ตอนที่37 ทางเลือกเดียว

ตัดภาพกลับมาที่หลิงฉวน

หลังจากที่หลิงฉวนพูดจบเขาก็มองไปข้างหน้าอย่างมีความหวัง แม้ว่าเขาจะยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่นี่เป็นความหวังสุดท้ายของเขา นอกจากแบบนี้ตัวเองก็ทำได้แค่ตายแล้ว

“สาเหตุหลักที่ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้คือการสูญเสียหัวใจของคุณ ผมสามารถใช้สิ่งหนึ่งแทนที่หัวใจของคุณได้ชั่วคราว แต่ในอนาคตถ้าคุณจะคืนชีพจริงๆต้องพึ่งพาตัวคุณเอง”  เสียงดังขึ้นอย่างช้าๆ “หลังจากเปลี่ยนหัวใจของคุณแล้ว รับประกันไม่ได้ว่าจะยังเป็นคุณอยู่”

“หมายความว่าอะไร? ไม่ใช่ตัวเอง? นี่หมายความว่าไง? ถ้าไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว ยังถือว่าฟื้นคืนชีพอยู่ไหม?”

“หัวใจคือแกนกลางของคน มันเป็นรากฐานของชีวิตคน ๆ หนึ่ง หนึ่งคนสามารถมีหัวใจได้เพียงดวงเดียว หลังจากที่หัวใจเปลี่ยนไป ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตาม นี่คือความหวังสุดท้ายของคุณ คุณอยากจะลองดูไหม มันเป็นเรื่องจริง ถ้าคุณไม่ทำมันก็มีเพียงแค่ตายทางเดียว”

“ตอนนี้ดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้อย่างเดียว แต่ก็ยังมีความหวัง ลองสักครั้งก็ได้! ว่าแต่..ทำไมคุณถึงจงใจที่จะทำให้ผมฟื้นคืนชีพ คุณหวังอะไร?”

“ได้ ได้” เมื่อได้ยินคำตอบของหลิงฉวน เสียงนั้นก็ตะโกนได้สองครั้ง เห็นแสงสีทองกระพริบและมีร่างปรากฏขึ้นต่อหน้าหลิงฉวน ผมสีทอง เสื้อคลุมสีทอง เมื่อมองใกล้ ๆแม้แต่รูม่านตาก็เป็นสีทอง “หลิงฉวนผมฟื้นคืนชีพให้ไม่ได้หวังอะไร แค่อยากให้คุณช่วยผมเรื่องหนึ่ง คุณสามารถช่วยผมได้หรือไม่?”

“เรื่องอะไร?” หลิงฉวนมองไปที่คนตรงหน้าเขาและรู้สึกทุกข์ใจ เพราะทำไมช่วงนี้ทุกคนที่ผมพบล้วนเป็นคนประเภทนี้ ในความเป็นจริง แม้แต่ความฝันก็เป็นเช่นนี้

คนในชุดคลุมสีทองมองไปที่หลิงฉวนอย่างระมัดระวัง เขาโค้งริมฝีปากของเขา “เรื่องนี้เหรอ? ผมบอกคุณไม่ได้ตอนนี้ คุณจำสิ่งที่คนผมแดงพูดกับคุณได้ไหม? เมื่อถึงเวลาก็รู้เองและเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับคุณมากเช่นกัน คุณเข้าใจแล้วหรือยัง?

“ไม่เป็นไร แต่ถ้าผมทำบางอย่างที่คุณต้องการให้ทำไม่ได้ ผมก็จะไม่ทำโอเคไหม?” หลังจากได้ยินคำพูดของคนนี้ หลิงฉวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตอบตกลงทันที “ได้ มาเริ่มกันเลย!”

ทันทีที่สิ้นเสียง คนในชุดคลุมสีทองก็กลายเป็นแสงดาวและกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง จากนั้นแสงสีทองก็ควบแน่นกลายเป็นเงาดาบพุ่งตรงไปที่หลิงฉวน

หลิงฉวนตกใจมาก .เกิดอะไรขึ้น?” เขากำลังจะเอียงตัวหลบไปด้านข้าง แต่พบว่าร่างกายไม่สามารถควบคุม ไม่สามารถขยับใดๆได้เลย ทำได้เพียงมองดูเงาดาบที่แทงเข้าที่หน้าอกของตัวเองซึ่งหัวใจอยู่ที่นั่น ‘หวังว่าจะประสบความสำเร็จ!’ นี่เป็นความคิดสุดท้ายของหลิงฉวนจากนั้นเขาก็หมดสติและตกอยู่ในอาการโคม่า

…

ตัดภาพไปที่นอกโลกเมืองมังกรที่มืดมน

มีเสียงมาจากหอคอยที่สูงที่สุดในใจกลางเมือง “ซวนหยวนที่เหลือก็ฝากด้วย ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหม”

…

ตัดภาพกลับมาที่อยู่ของหลิงฉวน

หลงยู่เทียนและคนอื่น ๆ ออกไปได้ไม่ไม่นาน แล้วพวกเขาก็กลับมาที่ด้านนอกของถ้ำ แต่เมื่อมาถึงทุกคนก็สะดุ้ง เห็นเพียงแสงสีทองพุ่งออกมานอกถ้ำ ปกคลุมถ้ำ

ต้องบอกก่อนว่าหลงยู่เทียนอาศัยอยู่ที่นี่มาโดยตลอดและมีคนนอกเพียงไม่กี่คนที่รู้ที่นี่ แต่ตอนนี้ก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้ มีเพียงหลิงฉวนที่อยู่ข้างในเท่านั้นที่สามารถก่อได้ แสงสีทองส่องออกมาและหดตัวลงตามจังหวะหัวใจเต้น

หลงยู่เทียนจ้องไปที่ฉากตรงหน้าเขาด้วยความตะลึง เขาไม่รู้จะทำอย่างไรอีกต่อไปและเขาก็ไม่กล้าที่จะพุ่งเข้าไปตรงๆ ตอนนี้สถานการณ์นี้เดาได้ว่าน่าจะมีใครบางคนกำลังรักษาหลิงฉวนอยู่ มันจะเป็นการรบกวนถ้าขืนบุกเข้าไป

ยิ่งไปกว่านั้นแสงสีทองตรงหน้าไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คิด พวกเราคือคนที่ยืนอยู่เพดานของโลก แต่ในลำแสงนี้รู้สึกได้ถึงกลิ่นของอันตราย ถ้าขืนบุกเข้าไปอาจจะตายได้

ภายในถ้ำ สามารถมองเห็นร่างของหลิงฉวนลอยอยู่ในอากาศ ที่หน้าอกของเขา มีดาบลอยอยู่ตรงหน้าหน้าอกของหลิงฉวนและปลายดาบชี้ไปที่รูของช่องว่างร่างกาย ดาบเล่มนี้ด้านหนึ่งแกะสลักด้วยดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวและภูเขาและหญ้าอีกด้านหนึ่ง

ด้ามดาบมีหนังสือเกี่ยวกับเทคนิคการทำฟาร์มและการเลี้ยงสัตว์และหนังสือเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการรวมโลก ถ้าคนที่อยู่นอกถ้ำเข้ามาและเห็นสิ่งนี้พวกเขาจะสามารถรับรู้ที่มาของดาบเล่มนี้ได้อย่างแน่นอน

เห็นเพียงปลายดาบได้เจาะเข้าไปในอกของหลิงฉวนและก็ค่อยๆยื่นออกมาจากด้านใน ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวที่อยู่เหนือดาบปรากฏขึ้นกลางอากาศและ กลายเป็นดวงดาวที่ท้องฟ้าเหนือหลิงฉวนค่อยๆหมุนไปอย่างช้าๆ ลำแสงของดวงดาวค่อย ๆไหลเข้ามาปากของหลิงฉวน

ในขณะที่ภูเขาและหญ้าอีกด้านได้รวมเข้ากับร่างกายของหลิงฉวนโดยตรง บาดแผลขนาดใหญ่บนหน้าอกของหลิงฉวนกำลังรักษาด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ในท้ายที่สุดหลงยู่เทียนทั้งสี่ไม่มีทางเลือกนอกจากรอข้างนอกเพียงหวังว่าหลิงฉวนจะดีขึ้น