ตอนที่ 995 แข็งแกร่งและไร้เทียมทาน

ณ เมืองของเผ่ากิ้งก่าวายุ

ผู้อาวุโสใหญ่จินอู๋ซูยืนอยู่บนกำแพงเมือง ดวงตาของมันจ้องมองไปยังทิวเขาที่อยู่ไกลตา ความรู้สึกเป็นอันตรายปรากฏขึ้นในจิตใจชัดเจนมากกว่าเดิม

เมื่อวานนี้ พวกมันยังคงถูกฝูงสัตว์อสูรบุกมาโจมตี

หลายวันที่ผ่านมา จำนวนประชากรของเผ่ากิ้งก่าวายุลดน้อยลงไปถึงครึ่งหนึ่ง

“ได้ข่าวว่าพวกคนแคระเขียวก็เจอสถานการณ์เช่นเดียวกับพวกเรา”

ผู้อาวุโสลำดับสองจินปู้โต๋มีสีหน้าเคร่งเครียด “มีเพียงเผ่าจันทราขาวเท่านั้นที่ไม่เกิดอะไรขึ้นเลย บางทีนี่อาจเป็นแผนการของพวกมันก็เป็นได้”

“ไม่มีทางเด็ดขาด”

ผู้อาวุโสใหญ่ปฏิเสธเสียงแข็ง “บัดนี้ เผ่าจันทราขาวลดความน่ากลัวลงไปมากแล้ว แหล่งอาหารที่เป็นผลไม้สีเขียวของพวกมันกำลังขาดแคลน เพียงอยู่เฉย ๆ ก็ยังอดตาย แล้วจะเอาอะไรมาวางแผนการเล่นงานพวกเราได้อีก?”

“ดูนั่นสิ นั่นมันอะไร?”

บนกำแพง นักรบกิ้งก่าตัวหนึ่งชี้มือไปข้างหน้า

บนเส้นขอบฟ้าห่างไกล กลุ่มมนุษย์ 400 คนกำลังขี่ม้าและสัตว์อสูรบางจำพวกตรงมาทางเมืองของพวกมัน

“นั่นมันพวกเผ่าจันทราขาว”

ผู้อาวุโสลำดับที่สองอุทานด้วยความตกตะลึง “พวกมันกล้าออกมาที่นี่ด้วยหรือ? พวกมันบ้าไปแล้วหรืออย่างไร? เหตุไฉนมนุษย์กลุ่มนี้ถึงไม่หวาดกลัวสัตว์อสูรอีกแล้ว?”

ผู้อาวุโสประจำเผ่ากิ้งก่าวายุหลายตัวมีสีหน้าแปรเปลี่ยนไปทันที “สถานการณ์ไม่ชอบมาพากล รีบสั่นระฆังแจ้งเตือนให้พวกเราเตรียมสู้รบ”

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง!

เสียงระฆังดังกังวานไปทั่วเมืองของมนุษย์กิ้งก่า

นักรบกิ้งก่ามารวมตัวกันบนกำแพงเมืองอีกครั้ง ภายใต้การนำของหัวหน้านักรบที่มีหน้าตาดุร้ายยิ่ง

เพียงพริบตาเดียว ชาวเผ่าจันทราขาวทั้ง 400 คนนั้นก็มายืนอยู่ห่างจากกำแพงเมืองไม่ไกลแล้ว

ผู้อาวุโสใหญ่จินอู๋ซูยืนอยู่บนกำแพงเมืองด้วยท่วงท่าสง่าผ่าเผย ดวงตาของมันเป็นประกายระยิบระยับ มันกวาดสายตามองกลุ่มมนุษย์ ก่อนที่ดวงตาจะหยุดจับจ้องชายชราร่างสูงผู้ยืนอยู่ด้านหน้าสุด “ไป๋ไห่เฉา เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ? อย่าได้โผล่หัวออกมานอกกำแพงเมืองของพวกเจ้าเลย เจ้าคิดอะไรอยู่ถึงกล้ามาบุกรุกอาณาเขตของเผ่ากิ้งก่าวายุเช่นนี้?”

ฟืด

ไป๋ไห่เฉาสูดหายใจลึก

“จินอู๋ซู เจ้าไม่มีค่าคู่ควรที่จะพูดกับข้า ไปตามจินจงเจ๋อออกมารอรับความตายเดี๋ยวนี้”

เขาโคจรวิชาประจำเผ่าจันทราขาว แล้วร่างกายก็โป่งพองขึ้นมาด้วยกล้ามเนื้อบึกบึน เพียงพริบตาเดียว มนุษย์ตัวเล็ก ๆ กลับขยายร่างขึ้นกลายเป็นมนุษย์ยักษ์สูงมากกว่าเดิมถึงสองเท่า

นี่คือเคล็ดวิชาประจำเผ่าจันทราขาวที่มีชื่อเรียกว่าวิชาขยายจันทร์

“หึหึ ไป๋ไห่เฉา เจ้าคงเสียสติไปแล้วจริง ๆ”

จินอู๋ซูผู้อาวุโสใหญ่ประจำเผ่ากิ้งก่าวายุหัวเราะเยาะ “อย่าคิดว่าเผ่าของพวกข้าได้รับความเสียหายจากการถูกสัตว์อสูรโจมตีเพียงไม่กี่วัน แล้วจะปล่อยให้พวกเจ้าบุกเข้ามาฉวยโอกาสได้สำเร็จ เจ้าไม่รู้เสียแล้วว่ากำลังรนหาที่ตาย พวกเรา…ฆ่าให้หมด”

มันสะบัดมือส่งสัญญาณ

ฟ้าว!

แล้วเสียงหอกเงินก็พุ่งแหวกอากาศ

หอกแหลมจำนวนมากถูกขว้างปาเข้าหาเผ่าจันทราขาว

ไป๋ไห่เฉาเงยหน้ามองท้องฟ้าและระเบิดเสียงหัวเราะ

เขากระแทกหมัดต่อยออกไปข้างหน้า

คลื่นพลังจากกำปั้นที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าพลันพุ่งออกไป

ชายชราหัวหน้าเผ่าที่มีรูปร่างคล้ายกับชาวนาแก่ ๆ ผู้หนึ่ง กลับมีพลังการโจมตีรุนแรงถึงเพียงนี้ และนั่นมาทำให้หลินเป่ยเฉินตื่นตกใจขึ้นมาแล้วจริง ๆ

ไม่แปลกใจเลยที่ตาคนนี้ได้เป็นหัวหน้าเผ่า

เปรี้ยง!

หอกเงินจำนวนมากแตกสลายไปกลางอากาศด้วยพลังหมัดของชายชรา

“เพื่อบรรพชนของพวกเรา”

ไป๋ไห่เฉาส่งเสียงตะโกนกึกก้อง “วันนี้พวกเราจะต้องแก้แค้นให้สำเร็จ”

“ฆ่ามัน”

“แก้แค้น”

“เพื่อบรรพชนของพวกเรา”

ณ ขณะนี้ เหล่านักรบประจำเผ่าจันทราขาวจำนวนมากได้โคจรพลังลมปราณรอมานานแล้ว นี่คือเวลาที่พวกเขาจะได้แสดงเขี้ยวเล็บออกมาอย่างแท้จริง ทุกคนวิ่งตรงเข้าไปที่กำแพงเมืองของพวกมนุษย์กิ้งก่าด้วยความรวดเร็วและว่องไว

“รนหาที่ตายนัก”

จินอู๋ซูพลันกระโดดลงมาจากกำแพงเมือง

ตัวมันลอยอยู่ในอากาศ ในมือถือหอกเขี้ยวมังกร

“ตายซะ”

มันขว้างหอกออกมารวดเร็วปานสายฟ้าฟาด เป้าหมายแห่งการทำลายล้างอยู่ที่กลุ่มมนุษย์ชาวเผ่าจันทราขาว

“นับว่าเป็นหอกที่ประเสริฐ”

ไป๋ไห่เฉายิ้มมุมปากอย่างผู้ที่เหนือกว่า

เปรี้ยง!

ยอดฝีมือขั้นเซียนทั้งสองต่อสู้กันด้วยความดุเดือด คลื่นแรงสั่นสะเทือนทำให้เกิดเหตุการณ์คล้ายกับแผ่นดินไหว แผ่นดินยุบตัว ต้นไม้ใบหญ้าล้มระเนระนาด ฝุ่นผงตลบในอากาศ

เช่นเดียวกับสภาพการต่อสู้หน้ากำแพงเมือง

แต่ไม่นานต่อมา เสียงกรีดร้องโหยหวนจากเหล่านักรบกิ้งก่า ก็ทำให้หัวใจของจินอู๋ซูแทบจะคุ้มคลั่งตายแล้ว

มันหันหน้ามองกลับไปและพบว่าผู้อาวุโสลำดับสองจินปู้โต๋กำลังตกอยู่กลางวงล้อมของผู้อาวุโสจากเผ่าจันทราขาว และหากมนุษย์กิ้งก่าอาวุโสผู้นั้นตัดสินใจผิดพลาดเพียงนิดเดียว มันก็จะถูกไม้เท้ากระดูกขาวในมือของชายชราเหล่านั้นทุบตีจนร่างกายแหลกสลายทันที!

“รองผู้อาวุโส…”

ดวงตาของจินอู๋ซูแทบถลนออกมานอกเบ้า

เสียงกรีดร้องยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ผู้อาวุโสขั้นเซียนของเผ่ากิ้งก่าวายุค่อย ๆ พ่ายแพ้ไปทีละตัวสองตัว

สถานการณ์ย่ำแย่ถึงขีดสุด

“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ไปได้?”

ผู้อาวุโสใหญ่เริ่มตื่นกลัวขึ้นมาเล็กน้อย

ตัวมันเองก็ถูกโจมตีจนอยู่ในสภาพคับขัน ได้แต่ซวนเซถอยหลังและร้องตะโกนด้วยความเหลือเชื่อ “พวกเจ้าเผ่าจันทราขาวมีความแข็งแกร่งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ไม่สิ ไป๋ไห่เฉา ไป๋ซานเยว่ พวกเจ้าขึ้นสู่ขั้นเซียนระดับ 5 ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

สถานการณ์ขณะนี้ แตกต่างไปจากการคาดเดาของผู้อาวุโสใหญ่จินอู๋ซูอย่างสิ้นเชิง

“พวกเราถอย รีบถอย…”

“ตามท่านหัวหน้าเผ่าออกมาเถอะ!”

เสียงร่ำร้องโกลาหลดังออกมาจากกลุ่มนักรบกิ้งก่าผู้พ่ายแพ้

พวกมันไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อน

และชาวเผ่าจันทราขาวที่จิตใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความเคียดแค้น ก็ยิ่งต่อสู้ด้วยความดุเดือดอำมหิตยิ่งนัก

“พวกเราถอย ถอยทัพ”

จินอู๋ซูถือหอกเขี้ยวมังกรอยู่ในมือและก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง

มันประมาทมากเกินไป

หากรู้เช่นนี้ตั้งแต่แรก มันไม่มีทางออกมานอกกำแพงเมืองเด็ดขาด

แต่บัดนี้ อยากจะเข้าไปหลบอยู่หลังกำแพงเมืองก็ทำไม่ได้เสียแล้ว

ชาวเผ่าจันทราขาวบุกโจมตีต่อเนื่องไม่ให้พวกมันหยุดพักหายใจ

การสังหารเกิดขึ้นไม่หยุดยั้ง

ซากศพของมนุษย์กิ้งก่ากองทับถมกันเป็นภูเขาเลากา พวกมันไม่สามารถต้านทานชาวเผ่าจันทราขาวได้อีกแล้ว

แม้จำนวนนักรบของพวกมันจะไม่ได้น้อยไปกว่าฝ่ายมนุษย์ แต่คุณภาพของนักรบนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ความตายของมนุษย์กิ้งก่าขั้นเซียนระดับ 5 ยิ่งทำให้สถานการณ์ของพวกมันคับขันมากขึ้นทวีคูณ

“ฆ่าพวกมัน แก้แค้นให้บรรพชน”

“แม้แต่เป็ดไก่สักตัวก็อย่าให้เหลือรอด”

บรรดาผู้อาวุโสของเผ่าจันทราขาวร้องตะโกนด้วยใบหน้านองน้ำตา

พวกเขาเคยร้องขอความเมตตาจากมนุษย์กิ้งก่าเหล่านี้ พวกเขาเคยหยิบยื่นให้ความช่วยเหลือมนุษย์กิ้งก่าเป็นอย่างดี แต่พวกมันกลับตอบแทนด้วยการทรยศหักหลัง ความแค้นในอดีต ทำให้ขณะนี้มีผู้อาวุโสจำนวนมากถึงกับร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว

และครั้งนี้จะไม่มีคำว่าปราณีอีกแล้ว

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!!

เลือดต้องล้างด้วยเลือด

เสียงร้องโหยหวนดังมาจากทุกหนทุกแห่ง

มนุษย์กิ้งก่าล้มตาย

หลินเป่ยเฉินพาไป๋เสี่ยวเซียวขึ้นไปยืนอยู่บนกระบี่และบินสำรวจสนามรบผ่านทางอากาศ

ในมือเขาถือธนูคันหนึ่งและจะยิงลูกศรออกไปเป็นระยะ

ลูกธนูพุ่งแหวกอากาศ

มนุษย์กิ้งก่าจำนวนมากต้องตายด้วยฝีมือการยิงธนูของหลินเป่ยเฉิน

นี่เป็นคันธนูที่เขายึดมาได้จากหัวหน้าองครักษ์ในสถานทูตจักรวรรดิจี้กวง

ทุกครั้งที่เขาเห็นว่านักรบจากเผ่าจันทราขาวกำลังตกอยู่ในอันตราย หลินเป่ยเฉินก็จะยิงลูกศรออกไปช่วยเหลือ

เพียงครึ่งชั่วยามเท่านั้น พวกมนุษย์กิ้งก่าก็ถูกไล่ต้อนกลับเข้าไปด้านในตัวเมือง

ในที่สุด กำแพงเมืองของพวกมันก็ถูกทะลวง

มนุษย์กิ้งก่ากลุ่มสุดท้ายเหลือสมาชิกอยู่เพียงไม่กี่ร้อยตัวเท่านั้น พวกมันไปรวมตัวกันอยู่หน้าวิหารหลังใหญ่ และภายใต้การนำของผู้อาวุโสใหญ่จินอู๋ซู พวกมันก็กัดฟันสู้อย่างผู้ที่เลือดเข้าตา!

“ท่านหัวหน้าเผ่า ทำไมถึงยังไม่ออกมาอีก?”

“ท่านหัวหน้าเผ่า ช่วยพวกเราด้วยขอรับ”

“ท่านหัวหน้าเผ่า พวกเราย่ำแย่แล้ว ได้โปรดรีบออกมาช่วยพวกเราด้วย”

ยอดฝีมือขั้นเซียนของเผ่ากิ้งก่าวายุร้องตะโกนด้วยความหมดหวัง

หัวหน้าเผ่าคือนักรบกิ้งก่าที่มีระดับพลังแข็งแกร่งมากที่สุด มีนามว่าจินจงเจ๋อ มีพลังอยู่ในขั้นเซียนระดับ 6 ตลอดทั้งปีที่ผ่านมาเอาแต่เก็บตัวฝึกวิชาอยู่ในวิหาร ไม่เคยปรากฏตัวออกมาให้ผู้ใดพบเห็นทั้งสิ้น

นี่คือความหวังสุดท้ายของชาวเผ่ากิ้งก่าวายุ

“ท่านหัวหน้าเผ่า ได้โปรดออกมาช่วยเหลือพวกเราด้วย”

ผู้อาวุโสใหญ่จินอู๋ซูร้องตะโกนอย่างน่าเศร้า

แต่ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง

ในที่สุด ไม้เท้ากระดูกในมือของไป๋ไห่เฉาก็ฟาดใส่จินอู๋ซูจนร่างกายแหลกสลาย

นักรบขั้นเซียนของเผ่ากิ้งก่าวายุถูกล่าสังหารหมดสิ้น

เผ่ากิ้งก่าวายุล่มสลายแล้ว

“เปิดวิหารทำลายรูปปั้น”

ไป๋ไห่เฉาตัวสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาออกคำสั่ง รูปปั้นกิ้งก่าในวิหารทุกตัวก็ถูกทุบทำลายไม่เหลือชิ้นดี

ครั้งหนึ่ง พวกมันก็เคยทำลายรูปปั้นเทพเจ้าแห่งแดนรกร้างของพวกเขาเช่นนี้เหมือนกัน

“ทุกคนระวังตัวด้วย หัวหน้าเผ่าจินจงเจ๋อยังคงเก็บตัวอยู่ด้านใน…”

ผู้อาวุโสท่านหนึ่งส่งเสียงเตือนดังกังวาน

ในที่สุด วิหารก็ถูกทำลายหมดสิ้น

พวกเขาค้นพบห้องเก็บตัวใต้ดินห้องหนึ่ง

“เปิดประตู”

ไป๋ไห่เฉาและเหล่าผู้อาวุโสหยิบจับอาวุธเตรียมพร้อมต่อสู้

ครืด!

ประตูหินถูกเลื่อนเปิดออกอย่างช้า ๆ

ทุกคนจ้องมองเข้าไปในห้องลับแห่งนั้น

แล้วพวกเขาก็ต้องเบิกตาโตด้วยความไม่อยากเชื่อ

เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร?