ตอนที่ 37: มีอำนาจแต่ก็ยังถูกยับยั้งได้

เมื่อสัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ย่ำแย่ของซ่างกวน ปิง เสว่ ไม่มีผู้รอดชีวิตคนใดกล้าพูดอะไร และแบกเป้หนักๆ และกระเป๋าที่เต็มไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มต่อไป

“อยู่ที่นี่…” เหอ ยู่ หานชี้ไปที่อาคาร 4 ชั้นที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งถนนอย่างลังเล และทุกคนก็หยุดหลังจากได้ยินคำพูดของเขา

ภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคน ซ่างกวน ปิงเสว่ พยักหน้าอย่างเฉยเมยและค่อยๆ เดินไปข้างหน้าพร้อมกับเฉินเหอที่เดินตามหลังอยู่ใกล้ๆ

เหลียงเผิงก็เดินตามหลังไปเล็กน้อย ท้ายที่สุด ในฐานะสมาชิกของกลุ่มนี้ ซ่างกวน ปิงเสว่ เป็นทรัพย์สินที่สำคัญและ เหลียงเผิงไม่เต็มใจที่จะเห็นเธอตายเพราะมันหมายความว่าชีวิตของเขาเองจะยากขึ้นจากนี้ไป

สำหรับไป่เซหมินนั้น เขาได้ปนเปกันในหมู่ผู้รอดชีวิตและเสียงต่ำที่ไม่มีใครได้ยิน เขากระซิบว่า “เฮ้ ลิลิธ…คนนี้หรือที่พยายามจะฆ่าฉันเมื่อ 3 วันก่อน?”

“ที่จริงแล้ว เขาเป็นคนที่ดึงดูดฝูงซอมบี้พวกนั้น” ลิลิธพยักหน้าด้วยรอยยิ้มสบายๆ ขณะที่เธอลอยอยู่เหนือพื้นดินหลายเมตร ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอมองไปที่ไป่เซหมินและถามว่า “นายจะทำอย่างไร“

“เพียงแค่รอและดู” ไป่เซหมินตอบอย่างเฉยเมย อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเขาฉายแววเย็นเยียบที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

‘แกกล้าที่จะลองฆ่าฉันโดยใช้ซอมบี้เหรอ? ฉันจะแสดงให้แกเห็นถึงผลที่ตามมาของความล้มเหลวในตอนนั้นเอง!’

…

“โอ้! นี่เธอจริงๆสินะ ซ่างกวนปิงเสว่!” เฉียวหลงอุทานด้วยความยินดี ขณะที่เขาอ้าแขนกว้าง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความปรารถนาที่เปลือยเปล่า ขณะที่เขาจ้องมองที่ส่วนโค้งของหญิงสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าเขา

ซ่างกวน ปิงเสว่ เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่เขาเคยเห็นมาตลอดชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัย! มีเพียงสตรีผู้นั้นเท่านั้นที่คู่ควรกับการเป็นราชินีของเขาอย่างแท้จริง!

“นายคือเฉียวหลง หัวหน้ากลุ่มนี้ที่เรียกตัวเองว่าราชางั้นเหรอ?” เสียงของซ่างกวน ปิงเสว่ เย็นชาขณะที่เธอมองเขาอย่างเย็นชา

“ถูกต้อง” เฉียวหลงไม่ได้โต้แย้งและยืนยัน ในขณะที่เขาพยักหน้า เขาตรวจสอบเฉินเหอก่อน และจากนั้นเหลียงเผิงก่อนจะกล่าวว่า “ฉันเห็นว่าเธอเป็นนักสู้ที่ดี แล้วทำไมไม่มาเข้าร่วมกับกษัตริย์องค์นี้ล่ะ ฉันสัญญากับเธอเลยว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ดีที่สุดและเป็นผู้หญิงที่ดูดีที่สุด เหนือสิ่งอื่นใดและต่ำกว่าหนึ่งเท่านั้น นั่นคือ ฉัน! “

เฉินเหอมองเขาราวกับว่าเขาเป็นคนงี่เง่า คนๆ นี้เสียสมองไปเหมือนกับซอมบี้

เหลียงเผิงดูถูกข้อเสนอ เมื่อเขาได้ยินคำว่าผู้หญิง แต่ในที่สุดก็ถอนหายใจ ขณะที่เขาพึมพำ ‘ช่างน่าเสียดาย‘ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ซ่างกวน ปิงเสว่ เห็นได้ชัดว่าไม่มีอารมณ์ที่จะฟังเรื่องไร้สาระ เธอโบกมือขวาของเธอเบา ๆ และหอกน้ำแข็ง 2 อันก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเธอ ก่อนที่จะพุ่งไปที่แขนของเฉียวหลง เธอตั้งใจจะปิดจุดแข็งของเขาก่อน

“ในเมื่อเธอไม่ยอมมาเป็นของฉัน ฉันก็จะทำให้เธอเป็นเมียของฉันเอง เมื่อฉันจับเธอได้!” เฉียวหลงได้ตอบกลับ เขาคาดหวังอยู่แล้วว่าสิ่งต่างๆ จะไม่เป็นไปตามที่เขาต้องการ ดังนั้นเขาจึงแอบเฝ้าอยู่

“หยุดก่อน!” เฉียวหลงตะโกนและชกหมัดไปข้างหน้า

ปั้ก!

หมัดของเฉียวหลงดูเหมือนจะแข็งแกร่งพอที่จะทำให้อากาศที่อยู่ตรงหน้าเขาส่งเสียงดัง ราวกับว่าปืนใหญ่อากาศก่อตัวขึ้นหลังจากการต่อยครั้งนั้น หอกน้ำแข็ง 2 อันของซ่างกวน ปิงเสว่ ถูกทำลายด้วยแรงกดอันแรงกล้า

ด้วยการต่อยครั้งนี้ทำให้ร่างกายของเฉียวหลงก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่ ในขณะที่จ้องมองไปที่ ซ่างกวน ปิงเสว่ และระบุว่าเธอเป็นนักสู้ระยะไกล

การแสดงออกของ ซ่างกวน ปิงเสว่ ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ด้วยการโบกมือของเธอ หอกน้ำแข็ง 10 อันปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเธอและพุ่งเข้าหาศัตรู

เมื่อเห็นหอกน้ำแข็ง 10 อันพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเฉียวหลงเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาถูกบังคับให้กระโดดไปด้านข้าง เขาแทบจะไม่กลิ้งบนพื้นและหลบหอกทั้งสาม เมื่ออีก 7 อันเปลี่ยนเส้นทางและไล่ตามเขาต่อไป

เพื่อเป็นการตอบโต้ เฉียวหลงกำหมัดทั้ง 2 ข้างไว้และปล่อยหมัดไปข้างหน้า

ปัง…ปัง…ปัง…ปัง….

ในเวลาไม่นาน หอกน้ำแข็งทั้ง 7 อันก็ถูกบดขยี้เป็นน้ำแข็งก้อนเล็กๆ ที่ตกลงสู่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง

ในการตอบโต้ เฉียวหลงกำหมัดทั้งสองข้างและชกไปข้างหน้าอย่างดุเดือด ขณะที่จ้องมองไปที่เฉินเหอและเหลียงเผิง บรรยากาศในตอนนี้ส่งเสียงดังและปืนลม 2 กระบอกพุ่งเข้าหาชาย 2 คนที่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วม

-อ่านได้ที่ www.thai-novel.com-

ชาย 2 คนตกตะลึง ทั้งคู่ไม่คาดคิดว่าคนผู้นี้จะโจมตีพวกเขาทันที เมื่อเขาต่อสู้กับบุคคลอื่น

ใบหน้าของ ซ่างกวน ปิงเสว่ เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้ เธอโบกมือทั้งสองโดยไม่รอช้า และกำแพงน้ำแข็งบางๆ 2 ก้อนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายทั้งสอง

ปัง

ปัง

กำแพงน้ำแข็งบางๆ ทั้งสองถูกบดขยี้ด้วยพลังของปืนใหญ่อากาศ แต่พวกเขาก็สามารถหยุดการโจมตีแบบลอบโจมตีได้สำเร็จ น่าเสียดายที่ ซ่างกวน ปิงเสว่ ใช้มานาจำนวนมากเพื่อสร้างกำแพงน้ำแข็งทั้งสอง ท้ายที่สุด ทักษะ การสร้างน้ำแข็งของเธอเป็นทักษะระดับแรก และเธอไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“ฮี่ฮี่ฮี่…” เฉียวหลงหัวเราะและพุ่งไปข้างหน้า ในขณะที่เขาใช้โอกาสที่เธอขาดการโจมตี

“ไอ้บ้าเอ๊ย!” เฉินเหอโกรธเคืองและอดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง ถ้าไม่ใช่เพราะซ่างกวน ปิงเสว่ เขาอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตจากการโจมตีครั้งก่อน! แต่ที่แย่ที่สุดคือเพราะเขา เธอจึงต้องเผชิญกับปัญหาที่เข้ามา

ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและเชี่ยวชาญ เฉินเหอดึงลูกธนู 3 ดอกออกจากกระบอกที่ด้านหลังของเขา และยิงธนู 3 ดอกไปทางเฉียวหลงด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ยังพยายามจะอ่อนโยนอยู่อีกเหรอ ไอ้ขยะ!” เฉียวหลงมองไปที่เฉินเหอและเยาะเย้ย ด้วยหมัดอันแรงกล้า ลูกธนู 3 ดอกที่เล็งไปที่แขนขาของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ อย่างง่ายดาย

ซ่างกวน ปิงเสว่ สร้างกระสุนน้ำแข็ง 20 นัดและยิงพวกมันทั้งหมดไปข้างหน้าพร้อมกัน ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจชีวิตของศัตรูอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากการโจมตีจำนวนมากมุ่งเป้าไปที่บริเวณต่างๆ เช่น ศีรษะและหัวใจ

เฉียวหลงยังสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการโจมตีของศัตรู และตระหนักในทันทีว่า แท้จริงแล้วเขาอ่อนแอกว่าเธอด้วยความหงุดหงิดใจ เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงต้องเปลี่ยนกลยุทธ์

ในขณะที่ซ่างกวน ปิงเสว่ คิดว่าเฉียวหลงจะพุ่งเข้าหาเธอต่อไป ทันใดนั้นเขาก็หันร่างของเขาและพุ่งเข้าหาเฉินเหอ ซึ่งยังคงตกใจกับความง่ายที่การโจมตีของเขาถูกบดขยี้

“เฉินเหอ ระวัง!” ซ่างกวน ปิงเสว่ อดไม่ได้ที่จะอุทาน ขณะที่เธอสร้างกำแพงน้ำแข็งขึ้นต่อหน้าเขา

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เธอตกตะลึงเล็กน้อยสินะ~” เฉียวหลงหัวเราะออกมาดังๆ ราวกับคนบ้าที่แผนสำเร็จ ลมบ้าหมูปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา และความเร็วของเขาก็ทะยานขึ้นสู่ระดับใหม่

ภายใต้การจ้องมองที่ตะลึงงันของทุกคน เฉียวหลงพุ่งไปที่ซ่างกวนปิงเสว่อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม คราวนี้เธอไม่มีเวลาสร้างการโจมตีเพิ่ม เนื่องจากเธอยังคงมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอไร้อำนาจ เธอทำได้เพียงมองดูขณะที่มือของเขายื่นไปข้างหน้าเพื่อพยายามจะจับเธอ

“กล้าดียังไง ไอ้สารเลว!” เสียงคำรามโกรธแค้นดังมาจากด้านข้างตามด้วยเสียงกดดันอันดัง

ใบหน้าของเฉียวหลงซีดเผือดเมื่อเขาเห็นค้อนขนาดใหญ่ห่างจากศีรษะของเขาเพียงเมตรเดียว หากถูกโจมตีก็จงลืมไปว่าบาดเจ็บสาหัส หัวของเขาจะระเบิดเป็นหลายร้อยชิ้นอย่างไม่ต้องสงสัย!

———————————————————————————-