พันธสัญญามังกร1000ปี มังกร1000ปี : ตอนที่72

ตอนที่ 72

ได้ยินคําพูดของซงเอ่อ ทุกคนต่างหันมาสบตากัน ไม่รู้ว่าควรจะทําอย่างไร “พวกเราทําแบบนี้คงจะไม่ดี ควรให้ลูกพี่เป็นคนมาจัดการปัญหาเองดีกว่า! ” หนึ่งในนั้นพูดกับซงเอ่อ ซงเอ่อมองทุกคน ต่างไม่ได้เตรียมตัวลงมือ เขาส่ายหน้าไปมา เข้าไปบุกเองก็ได้! ว่าแต่เจ้านี่เป็นใครกัน? คงจะไม่ได้เก่งไปกว่าตนเองหรอก! ปลอบใจตนเองสักพัก แต่ความหวาดกลัวในใจไม่ได้น้อยลงเลย!

หลิงฉวนเหมือนกับเดินเล่นอยู่ เดินเข้ามาทีละก้าว เหมือนไม่ได้มองที่นี่เป็นสนามรบโดยสิ้นเชิง แต่ทุกย่างก้าว เหมือนมีการสั่นสะเทือน ทุกการขยับเขยื้อน ซงเอ่อสัมผัสได้ว่าหัวใจของตนเองสั่นสะเทือนตาม และไม่อาจควบคุมลมปราณภายในร่างกายตนเองได้ เห็นเหมือนเป็นการขยับเขยื้อนที่เชื่องช้า แต่ผ่านไปไม่นาน หลิงฉวนก็มาถึงตรงหน้าของซงเอ่อ อยู่ห่างกันไม่ถึงสองเมตร ก้าวสุดท้าย หลิงฉวนเหยียบลงอย่างหนัก ซงเอ่อรู้สึกแค่เพียงหัวใจสั่นระริกโดยพลัน สามารถมองเห็นว่าคราบเลือดไหลออกมาจากปากเล็กน้อย

ณ ขณะนี้ ก่อตัวเป็นฉากแปลกประหลาด ร่างกายของซงเอ่อสูงเกินสามเมตร ส่วนหลิงฉวนยังสูงไม่ถึงหน้าอกของเขาด้วยซ้ํา แต่ความฝั่งผ่าย ซงเอ่อมีแนวโน้มอ่อนแออย่างคาดไม่ถึง ซงเอ่อรู้สึกใจคอเหี่ยวแห้งอย่างพูดไม่ออก เจ้านี่ช่างแปลกประหลาด นี่คือการโจมตีอะไร ไม่เคยเห็นมาก่อน และเข้าโจมตีอวัยวะภายในโดยตรง ร่างกายสามารถฝึกฝนได้ สามารถเปลี่ยนเป็นแข็งแรงมาก แต่อวัยวะภายในไม่อาจทําได้ยังคงเปราะบาง

โดยพื้นฐานแล้วความแข็งแรงทนทานของอวัยวะภายในของทุกคนไม่ต่างกันมาก ดังนั้นจึงไม่อาจป้องกันความสามารถในการโจมตีอวัยวะภายในได้โดยตรง ทําได้เพียงต้องเอาชนะอีกฝ่ายก่อนที่จะโจมตีเท่านั้น แต่สิ่งที่ซงเอ่อคิดไม่ถึงคือ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรืออวัยวะภายในของหลิงฉวน ต่างบรรลุถึงสุดยอดแล้ว การโจมตีทั่วไปไม่สามารถทําร้ายเขาได้

อาศัยข้อได้เปรียบจากความสูงของตนเอง ซงเอ่อกําสองหมัดขึ้นมา ทุบไปที่หลิงฉวนอย่างโหดเหี้ยม แต่หลิงฉวนกลับไม่หลบหนี มองเห็นแบบนี้ หนิงร้องด้วยความตกใจ “ระวัง รีบหลบเร็ว! ” พละกําลังของซงเอ่อสามารถจัดอยู่ในอันดับต้นๆของป่าแห่งความตาย หากทุบโดนหลิงฉวนจะไม่กลายเป็นเนื้อบดเลยเหรอ คิดแล้วจึงลุกขึ้นมาเข้าไปช่วยชีวิตหลิงฉวน

ตูม! เสียงปะทะจากสองคนดังขึ้น คลื่นกระแทกรุนแรงแผ่กระจายไปรอบๆ ทุกคนรีบมองไปทางสองคนนั้น ต่างตะลึงงันไปหมด ส่วนซงเอ๋อในเวลานี้ก็มีสีหน้าเหลือเชื่อ เขามองเห็นแล้ว ถึงแม้จะมองเห็นไม่ชัดเจนสักเท่าไหร่ เมื่อสักครู่ตอนที่ตนเองกําลังจะจู่โจม เจ้านั่นฝั่งตรงข้ามยกมือซ้ายขึ้น มันรวดเร็วเกินไปจนมองเห็นเพียงแค่เงา ขวางตรงหน้าสองหมัดของตนเอง และต่อจากนั้นก็ยิ่งทําให้ซงเอ่อตกใจ เมื่อสองหมดของตนเองปะทะเข้าไป มันเหมือนกับโจมตีลงบนแผ่นเหล็ก ไม่ขยับเขยื้อนสักเล็กน้อย ไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าร่างเล็กๆตรงหน้าจะมีพละกําลังที่แข็งแกร่งมากอย่างคาดไม่ถึง

ในขณะที่ซงเอ่อตะลึงอยู่นั้น หลิงฉวนก็เหมือนกับซงเอ่อเมื่อสักครู่นี้ ยกมือขวาขึ้นสูง เพียงแต่ไม่ได้กําเป็นหมัด แต่สองนิ้วรวมกันกลายเป็นดาบ กรีดลงไปอย่างเชื่องช้า ฉับ! เสียงตัดดังขึ้น เสียงหายไปแล้ว แต่ในที่เกิดเหตุฟังดูแสบหูมาก ซงเอ่อเบิกตากว้างทั้งสองข้าง มองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างประหลาดใจ จนถูกสังเวยก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น? เมื่อสักครู่ในชั่วพริบตาเดียวนั้นไม่มีใครมองเห็นได้ชัดเจนถึงแม้จะเป็นโรซาที่แข็งแกร่งที่สุดในนั้นก็ตาม เห็นแค่เพียงแสงสีทองแวบขึ้นมาที่นิ้วมือของเขา และทิ้งบาดแผลขนาดใหญ่ไว้บนร่างกายของซงเอ่อ

ยกมือซ้ายขึ้น ร่างของซงเอ่อล้มลงไปข้างหลัง ตั้งแต่ต้นจนจบ การแสดงออกของหลิงฉวนดูผ่อนคลาย รู้สึกเหมือนไม่ได้มองว่าซงเอ่อเป็นคู่ต่อสู้ นี่เป็นเพียงแค่เกมเท่านั้น กวาดมองผู้คนรอบตัว ทุกคนรีบก้มหน้าลง ไม่มีใครกล้าสบตา กลัวว่าตนเองจะถูกสังเวยเป็นรายต่อไป หลิงฉวนไม่ได้สนใจคนอื่น เดินไปที่ข้างกายของหนิง กอดเอวของเธอไว้ และเดินตรงไปที่ตําหนัก

มองเห็นร่างของสองคนเดินไปไกล ทุกคนต่างวิพากษ์วิ จารณ์กันขึ้นมาอีกครั้ง “คนนี้เป็นใครกันแน่? ไม่คาดคิดว่า จะแข็งแกร่งขนาดนี้?”

“แกโง่หรือเปล่า! ฉันคิดว่าคนนี้ต้องเป็นองครักษ์ที่ลูกพี่จัด ให้มาคุ้มครองนายหญิงโรซา เพื่อจัดการเรื่องแบบนี้โดย เฉพาะ”

วางหนิงลงบนเตียงที่ตนเองเพิ่งนอนอย่างช้าๆ ให้เธอนั่งขัดสมาธิ ส่วนตนเองก็นั่งลงด้านหลังของเธอ สองมือทาบแผ่นหลัง เมื่อสัมผัสได้ถึงสองมืออันอบอุ่นทาบลงบนแผ่นหลังของตนเอง บนใบหน้าของหนิงปรากฏเลือดฝาดเล็กน้อย เมื่อสักครู่ที่ตนเองถูกกอดนั้นช่างมีความสุขมากและจิตใจสงบลง “ตอนนี้ฉันจะเริ่มทําการรักษาอาการบาดเจ็บให้เธอ!” เสียงด้านหลังดังขึ้นทําให้หนิงออกจากความเพ้อฝัน และกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง เธอพยักหน้า รู้สึกเพียงหลิงเว่ยที่ทรงพลังอย่างยิ่ง ส่งมาจากมือด้านหลัง หลิงเว่ยทรงพลังมาก เขาไม่ได้หมดสติไปเหรอ? ทําไมถึงได้เปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งเช่นนี้?

หลิงเว่ยนั้นเข้าสู่ร่างกายของหนิง แผ่กระจายไปตามเส้นลมปราณในร่างกาย เข้าสู่จุดตันเถียนภายในของหนิงโดยตรง สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นภายใต้ท้องน้อยของตนเอง ใบหน้าของหนิงยิ่งแดงขึ้น แต่หลิงฉวนกลับไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งนี้ ในจุดตันเถียนของหนิง นําพาให้หลิงเว่ยภายในร่างกายของหนิงหลั่งไหลออกไปด้านนอกอย่างช้าๆ ผ่านตําแหน่งที่ได้รับบาดเจ็บ ซ่อมแซมเส้นลมปราณที่ได้รับความเสียหาย