WDS Chapter 43 สมาคมลับ

ณ เมืองแลนธานอร์ชั้นนอก, ทางตะวันตก

ในตรอกมืด ชายร่างผอมคนหนึ่งสวมชุดสีเทาและเดินอย่างช้าๆ ขณะที่มองไปยังประตูบานแล้วบานเล่า

ในที่สุด เขาก็หยุดที่ประตูที่มีภาพสลักงูเห่า 3 หัว และเคาะมัน เมื่อได้ยินเสียงเคาะ คนที่อยู่ด้านในก็ถามว่า “พระอาทิตย์ตกที่ใด?”

“พระอาทิตย์ตกอยู่ในร่างของคนที่ยอมสละชีวิตให้แลนธานอร์ดีขึ้น” ชายคนนั้นตอบด้วยเสียงแหบ

ประตูเปิดออก แต่ขณะที่เขาเดินเข้าไป เขาก็ถูกคลุมหัวด้วยกระสอบในฉับพลัน ชายคนนั้นไม่ได้ต่อต้านใดๆ

เขาให้คนที่อยู่ด้านใน นำเขาเดินผ่านอุโมงค์ที่ซับซ้อนเข้าไป ก่อนที่จะมาถึงห้องแห่งหนึ่งที่ดูเหมือนจะอยู่ใต้ดิน

มีโต๊ะ 1 ตัว และเก้าอี้ 2 ตัวในห้องนี้ ชายคนนั้นนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่งขณะที่กระสอบถูกดึงออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ผอมแห้งและดวงตาที่จมลึก

ชายคนนี้ก็คือ แดนีล แม้เครื่องมือประมวลผลขนาน จะดึงดูดเขาเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ได้ตัดสินใจ ซื้อเครื่องมือปลอมตัว นี่เป็นเพราะแผนการของเขา ก็คือ ใช้เครื่องมือปลอมตัวในการจัดตั้งฝ่ายของตัวเอง

ตามที่ระบบบอกกับเขา รางวัลที่ดีท่ีสุดจากการทำสิ่งต่างๆก็คือ การเดินในเส้นทางการปกครองโลก ตอนนี้ เขามีพลังที่จะปกป้องตัวเองแล้ว ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจว่า มันถึงเวลาแล้ว หากเขาประสบความสำเร็จ เขาจะได้รับแต้มมากขึ้น ซึ่งมันก็จะทำให้เขาสามารถซื้อเครื่องมือได้มากขึ้น

ทันทีที่เขาเลือกเครื่องมือนี้ ระบบก็ได้มอบภารกิจให้กับเขา หลังจากว่างเว้นจากภารกิจมานาน 1 ปี ในที่สุดเขาก็ได้รับมัน

[ติ๊ง!]

[ภารกิจใหม่ : สำรวจสมาคมลับ ที่ว่าจ้างพวกโจรปล้นแผนที่ ซึ่งชี้นำมายังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานตามธรรมชาติ]

[รางวัลภารกิจ : แต้มประสบการณ์ 200 แต้ม]

[คำอธิบายภารกิจ : จากการวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมได้ ระบบได้ข้อสรุปว่า มันมีความเป็นไปได้ที่สมาคมจะสามารถช่วยในการทำเควสโดยรวมของโฮสต์]

[โฮสต์ต้องการยอมรับภารกิจหรือไม่?]

แน่นอนว่า แดนีลตอบรับด้วยความตื่นเต้น เขามั่นใจว่า ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ เขาสามารถที่จะเอาชนะนักสู้ระดับมนุษย์ขั้น 3 ได้ และเขายังมีเครื่องมือปลอมตัวอีกด้วย นอกจากนี้ เขาก็เพียงแค่จะตรวจสอบสมาคม และเขาก็สามารถออกไปได้หากมันมีอันตรายด้วยเทคนิคเทเลพอร์ตระยะสั้น

เมื่อเขายอมรับแล้ว แดนีลก็ได้รับตำแหน่งทางเข้าและรหัสผ่าน ที่ถูกบันทึกไว้ในไดอารี่ของโจร เนื่องจากสถาบันศึกษาประกาศวันหยุด 5 วัน ก่อนจะให้เขาไปรับรางวัล ดังนั้น แดนีลตัดสินใจว่า นี่เป็นโอกาสที่เหมาะสมในการทำภารกิจ และมันได้นำเขามายังสถานการณ์ในปัจจุบัน

ในขณะที่เขากำลังรอให้ใครบางคนมาปรากฎตัวต่อหน้า แดนีลเริ่มสงสัยว่าตัวเขาเองมั่นใจมากเกินไปหรือไม่ เขาไม่สามารถเทเลพอร์ตออกไปข้างนอกได้โดยตรง เพราะระยะสูงสุดที่เขาสามารถเทเลพอร์ตออกไปได้นั้น มันเพียงไม่กี่ฟุตจากตัวเขา และหากเขากำหนดตำแหน่งเทเลพอร์ตผิดพลาด มันจะหมายถึงความตาย

ขณะที่เวลาผ่านไป แดนีลก็มีสมาธิไปกับการแสดงออกของตัวเขา มันต้องใช้เวลาซักพักในการทำความคุ้นเคยร่างใหม่ เมื่อครั้งที่เขาใช้เครื่องมือนี้เป็นครั้งแรก เขารู้สึกราวกับผิวร่างของเขาถูกบางสิ่งลอกออก แดนีลทำให้เพียงกลิ้งไปกับพื้นและอดทนกับความเจ็บปวด พยายามที่จะไม่ส่งเสียงร้องออกไป หลังจากนั้น แม้แต่การจะเดินก็ยังยากลำบาก หลังจากผ่านไปซักพัก เขาถึงจะเริ่มรู้สึกสบายขึ้นและเริ่มคุ้นเคยกับร่างกายที่สูงใหญ่ขึ้น

นอกจากนี้ เขายังรู้สึกได้ว่าพลังของเขาลดลงถึงครึ่งหนึ่ง ตอนนั้นเองที่เขาได้รู้ว่า เทคนิคนี้ทำให้พลังของเขาลดลงครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับสภาพปกติ แม้แต่ระยะในการเทเลพอร์ตก็ลดลงครึ่งหนึ่ง

มันยังคงเพียงพอให้เขาสามารถหลบหนีได้ และเขาก็ตื่นเต้นกับการที่จะได้เริ่มฝ่ายของตัวเองในที่สุด แดนีลตัดสินใจแล้ว และเขาจะต้องทำให้ได้

ตอนนี้ มันสายเกินกว่าจะย้อนกลับแล้ว

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดชายคนหนึ่งก็เดินเข้าประตูมา ชายคนนี้มีผิวที่เหี่ยวย่นและหลังค่อม ดูเป็นชายชราที่อายุมาก

“เจ้ามีวัตถุประสงค์ใดในการแสวงหาสมาคมลับ?” เขาถามด้วยเสียงแหบแห้ง หลังจากที่นั่งลงตรงหน้าของแดนีลแล้ว

“ข้าเป็นจอมเวทย์ที่มีความสามารถ และข้าต้องการทำสัญญากับสมาคม”

แดนีลตัดสินใจแล้ว ด้วยข้อมูลที่เขามี สมาคมเป็นเหมือนสถานที่ที่สามารถทำกิจกรรมที่ผิดกฎหมายได้ด้วยราคาที่เหมาะสม เขาแต่งเรื่องเกี่ยวกับวิธีที่ได้รับรหัสผ่านมา แต่ดูเหมือนชายชราจะไม่ได้สนใจในเรื่องนั้น

ได้ยินคำตอบของเขา ชายชราก็ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเคาะบนโต๊ะ

ทั้งสองด้านของห้อง มีรูมากมายถูกเปิดออก จากนั้น ลูกศรที่เปร่งประกาย ราวกับถูกเคลือบด้วยบางสิ่งบางอย่างก็ถูกยิงออกมา เนื่องจากไม่มีเวลาให้เขาหลบหนีใดๆ แดนีลจึงทำได้เพียงหลับตาด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัวว่า มันไม่ได้มีผลกระทบใดๆกับเขา

ลูกศรลอยอยู่บนอากาศ เหนือศีรษะของเขา ในขณะเดียวกัน แฟ้มหนึ่งก็ปรากฎขึ้นด้านหน้าของชายชรา

“แดนีลแอริวรอน ศักยภาพระดับตำนานแฝง เลือกเส้นทางพารากอน พ่อถูกขับไล่ออกจากกองทัพ ต้องสงสัยว่าได้รับการสนับสนุนจากจอมเวทย์ระดับมนุษย์ขั้น 8 จากคาถาปลอมตัวที่ถูกใช้” เขาอ่านไฟร์ที่เปิดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ

แดนีลตกตะลึง คนเหล่านี้รู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับตัวเขาได้อย่างไร?

“พวกเราจับตาดูเจ้าตั้งแต่เหตุการณ์ที่ห้องสมุด ก่อนหน้านี้ ผู้เฝ้าระวังแจ้งเตือนว่าพวกเราว่า มีชายคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านแอนิวรอน เขาสวมชุดของแดนีลแอนิวรอน แต่เขาตัวสูงใหญ่กว่า ชายคนนั้นกลับไปที่บ้านและออกมาอีกครั้งในชุดสีเทา ก่อนจะมุ่งหน้ามายังที่นี่”

“เด็กน้อย ฟังคำแนะนำจากข้า มุ่งเน้นไปที่การเติบโตของเจ้า เมื่อถึงเวลา พวกเราจะติดต่อหาเจ้าเอง แน่นอนว่า พวกเราจับตาดูเจ้าอยู่เสมอ” เขากล่าวขณะที่แดนีลรู้สึกเหมือนถูกบางอย่างกระแทกที่ด้านหลัง ซึ่งทำให้เขาสลบไป

สิ่งสุดท้ายที่เขาได้ยินก่อนที่เขาจะจิตสำนึกของเขาจะสลายไปก็คือ “ข้าต้องขอโทษจอมเวทย์ที่อยู่เบื้องหลังเจ้าด้วย สำหรับความหยาบคายนี้”

โดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านมานานเพียงใด แดนีลตื่นขึ้นมาพร้อมลูบหัวของตัวเอง ราวกับมันถูกปาด้วยก้อนหิน ดูเหมือนว่าเขาจะถูกโยนออกมาจากประตูอย่างกระทันหัน

เขาพยุงตัวเองเดินกลับบ้าน พลางสาบแช่งสมาคมลับ กระนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปรอบๆ เพื่อดูว่า คนที่คอยสังเกตการเขาซ่อนอยู่ที่ใด หลังจากนี้ เขาจะต้องระมัดระวังตัวเอง

สิ่งเดียวที่ปลอบใจเขาก็คือ ระบบได้ตัดสินว่า สิ่งที่เขาทำ มันเพียงพอที่จะสำเร็จภารกิจแล้ว

[ภารกิจเสร็จสิ้น : รายละเอียดของสมาคมได้รับการตรวจสอบผ่านสภาพแวดล้อมรอบๆตัวโฮสต์ รางวัล แต้มประสบการณ์ 200 แต้ม]