ตอนที่ 43: ชีวิตที่ยากลําบาก

คําพูดของซ่างกวนปิงเสวทําให้บรรยากาศเย็นลงยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา และสายตาของคนไม่กี่คนในปัจจุบัน รวมทั้งผู้มาใหม่หมิงซุยซุย หันไปทาง ไปเซหมิน โดยไม่รู้ตัวเพื่อรอคําตอบของเขา

สายตาของ ซ่างกวน ปิงเสว่ จ้องไปที่ดวงตาของ ไปเซหมิน เธอต้องการรอดูว่าเขาจะตอบอย่างไร หลังจากที่เธอพูดคํานั้น อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าการพิจารณาว่าก่อนหน้านี้ไปเซหมินนั้น เฉยเมยเพียงใด เธอจึงคิดว่าเขาอาจจะปฏิเสธ

ท้ายที่สุดแล้วใครจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อคําพูดไร้ค่าที่กล่าวถึงในอดีต? นับประสาว่าเขาเป็นผู้ชายที่ชื่อตรงสุจริต ซ่างกวน ปิงเสว พร้อมที่จะรับฟังการตอบสนองเชิงลบของเขาแล้ว

อย่างไรก็ตาม ไปเซหมินพยักหน้าอย่างแปลกใจอย่างสงบและพูดช้าๆ “ดี ในเมื่อเธอคิดเช่นนั้น ฉันจะช่วยเจ้าช่วยชีวิตคนเหล่านั้น อย่างน้อยที่สุด ฉันสัญญาว่าจะทําให้ดีที่สุด”

พ่อของ ไปเซหมิน เป็นคนจริงจังที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์และไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษาของ ไปเซหมิน เพราะเขารู้ว่าความคิดของเขาล้าสมัย อย่างไรก็ตาม มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาเตือนไปเซหมินตั้งแต่ยังเป็นเด็ก คําพูดของผู้ชายมีค่ามากกว่าทองคํา ถ้าลูกรักษาสัญญาของตัวเองไม่ได้ แสดงว่าลูกไม่คู่ควรที่จะถูกเรียกว่าผู้ชาย

ไปเซหมิน อาจมีข้อบกพร่องมากมาย แต่เขายังคงรักษาคําพูดและเคารพพ่อแม่ของเขา ซึ่งเสียสละทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูเขาและให้ชีวิตที่ดีที่สุดแก่เขา พวกเขาอาจจะยากจนงั้นเหรอ? ใช่แล้ว พวกเขายากจนแต่พวกเขาไม่เคยเป็นคนขี้ขลาดหรือโกหก

ช่างกวน ปิงเสว่ ไม่ได้คาดหวังการตอบสนองนี้จาก ไปเซหมิน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอดูถูกและเกลียดชังผู้ชาย ดังนั้นเมื่อเธอเห็นเขาผงกศีรษะและพูดคํานั้นโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว เธอก็แปลกใจและไม่รู้จะพูดอะไร

เธอมองเขาราวกับว่าเธอกําลังดูมนุษย์ต่างดาวและถามด้วยความไม่เชื่อบางอย่าง “นายพูดว่าอะไรนะ?”

ไปเซหมินเพิกเฉยต่อคําถามของเธอและยืนขึ้นในขณะที่เขาพูด “เราควรวางแผนบางอย่างก่อน ตอนนี้มือซ้ายของฉันแทบหัก เนื่องจากการต่อสู้กับด้วงไฟอันดับ 1 เมื่อ 3 วันก่อนและฉันจะใช้เวลาพอสมควร เพื่อการฟื้นตัว”

เมื่อพูดอย่างนั้น ไปเซหมิน ขยับแขนซ้ายของเขาในมุมต่างๆ และทุกคนก็สังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็วว่า แท้จริงแล้ว มือที่สวมถุงมือแปลก ๆ นั้นเคลื่อนไหวอย่างไม่แน่นอนราวกับเป็นวัน

“ทําไมไม่รอให้มันฟื้นตัวก่อนล่ะ” เฉินเหอมองเขาด้วยความเป็นห่วงและเสนอว่า “ถ้านายต่อสู้โดยไม่สามารถใช้กําลังทั้งหมดได้ นายน่าจะตายในท้ายที่สุด ซอมบี้ตัวนั้นอาจจะแข็งแกร่งกว่าด้วงเพลิงที่นายเคยเผชิญหน้ามาก่อน”

“แต่ถ้าเรารอนานเกินไป เด็กผู้หญิงเหล่านั้นในหอพักหญิงอาจจะอดตายได้” เหลียงเผิงชี้ปัญหา

“นั่นคือสิ่งที่จําเป็น” ไปเซหมินมองทุกคนที่ละคน ศึกษาปฏิกิริยาของคนบางคนและพยายามทําความเข้าใจว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่

เฉินเหอมองเขาด้วยความประหลาดใจ ความหึงหวง ความกลัว และความกังวลอีกนัยหนึ่ง

เหลียงเผิง มองเขาด้วยสายตาที่ซับซ้อน ไม่นานมานี้ ทั้งสองคนได้เผชิญหน้ากันด้วยวาจาที่เกือบจะกลายเป็นการเผชิญหน้าของกล้ามเนื้อ และเมื่อพิจารณาถึงสิ่งที่เหลียงเพิ่งเคยเห็นมาไกลจากไปเซหมิน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะชนะ

ไค จึงยี่, ฟู เชี่ย เฟิง และนักเรียนอีก 2 คนที่ตัดสินใจติดตามไปเซหมินมาก่อนหน้านี้กําลัง มองเขาด้วยความกังวล ท้ายที่สุด ไปเซหมินเป็นที่เดียวที่พวกเขาสามารถรับพลังได้ในปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฟู เชี่ย เฟิง ผู้ซึ่งรู้สึกขอบคุณเขาอย่างมาก

สําหรับช่างกวน ปิง เสว เธอยังคงตกตะลึงกับบางสิ่งที่ไปเซหมิน ไม่เข้าใจ

“จากนั้น ตั้งใจฟังให้ดี เพราะฉันต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณเพื่อให้โอกาสประสบความสําเร็จเพิ่มขึ้น ไม่เช่นนั้นเรามีโอกาสเพียง 50 ถึง 60% เท่านั้นที่จะรอดพ้นจากที่นั่นทั้งเป็น ไปเซหมินเริ่มอธิบายบทบาทของแต่ละคนรวมถึงแนวคิดในการจัดการกับซอมบี้ที่วิวัฒนาการแล้ว

ในหอพักหญิง

ภายในห้องบนชั้น 4 มีสิ่งของหลายชิ้นวางซ้อนกันอยู่หน้าประตูเพื่อกั้นไว้ เด็กหญิง 4 คนอยู่บนเตียง ดวงตาเต็มไปด้วยความกลัวและความอ่อนล้า

ความเงียบปกคลุมทั่วทั้งห้อง ราวกับว่าไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่น บรรยากาศตกต่ําอย่างมากเด็ก หญิงทั้ง 4 คนเข้าใจอย่างชัดเจนว่าซอมบี้สามารถบอกได้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนโดยเสียง ดังนั้นจึง ไม่มีใครกล้าพูดเสียงดังเกินไป

หญิงสาวที่รูปร่างค่อนข้างเล็กกระซิบคําถามด้วยน้ําเสียงที่ต่ํามาก “เกาหมิน ฉันหิว มีอะไรให้กินอีกไหม?”

เกาหมินยิ้มแหยๆ ว่า “หลื่นา คุกกี้แห้งห่อสุดท้ายที่ยังเหลือคงหมดเช้านี้สําหรับพวก

“เกาหมิน เจ้ากําลังบอกว่าเราจะตายเหรอ?” ทันใดนั้น เด็กสาวอีกคนที่มีใบหน้าที่น่ารักมากราวกับเด็กที่ชื่อฟานอู่พูด ขณะมองเกามิน หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและความวิตกกังวลเมื่อความหิวเริ่มทดสอบสติของเธอ

เกาหมินมองไปที่เพื่อนของเธอและปลอบโยน “ไม่ต้องกังวลฟ่าน อู่ ฉันแน่ใจว่าจะต้องมีคนมาช่วยเราเร็ว ๆ นี้แน่นอน”

“แต่.. พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยซอมบี้และถึงแม้มีคนคนหนึ่งฆ่าพวกมันไปหลายตัว เมื่อ 2-3 วันก่อนและดูเหมือนจะแข็งแกร่งมาก แต่ในที่สุดเขาก็ต้องล่าถอย” ลีน่าเล่าถึงฉากที่เฉียวหลง สังหารซอมบี้ที่เห็นได้ชัดว่าอยู่ยงคงกระพัน

ในขณะนั้น ขณะที่ 4 สาวแอบมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อซ่อนตัว พวกเธอคิดว่าพวกเธอปลอดภัยแล้ว อย่างไรก็ตาม แม้แต่ชายที่มีพลังประหลาดก็ยังถูกบังคับให้ต้องหนีอย่างน่าสังเวชหลัง จากขึ้นไป 2-3 ชั้น

บรรยากาศเริ่มหนักขึ้นมากและแม้แต่เกาหมิน ก็ไม่สามารถพูดคําปลอบโยนได้ในครั้งนี้พูด ตามตรง แม้แต่เธอเองก็ไม่มีความหวังที่จะออกไปจากที่นี่ทั้งเป็น โลกกลายเป็นเรื่องยุ่งเหยิงไป แล้ว และที่นี่พวกเขาถูกขังไว้โดยไม่กล้ายกนิ้วขึ้น… ทําไมใครๆ ก็เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยพวกเขา? อย่าง ไรก็ตามพวกเธอก็ยังมีความหวังเล็กๆ น้อยๆ นั้นเป็นสิ่งเดียวที่ทําให้ 4 สาวนี้อยู่ด้วยกันและมีสติหลังจากไม่ได้กินอาหารอย่างเหมาะสมมาเกือบ 1 สัปดาห์

“ฉันไม่สนหรอกว่าใคร ถ้ามีคนช่วยชีวิตฉันและพาฉันออกจากนรกนี้ ฉันยินดีที่จะเป็นผู้หญิงของเขา” จู่ๆ เพื่อนเพียงคนเดียวใน 4 คนที่ยังคงนิ่งเงียบก็พูดขึ้น

เมื่อพบโอกาส เกาหมินก็พูดติดตลกว่า “เพื่อเป็นแฟนของเจ้าหญิงชาร์มมิ่ง ฉันสงสัยว่าใครจะโชคดีเช่นนี้”

“หิ” หญิงสาวก่อนหน้านี้กลอกตาและหัวเราะคิกคักเบาๆ ชื่อของเธอคือ อว์ยี่ จุน เธอมีผมยาวสีดํา ใบหน้ารูปไข่ที่มีเสน่ห์ ดวงตาคู่สวยสดใส และร่างกายของเธอก็น่าประทับใจ บริเวณอกมีเนื้อพอดิบพอดีเป็นพิเศษ

อว์ ยี่จุนเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเป็นอันดับ 2 ในมหาวิทยาลัยทั้งหมด รองจากซ่างกวนปิงเสว่ดังนั้นจํานวนผู้ชายที่ติดพันเธอทุกวันก่อนวันสิ้นโลกจึงนับไม่ถ้วน และหลายคนอาจจะเต็มใจที่จะเสี่ยงหากพวกเขารู้ว่าเธอเพิ่งพูดอะไรไป

หลังจากที่ห้องเงียบไปหลายนาที่ อว์ ยีจุนถามอย่างกังวลเล็กน้อย “พวกคุณทุกคนคิดว่าปิงเสว่ปลอดภัยหรือไม่?”

“เธอสบายดีแน่นอน” เกาหมินไม่ลังเลแม้แต่น้อยในคราวนี้และตอบโต้ด้วยความมั่นใจ แม้ว่าเธอจะพบเพียงซ่างกวน ปิงเสาในมหาวิทยาลัย แต่พวกเขาก็สนิทสนมกันมาก และเธอก็รู้ว่าซ่า งกวนปิงเสว่ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ยอมแพ้ง่ายๆ

“เธอพูดถูก” อว์ยีจุนถอนหายใจ เธอกับซ่างกวน ปิงเสว่เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดเจนว่า แม้ว่าเพื่อนของเธอจะหยิ่งในบางครั้งและทัศนคติที่ไม่แยแสของเธอก็อาจสร้างความรําคาญให้กับคนส่วนใหญ่ได้ เนื่องจากครอบครัวของเธอได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวดและด้วยปัญหาในอดีต ซ่างกวน ปิงเสา จะไม่นั่งรอความตายอย่างแน่นอน ไม่เหมือนกับพวกเธอ 4 คน

เนื่องจากชีวิตของ ซ่างกวน ปิงเสว่ นั้นยากและเศร้ามากพอในอดีต โลกใหม่นี้จะไม่สามารถทําลายเธอได้ นี่คือสิ่งที่ อว์ ยี่จุน เชื่อมั่นอย่างมั่นคง

ทันใดนั้น เสียงของบางสิ่งที่ตกอยู่ไกลๆ ก็ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ