“ยัง……”เธอตอบด้วยความโกรธและอาย จากนั้นเธอก็หันหน้าและมองออกไปนอกกระจกทันที

ผมกลั้นไม่ไหวก็เลยหัวเราะออกมาหลายครั้ง

จู่ๆ เธอก็สะบัดมือและใช้กระเป๋าของเธอฟาดมาที่หน้าของผม

ผมรีบเอามือข้างหนึ่งปิดจมูกไว้ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็จับตาข่ายที่อยู่บนศีรษะ

เธอฟาดครั้งนี้แรงมาก และฟาดโดนแผลบนศีรษะของผมด้วย

เธอก็หันหน้าไปมองนอกหน้าต่างอีกครั้ง

ผมเอนตัวพิงเบาะหลังและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และตรวจดูว่าที่จมูกและบนศีรษะมีเลือดไหลออกมาหรือเปล่า

ผ่านไปสักพัก เธอหันหน้ากลับมา มองที่ศีรษะของผม และถามด้วยสีหน้าปกติ “คุณจะไปโรงพยาบาลไหม”

ผมเหลือบมองเธอ จากนั้นก็ส่ายหัวแต่ไม่ได้พูดอะไร

ภายในรถแท็กซี่เงียบลงทันที ไป๋เวยก็พิงอยู่บนเบาะหลัง แต่สีหน้าของเธอค่อยๆ ซีดลงเรื่อยๆ มือทั้งสองข้างก็กดหน้าท้องตลอด

อาจจะเป็นเพราะเธอปวดประจำเดือนบ่อย บวกกับเมื่อสักครู่ดื่มเบียร์เย็นๆ ไปหลายแก้ว ทำให้เธอปวดมากขึ้น และบวกกับความมึนเมาของแอลกอฮอล์ น่าจะทำให้เธอรู้สึกแย่มากๆ

ผ่านไปไม่นาน รถแท็กซี่ก็จอดที่หน้าร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง ผมให้ไป๋เวยนั่งรออยู่ในรถแท็กซี่ จากนั้นผมก็ลงจากรถแท็กซี่และเดินไปที่ด้านหน้ารถและจำป้ายทะเบียนไว้ แล้วค่อยเดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ

อันที่จริง การซื้อผ้าอนามัยสำหรับผมมันไม่ใช่ครั้งแรก เมื่อก่อนเคยซื้อให้หลินโล่สุ่ยหลายครั้ง

บังเอิญมีพนักงานหญิงในร้านสะดวกซื้อ ผมใช้ภาษาไทยบอกเธอตรงๆ ว่าผมต้องการอะไร ผมซื้อผ้าอนามัยเล็ก ผ้าอนามัยแบบกลางวันและกลางคืนอย่างละหนึ่งห่อ

ผมยังซื้อพุทราจีนและน้ำตาลทรายแดงอย่างละหนึ่งห่อ และน้ำดื่มขวดใหญ่ด้วย และขอขิงสด2ชิ้นจากร้านสะดวกซื้อด้วย

ผมจ่ายเงินเสร็จแล้วหยิบของและขึ้นรถแท็กซี่ ผมเขย่าถุงที่อยู่ในมือและพูดกับไป๋เวย “คุณจะใส่ผ้าอนามัยตอนนี้เลยไหม?”

ไป๋เวยก็ฟาดกระเป๋าที่อยู่ในมือมาที่หน้าของผมอีกครั้ง

แต่ผมได้ระวังตัวไว้แล้วและรีบใช้มือบังไว้ และฉวยโอกาสจับกระเป๋าของเธอมาด้วย และยัดผ้าอนามัยหลายห่อนั้นลงไปในกระเป๋าของเธอ

เธอไม่ได้สนใจผม เธอนั่งพิงเบาะหลังและหันหน้ามองไปที่นอกหน้าต่าง

หลังจากพวกเราถึงโรงแรม ขณะที่ไป๋เวยลงจากรถแท็กซี่ เธอก็เดินเซไปสองสามครั้ง เมื่อเห็นร่างกายของเธออ่อนแอ ผมก็รีบวิ่งไปพยุงเธอทันที

“ห้ามจับตัวฉัน”เธออวดเก่งและสะบัดมือของผมออกไป

ผมปล่อยมือจากเธอทันที และเธอก็ค่อยๆ เดินเข้าไปในโรงแรม

ผมเห็นเธอเดินได้ไม่กี่ก้าวก็เริ่มเดินเซอีกครั้ง ผมทนไม่ไหวก็เลยเดินเข้าไป มือข้างหนึ่งโอบหลังของเธอไว้ ส่วนมืออีกครั้งก็จับเท้าทั้งสองข้างของเธอขึ้นมา แล้วอุ้มเธอขึ้นมาทันที

“คุณจะทำอะไร?”เธอพยายามดิ้น

“อย่าขยับ”

ผมอุ้มเธอไว้แน่นแล้วเดินเข้าไปในโรงแรม

เธอยังคงทุบตีหน้าอกของผมไม่หยุด

ผมเพิ่มแรงที่มือและพูดกับเธอว่า “ผมบอกแล้วว่าอย่าดิ้น ไม่งั้นผมจะถอดเสื้อผ้าของคุณออกเดี๋ยวนี้เลย คุณเชื่อไหม?”

เธอหยุดดิ้นทันที แต่เธอยังคงมองผมด้วยความโกรธ

ผ่านไปไม่นาน เธอรู้สึกว่ามองผมแบบนี้ไปตลอดมันคงไม่ดี เธอก็เลยรีบหันไปมองที่อื่น

ผมเคยสัมผัสร่างกายของเธอมาแล้วหลายครั้ง แต่ผมอุ้มเธอแบบนี้เป็นครั้งแรกจริงๆ

ผมต้องบอกตามตรง การได้สัมผัสต้นขาของเธอมันเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ ต้นขาของเธอเรียบเนียน ผิวนุ่มและยืดหยุ่น ส่วนภูเขาสองลูกของเธอที่แนบชิดกับหน้าอกของผม……มันทั้งตึงทั้งเด้งและนิ่มมากๆ

บวกกับกลิ่นกายอ่อนๆ และเสียงหายใจหอบของเธอ ทำให้ผมมีอารมณ์ขึ้นมาทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเดินเข้าไปในลิฟต์ ในพื้นที่แคบๆ ที่มีเพียงพวกเราสองคน ผมอยากจะถอดเสื้อผ้าของเธอออกและมีอะไรกับเธอตรงนี้เลย

แต่น่าเสียดายที่วันนี้เธอเป็นประจำเดือน

ดูเหมือนเธอจะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของผม และเธอก็ดิ้นอีกครั้ง

ผมถูที่ต้นขาของเธออย่างแรงและพูด “ประธานไป๋ ถ้าคุณยังกล้าดิ้นอีก ผมจะเอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงของคุณ”

เธอเกร็งทันทีแล้วก็หนีบขาตัวเองไว้แน่น

หลังจากที่เดินมาถึงห้องพัก ผมก็บอกให้เธอหยิบคีย์การ์ดแล้วประตู จากนั้นผมก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องพัก

“คุณออกไปได้แล้ว”ทันทีที่เดินเข้ามาในห้องพัก เธอพูดไปด้วยและพยายามดิ้นอย่างรุนแรง

ผมวางเธอลง หยิบผ้าอนามัยและยื่นให้เธอและพูด “คุณไปใส่ผ้าอนามัยที่ห้องน้ำก่อน ผมจะต้มน้ำขิงใส่พุทราจีนและน้ำตาลทรายแดงให้คุณดื่ม”

“ไม่จำเป็น คุณออกไปเถอะ”เธอรับผ้าอนามัยและชี้ไปที่ประตูด้วยสีหน้าปกติ

“ประธานไป๋ ผมเคยพูดแล้วไง ผมจะเริ่มจีบคุณ คุณบอกเองว่าจะดูว่าฉันจะตามจีบคุณยังไง ตอนนี้มันเป็นโอกาสที่ผมจะทำให้คุณเห็นไง”

“มันไม่จำเป็น คุณออกไปเถอะ”

“คุณวางใจได้ ตอนนี้คุณมาประจำเดือน ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก”

“คุณ……”

ผมหยิบกาต้มน้ำและพุทราจีนกับขิงเข้าไปในห้องน้ำ

ไป๋เวยกังวลขึ้นมาทันที เธอยืนอยู่หน้าประตูและพูดด้วยความโกรธ “ฟางหยาง ถ้าคุณยังไม่ออกไป ฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”

“แล้วแต่คุณเลย เพราะผมไม่ได้ทำอะไรมิดีมิร้ายคุณซะหน่อย ทุกคนก็รู้ว่าผมตามจีบคุณอยู่ คุณคิดว่าตำรวจมาแล้วจะทำอะไรได้? ยิ่งไปกว่านั้น ถึงผมจะโดนจับเข้าสถานีตำรวจ ผมแค่โทรศัพท์ครั้งเดียวก็โดนปล่อยตัวแล้ว”

“คุณ……คุณมันหน้าด้าน!คุณมันไร้ยางอาย!”

ผมเติมน้ำประปาใส่กาต้มน้ำไปครึ่งหนึ่ง แล้วหยิบแก้วน้ำที่สะอาด จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ชี้ไปที่ด้านล่างของไป๋เวยและพูด “ถ้าคุณยังไม่รีบไปใส่ผ้าอนามัย ถ้ามันไหลออกมาคงเปื้อนกระโปรงแน่ๆ ”

“คุณเป็นพวกอันธพาล สถุลและไร้ยางอาย! เลวทรามต่ำช้า!”

ผมยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ เดินเข้าไปใกล้ๆ เธอและพูด “พูดง่ายๆ ก็คือผมเลว ใช่ไหม ถ้าผู้ชายไม่เลว ผู้หญิงก็คงไม่ชอบ ผมพูดถูกไหม?”