรกันแน่? ทําได้เพียงปฏิบัติตามคําสั่งของลูกพี่ คอยปักหลักรักษาแกนกลาง ส่วนผู้นําคือโรซา

ภายในถ้ำ ซงเอ่อมองร่างตรงหน้า นึกถึงคําพูดก่อนหน้านี้ของเขา ส่วนคนนั้นก็ไม่ได้เร่งรัดซงเอ่อ แค่มองซงเอ่อเงียบ ๆ “ได้ ฉันตกลง แต่นายต้องรักษาสัญญา ” หลังจากคิดไตร่ตรองสักพักหนึ่ง สุดท้ายซงเอ่อจึงตอบตกลง เงื่อนไขที่คนตรงหน้าพูดออกมาช่างน่าดึงดูดใจเสียจริง “ฮา ๆ ได้ วางใจเถอะ เป้าหมายของพวกเราคือต้องการให้นายขึ้นไปนั่งบนตําแหน่งลูกพี่” หลังจากฟังคนตรงข้ามตอบ จึงพูดด้วยเสียงหัวเราะดัง “ ได้ เพียงแต่ ฉันยังต้องการการสนับสนุนของนายสักหน่อย อาศัยฉันเพียงคนเดียวคิดจะทําให้สําเร็จคงจะยากหน่อย”

ร่างนั้นหยุดไปชั่วคราว และเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา “ นายน่า จะคํานึงถึงโรซาใช่ไหม ? ตอนนี้ที่นี่มีเพียงหล่อนที่แข็งแกร่งกว่า นายเล็กน้อย ฉันจะช่วยนายกําจัดหล่อนทิ้งไป ส่วนที่เหลือนายสามารถจัดการได้ใช่ไหม? ” เหลือบมองดู ซงเอ่อก็ตอบรับ ทั้งป่านี้ มีเพียงลูกพี่กับผู้อาวุโสทั้งสี่ที่แข็งแกร่งกว่าตนเองมาก ส่วนโรซานั้น ไม่แตกต่างกับตนเองมากเท่าไหร่นัก แต่ถ้ามีโรซาอยู่ด้วย ผู้คนส่วนมากจะไม่พึ่งพาอาศัยเขา ขอเพียงแค่เธอไม่อยู่ก็พอ หึ ๆ มองร่างที่ค่อย ๆหายไป กลับมาคิดถึงคําพูดเมื่อสักครู่ของเขา ตามที่เขาพูดมาเช่นนั้น การจําศีลครั้งนี้ของฮวงก็เพื่อขยับขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง ในกรณีที่ทําสําเร็จ ก็จะสามารถตีเสมอพวกคนแก่จากโลกภายนอกได้ และแบบนี้ เผ่าพันธุ์สัตว์ร้ายก็จะสามารถออกไปสู่โลกภายนอกได้