WDS Chapter 44 สมาคมไตรคอบร้า

[สมาคมลับที่โฮสต์เข้าไปติดต่อชื่อว่า สมาคมไตรคอบร้า(สามงูเห่า) มันเป็นสมาคมที่ถูกสร้างขึ้นในราชอาณาจักรต่างๆทั่วโลก จากส่วนหนึ่งของประชาชนที่ถูกกดขี่ พวกเขามีปฏิบัติการ 3 ขั้นตอน]

[ขั้นแรก : เปิดจุดติดต่อ เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับผู้คนที่มีชื่อเสียงในเมือง]

[ขั้นที่สอง : การใช้คนเหล่านี้เป็นกำลังคน สมาคมกลายเป็นสถานที่ที่ผู้คนสามารถจะเสนอและทำสัญญาสำหรับกิจกรรมที่ผิดกฎหมายได้]

[ขั้นที่สาม : ไม่ทราบ]

[เพื่อตอบคำถามที่โฮสต์ไม่ได้ยินเสียงใดๆ กระสอบที่ใช้คลุมหัวของโฮสต์ ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้เสียงใดๆเข้าไปภายใน แต่ระบบสามารถรวบรวมข้อมูลได้ โดยการวิเคราะห์การสั่นสะเทือนของอากาศที่สัมผัสกับผิวของโฮสต์ นี่คือวิธีที่ระบบรวบรวมข้อมูลจากสภาพแวดล้อมรอบๆตัวโฮสต์]

[หลังจากโฮสต์สลบไป มีประโยคหนึ่งที่ผู้ติดต่อกับโฮสต์ได้กล่าวเอาไว้ โฮสต์ต้องการที่จะฟังหรือไม่?] ระบบถาม

แดนีลสงสัยมาโดยตลอดว่า ระบบแอบฟังความคิดของเขา และเขาก็สงสัยว่า ระบบสามารถรวบรวมข้อมูลจากสภาพแวดล้อมได้อย่างไร และคำถามนั้นก็ได้รับคำตอบแล้ว

นอกเหนือจากนั้น ข้อมูลเกี่ยวกับสมาคมไตรคอบร้าก็เป็นปัญหาอย่างมาก จาก 2 ขั้นแรก มันเห็นได้ชัดว่าพวกเขามีเจตนาบางอย่าง น่าเศร้าที่เขาไม่รู้ขั้นที่สาม แดนีลไม่สามารถจะติดสินได้ว่า เจตนาของพวกเขาเป็นสิ่งที่น่ากลัวหรือไม่ จากข้อมูลที่มีจำกัดของเขา

‘ต้องการ’ เขากล่าวและหวังว่า จะได้รับข้อมูลสำคัญที่เป็นประโยชน์

เสียงของชายชราผู้นั้นดังขึ้นอีกครั้งในหูของแดนีล

“หากไม่ใช่เพราะจอมเวทย์ที่อยู่เบื้องหลังเจ้า ข้าจะไม่ลังเลเลยที่จะเก็บเจ้าไว้ที่นี่ นับว่ามันยังเป็นโชคดีของเจ้า ที่พวกเรายังไม่สามารถจะต่อต้านบุคคลที่ทรงพลังได้ในเวลานี้ โยนเขาออกไป” เสียงนั้นทำให้แดนีลกัดฟันแน่น เก็บเขาไว้ที่นั่น?

ดูเหมือนว่า เทคนิคการปลอมตัวจะช่วยเขาไว้อย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม แดนีลก็ยังไม่รู้ว่า แท้จริงแล้ว พวกเขาต้องการอะไรจากราชอาณาจักรแลนธานอร์ โดยไม่สนใจมันอีก เขาตัดสินใจว่า ต่อจากนี้ เขาจะระมัดระวังมากขึ้นและไม่ทำอะไรโง่ๆอีก

‘ระบบ เจ้ารู้หรือไม่ว่าใครเป็นคนคอยติดตามข้า?’ เขาถามโดยหวังว่า เขาจะสามารถระบุคนและสามารถหลบเลี่ยงการจับตามองได้ เขาไม่ชอบเลยที่มีคนคอยตามเช่นนี้ ในความเป็นจริง เขามองไปรอบๆตลอดตั้งแต่ออกจากตรอก แต่ก็ไม่มีวี่แววคนอยู่รอบๆเลย

[ปฏิเสธ โปรดซื้อเครื่องมือเฝ้าระวัง-1 ในร้านค้าระบบ]

[เครื่องมือเฝ้าระวัง-1 : ช่วยให้ระบบสามารถตรวจสอบรอบๆตัวโฮสต์ได้ในระยะ 100 ฟุต ราคา 1,500 แต้มประสบการณ์]

บ้าเอ้ย แต้มประสบการณ์อีกแล้ว

เขาก็ไม่ได้กังวลมากนัก และเขาก็ตัดสินใจที่จะดำเนินตามแผนการเมื่อคืน เพื่อรับความสำเร็จและเก็บเกี่ยวแต้มประสบการณ์

ทันทีที่เขากลับมาถึงบ้าน เขาก็มองไปรอบๆก่อนที่จะเทเลพอร์ตเข้าไปในห้องของตัวเอง ยังมีเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่จะเช้า เขาหลับไปในทันทีหลังจากที่ปิดการใช้งานเทคนิคปลอมตัว

เสียงกรอบแกรบดังขึ้น ซึ่งมันได้ปลุกเขาจากความฝันที่เขาได้เหยียบลงบนใบหน้าของราชาผู้หยิ่งผยอง

เมื่อเขามองไปรอบๆ เขาก็สังเกตคนผู้หนึ่งที่คุ้นเคย ใบหน้าของเขางงงวยขณะมองมายังเสื้อผ้าที่แดนีลทิ้งเอาไว้ ที่เขาใช้ในระหว่างการปลอมตัว

เขาคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะตระหนักได้ว่า นี่คือในห้องของเขา จอมเวทย์ราชสำนักเข้มาอยู่ในห้องของเขาตั้งแต่เช้าตรู่?

“อา.. ที่ข้ามองเสื้อผ้าของเจ้า เพราะมันทำให้ข้านึกถึงคาถาที่ยากมากคาถาหนึ่ง ที่มีเพียงจอมเวทย์ระดับมนุษย์ขั้น 8 ขึ้นไปเท่านั้นที่สามารถจะร่ายคาถาได้ ข้าเกือบจะลืมมันไปแล้ว” เขากล่าวก่อนจะวางเสื้อผ้าที่เขาตรวจสอบลง และไม่ให้โอกาสแดนีลได้กล่าวอะไรออกมา

“อย่าได้คิดมากที่ข้าปรากฎตัวที่ห้องของเจ้า จอมเวทย์ราชสำนักทักทายสหายน้อย และข้าต้องการจะใช้โอกาสนี้กล่าวบางอย่างกับเจ้าท่าน”

“หลายปีมานี้ ข้ารอผู้ที่มีความสามารถและกระตือรือร้นที่จะเป็นผู้นำของประชาชน ตั้งแต่เหตุการณ์ในห้องสมุด ที่เจ้าได้เปิดโปงการกระทำที่น่ารังเกียจของเสมียนและยอมห้องสมุด เจ้าก็ได้นำแสงสว่างและความยุติธรรมมาสู่ประชาชนทั่วไปจำนวนมากที่เฝ้ามองเจ้า ข้าได้ตัดสินใจว่าจะสนับสนุนเจ้าอย่างลับๆ หากเจ้ามีศักยภาพขั้นสีโลหิตเป็นอย่างน้อย”

การแสดงออกของเคลเลอร์กลายเป็นจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ และตอนนี้ แดนีลก็รู้สึกได้ถึงความเคร่งขรึมในน้ำเสียงของเขา “บอกความจริงกับข้ามา แดนีล ข้าได้ถามอาจารย์ของข้าเกี่ยวกับเวลาที่จำเป็นสำหรับการฝึกฝนใครบางคนให้มาถึงระดับของเจ้าแล้ว และเขากล่าวว่า มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เจ้าจะมีเพียงศักยภาพระดับตำนานแฝงเท่านั้น ท่านซ่อนศักยภาพในระหว่างการทดสอบใช่หรือไม่? และหากเจ้าเลือกที่จะเชื่อใจข้า ช่วยบอกความจริงกับข้ามาในตอนนี้ได้หรือไม่?”

“มันเป็นทางเลือกของตัวเจ้าเอง” เขากล่าวขณะยืนนึ่ง รอคำตอบของแดนีล

คำกล่าวที่ไม่กระตือรือนร้นของเคลเลอร์ ทำให้แดนีลเต็มไปด้วยอารมณ์ เดิม เขากลัวว่าเคลเลอร์จะเชื่อมโยงเรื่องของเขากับเครื่องมือปลอมตัว และทำให้พวกเขาไม่สามารถไว้วางใจซึ่งกันและกันได้ แต่หลังจากที่ทั้ง 2 ฝ่าย จับจ้องไปที่กันและกันแล้ว ในที่สุด เขาก็รู้สึกมีความสุข ที่สุดท้ายแล้ว เขาก็พบพันธมิตรที่เขาสามารถไว้วางใจได้ สัญชาตญาณของเขาบอกว่า ชายตรงหน้า จะไม่ทรยศเขา

ช่วงเวลาที่เขาตัดสินใจภายในหัวใจของเขา เสียงของระบบก็ดังขึ้น เขาพยายามอย่างหนักที่จะไม่ยิ้มออกมา ขณะที่เขาพบว่า เขาตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง

[ความสำเร็จ : ปลดล็อกพันธมิตรที่มั่นคงคนแรก รางวัล แต้มประสบการณ์ 2,000 แต้ม]

[พันธมิตรที่มั่นคงคนแรก : จอมเวทย์ราชสำนักแห่งราชอาณาจักรแลนธานอร์ เคลเลอร์ ได้เฝ้าสังเกตโฮสต์ตั้งแต่ที่โฮสต์ได้รับเสียงเชียร์จากการกระทำที่ห้องสมุด เขาได้สังเกตเห็นความพยายามและความมุ่งมั่นของโฮสต์ในระหว่างโฮสต์ฝึกฝนในเส้นทางพารากอน และการต่อต้านการคุกเข่าต่อหน้าราชาในครั้งแรก แม้ว่าเขาจะยังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับว่า โฮสต์มีความสามารถเพียงพอที่จะเป็นผู้นำที่เขากำลังตามหาได้หรือไม่ แต่เขาก็ยังคงต้องการจะเป็นพันธมิตรกับโฮสต์​ ตอนนี้ มันเป็นทางเลือกของโฮสต์ ที่จะตัดสินใจว่า จะให้พันธมิตรผู้นี้ใกล้ชิดกับโฮสต์มากเพียงใด]

ได้ยินเช่นนั้น แดนีลไม่ได้กล่าวสิ่งใด เขาเพียงยืนขึ้นและกางแขนออก

เพลิง, น้ำ, สายฟ้า, น้ำแข็ง, ดิน และมิติ อนุภาคมูลฐานที่แตกต่างกันไหลเวียนอยู่รอบๆตัวเขา และมันเชื่อมต่อกันและกัน

สำหรับเคลเลอร์ที่กำลังดูแล้ว มันราวกับเป็นภาพลานตาอันงดงามที่ปรากฎตรงหน้าเขา ด้วยสายตามูลฐานของเขา เขาสามารถจะมองเห็นความเร็วและความสะดวกในการควบคุมแต่ละอนุภาคได้

“นี่…นี่มัน เป็นไปไม่ได้ มันไม่ใช่เพียงแค่ประสิทธิภาพขั้นสีโลหิตแล้ว” เขาพึมพำออกมา

น้ำตาแห่งความปิติยินดีหลั่งออกมาบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาตระหนักได้ว่า ในที่สุด เขาก็พบคนที่เขาตามหามานาน