บทที่ 86 พลังแห่งมิติและเวลา

 

หลังจากนั้นไม่นานออร่าของเขาก็ลดลง

 

ราชาโคลด์หรี่ตาและหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา หลังจากจิบได้ไม่กี่ครั้งเขาก็พูดอย่างสบาย ๆ ว่า “ ตอนนี้ฟรีสเซอร์น่าจะขาดแคลนกําลังพลส่งกองกําลังเอซของฉันไปให้ความช่วยเหลือเขา! ยิ่งไปกว่านั้นให้สังเกตความเคลื่อนไหวของคูลเลอร์อย่างใกล้ชิดและรายงานให้ฉันทราบทันทีหากมีข่าวใด ๆ !”

 

“ รับทราบ!” เอเลี่ยนราวกับได้รับความเมตตาตอบกลับด้วยเสียงดังแล้วโค้งคํานับก่อนที่จะออกจากวังอย่างเป็นระเบียบ

 

บนบัลลังก์อันงดงามราชาโคลด์เขย่าแก้วไวน์อย่างสบาย ๆ ไวน์ภายในแก้วแกว่งไปมาอย่างต่อเนื่องและกระเพื่อมช้าๆ 

 

“ คูลเลอร์แกกําลังมองหาอะไรกันแน่? ”

 

ราชาโคลด์ยิ้มเยาะก่อนจะถอนหายใจ จากนั้นเขาก็ดื่มแก้วไวน์ลงในอีกเดียวร่างสูงของเขาก็ลุกขึ้นยืนจากบัลลังก์ 

 

ทางตอนเหนือของพื้นที่ทางเหนือ

 

คูลเลอร์ยืนอยู่บนบนแท่นอวกาศในความว่างเปล่าในขณะที่ดวงตาปีศาจคู่หนึ่งของเขาไม่แยแสจ้องมองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่อยู่ห่างไกล

 

ในสถานะปกติร่างกายของคูลเลอร์มีสีม่วงตรงหัวไหล่และแขนขาของเขาถูกปกคลุมด้วยเกราะหินทรายสีขาวและมีหางสีม่วงที่หลังของเขา

 

ลักษณะโดยรวมคล้ายกับฟรัสเซอร์ร่างสุดท้ายมาก(ร่าง4)แต่สีของเขากลับตรงกันข้ามกับฟรีสเซอร์ที่มีสีขาวเป็นหลักโดยมีตรงไหล่ข้อมือและข้อเท้า ในขณะที่คูลเลอร์นั้นตรงกันข้ามและเขาก็ดูเป็นลูกผู้ชายมากกว่าเมื่อเทียบกับฟรีสเซอร์ร่างสุดท้าย

 

“ ฝ่าบาทในช่วงเวลาที่ชาวไซย่าตายกองกําลังของฟรีสเซอร์นั้นจะอ่อนแอลง ทําไมท่านไม่ใช้โอกาสนี้ในการยึดดินแดนให้มากขึ้นล่ะ” เซาเซอร์กัปตันฝูงบินหุ้มเกราะที่ยืนอยู่ด้านข้างถามพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

 

“ เซาเซอร์น้องชายตัวแสบของฉันได้ทําสิ่งที่ถูกต้องแล้วฉันจะทําให้เขาเดือดร้อนทําไมในเวลาแบบนี้”

 

เสียงทุ่มของคูลเลอร์ดังขึ้น “ นอกจากนี้ราชาโคลด์พ่อของฉันไม่ต้องการเห็นฉันขยายกองกําลังของฉันมิฉะนั้นเขาจะรู้สึกไม่สบายใจ!”

 

เมื่อพูดถึงราชาโคลดอาการยินดีของคูลเลอร์ก็หายไปเขาไม่สามารถเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์ในพื้นที่ทางเหนือทั้งหมดเป็นของพ่อเขาอดีตผู้ปกครองของพื้นที่ทางเหนือทั้งหมด

 

หากเขาไม่ได้ต่อสู้กับศัตรูเมื่อหลายร้อยปีก่อนเขาคงไม่แบ่งพื้นที่ให้หรอก

 

ดูเหมือนว่าราชาโคลด์จะมีความคิดที่จะกลับมาหลังจากหายไปนาน เห็นได้ชัดว่านี้ไม่ใช่สิ่งที่คูลเลอร์ต้อ งการเห็นแม้ว่าเขาจะแน่ใจอย่างสมบูรณ์ว่าความ แข็งแกร่งของเขานั้นเหนือกว่าพ่อของเขาอยู่แล้ว แต่ราชา โคลด์ก็ยังคงสะสมพลังมาเป็นเวลานาน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ต่อสู้ มาหลายปีแต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ยังน่ากลัวมาก!

 

คูลเลอร์ไม่กล้าเสี่ยงเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อของเขา!

 

* มีข่าวเกี่ยวผลต้นไม้แห่งชีวิตบ้างมั้ย?” คูลเลอร์โบกมือก่อนถามด้วยสีหน้าจริงจัง

 

เซาเซอร์ส่ายหัวและพูดว่า “ ผู้น้อยส่งกองกําลังไปแล้วจํานวนมากและเกือบจะพลิกพื้นที่ภาคเหนือทั้งหมดแต่ก็ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับผลต้นไม้ของชีวิตเลย”

“ ไม่ต้องกังวลมีเวลาอีกเยอะถ้าไม่มีพื้นที่เหนือหาในพื้นที่อื่น ๆ จะเจอแน่นอน!” คูลเลอร์พยักหน้าเล็กน้อยและพูดด้วยน้ําเสียงจริงจัง

 

ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นมาหลายปีแล้ว ในฐานะราชาผู้ทะเยอทะยานคูลเลอร์ยังไม่พอใจกับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาและผลต้นไม้แห่งชีวิตในข่าวลืออาจทําให้ความแข็งแกร่งของเขาก้าวหน้า

 

เขาโบกมือปล่อยให้เซาเซอร์ก้าวลงไปในขณะที่เขาอยู่ในความว่างเปล่า

 

พรสวรรค์แฝงของเขาถือว่าโดดเด่นในเผ่าพันธุ์ปีศาจน้ําแข็งแต่น้องชายของเขาฟรีสเซอร์นั้นโดดเด่นกว่ามาก ถ้าเขาไม่เพิ่มความแข็งแกร่งให้เร็วที่สุดเขาอาจสูญเสียทุกอย่าง

 

ท่ามกลางกระแสแห่งห้วงมิติและเวลาที่โกลาหลทุกอย่างดู วุ่นวายและไม่เป็นระเบียบ

 

เซียร์ย่าไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะตกอยู่ในห้วงมิติพร้อมกับบาร์ดัค

 

เมื่อหลงทางท่ามกลางห้วงมิติแล้วจะไม่มีโอกาสได้ออกไปแน่!!

ล้อมรอบไปด้วยสีแดงเข้มที่กดขี่พลังอันหนักหน่วงที่แผดเผากระทบร่างกายของเขาทําให้เขารู้สึกเจ็บปวดราวกับว่าการตายนั้นดีกว่าการมีชีวิตอยู่

 

มันเป็นพลังงานที่วุ่นวายในรอยแยกของห้วงมิติพลังทําลายล้างที่นี่น่ากลัวยิ่งกว่าเมื่อเซียร์ย่าใช้พลังพิ เศษของเขาเพื่อเปิดรอยแยกมิติ

 

“ ฉันต้องหาบาร์ดคและไมเออร์ให้เจอ!”

 

ด้วยความเจ็บปวดจากการถูกเผาเซียร์ย่าก็ค่อยๆลอยไปรอบ ๆ ท่ามกลางกระแสที่วุ่นวายภายในรอยแยกของห้วงมิติและเวลานั้นไม่เป็นระเบียบและมิติและเวลาก็สับสนวุ่นวา ยมาก

 

ต่อหน้ารอยแยกของห้วงมิติพลังงานบริสุทธิ์(Ki)ไม่สามารถ ต้านทานได้เลยเนื่องจากความแตกต่างของระดับพลังงานมันจึงสูญเสียผลของมัน

 

ร่างกายที่ผอมบางของเขาดิ้นรนอย่างต่อเนื่องในพื้นที่บิดเบี้ยวสีแดงเข้มราวกับว่าเขาตกลงไปแม่น้ําในขณะที่มีบางอย่างดึงร่างกายของเขาอยู่ตลอดเวลาทําให้ทุกการเคลื่อนไหวของเขายากมาก

 

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนเมื่อเซียร์ย่าไม่สามารถรักษาการใช้พลังของเขาได้ทันใดนั้นเองก็ปรากฏแสงวาบขี้นมาข้างหน้า

 

“ นั่นไมเออร์!”

 

เซียร์ย่าประหลาดใจอย่างมากเขาเห็นไมเออร์ซึ่งมีร่างกายเปล่งประกายด้วยแสงลอยอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ร้อยเมตร

 

“ พรของเทพเจ้ามังกรมีผลแล้ว บางทีนี่อาจเป็นวิธีที่จะออกจากการกระแสที่วุ่นวายของห้วงมิติและเวลา”

 

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งเซียร์ย่าก็ลอยไปยังตําแหน่งของไมเออร์อย่างรวดเร็ว

 

แต่ในเวลานี้พลังงานในร่างกายของเขาใกล้จะหมดลงในที่สุดพลังมิติและเวลาของเขาก็ค่อยๆสูญเสียผลของมันไปและหลังจากนั้นไม่นานพวกมันก็หยุดทํางานโดยสิ้นเชิง

 

ข้อเสียเปรียบที่ใหญ่ที่สุดของพลังแห่งมิติและเวลาคือการใช้พลังงานมากเกินไป โดยไม่มีทางเลือกใด ๆ เขาทําได้เพียง ตะโกนดัง ๆ และขยับไปโดยอาศัยร่างกายของตัวเองแต่ระ

ความจริงนี้ทําให้เซียร์ย่ารู้สึกสิ้นหวัง เป็นไปได้ไหมที่เขาจะลอยอยู่ในสถานที่แปลก ๆ นี้ตลอดไป?

 

เมื่อเวลาผ่านไปเชียร์ย่าก็ยอมแพ้ต่อการต่อสู้ที่ไร้ประโยชน์และอยู่ในรอยแยกของมิติโดยหลับตาและนั่งสมาธิอย่างเงียบ

 

ในพริบตา 1 วัน 1 เดือนหรืออาจกล่าวได้ว่าไม่มีแนวคิดเรื่องเวลาที่นี่เซียร์ย่าไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว

 

หลังจากอยู่มานานท่ามกลางกระแสแห่งความวุ่นวายในห้วงมิติก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นเซียร์ย่ารู้สึกแผ่วเบาราวกับว่าเขากลับไปสู่สภาพก่อนเกิดใหม่อีกครั้ง กระแสอุ่นๆจากอกของเขากระจายไปทั่วร่างกายของเขา

 

“ ความรู้สึกอบอุ่นนี้เหมือนกับการกลับไปเป็นทารกอีกครั้ง” การแสดงออกค่อนข้างแปลกความรู้สึกอบอุ่นราวกับกลับไปเป็นทารกในครรภ์

 

ทันใดนั้นเขาก็ตอบสนองดูเหมือนว่าเขาจะเคยมาที่นี่มาก่อน!

 

ฉันมาที่นี่เมื่อไหร่?

 

* ใช่แล้วก่อนที่ฉันจะมาที่ Dragon Ball World มิติลึกลับดํามืดนั่น! กลิ่นอายของที่นี่ค่อนข้างคล้ายกับสถานที่นั้น”

 

เซียร์ย่าตอบสนองรอยแยกในห้วงมิติสีแดงเข้มนี่ไม่ใช่ความรู้สึกของพื้นที่มีดนั้นหรือ? เมื่อเทียบกับการกดขี่อย่างลึกลับของพื้นที่ลึกลับและมืดมนซึ่งเปรียบได้กับความโกลาหลในยุคดึกดําบรรพ์สภาพแวดล้อมของที่นี่นั้นดีกว่ามากที่จะทนได้

 

ในขณะที่เซียร์ย่ากําลังครุ่นคิดแสง 2 ดวงเริ่มเปล่งประกายบนหน้าอกของเขาพลังงานมิติและเวลาของเขาที่หมดไปนานแล้วก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งเมื่อเขาเริ่มดูดซับพลังงานอย่างไม่หยุดยั้งในรอยแยกของห้วงมิติ

 

ในตอนนี้สิ่งที่เขารู้สึกไม่ใช่ความเจ็บปวดและการกดขี่ที่รู้สึกเสียวซ่า แต่เป็นความรู้สึกที่น่ายินดีและสนุกสนานราวกับปลาได้น้ําบางที่อาจเป็นเพราะแหล่งกําหนดมิติเวลาภายในร่างกายของเขาก้าวหน้ากว่าเขาจึงค่อยๆดูดซับกระแสความวุ่นวายของห้วงมิติสีแดงเข้ม

 

พลังทั้งสองสีฟ้าและสีน้ําเงินเข้มเริ่มรวมกัน หลังจากผสมผสานกับกระแสความวุ่นวายในมิติสีแดงเข้มในที่สุดด้วยความสามารถทั้งสองของเซียร์ย่าก็ได้รวมเข้าด้วยกันสร้างเป็นมิติที่แยกตัวอย่างอิสระ

 

“ พลังงานมิติและเวลา!”

 

หลังจากที่ความสามารถทั้งสองหมดลงภายใต้กระแสแห่งความวุ่นวายในห้วงมิติ พลังทั้งสองของเขาได้รวมเข้าด้วยกันอย่างน่าอัศจรรย์เป็นพลังงานห้วงมิติและเวลาที่ก้าวหน้ายิ่งขึ้น