ประธานสาวโหดมว๊าก – บทที่ 34 ทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดเสี่ยงเป็นครั้งสุดท้าย
ชายคนนั้นขมวดคิ้วขึ้น มองไปทางด้านหลังครู่หนึ่ง เขาดูเหมือนจะรู้ว่ารอยแผลเป็นบนร่างกายของผมหมายความว่าอะไร ไม่ได้ดูถูกศัตรูมากจนเกินไป แต่ขอคำแนะนำจากคนที่อยู่ด้านหลังแทน
พวกเขาเป็นคนของบัญชา เมื่อครู่นี้ผมได้เห็นใบหน้าที่คุ้นสองสามคนแล้ว เจอกันที่ในคลับครา
หลังจากที่ชายคนนั้นหันกลับไปครู่หนึ่งนั้น ในกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลังของเขามีคนใช้ภาษาไทยพูดมาประโยคว่า “ไม่มีปัญหา”
เขาหันกลับมา พยักหน้าให้กับผม จากนั้นโค้งช่วงเอวยกมือขึ้น ตั้งท่าที่มวยไทยใช้เป็นประจำออกมา เฉียงไปรอบๆประชิดเข้ามาใกล้ผมทีละก้าวๆ
ผมสูดหายใจเข้าเต็มปอด สองมือกำหมัดหลวมๆไว้ที่ด้านหน้าลำตัว จ้องเขาอย่างจดจ่อ
ผมไม่เคยประมือกับคนที่ชกมวยไทย แต่ก็รู้ว่าชกมวยไทยรับมือยากมาก สามารถเรียกได้ว่าโหดมาก ตอนที่ดึงระยะห่างออกจากกันยากมากที่จะทนกับการเตะวงกว้างและถีบตรง หากดึงระยะห่างเข้ามาใกล้ การโจมตีด้วยศอกและการกระแทกด้วยเข่าที่ฝ่ายตรงข้ามชำนาญก็ยิ่งถึงแก่ชีวิต
นี่ไม่ใช่บนเวทีมวย พวกเขาถึงขั้นโจมตีด้วยศอกจนตายได้เลย
แต่ผมทำได้เพียงดึงระยะห่างเข้ามาใกล้ ไม่เช่นนั้นสู้ชายหนุ่มกล้ามเนื้อกำยำที่เห็นได้ชัดว่าเคยฝึกมวยไทยมาไม่ไหว หากต้องสู้ด้วยการเตะวงกว้างล่ะก็ ผมมีโอกาสขาขาดได้ตลอดเวลา
มีเพียงแค่ทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดเสี่ยงเป็นครั้งสุดท้ายถือโอกาสจู่โจมตอนที่อีกฝ่ายเผลอถึงจะมีโอกาสชนะ
ชายคนนั้นอ้อมวนไปรอบๆเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ ตอนที่ระยะห่างเพียงพอ อยู่ๆก็ยกขาขึ้นมาอย่างกะทันหัน ขาข้างหนึ่งของการเตะวงกว้างก็ฟาดมาทางส่วนล่างของผมอย่างรุนแรงในทันที
ผมไม่ทันได้หลบ ได้แต่ย่อตัวลง ใช้ภายนอกด้านข้างของต้นขาซ้ายรับไว้
ในวินาทีที่ถูกเขาถีบโดนนั้น ต้นขาเจ็บปวดอย่างรุนแรงจนราวกับจะขาดก็ไม่ปาน พลังมหาศาลทำให้ผมแทบจะยืนไม่อยู่
เขาเก็บขา กวาดอีกข้างมาทางผมอีกในทันที
ตอนที่เล็งเห็นว่าเขาเพิ่งจะส่งขาออกมา ผมทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรง พยายามอย่างเต็มที่พุ่งไปทางด้านหน้า ดึงระยะห่างเข้าใกล้ ใช้ต้นขารับบริเวณเข่าของการเตะวงกว้างของเขาอีกครั้ง ในขณะเดียวกันก็เหวี่ยงหมัดหนึ่งออกไป
เขาหันข้างหลบหมัดของผม แต่เนื่องจากแรงสะท้อนกลับที่ขาข้างหนึ่งเตะอยู่ที่ตัวของผม ทำให้ร่างของเขาเซเล็กน้อย
ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ ผมได้พุ่งเข้าไปถึงด้านหน้าของเขา แต่เวลานี้หมัดขวายังไม่ได้ดึงกลับมา มือซ้ายเนื่องจากความเคยชินยังวางอยู่ที่ข้างลำตัว ส่วนหัวและหน้าอกเปิดกว้าง ไม่ได้มีการป้องกันใดๆเลยแม้แต่น้อย และก็ไม่มีช่องว่างในการหลบ
แน่นอนว่าเขาไม่มีทางปล่อยโอกาสที่ดีเยี่ยมนี้ กระแทกหมัดลงมาบนใบหน้าผมอย่างรุนแรง
วินาทีนั้น ผมได้ยินเสียงร้องด้วยความตกใจของเหวินเจีย
แต่ก็คือในวินาทีที่เขาปล่อยหมัดออกมานี้เอง ผมเขย่งขึ้นอย่างกะทันหัน ใช้หน้าผากชนไปบนใบหน้าของเขาอย่างรุนแรง
หมัดของเขาผ่านไปจากด้านหลังศีรษะของผม และหน้าผากของผมก็ชนเข้ากับจมูกของเขาอย่างแรง
คราวนี้ชนไปแรงมาก แรงจนแม้กระทั่งผมเองก็ยังหน้ามืดตาลาย
ฝ่ายตรงข้ามล้มลงไปในทันที มือกุมจมูกร้องโหยหวนไม่หยุด
ผมไม่ได้ถือโอกาสพุ่งเข้าไป แต่ยืนอย่างเงียบๆแทน รอคอยการปรากฏตัวของบัญชา
การประลองมีกฎของการประลอง ฝ่ายตรงข้ามได้ล้มแล้ว นั่นก็คือแพ้แล้ว
“แปะๆ…” เสียงปรบมือระลอกหนึ่งดังขึ้นมาจากในกลุ่มคนอย่างกะทันหัน…”
“หยาง คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าที่แท้คุณสุดยอดขนาดนี้” บัญชาเอ่ยชื่นชมไปด้วย เดินออกมาจากในกลุ่มคนไปด้วย
ผมไม่ได้รีบที่จะพูดอะไร หยิบบุหรี่ออกมาจุด หลังจากใช้แรงสูดเข้าไปหนึ่งคำแล้ว ถึงเงยหน้าขึ้นมามองดูบัญชา เอ่ยว่า “คุณบัญชา นี่คุณหมายความว่าอะไร?”
บัญชาเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เสแสร้ง “ไม่หมายความว่าอะไร เพียงแต่อยากได้ขาข้างหนึ่งของคุณ ค่อยเอาสิ่งที่คุณไม่ควรมีบางอย่างกลับคืนไปเท่านั้นเอง”
ผมยังคงนิ่งสงบมาก “ลองพูดๆดูก่อน เป็นใครที่อยากจะซื้อขาข้างหนึ่งของผม? เฉาเหวินหวย?”
“ไม่ใช่เขา เฉาเหวินหวยเป็นเพียงแค่คนจีนคนหนึ่งก็เท่านั้น” บัญชาส่ายศีรษะ “ผมเพียงแต่ฟังเฉาเหวินหวยบอกว่าคือพวกคุณคนจีนที่มีเงินมากคนหนึ่ง อีกทั้งอายุยังน้อยมาก แต่ผมไม่เคยเห็นตัวคน เขาเพียงแค่โทรศัพท์หาผม จ่ายสองล้านบาทให้ผมตัดขาข้างหนึ่งของคุณ อีกทั้งยังตรงไปตรงมาดีมาก โทรเสร็จไม่นานก็ให้เฉาเหวินหวยเอาสองล้านบาทมาหาผม เงินต่างก็จ่ายล่วงหน้าหมดแล้ว”
“กงเจิ้งเหวิน ควรจะคิดได้ตั้งนานแล้วว่าคือเขา” ผมอดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะพึมพำกับตัวเอง
ผมรู้ว่าเขาจะต้องคิดหาวิธีจัดการผมอย่างแน่นอน เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าจะไวขนาดนี้ อีกทั้งใช้วิธีการที่ตรงไปตรงมาขนาดนี้
ได้ผลมาก โอกาสและเวลาก็เหมาะสมเป็นอย่างมาก ในวันสงกรานต์บนถนนคนร้อยกว่าคนล้อมวงกันฉีดน้ำเล่นก็คือสถานการณ์ที่ปกติโดยสมบูรณ์แบบ คนอื่นไม่มีทางคิดถึงเลยว่าในกลุ่มคนคือการต่อสู้ชกต่อยกัน
ร้องขอความช่วยเหลือก็ไม่ได้ เสียงเอะอะโวยวายของคนที่เล่นกันอยู่ด้านนอกดังมาก อีกทั้งขอเพียงแค่ผมร้อง พวกเขาก็จะต้องโห่ร้องกันตามขึ้นมาอย่างแน่นอน สามารถกลบเสียงของผมได้อย่างรวดเร็ว
หายนะในวันนี้ คงจะหลบไม่พ้นแล้ว
แต่ขอให้พวกเขาไม่ลงมือกับเหวินเจีย ไม่เช่นนั้นผมจะรู้สึกผิดและละอายใจ
เห็นผมนิ่งเงียบ บัญชาก็หัวเราะแห้งขึ้นมาอีกสองที “หยาง ที่จริงแล้วผมคิดว่าคุณคนนี้ไม่เลว อย่างน้อยที่สุดไม่เหมือนกับเฉาเหวินหวยเจ้าเล่ห์จอมปลอมขนาดนั้น แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงได้หาเรื่องวุ่นวายมากมายขนาดนี้ อีกทั้ง…ประเทศจีนของพวกคุณมีคำพูดโบราณเรียกว่าเอาเงินทองจากคนอื่นมา ด้านหลังคือ…จำไม่ค่อยได้ว่าพูดว่ายังไงแล้ว สรุปก็คือ เรื่องนี้ผมก็ไม่มีทางเลือก เพราะว่าผมชอบเงินมาก อีกสักครู่คุณก็ทนหน่อยก็แล้วกัน ผมจะให้พวกเขาลงมือเด็ดขาดหน่อย”
“เหอะๆ เอาเงินทองจากคนอื่นมา ก็ควรช่วยแก้ปัญหาให้ ผมเข้าใจ แต่เมื่อครู่นี้คุณบอกว่าจะเอาของบางอย่างจากผมกลับคืนไป ผมดูเหมือนไม่เคยเอาของของคุณล่ะมั้ง?”
“คุณเอาไปแล้ว” สีหน้าของบัญชาหนักอึ้งลงมา “สองคลิป หนึ่งคือคลิปที่คุณไปแอบถ่ายที่บาร์ของผม แล้วก็อีกคลิปที่คุณแอบถ่ายตอนเฉาเหวินหวยเอาเงินให้กับผม”
ผมเข้าใจขึ้นในทันที “ที่แท้คือคลิปวิดีโอ คุณบัญชากังวลว่าผมจะส่งมอบคลิปให้กับตำรวจ อีกทั้งรายงานพวกเขาว่าคุณแบล็กเมล์สินะ?”
“หึ คุณรู้ก็ดี เชื่อฟังลบคลิปซะดีๆ ห้ามหลงเหลือข้อมูลสำรองใดๆเอาไว้ รวมทั้งคลิปอนุรักษ์คลิปนั้นที่คุณส่งให้กับBTT ก็ต้องคิดหาทางให้เขาลบทิ้งเช่นเดียวกัน ไม่เช่นนั้นผมจะให้คุณออกไปจากเชียงใหม่ไม่ได้”
บัญชาเปลี่ยนความเป็นมิตรเมื่อสักครู่นี้อย่างรวดเร็ว สีหน้าเปลี่ยนเป็นมืดหม่นลงมา
“คุณบัญชาคิดมากเกินไปแล้ว หากผมจะส่งมอบคลิปวิดีโอให้กับตำรวจล่ะก็ ผมส่งมอบไปตั้งนานแล้ว แต่ผมไม่มีทางทำแบบนั้นโดดเด็ดขาด เพราะผมอยากให้เฉาเหวินหวยเสียเงิน แต่กลับไม่ได้โปรเจ็กต์ของBTT อยากให้เขาสูญเสียทุกอย่างแต่กลับไม่ได้อะไรคืนมาแม้แต่นิดเดียว”
“เหอะๆ เหตุผลไม่เลว น่าเสียดายผมไม่เชื่อคุณ คุณเจ้าเล่ห์จนเกินไป”
“นี่…”
ผมถอนหายใจอย่างจนปัญญา ก้มศีรษะลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ผมไม่มีทางนำคลิปส่งมอบให้กับตำรวจจริงๆ เพราะว่าหากทางตำรวจจับกุมบัญชาล่ะก็ เฉาเหวินหวยก็จะสามารถเอาเงินหลายล้านบาทนั่นกลับคืนมาจากบัญชาได้
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ ผมเพียงแค่อยากให้เฉาเหวินหวยจ่ายเงินออกไปแต่สุดท้ายไม่ได้อะไรกลับคืนมาแม้แต่น้อย
แต่ตอนนี้คลิปวิดีโอไม่ใช่ประเด็นหลักอีกต่อไป ผมสามารถลบได้โดยสมบูรณ์แบบ ประเด็นหลักคือตอนนี้ควรจะทำอย่างไรให้ออกไปจากที่นี่ได้โดยปลอดภัย อย่างน้อยที่สุดต้องออกไปโดยที่แขนขาอวัยวะภายในร่างกายอยู่ครบ
ฝ่ายตรงข้ามมีเป็นร้อยคน แม้จะบอกว่าวงล้อมนอกเหล่านั้นจะต้องเป็นลากเข้ามามั่วๆเพื่อเพิ่มจำนวนหรือว่าตีโอบคุ้มกันให้แก่กองกำลังอย่างแน่นอน แต่ด้านในมีคนของเขาจริงๆหลายสิบคน พุ่งออกไปเป็นสิ่งที่ไม่อาจจะเป็นไปได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องพาเหวินเจียไปด้วย
ให้บัญชาตัดขาของผมหนึ่งข้างอย่างเชื่อฟัง?
ไม่มีทางเป็นไปได้ นั่นไม่ใช่สไตล์ของผม
ก่อนหน้าที่ขาของผมจะถูกตัดขาด อย่างน้อยที่สุดผมจะต้องกัดก้อนเนื้อที่อยู่บนร่างกายของเขา
ตอนที่คนอื่นจะเล่นแรง ผมจะต้องแรงกว่า
นี่ถึงจะเป็นผม
คอมเม้นต์